Copy Cat

[Blonde Tux]

Laten we eens beginnen met een voorbeeldje: Je zit op je werk en een collega komt binnen op krukken, eerst vraag je natuurlijk waarom hij op krukken loopt en hoelang het revalidatie proces gaat duren. Daarna ga je wat flauwe grappen maken of alles wel goed is in het huwelijk of andere flauwe woordspelingen ' Beste beentje voor he!' of 'Met het verkeerde been uit bed gestapt zeker!!!!'. Echter een paar momenten later, als je bijvoorbeeld naar de WC gaat loop je langs hem en vraagt of je toevallig een rondje mag maken met zijn krukken, om ook eens te voelen hoe het loopt...

Nu is het bewezen dat je als mens gemakkelijk trekjes van een ander overneemt als je in gesprek met de persoon bent of gedurende langere tijd (ca. 1 uur) in zijn/haar aanwezigheid bent. Waarschijnlijk om hen te vleien of te compimenteren. (Je ziet het hier op Tnet al, kijk eens naar de comments, je ziet vaak mensen al snel een ander napraten als deze comment als goed word ervaren.

Nu terugkomend op het voorbeeld, waarom zouden wij een "ziek" persoon na doen? Om sympathie op te wekken?, om hem/haar belachelijk te maken?, om te imponeren? of toch maar weer om te vleien?

Voor mijn gevoel klopt het niet, terugkijkend op onze roots. Het nadoen van een zwakkere klopt dan gewoon niet, gewoon omdat je dan zelf als zwakkere overkomt en dus vervolgens ook als gemakkelijke prooi bent.
Of is het meer een afleidingstechniek?

[Confusion]

Blonde Tux schreef op dinsdag 29 juli 2008 @ 21:27:
Voor mijn gevoel klopt het niet, terugkijkend op onze roots.

Dat is alleen een argument voor gedrag dat voornamelijk gestuurd wordt door onbewuste impulsen. Dat is hier niet het geval: je bent bewust bezig met de ander, op een manier die in de natuur verder niet voorkomt en die niet door evolutionaire processen gevormd/bijgeschaafd is. Dit vermogen is zo jong en zo veelzijdig dat er nauwelijks selectie op plaats heeft kunnen vinden. Als je je afvraagt waarom mensen een bepaald gedrag vertonen, dan moet je naar culturele verklaringen zoeken, niet naar biologische.

[Techneut]

Kloppen of niet kloppen, ik heb de meest uiteenlopende collega's gehad, ook af en toe tijdelijk of permanent slecht te been, maar ik herken in je verhaal helemaal niets. Ook geen impulsen daartoe, bij mij niet en bij andere collega's ook niet. Geen idee waar je het over hebt.
Misschien een iets beschaafder omgeving?

[Blonde Tux]

Ik neem het maar als voorbeeld, maar wel uit het leven gegrepen. Kijk op de bouwplaats zal je dat niet zo snel voorkomen, maar op scholen en kantoor omgevingen zal het iets vaker het geval zijn (tenminste dat is mijn ervaring ermee). Ik denk ook hoe je relatie met de persoon die slecht ter been is. Als je hem/haar niet mag, zal die neiging er niet zijn, maar als het wel zo is, denk ik, dan zal de neiging toenemen.

@confusion
Tuurlijk ben je bewust bezig met een ander, echter die banden waren er vroeger ook, we zijn groepsdieren, waarin je dus een bepaalde manier van sociale interactie onderling plaatsvindt, ook in de wat meer primaire vormen zoals: Vlooien, aanraken, etc. Als je kijkt naar een van onze nabije verwanten, dan zie je een dergelijk proces. Dan noemen we het leren, maarin essentie is het het zelfde. Je doet de ander na, voor eigen gewin.
Dus uiteindelijk is het toch vrij primitief.
Maar niet het direct nadoen van de zwakkeren dan.

Vanuit cultureel oogpunt: Wij als westerlingen hebben vrij snel empathie met een ander, maar volgens mij is dat ieder mens eigen. Dus verder kijkend dan naar het Westen, zo zie je dit 'verschijnsel' ook terugkeren in het Midden-Oosten, Latijns-Amerika en Afrika (geen idee ver Azië).

[nXXt]

Na-apen is waarschijnlijk een mechanisme dat gebruikt wordt om ons in zekere zin in te leven (empathie tonen) en het te begrijpen. Hiervoor spelen bepaalde neuronen in de hersenen een rol; de zogenaamde spiegelneuronen. Als je er wat meer over wilt lezen, heeft de Engelse wiki wel wat interessante links... keywords 'mirror neuron' en 'empathy'.

[Johnny]

Ik denk dat dit veel meer te maken heeft met nieuwsgierigheid en willen spelen met de krukken net zoals je dat doet met een fiets, skateboard, rolstoel of ander vervoermiddel. Spelen is in de natuur de manier waarop jonge dieren zichzelf trainen, maar de meer intelligente/nieuwsgierige diersoorten blijven het hun hele leven doen. Voor de mens staat het gebruik van gereedchap centraal in zijn leven en is het goed kunnen maken en omgaan daarvan centraal voor het aanpassen aan verschillende situaties en het overleven van die situaties.

Het kunnen omgaan met krukken is een waardevolle vaardigheid die ooit je leven wel eens zou kunnen redden. Ook als de krukken niet van iemand zouden zijn dan zouden mensen ze wel proberen te gebruiken, het gaat dus helemaal niet om het imponeren, vleien of belachelijk maken van iemand anders.

Het demonstreren van vaardigheden met bepaalde gereedschappen kan wel status binnen de groep opleveren, maar ik denk dat het in dit geval van ondergeschikt belang is, maar de groep die de topisctarter omschrijft is er zo als ik het lees wel eentje bestaande uit jonge mannen waarbij de onderlinge hierarchie (nog) niet erg vast ligt en het imponeren van elkaar wel meer meespeelt dan in anders samengestelde groepen.

[ Voor 11% gewijzigd door Johnny op 30-07-2008 01:47 ]