Laatst een "fotoshoot" gehouden met een collega (Mirjam) en haar zoontje (Bryan) van anderhalf. Aangezien kinderen van die leeftijd nog niet zo goed niet luisteren heb ik vooral een beetje om/achter Bryan aan gerend om hem/hun zo goed mogelijk op de foto te zetten. Qua licht had ik erg geluk met de zon en de inrichting van hun woonkamer, en overal een externe flitser (Nikon SB800) gebruikt zodat ik bij elke foto genoeg licht zou hebben.
In Photoshop vooral oneffenheden (kwijl, vlekjes enzo) en levels aangepast. Alleen bij foto 1 viel haar truitje nogal ver open en die heb ik helemaal dicht gemaakt. Ik vind zelf dat dat niet helemaal goed gelukt is maar tot nu nu ziet niemand iets "vreemds" aan de foto, zelfs niet als ik het vertel.
Ik vind de foto's zelf erg goed gelukt (ik had niet zo'n hele hoge verwachtingen van mezelf) en ik vind vooral de liefde die Mirjam voor haar zoontje heeft af en toe erg goed op de foto's staan.
1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.
In Photoshop vooral oneffenheden (kwijl, vlekjes enzo) en levels aangepast. Alleen bij foto 1 viel haar truitje nogal ver open en die heb ik helemaal dicht gemaakt. Ik vind zelf dat dat niet helemaal goed gelukt is maar tot nu nu ziet niemand iets "vreemds" aan de foto, zelfs niet als ik het vertel.
Ik vind de foto's zelf erg goed gelukt (ik had niet zo'n hele hoge verwachtingen van mezelf) en ik vind vooral de liefde die Mirjam voor haar zoontje heeft af en toe erg goed op de foto's staan.
1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.
