pietvanvliet schreef op donderdag 29 mei 2008 @ 01:10:
[...]
Kijk ook even naar groen- en cultuurdingetjes. Triodos heeft er een stel (groen en cultuur) en de ABN heeft er ook een paar (groen). Qua fiscus zijn dit soort dingen aantrekkelijk, je kunt tot 53K* in je eentje en tot 106K met partner afschermen van de blauwe brigade. Persoonlijk vind ik, op basis van mijn idee van de aandelenmarkt, de groene constructie van de ABN het aantrekkelijkst. Die heeft naast het fiscaal voordeel (2,5%) een vaste en een variabele rente: Er zit een mandje aandelen onder met een cap op 6%. Doen de aandelen niks, dan krijg je 2,5% + 1,75%. Gaan de aandelen omhoog, dan krijg je 2,5% + TOT 6% (alles daar boven is verdiend voor de ABN) Triodos geeft 2,4% rente plus de 2,5 aan fiscaal voordeel.
Helaas is dat nog "maar" 4.9%. Je heb vijfjarige termijndeposito's die meer dan 5% doen (ik meen de best renderende 5.4%). Niet achtergesteld, dus gewoon onder de garantieregeling van DNB.
Alle vastgoedbeleggingen die meer dan 5% beloven zou ik met argwaan bekijken. Grof gezegd heb je, als je nu in vastgoed gaat bij Homburg, geen TV/krant óf een stel bronzen kl*ten waar ik erg jaloers op ben. Homburg verdient zijn centjes goeddeels in Noord-Amerika. Das geen toffe markt op het moment. Beetje hetzelfde als Duitsland en wij: Als de VS niest is Canada ziek.
Bij de huidige rentestand denk ik niet dat alles boven de 5% al riskant moet zijn. Een 5-jarige NHG spaarhypotheek doet al bijna 5%.
Het probleem met vastgoedobligaties is dat het een markt is die erg veel boeven aantrekt. Al het geld dat mensen in Palm Invest hebben gestopt hadden ze beter aan Palm bier kunnen uitgeven

En zo zijn er nog meer. Maar niet alleen oplichters, ook cowboys die met 98% vreemd vermogen willen werken en verzuimen om een AFM vergunning te halen.
In dat licht is het aanbod van Homburg helemaal niet zo gek. Netjes bij de AFM geregistreerd, vestiging in Nederland, track record van goede bedrijfsvoering (spreiding portefeulle naar objecttype en locatie, op tijd uitgebreid van Amerika naar Europa, bezettingsgraad op orde, jaar na jaar mooie winst). Voor zover ik weet hebben ze tot nu toe ook altijd aan hun verplichtingen jegens obligatiehouders voldaan. Het enige wat me niet lekker zit is:
- Relatief zwakke operationele cash flow.
De cijfers zijn dik in orde, maar een aanzienlijk deel van de winst is geen cashflow (herwaardering van de portefeulle). En bovendien wordt veel van de binnengeharkte cash als dividend aan de aandeelhouders uitgekeerd (dividendrendement van het aandeel Homburg is erg hoog). Het gevolg van deze strategie is wel dat je kwetsbaar wordt. De nettowinst kan prima zijn, maar de rekeningen moeten natuurlijk wel cash betaald en dan moet je gauw een stukje OG verkopen of weer wat geld uit de markt halen met een bond.
Als deze mogelijkheden stagneren (verzakkende OG markt, kredietcrisis) dan zou je ineens in acute betalingsproblemen kunnen komen en in het ergste egval in een liquiditeitsfaillissenment.
- Te weinig eigen vermogen.
Als obligatie-investeerder heb ik geen behoefte aan grote risico's. Als ik onbeperkt wou meedelen in de winst, maar ook verliezen voor lief wou nemen, dan zou ik in aandelen of participaties zitten.
In het geval van een onroerend goed fonds, ben ik van mening dat men bestand moet zijn tegen het scenario dat de hele OG markt met gemiddeld 20% onderuit gaat, waarna er acute betalingsproblemen ontstaan en de portefeulle d.m.v. een executieverkooop wordt geliquideerd, opbrengst 80% van de taxatiewaarde VV. In dat geval is er van de OG portefeuille nog 64% over. Voor het gemak neem ik aan dat vrijwel de hele active uit OG bestaan. Dan zijn obligatiehouders veilig vanaf 36% eigen vermogen.
Tenslotte ben ik van mening dat de risico's de afgelopen jaren zijn toegenomen, maar desondanks is de rentevergoeding niet gestegen. Homburg geeft al jaren obligaties uit op 7 a 7.5%. De huidige bond is dus minder aantrekkelijk dan eerdere aanbiedingen. En dat terwijl de rente die je elders op bijvoorbeeld een deposito krijgt, wel flink is opgelopen.