Ik heb verschillende keren geprobeerd mee te discussieren in 'levensbeschouwelijke' topics, maar ik besteedt er ondertussen weinig aandacht meer aan. Eigenlijk zie ik twee problemen. Ten eerste laat de stijl van discussieren veel te wensen over en ten tweede heb ik mijn vraagtekens bij het nut van levensbeschouwelijke discussies. Ik zal beide punten even toelichten.
Ik heb gemerkt dat veel topics uitlopen op een welles-nietes spelletje, waarbij de twee partijen elkaar continu beschuldigen van drogredeneren en argumenten eindeloos worden herhaald. Vaak komen dezelfde discussies elke maand terug in een topic met een net iets andere titel. Uiteindelijk valt er weinig te winnen, aangezien beide partijen stoicijns door elkaar heen blijven schreeuwen. Dit bederft voor mij het leesplezier van de topics.
Ik ben zelf een overtuigd agnost, schaar mezelf onder de wetenschappers en ik ben van mening dat iedereen moet kunnen doen waar hij zin in heeft, zo lang hij niemand anders lastig valt (ik ontwijk bewust de termen liberaal, libertarier en libertijn, aangezien hier ook andere politieke connotaties aan hangen). In de discussies in W&L zit ik dan ook meestal diep in het 'Kamp Gambieter' en ver van het 'Kamp Rekcor/ucchan', om maar even in de termen van de startpost van 'Libertijn' te blijven.
Vanuit mijn levensbeschouwing kan ik me totaal niet inleven in de wereld van 'kamp Rekcor' en dat is waarschijnlijk wederzijds. Mijn ideeen over vrijheid gebieden me echter om ze in hun waarde te laten en ze hun eigen leven te laten lijden. Ik heb ondertussen gemerkt dat zij net zo vatbaar zijn voor mijn 'wetenschapsevangelie' als ik voor hun christelijke evangelie. Bij nader inzien ben ik als agnost misschien nog wel vatbaarder voor het christelijke evangelie, er hoeft immers alleen maar bewijs te komen dat God bestaat...
Uiteindelijk kom ik dan eigenlijk tot de conclusie dat levensbeschouwelijke discussies weinig zin hebben. Met een discussie ga je de ander toch niet 'bekeren'. Dus waarom de levensbeschouwing niet helemaal weghalen uit dit subforum? Omdat levensbeschouwelijke onderwerpen regelmatig ook in de politiek opduiken en dan kan de levensbeschouwing van de een ineens de regel worden voor de ander. Kijk naar de discussies over embryoselectie, homohuwelijk en creationisme. Over deze onderwerpen moeten dus constructieve discussies gevoerd worden. Ik heb echter nog maar weinig echt constructieve discussies gezien.
Mijn vraag voor dit topic is dan ook:
Is er een constructieve discussie mogelijk over levensbeschouwelijke onderwerpen? En zo ja, hoe?
Mijn eigen antwoord is nu 'Nee'. De reden hiervoor is dat mijn eigen visie redelijk onwrikbaar is. Ik ben van mening dat embryoselectie mogelijk moet zijn, zolang ik maar niet verplicht wordt mijn embryo's te selecteren. In mijn ogen moet een homohuwelijk mogelijk zijn, zo lang ik maar niet met een man hoef te trouwen. Well, you get my point. Ik kan heel weinig tot geen begrip opbrengen voor mensen die de keuzes van anderen willen beperken vanuit hun eigen levensbeschouwing. Dit is nou niet echt een constructief uitgangspunt voor een discussie.
Ik heb gemerkt dat veel topics uitlopen op een welles-nietes spelletje, waarbij de twee partijen elkaar continu beschuldigen van drogredeneren en argumenten eindeloos worden herhaald. Vaak komen dezelfde discussies elke maand terug in een topic met een net iets andere titel. Uiteindelijk valt er weinig te winnen, aangezien beide partijen stoicijns door elkaar heen blijven schreeuwen. Dit bederft voor mij het leesplezier van de topics.
Ik ben zelf een overtuigd agnost, schaar mezelf onder de wetenschappers en ik ben van mening dat iedereen moet kunnen doen waar hij zin in heeft, zo lang hij niemand anders lastig valt (ik ontwijk bewust de termen liberaal, libertarier en libertijn, aangezien hier ook andere politieke connotaties aan hangen). In de discussies in W&L zit ik dan ook meestal diep in het 'Kamp Gambieter' en ver van het 'Kamp Rekcor/ucchan', om maar even in de termen van de startpost van 'Libertijn' te blijven.
Vanuit mijn levensbeschouwing kan ik me totaal niet inleven in de wereld van 'kamp Rekcor' en dat is waarschijnlijk wederzijds. Mijn ideeen over vrijheid gebieden me echter om ze in hun waarde te laten en ze hun eigen leven te laten lijden. Ik heb ondertussen gemerkt dat zij net zo vatbaar zijn voor mijn 'wetenschapsevangelie' als ik voor hun christelijke evangelie. Bij nader inzien ben ik als agnost misschien nog wel vatbaarder voor het christelijke evangelie, er hoeft immers alleen maar bewijs te komen dat God bestaat...
Uiteindelijk kom ik dan eigenlijk tot de conclusie dat levensbeschouwelijke discussies weinig zin hebben. Met een discussie ga je de ander toch niet 'bekeren'. Dus waarom de levensbeschouwing niet helemaal weghalen uit dit subforum? Omdat levensbeschouwelijke onderwerpen regelmatig ook in de politiek opduiken en dan kan de levensbeschouwing van de een ineens de regel worden voor de ander. Kijk naar de discussies over embryoselectie, homohuwelijk en creationisme. Over deze onderwerpen moeten dus constructieve discussies gevoerd worden. Ik heb echter nog maar weinig echt constructieve discussies gezien.
Mijn vraag voor dit topic is dan ook:
Is er een constructieve discussie mogelijk over levensbeschouwelijke onderwerpen? En zo ja, hoe?
Mijn eigen antwoord is nu 'Nee'. De reden hiervoor is dat mijn eigen visie redelijk onwrikbaar is. Ik ben van mening dat embryoselectie mogelijk moet zijn, zolang ik maar niet verplicht wordt mijn embryo's te selecteren. In mijn ogen moet een homohuwelijk mogelijk zijn, zo lang ik maar niet met een man hoef te trouwen. Well, you get my point. Ik kan heel weinig tot geen begrip opbrengen voor mensen die de keuzes van anderen willen beperken vanuit hun eigen levensbeschouwing. Dit is nou niet echt een constructief uitgangspunt voor een discussie.