Op het TV-programma "Tussen de Oren" (op 30 april 2008 afgelopen om 22:35 uur) werd om 22:30 de vraag gesteld:
"Wat is de kans dat met inademen je 1 of meer moleculen inademt die Julius Caesar ook ingeademd heeft".
Het antwoord van de quizmaster was de kans 100% is.
Op zich begrijp ik de achterliggende simpeltonische gedachte. . .ik heb even een nieuw word bedacht. . . maar ik heb bedenkingen er bij en vermoed dat het antwoord onjuist is.. . .waarschijnlijk is het juiste antwoord wel 0%. Iets dat me verder aan het denken zette.
Met gaat met de het simpeltonische argument er vanuit dat een molecuul een identiteit is (of heeft). . .in de zin dat een molecuul een naamplaatje heeft. . .impliciet aan deze s-gedachte ligt de veronderstelling dat de kern van een molecuul en de elektronen en wat er allemaal in schuil kan gaan allemaal naamplaatjes meedragen. . .de vraag waar die naamplaatjes dan uit zouden bestaan stel ik nog even niet.
Zuurstof en stikstof en kooldioxide moleculen in de lucht. . .de rest even verwaarlozen. . .ondergaan voortdurend chemische reacties in o.a. de koolstofcyclus, absorptie in oceaanwater, stralingschemie in de atmosfeer en een veelheid aan andere processen waarin de moleculaire structuur grondige transformaties ondergaat.
Zonder meer kunnen we stellen dat een groot deel van de atmosfeer ten tijde van Julius Caesar gedeeltelijk chemisch en gedeeltelijk nucleair getransformeerd is zodat er geen enkele molecuul over is dat niet een volledige gedaanteverwisseling is ondergaan vanwege elektronenuitwisselingen en mogelijkerwijs ook transformaties in de kern.
Ik stel dat er geen sprake kan van het idee dat moleculen, als unieke deeltjes, hun individuele identiteit behouden.
In de zin dat we voor bijvoorbeerld voor een mens of een auto van behoudt van identiteit spreken houdt dit in dat we op een aantal critische punten "tags" kunnen aanbrengen die jaren later nog te herkennen zijn als de zelfde “tags” die er eerder aangehecht zijn. Voor een auto is dit het chassisnummer en voor een mens zijn dit zaken zoals vingerprints, tanden, littekens, geheugen en misschien het meest betrouwbare het DNA. Dan is er ook vaak sprake van dat er veel onderdelen in een auto verwisseld zijn en dat het lichaam van een mens vele transformaties is ondergaan maar dat zijn ondergeschikte veranderingen. Als we accepteren dat een auto of een mens hun identiteit kunnen behouden ondanks drastische "onderdelen" uitwisselingen doen we dat op basis van de unieke identificeerbare "tags".
Voor zover alles wat ik over moleculen, atomen, elektronen, en verwante "onderdelen" in een molecuul geleerd heb durf ik nu te stellen dat moleculen geen individuele identiteit hebben en voortdurend in een "flux'-toestand verkeren (mijn fluxmodel). . min of meer in de zin als de wolken die in de wind geen vaste identiteit hebben maar slechts "bestaan" als een transitie tussen gas en damp, afhankelijk van druk niveaus in the wind. . .beschouw bijvoorbeeld een "stationaire" wolk die schijnbaar aan een bergtop kleeft of the "condensatiewolk" die in the schokgolf van een supersonische straaljager gevangen zit.
Zelfs als men stelt dat een macromolecuul een zogenaamde "tag" gegeven kan worden door middel van een isotoop atoom is er dan sprake van identiteitbehoud? Is het argument van identiteitverlies voor atomen, op basis van mijn fluxmodel, niet evengoed geldig voor een isotoop"? Ik stel vast dat het zo is. . isotopen zijn slechts atomen met een identificeerbaar algemeen kenmerk maar ze zijn niet "speciaal". . .ze zijn eenvoudigweg elementen is een bepaalde klasse. Net zoals een neger deel uitmaakt van het negerras maar dit niet zijn identiteit als individu bepaald.
Hier eindigt mijn argument dat er voor moleculen in het algemeen geen behoudt van identiteit van toepassing is.
Als ik lucht inadem zit er niet een molecuul bij die Julius Caesar inademde.
Bestaan er argumenten dat het tegendeel waar zou kunnen zijn?
"Wat is de kans dat met inademen je 1 of meer moleculen inademt die Julius Caesar ook ingeademd heeft".
Het antwoord van de quizmaster was de kans 100% is.
Op zich begrijp ik de achterliggende simpeltonische gedachte. . .ik heb even een nieuw word bedacht. . . maar ik heb bedenkingen er bij en vermoed dat het antwoord onjuist is.. . .waarschijnlijk is het juiste antwoord wel 0%. Iets dat me verder aan het denken zette.
Met gaat met de het simpeltonische argument er vanuit dat een molecuul een identiteit is (of heeft). . .in de zin dat een molecuul een naamplaatje heeft. . .impliciet aan deze s-gedachte ligt de veronderstelling dat de kern van een molecuul en de elektronen en wat er allemaal in schuil kan gaan allemaal naamplaatjes meedragen. . .de vraag waar die naamplaatjes dan uit zouden bestaan stel ik nog even niet.
Zuurstof en stikstof en kooldioxide moleculen in de lucht. . .de rest even verwaarlozen. . .ondergaan voortdurend chemische reacties in o.a. de koolstofcyclus, absorptie in oceaanwater, stralingschemie in de atmosfeer en een veelheid aan andere processen waarin de moleculaire structuur grondige transformaties ondergaat.
Zonder meer kunnen we stellen dat een groot deel van de atmosfeer ten tijde van Julius Caesar gedeeltelijk chemisch en gedeeltelijk nucleair getransformeerd is zodat er geen enkele molecuul over is dat niet een volledige gedaanteverwisseling is ondergaan vanwege elektronenuitwisselingen en mogelijkerwijs ook transformaties in de kern.
Ik stel dat er geen sprake kan van het idee dat moleculen, als unieke deeltjes, hun individuele identiteit behouden.
In de zin dat we voor bijvoorbeerld voor een mens of een auto van behoudt van identiteit spreken houdt dit in dat we op een aantal critische punten "tags" kunnen aanbrengen die jaren later nog te herkennen zijn als de zelfde “tags” die er eerder aangehecht zijn. Voor een auto is dit het chassisnummer en voor een mens zijn dit zaken zoals vingerprints, tanden, littekens, geheugen en misschien het meest betrouwbare het DNA. Dan is er ook vaak sprake van dat er veel onderdelen in een auto verwisseld zijn en dat het lichaam van een mens vele transformaties is ondergaan maar dat zijn ondergeschikte veranderingen. Als we accepteren dat een auto of een mens hun identiteit kunnen behouden ondanks drastische "onderdelen" uitwisselingen doen we dat op basis van de unieke identificeerbare "tags".
Voor zover alles wat ik over moleculen, atomen, elektronen, en verwante "onderdelen" in een molecuul geleerd heb durf ik nu te stellen dat moleculen geen individuele identiteit hebben en voortdurend in een "flux'-toestand verkeren (mijn fluxmodel). . min of meer in de zin als de wolken die in de wind geen vaste identiteit hebben maar slechts "bestaan" als een transitie tussen gas en damp, afhankelijk van druk niveaus in the wind. . .beschouw bijvoorbeeld een "stationaire" wolk die schijnbaar aan een bergtop kleeft of the "condensatiewolk" die in the schokgolf van een supersonische straaljager gevangen zit.
Zelfs als men stelt dat een macromolecuul een zogenaamde "tag" gegeven kan worden door middel van een isotoop atoom is er dan sprake van identiteitbehoud? Is het argument van identiteitverlies voor atomen, op basis van mijn fluxmodel, niet evengoed geldig voor een isotoop"? Ik stel vast dat het zo is. . isotopen zijn slechts atomen met een identificeerbaar algemeen kenmerk maar ze zijn niet "speciaal". . .ze zijn eenvoudigweg elementen is een bepaalde klasse. Net zoals een neger deel uitmaakt van het negerras maar dit niet zijn identiteit als individu bepaald.
Hier eindigt mijn argument dat er voor moleculen in het algemeen geen behoudt van identiteit van toepassing is.
Als ik lucht inadem zit er niet een molecuul bij die Julius Caesar inademde.
Bestaan er argumenten dat het tegendeel waar zou kunnen zijn?