IT stress

[Verwijderd]

Ik werk lange tijd in de IT, soms detacheringsklussen en soms projecten. De laatste jaren ervaar ik een enorme stress door de combinatie van lange reistijden, hoge verwachtingen van de klant en veel studeren in de vrije tijd om bij te blijven. Tegelijkertijd lijkt het of het collega's allemaal veel gemakkelijker afgaat, waardoor ik me nogal alleen voel met mijn probleem. Ik heb wel altijd goed gefunctioneerd (en nu nog). Zijn er hier mensen die dat ook hebben en hoe ga je daarmee om? Ik vind IT nog steeds leuk maar het groeit me boven het hoofd. Soms probeer ik het onderwerp wel eens aan te snijden, maar door collega's wordt het vaak weggewuifd.

[Marco]

Even kort samengevat:
Ik ken het gevoel, en ik ben daarom iets compleet anders gaan doen.

[MR_VIPER]

Denk dat velen die al langer meegaan binnen de IT dit stadium al eens breikt hebben of nog zullen bereiken. Ik heb dit ook gehad. Ben doorgegaan in de IT. Ik zorg nu dat ik het voor mezelf leuker kan maken. Heb wel een andere werkgever gezocht waarin ikw at meer vrijheden heb en een vaste omgeving. Die ook nog redelijk kort bij huis is. Het reizen van het detachering heb ik nog wel een beetje aangezien het een internationaal bedrijf is met meerdere vestigingen in de wereld en ik zo af en toe ook naar collega's in een der europese steden moet.

Moraal van het verhaal. Ga bij jezelf eens goed te rade wat je nu eigenlijk wil. Zoek daar dan naar. Dat zal niet a la minute komen. Maar als je niet op zoek gaat naar iets wat jouw een drive geeft dan zul je in dit gebeuren blijven steken.

[Mastermind]

Misschien focus je je teveel op wat je niet wilt, en richt je je te weinig op wat je wel wilt. Daarom is het goed je uitspraken en gedachten te positiveren, dus geen negatieve zinnen meer gebruiken.

Ik hoop dat er geen lange file is wordt -> Ik hoop dat ik zo door kan rijden
Ik hoop dat er niet te veel van mij verwacht wordt -> Ik hoop dat men van mij verwacht wordt wat ik kan
Ik wil dat ik niet te laat kom -> Ik wil dat ik op tijd kom
enz.

Zodra je je op een zin betrapt waar "niet" of "geen" in voorkomt, dus zich in feite focust op wat je niet wilt, stel je dan de vraag wat je wel wil en verander je gedachte daarin.

Ik begrijp dat je nog vol gedachten van je werk zit als je thuiskomt. Realiseer je je dan dat je gevoelens door je gedachten veroorzaakt worden! Je bestaat in feite uit 2 dingen: 1. Je gedachten, dat is het piekeren, de beelden die door je hoofd flitsen enz., en 2. Je zelf.

Je Zelf is wat overblijft als je je gedachten laat voor wat het is. Je Zelf geeft je rust en laat de stress wegebben. Je bent je gedachten niet, hoewel je jezelf daar wel mee identificeert! Het is een schil rond je ware zijn.

Daarom, als je thuiskomt, gun jezelf een moment van rust, en observeer dan je gedachten, in plaats van je gedachten zijn. Ga in een relaxte zetel zitten en stel jezelf buiten je gedachten. Zie hoe de beelden voorbijflitsen, de stem van je gedachten allerlei dingen zegt. Maar besef je dat jij daar buiten staat. Op een gegeven moment ebben de gedachten weg, en voel je je rustig en ontspannen.

De zorgen en stress worden veroorzaakt door gedachten en beelden over het verleden of de toekomst. Daarom is het goed even in het nu te zijn, want het nu is heel krachtig, en om daar te zijn dien je je gedachten niet te zijn, maar ze te observeren. Het geeft je rust.

[phobosdeimos]

De ervaring die jij momenteel hebt in je job hoeft niet te gelden voor ELKE it job.
Ik heb er bewust voor gekozen om niet in de consultancy/detachering wereld te stappen (ik heb een vaste stek bij een bedrijf), en er ook voor gekozen om een job te vinden die een beetje dicht bij huis is (momenteel 40 minuten met de auto enkele afstand, nooit files).

[Blerf]

Is meer dan normaal wat je ervaart!
Ik denk dat dit 2redens heeft A: het gras is altijd groener aan de overkant! B: mensen doen zich anders voor en tonen niet graag hun zwakte.
Dus dat het er oplijkt dat jij het niet bijhoud kan ook andere redenen hebben. Wel vraag ik me af wat je allemaal doet... Heb je een selectieve kant gekozen of word je door je detacherings toko geplaatst op alles met een stekker ( wat ze het fijnst vinden )

[ajhaverkamp]

Zorg voor een vaste werkgever ipv detachering. Dan kun je bv verhuizen richting je werk en je reistijden beperken. Misschien allemaal wat minder dynamisch en uitdagend. Soms is het financieel ook wat minder aantrekkelijk om een vaste werkgever te hebben omdat doorgroeien vaak lastiger is (denk aan junior, medio, senior), of krijg je geen lease-auto. Echter ga ik voor de kwaliteit in mijn huidige baan en ren niet achter elke dikker betaalde baan aan. Zo heb ik een beetje rust in mijn leven. Dat is me veel meer waard.
/me Arjan is ambtenaar werkt al dik 11 jaar bij de zelfde werkgever en woont op loopafstand van zijn werk.

[Rowdy.nl]

Heb je hier al eens met je baas of een persoon binnen het bedrijf over gepraat? Misschien dat je (indien de werkzaamheden dit toelaten) meer intern of van thuis uit zou kunnen doen, meer studie in tijd van de baas (zodat je meer kunt relaxen 's avonds)...?

Persoonlijk ben ik bij een bdrijf bij mij in dorp gaan werken, 10 minuten auto, 15 minuten fiets. Aangezien ik technisch consultant ben ben ik veel intern bezig, en studies kunnen ook (gedeeltelijk) onder werktijd... Af en toe naar een klant toe, dus wel af en toe files, lang in de auto, maar dat is dan uitzondering ipv regelmaat... Dus boeit het niet zo. Ik heb er bewust voor gekozen niks ver weg of in de detachering te kiezen en had het geluk dat ik nu bij een enorm leuk bedrijf met super collega's en een super sfeer terecht ben gekomen...

Edit, idd, zoals ^^, ik heb geen leasebak (bijtelling kost me bekand meer dan m'n eigen auto die ik niet echt nodig heb) en onze lonen liggen niet super hoog. (Als ik het vergelijk met mijn oud klasgenoten waarvan vele in de detachering zitten valt het overigens mee) Studie ben ik het niet mee eens, onze bazen bieden veel ruimte voor studie, opleiding en doorgroeien. Maar ik heb het niet hebben van een leasebak en misschien niet veel loon op de koop toe. Ik ben tevreden met wat ik krijg en ik heb genoeg uitdagingen etc... Er zijn belangrijke dingen dan veel geld en een leasebak...

[ Voor 8% gewijzigd door Rowdy.nl op 16-07-2008 09:54 ]

[Standeman]

Ik ken het maar al te goed. Het is één van de redenen dat ik uit de detachering ben gestapt. Ik werk nu 12km van huis en ik rij het in 15 minuten. De baan zelf vergt weinig overwerk en ik heb een vaste club mensen om me heen.
Ik moet zeggen dat het echt heerlijk relaxed is. Ik ben vrijwel altijd op tijd thuis zonder eerst 2 uur in de auto te moeten zitten. Het enige nadeel is dat ik de lease-auto heb moeten opgeven. Maar aangezien ik toch nog maar weinig rijd, intereseert me dat niet meer.

Verder ben ik het helemaal eens met Marty

[ Voor 4% gewijzigd door Standeman op 16-07-2008 09:53 ]

[_Chris_]

Standeman schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 09:52:
Ik ken het maar al te goed. Het is één van de redenen dat ik uit de detachering ben gestapt. Ik werk nu 12km van huis en ik rij het in 15 minuten. De baan zelf vergt weinig overwerk en ik heb een vaste club mensen om me heen.
Ik moet zeggen dat het echt heerlijk relaxed is. Ik ben vrijwel altijd op tijd thuis zonder eerst 2 uur in de auto te moeten zitten. Het enige nadeel is dat ik de lease-auto heb moeten opgeven. Maar aangezien ik toch nog maar weinig rijd, intereseert me dat niet meer.

Verder ben ik het helemaal eens met Marty

Heel herkenbaar..... heb dat nu ook sinds 2 1/2 jaar, maar het is zoveel fijner werken..... Was eerst bang om vrijheid in te moeten leveren, maar die vrijheid is alleen maar groter geworden. Dacht dat de uitdaging, nieuwe technieken e.d. ook veel minder zou worden, maar daar is gelukkig helemaal niets van waar. En tuurlijk, het is wel eens druk, maar dan compenseer ik dat de week erop toch? No problemo?

Maar als je het in je huidige baan, werkomveging of wat dan ook niet naar je zin hebt, ga alsjeblieft rondkijken voor iets anders. Chagerijnig naar je werk, dat is echt niet prettig. En dat neem je ook mee naar huis. Tuurlijk heb je allemaal wel eens een dag dat je geen zin hebt om te werken, maar "normaal' gesproken vind ik dat je er toch wel plezier bij moet hebben om te werken.

[ Voor 8% gewijzigd door _Chris_ op 16-07-2008 10:00 ]

[Verwijderd]

Ook erg herkenbaar..... vorig najaar burnout ervan gekregen......
"na slechts" 8 jaar ICT.....

Ben mij nu aan het omscholen. Voor mij nooit ICT meer

[gambieter]

Verwijderd schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 10:47:
Ben mij nu aan het omscholen. Voor mij nooit ICT meer

Kan ook gebeuren in andere vakgebieden . Maar met velen hierboven: uit de detachering stappen en een "vaste" plek regelen. Je kan altijd nog elke paar jaar weer eens van baan veranderen als je snel verveeld raakt, maar leer door de zure appel heen te bijten

[Verwijderd]

gambieter schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 10:49:
[...]

Kan ook gebeuren in andere vakgebieden .

True! En dat is ook direct de valkuil waar ik nu voor sta..... Ik ben het mij bewust.
Desalniettemin denk ik dat de stress die ik ervoer als vaste werknemer of als gedetacheerde binnen een ICT afdeling/bedrijf bij mijn nieuwe toekomst niet zo hoog zal zijn.
Waar ik mij het meest aan heb gestoord zijn de torenhoge verwachtingen en de eeuwige deadlines.
Er werd zoveel van je verwacht en de lat lag vaak zo hoog dat realisatie vrijwel niet haalbaar was.
Bovendien werden met de regelmaat van de klok opdrachten slechts 'half' gewaardeerd' omdat in de develop periode de verwachtingen en mogelijkheden zijn gestegen en het eindproduct niet meer voldoet aan de standaard die ze dan willen hebben..... Je moet vervolgens opnieuw beginnen.....

Ook irritant.....: ALS je dan eindelijk oplevert ligt er een berg aan dagelijkse zaken op je te wachten.
Plus de telefoon, de mail, de collega's, de overleggen, de management rapportages, de Call, enz. enz.....

[gambieter]

Verwijderd schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 10:56:
True! En dat is ook direct de valkuil waar ik nu voor sta..... Ik ben het mij bewust.
Desalniettemin denk ik dat de stress die ik ervoer als vaste werknemer of als gedetacheerde binnen een ICT afdeling/bedrijf bij mijn nieuwe toekomst niet zo hoog zal zijn.
Waar ik mij het meest aan heb gestoord zijn de torenhoge verwachtingen en de eeuwige deadlines.
Er werd zoveel van je verwacht en de lat lag vaak zo hoog dat realisatie vrijwel niet haalbaar was.
Bovendien werden met de regelmaat van de klok opdrachten slechts 'half' gewaardeerd' omdat in de develop periode de verwachtingen en mogelijkheden zijn gestegen en het eindproduct niet meer voldoet aan de standaard die ze dan willen hebben..... Je moet vervolgens opnieuw beginnen.....

Ook irritant.....: ALS je dan eindelijk oplevert ligt er een berg aan dagelijkse zaken op je te wachten.
Plus de telefoon, de mail, de collega's, de overleggen, de management rapportages, de Call, enz. enz.....

Denk je nu echt dat dit ICT-specifiek is? Ik ben wetenschapper en heb ook vele van deze ergernissen, druk en problemen. Vaak komt druk met hogere salarissen, je kan er dus ook voor kiezen om een positie en vakgebied te zoeken waar deze druk minder is, maar dan moet je ook niet al te veel eisen stellen aan de beloning

[Verwijderd]

gambieter schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 11:00:
[...]
Vaak komt druk met hogere salarissen, je kan er dus ook voor kiezen om een positie en vakgebied te zoeken waar deze druk minder is, maar dan moet je ook niet al te veel eisen stellen aan de beloning

Dat is dus ook de knieval die ik nu ga maken...... ik lever zo'n 30 - 40 % in.
Maar daar staat wel tegenover dat ik met plezier en glimlach wil en kan werken.
Dat is ook erg veel waard.

Overigens is het nog de vraag of ik mijn inkomen zover laat dalen. Ik ben bezig met een bedrijfje en andere nevenactiviteiten. Dit moet uiteindelijk zelf mijn 'oude' salaris overtreffen
Wel ff buffelen natuurlijk.

Maar back to topic: Ik ben van mening dat je moet doen waar je denkt goed in te zijn en waar je voorral plezier en geluk uit haalt. Dat is zoveel meer waard dan die extra €'s op je rekening.

[Cliffie]

Heel herkenbaar gevoel moet ik zeggen. Zelf ben ik bang dat als ik van job verander dat ik toch weer in dezelfde valkuilen ga trappen. En je per saldo dus niet zo veel opschiet.

Keuzes keuzes....

[MicroWhale]

.... je kan er dus ook voor kiezen ....

Je kan dus er ook voor kiezen om je er niet zo druk over te maken.

Leg de problemen neer bij wie ze horen, zodat je rustig je werk kan doen. Meer werk in evenveel tijd: project manager. Even dit of dat aanpassen: product manager & project manager. Alles kost tijd en geld. Laat de projectmanager er maar tijd voor maken. Pas als dat gedaan is dan doe je het. Structurele problemen? Goed geformuleerd aankaarten. etc...

Conclusie: De oorzaak van het probleem aanpakken en niet de gevolgen proberen weg te werken.

Ook het je druk maken over of je op tijd bent of niet hetzelfde. Als je op tijd aanrijdt, kom je misschien nog te laat. Boeien. Gewoon even bellen. Stress om het andere verkeer: ga relaxter rijden. Met 120km/h ipv 140km/h zit je een stuk rustiger (omdat je niet al die auto's aan de kant hoeft te duwen).

[Verwijderd]

Ben wel blij met de reacties die ik krijg, in ieder geval minder "macho" dan ik gewend was. Ik ben van plan een vaste stek te zoeken. Dat betekent: minder salaris, leaseauto inleveren. Daar zit ik al een tijd tegenaan te hikken, maar dat ga ik voor lief nemen. Een meer diepgaande vraag: wil ik wel in de IT werkzaam blijven? Die vraag ga ik pas beantwoorden als ik het eerst op een andere manier geprobeerd heb. Het is toch erg zonde om kennis en ervaring zomaar weg te gooien. Bovendien is er de angst voor het onbekende. Ik wil namelijk wel graag een functie op HBO-niveau blijven vervullen.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 10:47:
Ook erg herkenbaar..... vorig najaar burnout ervan gekregen......
"na slechts" 8 jaar ICT.....

Ben mij nu aan het omscholen. Voor mij nooit ICT meer

Interessant. Mag ik vragen hoe oud je bent en welke richting je nu in slaat.

[Railgunner]

Je kunt ook bij een niet IT-bedrijf iets met de IT gaan doen. Bijv bij een gemeente of andere overheid. De sfeer is daar heel anders dan bij een detacheerder (als ik de verhalen van beide kanten mag geloven) en allemaal iets relaxter heb ik het idee.

[flashin]

Verwijderd schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 13:40:
Een meer diepgaande vraag: wil ik wel in de IT werkzaam blijven? Die vraag ga ik pas beantwoorden als ik het eerst op een andere manier geprobeerd heb. Het is toch erg zonde om kennis en ervaring zomaar weg te gooien.

De echte vragen die je jezelf moet stellen is en die nog belangrijker zijn dan de vraag die jij stelt:
1. Werk ik om te leven of leef ik om te werken?
2. Van welk aspect van "werken" wordt ik gelukkig van? Wat is in mijn ogen leuk en geeft voldoening?

Zoveel mensen starten iedere dag opnieuw, daar is niks geks aan! Je hoeft het alleen maar te doen..

[Mx. Alba]

Verwijderd schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 13:40:
Dat betekent: minder salaris, leaseauto inleveren.

Dat hoeft niet persé. Mijn werkgever heeft in Nederland 3 vestiging (eigenlijk 4, maar sorry, 4 man in Groningen kan ik geen "vestiging" noemen vergeleken met de drie andere vestigingen van 80 - 100 man) en ik ben verantwoordelijk voor de locale IT support in 2 daarvan. Ik verdien daarvoor €40k bruto op jaarbasis, en omdat ik voor meerdere sites verantwoordelijk ben heb ik ook een lease-auto. En omdat ik dit werk doe binnen het IT-team van de "North, Central and East Europe Zone" zijn er regelmatig uitstapjes naar bijvoorbeeld Manchester, Hamburg, Ljubljana, Praag, Warschau... Leuk werk, en de vestiging waar ik 3 dagen per week zit is op 15 minuten van het huis waar ik vanaf september ga wonen, en de andere vestiging waar ik 2x per week zit is op ongeveer 30 à 45 minuten afhankelijk van de files wat ook wel te doen is.

En qua stress is deze baan ook veel relaxter dan wat ik hiervoor constant gedaan heb (helpdesk...) en nog beter betaald ook (4 jaar geleden verdiende ik de helft van wat ik nu verdien...)

[ Voor 3% gewijzigd door Mx. Alba op 16-07-2008 15:22 ]

[Standeman]

Verwijderd schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 13:40:
Ben wel blij met de reacties die ik krijg, in ieder geval minder "macho" dan ik gewend was. Ik ben van plan een vaste stek te zoeken. Dat betekent: minder salaris, leaseauto inleveren. Daar zit ik al een tijd tegenaan te hikken, maar dat ga ik voor lief nemen. Een meer diepgaande vraag: wil ik wel in de IT werkzaam blijven? Die vraag ga ik pas beantwoorden als ik het eerst op een andere manier geprobeerd heb. Het is toch erg zonde om kennis en ervaring zomaar weg te gooien. Bovendien is er de angst voor het onbekende. Ik wil namelijk wel graag een functie op HBO-niveau blijven vervullen.

Zover ik heb ervaren zijn juist de detacheerders die beroerd betalen. Toen ik van detacheerder naar "vaste stek" ging heb ik gewoon 500,- euro bruto op mijn salaris gegooid ter compenstatie van mijn lease auto. Dus ik ging wat meer verdienen en ik was de bijtelling kwijt.
Aangezien ik bij die werkgever op een dood spoor zat carriere technisch gezien en ik nog dichter bij huis wilde gaan werken (was 1 uur rijden) vanwege de geboorte van mijn zoon, ben ik ~20% omhoog gegaan. Dat resulteerde in dat ik voor 4 dagen werken net zo veel verdiende als voor 5.

Verder moet je jezelf natuurlijk afvragen of je de IT zat bent of het werken bij een detacheerder!

[ Voor 3% gewijzigd door Standeman op 16-07-2008 15:32 ]

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 13:44:
[...]


Interessant. Mag ik vragen hoe oud je bent en welke richting je nu in slaat.

Yup

Demeteor is bijna 37 en wil buiten werken en niet in de airco. Ben bezig met bedrijfsovername.
Hondenuitlaatservice. Alhoewel..... moeilijk..... kost hoop geld en lage inkomsten.... *kuch*
Ook bezig met idee om rijschoolhouder te worden. Lekker eigen baas zijn.
Hard werken, dat wel, weinig tot minder inkomen, maar wel lekker niet voor een baas werken.
Ultieme combo voor mij. Omdat ik het leuk vind.

Maaaarrrr..... je komt wel eens mensen tegen.... dus ben ik vandaag weer een 'ge-head-hunted' voor een creatieve functie in de ICT. Dan wel vet salaris en eauteau enzeau

Keuzes... heb nog een aantal maanden voor ik definitief de knoop doorhak.

[Motrax]

pietverdriet (wat een naam ) ik zou je aanraden om niet per direct de IT te verlaten. Andere tak van sport is toch vaak ook stress.

Ga eerst eens naar een ander bedrijf kijken, niet detachering, waar je toch nog IT kunt doen. Vind je toch je draai daar niet, dan kan je alsnog overwegen om een niet IT richting op te gaan.

Ik heb even in je posthistorie gekeken en daar is al te zien dat je minstens een jaar tegen teveel stress aan loopt te hikken. Doe dat niet, ga solliciteren dichtbij huis en maak die stap! Als je geen zin hebt in je werk kan dat een gigantische lijdensweg zijn, dat wil je niet vrijwillig doen

Succes!

[Roenie]

Vervelend dat je in die situatie zit. Het is een iets waar veel mensen tegenaan lopen, in allerlei bedrijfstakken. De één kan daar goed mee om gaan, de ander heeft er meer moeite mee.

Er zijn verschillende factoren die meespelen wanneer je het niet naar je zin hebt:
• Karakter
• Persoonlijke omstandigheden
• Branche en type organisatie
• Relaties met leidinggevende en collega's
• Type arbeidsverhouding
• Praktische zaken (reistijd, vrije dagen, salaris)
• Werkzaamheden

Maak eens een lijstje specifieke punten waar je van baalt. Probeer dan eens te kijken of daar een indeling in te vinden is. Zo kun je de hete hangijzers beter benoemen. Als je weet wat je niet wilt, weet je namelijk ook wat je wel wilt. Het is voor mij in ieder geval een goede manier geweest om erachter te komen wat ik echt wil en wie ik eigenlijk ben.

Probeer dit ook te doen zonder dat je je zorgen maakt over hoe anderen je zullen zien. Wat ik bedoel is dat er heel wat lef nodig is om te erkennen dat je niet zonodig een gigantisch salaris of die baan waarbij je de hele wereld rondreist wilt. Niet dat daar iets mis mee is, zolang je dat ambieert tenminste.

Ik heb de stelling dat 'werk me meer energie moet geven dan dat het kost'. Dat is niet altijd makkelijk, maar wel een aardig streven.

[André]

Ik hou voor mezelf de stelregel aan: ik werk kei en keihard maar na 40-45 in een week houdt het op (uitzonderingen daargelaten). Daarna wil/heb ik tijd voor vrienden/gezin/stappen/enz. Als ik dus iets niet af krijg in die 40-45 uur is het niet mijn probleem meer, ik heb keihard gewerkt. Vanaf dan wordt het een probleem van de baas, die heeft te weinig personeel.

Zolang ik weet er alles aan gedaan te hebben voel ik geen stress, ik kan nu eenmaal niet harder.

Dat werkt heerlijk en geeft me veel voldoening. En de baas waardeert het ook, die weet precies waar hij aan toe is. Als ik elke week al het werk voor 3 man af zou krijgen gaat hij dat als normaal beschouwen en werk je jezelf alleen maar in het nauw, en dat is waar veel mensen toch in trappen.

[thefxr]

Herkenbaar, het ergst vind ik,als je met tegenzin naar je werk gaat, voor je het zelf door hebt, ben je depri en vind je niks meer leuk.
Ik zou idd eens goed gaan nadenken, wat je precies tegenstaat, de werkdruk, het studeren,reistijd?
Zoals je het nu beschrijft, lijkt het voor jou wel een zelfstandige onderneming,maar dan in loondienst.
Lijkt je dat wat,om freelancer te worden?

[Phantasmagoria]

Dan is er ook nog het Peter Principle wat misschien een rol speelt?

Zelf ben ik vanuit een pure hobby (programmeren) in de ict gerold (ik had ondertussen wel een hbo opleiding gedaan maar in een economische richting). Het standaard carriere pad leidde toen (en nu) uiteindelijk naar projectleider, het ontwerpen/programmeren zelf was hooguit een opstapje. Zo zie ik dat dus niet: ik wil gewoon blijven doen waar ik het meeste lol in heb! Simpel. Daar werd en wordt soms wel wat vreemd op gereageerd. Bij intakes moet ik me in een enkel geval zowat verdedigen. Men verwacht toch dat je na 20 jaar in de branche projectleider bent..(die reserves verdwijnen altijd als sneeuw voor de zon als de klus vervolgens in minder dan de gebudgeteerde tijd en geheel volgens wens wordt afgerond Heel vaak krijg ik dan het verzoek om nog wat langer te blijven ) Maar goed, het punt is dus dat je heel goed voor ogen houdt wat jij leuk vindt en je niks aantrekt van conventionele en verwachte carriere beslissingen. Werkstress wordt dan een onbekend verschijnsel.

[GertW]

Ik zit met een beetje vergelijkbaar probleem en de tips die hier gegeven worden heb ik zeker wat aan...

Ik zal mijn probleem ook eens voorleggen zodat ik er geen nieuw topic voor hoef te openen:

Tijdens mijn MBO studie ben ik terecht gekomen bij een lokale computershop via stage en hier blijven steken in de weekenden en vrije tijd, vervolgens ben ik hier full-time gaan werken na mijn studie. Helaas voor mij (want het werk was erg leuk) is het bedrijf 3 jaar geleden verkocht en werk ik er sindsdien niet meer.

Omdat ik 3 jaar geleden niet echt een leuke vacature kon vinden, en ik verder toch niets te verliezen had ben ik naar de KvK gegaan en heb ik mijn eigen bedrijfje gestart (webdesign/webhosting/pc's verkopen, van alles dus), op zich had ik niets te klagen en kon ik al mijn rekeningen betalen, maar ik miste het extra geld waarmee ik leuke dingen kon doen.

Vervolgens na 1,5 jaar wat rondgekeken en gesolliciteerd als php/mysql programmeur omdat ik dit in mijn eigen bedrijfje ook deed. Nu werk ik inmiddels bijna een jaar in loondienst maar de sfeer is hier slecht en het werk heb ik totaal geen zin meer in.

Ik ben er inmiddels wel achter dat ik niet de hele dag achter de computer wil zitten en iets minder denkwerk wil hebben (als programmeur ben je constant aan het denken en oplossingen bedenken).

Voor mezelf ben ik wel heel veel aan het denken enzo, concepten bedenken van websites/bedrijven waarvan sommige zeker zouden kunnen slagen. Maargoed, ik ben wat dat betreft best wel een dromer...

Als ik wil kan ik weer bij die computerwinkel aan het werk, wat ik erg leuk werk vond. Maar dat is helaas maar voor 20 uur en er is de eerste tijd geen uitzicht op meer uren, en ik ga dan achter achteruit kwa loon. Kwa werk zeg ik ja, kwa uren en loon, nee...

Dus nu zit ik een beetje te denken om 20 uur p/w computershop te combineren met mijn eigen zaak (die ik aangehouden heb) en enkele van de bedachte concepten langzaam te proberen. Het enige probleem is dat mijn vriendin het hier niet helemaal mee eens is.

[Mx. Alba]

GertW schreef op donderdag 17 juli 2008 @ 13:10:
Het enige probleem is dat mijn vriendin het hier niet helemaal mee eens is.

En waarom is zij het daar niet mee eens?

Bedenk je wel dat mensen die hun eigen bedrijf hebben niet echt letten op de uren die ze maken. Dus wat je waarschijnlijk gaat doen is 20 uur in de winkel staan, en daarbij nog 40 uur aan je eigen bedrijfje... Is ze daar misschien bang voor, dat je geen vrije tijd meer over zal hebben?

[GertW]

Onder andere...
Haar vader is namelijk ook ondernemer die altijd met zijn werk bezig is (voor de scheiding van haar ouders haar moeder ook), vooral vroeger. Ze heeft dus eigenlijk weinig aandacht gehad vroeger en aan tafel/thuis werd er alleen maar over werk gepraat. Dat is iets dat ze niet wil (helemaal niet als we kinderen zouden krijgen) en ze is bang dat dat wel gaat gebeuren. Ik snap haar heel goed en heb hier ook respect voor, maar dat wil niet zeggen dat ik die mogelijkheid (eigen bedrijf+werk in winkel) meteen buiten de deur zet.

Vrije tijd is voor mij een erg belangrijk iets zodat ik die tijd aan mijn vriendin en hobbies kan besteden. Wat mij betreft hoeft dat geen probleem te zijn dus...

[Mx. Alba]

Maar de vraag is of je als je een eigen bedrijf hebt überhaupt wel echt loskomt van het werk in de tijd die je als vrijetijd beschouwt. Vooral omdat web design creatief werk is, kan je zomaar opeens op het vreemdste moment van de dag een geniale ingeving krijgen en die moet je dan persé meteen verwerken... Kan jij die verleiding weerstaan? Zo ja, dan moet je je vriendin daarvan zien te overtuigen.

[GertW]

Web design zou ik zeker niet meer gaan doen, ik heb een paar andere ideeen. Minder creatieve beroepen.

Voor ik ging werken bij mijn huidige baas was ik ook gewoon om 5 uur vrij, dan deed ik niks meer en was ik met mijn hobbies bezig of had ik tijd voor mijn vriendin, en dat weet ze gelukkig ook wel.

Het is gewoon dat ik twijfel of ik dat idee moet doorzetten of gewoon een andere baan moet zoeken, daar ben ik nog niet uit, ik weet alleen niet welke richting ik op wil, programmeren is voor mij in ieder geval gebeurt, ik vind het te saai en ik mis het contact met andere mensen (ook al zit ik met meerdere mensen op deze afdeling).

[Verwijderd]

Ik ben er toch ook nog

Maar je situatie is lastig idd, je zult op een gegeven moment wel een knoop moeten doorhakken...

[GertW]

whaha, ja, nog wel maar dat duurt helaas niet zo lang meer

Ja, tuurlijk, en dat doe ik ook wel, maar ik wil wel zo veel mogelijk weten of ik de goede keuze maak natuurlijk. Vandaar dat ik hier post

[Verwijderd]

Herkenbaar probleem.

Bij mijn vorige werkgever was ik vaak onderweg naar onze vestigingen (door heel NL en Belgie)
Als ik dan op kantoor kwam moest ik helemaal onthaasten.

Ik ben naar een kleiner bedrijf gegaan (hoger salaris en betere secundaire arbeidsvoorwaarden).
Het scheelt ook dat ik nu elke dag op de fiets naar m'n werk kan. Geen gestress meer in de file.

En elke dag om half 5 klaar met werken (heeeel af en toe overwerk ivm onderhoud) En geen zaterdagen meer.

[tazzman]

Dit was voor mij een heel herkenbaar probleem voor enige jaren en een belangrijke reden daarvoor was gewoon waardeloze account managers en/of project managers:

- oplossingen verkopen die gewoon echt niet waar te maken waren, zonder deze eerst met de consultants/techneuten/mensen-met-verstand-van te bespreken.
- totaal onrealistische projectplanning, wederom zonder overleg met de consultants.
- toestaan van scope creep, slechte project management, ontbreken van change management
etc etc etc

Zeker in de begin jaren heb ik vaak gedacht dat ik totaal wat anders wilde gaan doen - alleen al het andere wat ik echt leuk vind, daar is gewoon geen droog brood mee te verdienen. Interne functie geprobeerd - was opzich niet slecht, alleen de grootste nadelen vond ik het ontbreken van echte groeimogelijkheden en de blootstelling aan interne politiek.

Na enige jaren "intern" ben ik weer de consultancy ingegaan (ik heb nooit detachering gedaan) - alleen door de groei naar een senior positie kreeg ik meer en meer grip op en zeggenschap in het pre-sales traject en de projectvoering. Dat moet je dan wel liggen natuurlijk maar het resultaat was wel dat de verkochte oplossingen wel realistisch waren en de projectplanning haalbaar. Hoewel het nogaltijd hard werken was/is - werd de stress factor wel minder. Stress is er nogaltijd wel maar ik heb daar minder moeite mee als het om zaken gaat waar ik wel direct invloed op heb, dan wanneer ik een "mission impossible" moet doen omdat anderen zonodig weer hun sales targets wilde halen.

Tegenwoordig zit ik wel meer aan de "softe kant" als service line manager, waar sales en business development een flink deel van het echte hands-on werk hebben vervangen - wat ook weer veel stress met zich mee brengt. Alleen ik laat mij niet meer gek maken, en tracht ik na 7 1/2 uurtjes arbeid (excl. lunch tijd) gewoon het kantoor te verlaten... iets wat niet altijd lukt maar het is en blijft de ICT sector natuurlijk

[Verwijderd]

tazzman schreef op donderdag 17 juli 2008 @ 14:52:
....

Alleen ik laat mij niet meer gek maken, en tracht ik na 7 1/2 uurtjes arbeid (excl. lunch tijd) gewoon het kantoor te verlaten... iets wat niet altijd lukt maar het is en blijft de ICT sector natuurlijk

Inderdaad. Je probeert alles zo te plannen dat je op tijd naar huis kan.

Vrijdag hadden we problemen met de airco in de serverruimte. Monteur kwam pas om 16:00 uur aankakken en was pas om half 6 klaar (we hebben 'm wel geholpen, anders was het nog later geworden)

[tazzman]

Inderdaad.. en morgen.. dan is er weer een dag!

(En voor dat mensen raar staan te kijken, mijn contractuele werkdag is 7 1/2 uur per dag of 37 1/2 uur in de week - standaard voor NZ)

[DGTL_Magician]

Je moet iets vinden wat je leuk vind. Ik werk voor mezelf, hoewel ik nu meer werk verzet en er meer tijd aan besteed dan vroeger ervaar ik het als minder. Ik heb nu totaal geen last meer van druk en lig 's nachts ook niet meer wakker omdat er nog iets af moet.

Ik zit nog steeds in de IT maar mijn prive leven is door deze stap een stuk beter geworden.

[GertW]

DGTL_Magician schreef op donderdag 17 juli 2008 @ 23:45:
Je moet iets vinden wat je leuk vind. Ik werk voor mezelf, hoewel ik nu meer werk verzet en er meer tijd aan besteed dan vroeger ervaar ik het als minder. Ik heb nu totaal geen last meer van druk en lig 's nachts ook niet meer wakker omdat er nog iets af moet.

Ik zit nog steeds in de IT maar mijn prive leven is door deze stap een stuk beter geworden.

Ik kan niet zeggen dat ik er s'nachts wakker van lig, maar ik merk wel dat ik niet meer zo vrolijk ben als voordat ik hier werkte... En dat is natuurlijk nooit goed! Stress/werkdruk is er wel op het werk evenals een slechte sfeer, dus dat helpt allemaal niet mee... En dat had ik allemaal niet toen ik voor mezelf werkte. Dus vergelijkingsmateriaal heb ik zeker. Maargoed, we gaan maar eens even weer wat doen......

Slechte sfeer heeft trouwens te maken met twee bij de baas slijmende collega's, daar erger ik me dood aan. Komt nog bij dat die twee de lieverdjes van de baas zijn (altijd erg te merken) en de één bijna alleen maar praat en de ander vaak driftbuien heeft enzo...

[Verwijderd]

Alleen ik ben cool

[GertW]

Ja, ik ook! De rest niet...

[thefxr]

GertW schreef op vrijdag 18 juli 2008 @ 08:57:
[...]

Slechte sfeer heeft trouwens te maken met twee bij de baas slijmende collega's, daar erger ik me dood aan. Komt nog bij dat die twee de lieverdjes van de baas zijn (altijd erg te merken) en de één bijna alleen maar praat en de ander vaak driftbuien heeft enzo...

Volgens mij is dat bij elk bedrijf aan de orde, collega's die slijmen bij de baas. daar meot je mee leren leven, of gewoon een andere werkgever zoeken.
Je kan je collega's ook er op aan spreken op de parkeerplaats, hoe je dat doet is natuurlijk jouw zaak

[GertW]

thefxr schreef op vrijdag 18 juli 2008 @ 09:26:
[...]

Volgens mij is dat bij elk bedrijf aan de orde, collega's die slijmen bij de baas. daar meot je mee leren leven, of gewoon een andere werkgever zoeken.
Je kan je collega's ook er op aan spreken op de parkeerplaats, hoe je dat doet is natuurlijk jouw zaak

Dat weet ik, maar bij dit bedrijf is het wel heel erg en wordt het zo ongeveer als gewoon gezien. Tis allemaal erg onprofessioneel e.d.

En de collega's erover aanspreken op de parkeerplaats begin ik maar niet aan, komt niet goed...

[Verwijderd]

RAILGUNNER schreef op woensdag 16 juli 2008 @ 13:45:
Je kunt ook bij een niet IT-bedrijf iets met de IT gaan doen. Bijv bij een gemeente of andere overheid. De sfeer is daar heel anders dan bij een detacheerder (als ik de verhalen van beide kanten mag geloven) en allemaal iets relaxter heb ik het idee.

Detachering is op zich wel een erg stressvolle tak van sport, maar denk nou niet dat bij een non-IT bedrijf in de IT werken beter is voor je gemoedstoestand, dat is onzin. In veel bedrijven is IT een kostenpost waar de directeur/eigenaar geen zak van snapt en alleen maar pislink om wordt als het weer eens niet werkt of hij iets wil dat niet kan. Onderbetaald ondergewaardeerd ongeschoold en uitzichtloze carriëreplanning zijn schering en inslag in het MKB, en in grote bedrijven ligt de lat vaak helemaal scheef omdat er naar cijfertjes gekeken moet worden - niet of je je werk goed doet, maar hoeveel tickets je oplevert bijvoorbeeld. In een klein bedrijf kan de directeur een arrogante zak zijn, in een groot bedrijf heb je heel veel directeuren... gegarandeerd een paar arrogante zakken in je klantenbestand. Werken bij de overheid is een nooit ophoudende stroom frustrerende inefficiency, domme regels wiens enige bestaansrecht is dat er een commisie van slaperige ouwe zakken over geouwehoerd heeft tijdens een koffiepauze, verder vind je er woedeopwekkende bureaucratie en alle standaard grappen en vooroordelen over ambetaneren zie je elke dag weer waarheid worden. Semi-overheid zoals scholen en zorginstellingen zijn nóg erger - die hebben meestal alle frustrerende corporate idiocy van de grote bedrijven met alle frustrerende zinloosheid van overheden zonder de efficiency of goede voorwaarden van deze beiden.

Het feit is gewoon dat het leven dat op zich toch al hard zuigt in de IT gewoon wat beter getuned is voor zuigkracht. Niemand begrijpt ITers behalve andere ITers en die ITers die je begrijpen die hebben geen bal te vertellen in het bedrijf. Hebben ze wél wat te vertellen dan is dat omdat ze mentaal op hetzelfde niveau als het management zitten - tenzij je een goeie manager hebt die zelf uit de technische kant van de IT komt ga je hier net zo hard gefrustreerd raken als bij elke andere non-IT-geschoold manager met de extra bite dat je IT geschoolde manager je nog kan vertellen waarom die bureaucratische rompslomp goed is voor het bedrijf... ga je nog aan jezelf twijfelen ook. Reken er ook op dat je technische IT manager een keer weg gaat omdat er ergens anders geld te verdienen valt of omdat hij niet goed meewerkt aan de regel "tickets = good, budget = bad"

Je zou zeggen dat de enige mogelijk oplossing zich voordoet in de vorm van scheermesjes en slaaptabletten. Niets is minder waar! de sleutel is wat hierboven al gezegd wordt: problemen bij die persoon leggen waar ze horen, af en toe gewoon je schouders op kunnen halen en vooral je niet gek laten maken. Dus: gewoon lekker relaxed gaan werken en zodra je je zakken vol hebt bij je huidige werk het gras bij de buren gaan verkennen. Er is veel te veel werk, en je hebt maar één leven - je krijgt het nooit allemaal klaar. Jezelf over de kop werken voor een baas is sowieso dikke onzin: zodra die merkt dat je opgebrand bent schopt die je bij de eerste beste gelegenheid buiten. Als je je gestresst voelt, neem een andere baan bij een ander bedrijf, bijvoorkeur in een andere branche en als je het geregeld krijgt van een andere grootte. Alle vormen van IT werk zijn inherent klote - zoek er dus één uit die afwisseling biedt ten opzichte van wat je nu hebt en ga daar een paar jaar van genieten. En wanneer je dat zat wordt? CV op het Net gooien en verder kijken. Als je regelmatig wisselt kan het zinvol zijn een door jou vetrouwde headhunter je CV te geven en eens met hem/haar te praten over wat je wilt, en daar ook gewoon bij te zeggen dat je niet zoekt naar een baan voor het leven maar een baan om van te leven. Up or Out bedrijven kunnen heel relaxte omgevingen zijn om in te werken, en juist dit soort bedrijven kennen headhunters vaak goed.

En niet vergeten - vakantiedagen zijn waardevoller dan geld, zeker als je je toch al gestressd voelt. Laat je dus niet afschepen met "Ga maar een week korter, betalen we je die dagen wel uit"
Ontstressen is het sleutelwoord, zeker in jouw geval waar je aangeeft dat je merkt dat je er last van begint te krijgen.

[zomertje]

^^ amen

Ik overweeg om over een poosje een payroll/freelance constructie te gaan proberen. Dan kan ik tenminste een maandje rust pakken als ik dat wil of zelfs wel meer. Dan moet je wel je financiën op orde hebben natuurlijk.

[Verwijderd]

@KnetterGek:
Ik ben het volledig met je verhaal eens. Als gedetacheerde ben ik verschillende organisaties tegengekomen en het hangt overal van paperclips en oud papier aan elkaar. Ook grote, professionele organisaties waarvan je als buitenstaander zou denken: die zullen de (IT)zaakjes wel op orde hebben. Ook de mogelijke oplossing spreekt me aan. Dat had ik zelf ook al bedacht hoor, alleen heb ik wat moeite met de uitvoering. Ik voel me heel snel verantwoordelijk voor dingen die niet goed lopen. Ook als ik ergens pas een paar weken binnen ben, voel ik me al verantwoordelijk voor dat soort zaken. Ik wil maar zeggen: ik weet heel goed dat een deel van het probleem bij mezelf zit.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op vrijdag 18 juli 2008 @ 13:16:
@KnetterGek:
Ik ben het volledig met je verhaal eens. Als gedetacheerde ben ik verschillende organisaties tegengekomen en het hangt overal van paperclips en oud papier aan elkaar. Ook grote, professionele organisaties waarvan je als buitenstaander zou denken: die zullen de (IT)zaakjes wel op orde hebben. Ook de mogelijke oplossing spreekt me aan. Dat had ik zelf ook al bedacht hoor, alleen heb ik wat moeite met de uitvoering. Ik voel me heel snel verantwoordelijk voor dingen die niet goed lopen. Ook als ik ergens pas een paar weken binnen ben, voel ik me al verantwoordelijk voor dat soort zaken. Ik wil maar zeggen: ik weet heel goed dat een deel van het probleem bij mezelf zit.

Ik voel me wel verantwoordleijk voor dingen, en ik bemoei me ook echt óveral tegenaan, maar als je iemand verteld hebt dat ie een fout aan het maken is en hij besluit dat dan toch te doen - Ok, wees maar eigenwijs. Ik lach je wel uit als he tmis gaat en als je sip zit te kijken hoe he tnu verder moet zal ik je, voor het oog van iedereen die er mee te doen heeft, laten zien hoe het wel had gemoeten. Zo kun je in twee en een half jaar tijd helpdesker, case manager, helpdesk team leader, assistent manager helpdesk, loco helpdesk manager en uiteindelijk helpdesk manager worden. Ik ben opgehouden met in het "Wat verdient een ICTer gemiddeld" topic te updaten - 9 keer in 30 maanden wordt me te gek.
Gewoon omdat ik net als jij me aantrek wat er mis gaat en me druk maak om er "met z'n allen" een zo goed mogelijk product van te maken voor de afnemer, in dit geval m'n eigen bedrijf, en ik niet te beroerd ben m'n bek open te trekken. Dat kun je op zich ook maar niet bij elk bedrijf kan dat. Daarom is het voor mij heel belangeirjk dat ik een collega, of die nu hoger of lager zit in de organisatie dan ik, gewoon kan vertellen dat ie wat fout doet, en dat moet anderosm ook werken. Het is niet altijd even leuk om van iemand te horen dat hij vind dat je een zootje van een issue gemaakt hebt, maar het leert je wél wat je fouten zijn, en als je als volwassenen met elkaar om kunt gaan in dit soort situaties (dat is een kwestie van bedrijfscultuur, niet zozeer van persoonlijkheid!) dan kun je hiermee uitstekend teamwork verrichten. Ik maak me wel eens pislink op collega's die iets volstrekt verneuken, maar een mailtje, of belletje, om daarover te praten wordt op rustige toon gevoerd en er wordt gezocht naar een oplossing. Bij ons in IT is het not-done om iemand een mail te sturen met "je bakt er een zootje van" tenzij je er bij zet wát iemand precies deed, wat je verwacht had, en wat je denkt dat hji zou kunnen doen om het volgende keer beter te doen. Cultuur, niet de individuele persoonlijkheden, zijn hier belangerijk. Evenals trouwens de welwillendheid van het team: als je collega's onder elkaar gaan zitten roddelen over andere collega's, en dan vooral collega's waarmee samengewerkt moet worden, dan is dat een teken aan de wand dat er geen goeie dialoog mogelijk zal zijn als er eens iets niet loopt. Daarmee sluit je deuren naar een oplossing waarmee iedereen tevreden is en frustreer je je mensen.

Je zou verwachten dat meer mensen dat snappen, dat iedereen graag als een team met zijn vcollega's werkt en samen wil zoeken naar de beste manier om dingen te doen. Helaas. Ik moet nog 30 worden en kom steeds vaker tot de conclusie dat mensen tegen de 70 kunnen worden zonder een greintje fatsoen, verstand of opvoeding.
Zodra je dat tegen gaat staan moet je gaan rondkijken. Weg gaan bij je werkgever is zwaar - zeker als je veel leuke collega's hebt. Maar het is nu eenmaal zo dat er uiteindelijk maar één iemand is aan wie je verantwoording af legt, en dat ben je zelf. Je hoeft niemand tekort te doen, maar je moet wel zorgen dat je jezelf niet tekort doet. Als je last krijgt van je eigen kop en lijf, dan ben je imho gewoon hoog nodig aan vakantie / baanwisseling toe.

Overigens, één ding - dat leren in je vrije tijd terwijl je toch al veel eigen tijd kwijt bent aan werk (laten we eerlijk zijn, waar anders besteed je zoveel vrije tijd aan? Niets toch?) dat stoort natuurlijk, maar besef wel dat niet alle bedrijven zo certificaat geil zijn als detacheerders. Tot grote frustratie van mijn "huis"headhunter heb ik nog altijd alleen maar een paar certificaatjes voor helpdeskek management, tijdsmanagement, resourceplanning and management en dat soort dingen waar werkgevers je onbewust naartoe sturen als ze zeggen"Ga maar een paar daagjes naar een conferentie en zorg dat je wat meeneemt waaraan we kunnen zien dat het nuttig besteed geld was". De vraag die je dan krijgt is "Waarom heb je nou je MCSE nog niet gehaald? Zo kan ik je toch nergens bemiddelen?" Nou, voorlopig hoef ik niet bemiddeld te worden en geloof je echt dat als je aankomt bij een bedrijf als kandidaat dat die zeggen "Ja, die vijf jaar ervaring is leuk maar eh, je hebt geen papiertje. Bedankt maar weer."? Of zouden die eerder zeggen "Ik zie dat u MCSE heeft. Heeft u ook relevante werkervaring?"
Hint: buiten de detachering is dat tweede waarschijnlijker. Een papiertje zegt "deze jongen moet dit eigenlijk kunnen". Een paar jaar ervaring zegt "deze jongen kan dit". Categorie één is fijn om weg te zetten: niet té duur, op papier vaardig genoeg voor de job, X euro per uur. Categorie twee is fijner in je bedrijf: Kosten per maand zijn vast en bekend, en je koopt er de bepaalde zekerheden mee. Want geloof nou niet dat je de enige in Nederland bent die z'n MCSE haalt. Maar als je 5000 werkstations en 150 servers uit 30+ domeinen in één goed lopende Active Directory samenvoegt, kun je rustig zeggen "Zo vind jij er geen twintig in die stapel sollicitaties."

Ga eens rondkijken. Checken hoe groen dat gras bij die buren nou precies is hoeft nog niet te betekenen dat je over het hek springt tenslotte. For all you know is het groen omdat het helemaal doorspekt is met mos. Maar als je niet kijkt zul je het niet weten ook.

[hpeeters]

Of lees eens http://zenhabits.net