AC/DC, wat is gevaarlijker?

[DJ Vincento]

Zat laatst na te denken over wat nu gevaarlijker is. Gelijkstroom door je lichaam, of Wisselstroom. Ik kan eigenlijk nauwelijks redenen bedenken waarom dat één van die twee schadelijker zou moeten zijn dan de andere. Maakt het ook uit hoe hoog de wisselfrequentie is? Dus dat zegmaar een stroompje van 2000 hz schadelijker kan zijn een stroom van 500 hz? (niet dat je dat in de praktijk zult tegenkomen )

Hoe meer ampère door lichaam, hoe schadelijker het zal zijn. Hoe hoger het voltage, hoe meer ampère er door het lichaam kan. (toch?) Maar hoe zit dat dus met Wissel/Gelijk stroom? Wisselstroom lijkt me gevaarlijker eigenlijk omdat je heen en weer geschud word aar mijn idee. Maar ik weet hier zelf weinig vanaf, dus misschien andere tweakers?

[SmartDoDo]

Het probleem van wisselstroom (AC) is dat je spieren continue aanspannen en ontspannen. Hierdoor verlies je in feite alle controle over je spieren waardoor je bijvoorbeeld een open stroomdraad niet meer kunt loslaten.

[Onno_Devine]

Wisselspanning is gevaarlijker.
Als je een wisselspanning hebt van 230V is dat gevaarlijker dan een gelijk spanning van 230V.
Dit komt omdat een wisselspanning een gemiddelde heeft van 230V (dus het voltage dat je noemt.)
Maar om dit te krijgen heeft het veel hogere pieken.
Hier zie je dan ook dat de spanning pieken heeft van 325V!
Dit maakt wisselspanning gevaarlijker dan gelijkspanning.

Bijvoorbeeld:

[ Voor 20% gewijzigd door Onno_Devine op 23-03-2008 14:07 ]

[Mr_gadget]

En wisselstroom is ook bij lagere voltages erg gevaarlijk omdat het je hartritme kan verstoren. De stroom zelf richt geen schade aan maar doordat de frequentie anders is dan die van je hart gaat je hart raar oscilleren en kan je een hartstilstand krijgen. Ik geloof dat de mythmusters een een stroom van 70 milli ampere door het hart als dodelijk beschouwden.

[Resistor]

SmartDoDo schreef op zondag 23 maart 2008 @ 14:03:
Het probleem van wisselstroom (AC) is dat je spieren continue aanspannen en ontspannen. Hierdoor verlies je in feite alle controle over je spieren waardoor je bijvoorbeeld een open stroomdraad niet meer kunt loslaten.

Het probleem van gelijkspanning (DC) is dat je spieren verkrampen. Hierdoor verlies je de controle over je spieren waardoor je bijvoorbeeld een open stroomdraad niet meer kunt loslaten

---

Het ligt aan de frequentie, de 50Hz van hier is veel gevaarlijker dan de 60Hz in Amerika, omdat je hartspier mee gaat trillen, bij 60Hz is dat minder.

En gelijkstroom is gevaarlijk omdat het nooit door de 0 gaat, er loopt dan een continue stroom door je lichaam. Ten minste, als ik mijn elektronicaboeken mag geloven (hele grote waarschuwing bij een versterker, dat ding werkt op 2x90V DC)

[Eddy Dean]

Wisselstroom lijkt me gevaarlijker omdat je hart dan continue "klappen krijgt", terwijl er bij DC maar één klap is. Bij DC door je lichaam trekken al je spieren samen, waardoor je jezelf waarschijnlijk al wegtrekt van de stroomdraad, terwijl je dat geluk bij AC niet persé hebt (zeker bij hogere frequenties).

[Anoniem: 21486]

Hmm interessant. Weet iemand hoe 230V (of iets dergelijks) gelijkspanning aanvoelt?

Wisselspanning weet ik maar al te goed. Draad loslaten is geen optie idd. Je hele beeld schudt als een gek door elkaar, alsof je een webcam heel snel op en neer schudt, al je spieren verkrampen.
_{Gelukkig struikelde ik na een seconde of 10 over een drempel, waardoor de draad uit mijn hand glipte. Nog nooit zo erg geschrokken, brr}

[maarud]

Anoniem: 21486 schreef op zondag 23 maart 2008 @ 15:40:
Hmm interessant. Weet iemand hoe 230V (of iets dergelijks) gelijkspanning aanvoelt?

Wisselspanning weet ik maar al te goed. Draad loslaten is geen optie idd. Je hele beeld schudt als een gek door elkaar, alsof je een webcam heel snel op en neer schudt, al je spieren verkrampen.
_{Gelukkig struikelde ik na een seconde of 10 over een drempel, waardoor de draad uit mijn hand glipte. Nog nooit zo erg geschrokken, brr}

daarom moet je ook altijd als eerste met de rug van je vingers aan een draad voelen, als er stroom opstaat, trekken je spieren samen, dus je vingers terug, dus laat je automatisch los. Als je een draad gewoon vastpakt, en je spieren trekken dan samen, ga je de draad alleen maar harder pakken


edit: 10 seconden is wel wat lang trouwens dan moet je volgens mij al richting ziekenhuis

[ Voor 5% gewijzigd door maarud op 23-03-2008 15:45 ]

[StarWing]

Anoniem: 21486 schreef op zondag 23 maart 2008 @ 15:40:
Hmm interessant. Weet iemand hoe 230V (of iets dergelijks) gelijkspanning aanvoelt?

* StarWing weet zelfs hoe 380V aanvoelt 1 fase vastpakken that is, indien je 2 fasen hebt vertel je het niet meer na.

relatief gezien is DC iig gevaarlijker. Daar AC telkens door 0 gaat, doet dc dit niet en bijgevolg is het dus gevaarlijker. De gemiddelde spanning is bij dc dus lager.
Je moet ook appelen met appelen vergelijken. Hoge voltages op dc en ac zijn beiden even dodelijk, maar dc meer omdat het dus nooit door 0 gaat.

Als ik mij goed herriner is een spanning van 50V reeds dodelijk.

[ Voor 4% gewijzigd door StarWing op 23-03-2008 15:48 ]

[j-a-s-p-e-r]

Je hebt ook nog het zgn. Skin Effect (hoop dat ik de goede te pakken heb..) Stromen gaan zich anders gedragen op verschillende frequenties. Op 50Hz kan een stroom prima 'door' je hart, maar op (zeer) hoge frequenties heeft zo'n stroom de neiging om juist aan de oppervlakte van een geleidend lichaam te hangen. Hierdoor kan in sommmige gevallen een hoge spanning je dus prima laten leven.

[Jejking]

maarud schreef op zondag 23 maart 2008 @ 15:44:
[...]

daarom moet je ook altijd als eerste met de rug van je vingers aan een draad voelen, als er stroom opstaat, trekken je spieren samen, dus je vingers terug, dus laat je automatisch los. Als je een draad gewoon vastpakt, en je spieren trekken dan samen, ga je de draad alleen maar harder pakken

Goeie tip, in de categorie: levensreddend

[Anoniem: 35978]

StarWing schreef op zondag 23 maart 2008 @ 15:47:
[...]


weet zelfs hoe 380V aanvoelt 1 fase vastpakken that is,

Da's dus 230V, 380V (400 in eigenlijk) staat tussen de fasen

[Anoniem: 21486]

maarud schreef op zondag 23 maart 2008 @ 15:44:
[...]

daarom moet je ook altijd als eerste met de rug van je vingers aan een draad voelen, als er stroom opstaat, trekken je spieren samen, dus je vingers terug, dus laat je automatisch los. Als je een draad gewoon vastpakt, en je spieren trekken dan samen, ga je de draad alleen maar harder pakken


edit: 10 seconden is wel wat lang trouwens dan moet je volgens mij al richting ziekenhuis

_{Ja dat wist ik 20 jaar geleden nog niet als tien jarig jochie. Een zwarte en een rode klem aan een electriciteitssnoer gesoldeerd en controleren of de plus en de min wel goed aangesloten waren. Tikte voorzichtig de "min" aan en voelde niks. Deed het zelfde met de "plus" en ook niks. Toen besloot ik beide klemmen vast te pakken...... Mijn broertje stond erbij, het licht knipperde en het duurde zo'n tien seconden. brrr}

[Mr. Dave]

Opleiding VOL VCA

Bij stroomdoorgang door het lichaam kunnen de gevolgen voor de mens verschillend zijn, van een lichte nauwelijks merkbare prikkeling tot hartstilstand. In onderstaande tabel wordt een overzicht gegeven van de gevaren voor de mens bij verschillende stroomsterkten.

Tabel

Stroomsterkte in het lichaam Gevolgen voor de mens
0 tot 2 mA prikkelend gevoel
2 tot 10 mA Kramp in de onderarm
loslaten van de spanningsdraad is nog met moeite mogelijk
10 tot 20 mA Kramp
loslaten van de spanningsdraad is niet meer mogelijk
20 tot 30 mA Ademnood:
bij ontbreken van directe hulp is verstikking het gevolg
30 tot 100 mA Ernstige ademnood
verstikking volgt meestal direct
meer dan 100 mA Meestal dodelijk


De gevolgen van stroomdoorgang door het lichaam zullen per situatie verschillend zijn. Onderstaande factoren kunnen daarbij een rol spelen:

- de stroomsterkte;

- de spanning (wisselspanning kan vanaf 50 V dodelijk zijn, gelijkspanning vanaf 120 V);

- de duur van de stroomdoorgang door het lichaam;

- de weg van de stroom door het lichaam;

- de conditie van de getroffene;

- omgevingsfactoren (temperatuur, vochtigheid, vloerweerstand).


Van bovengenoemde factoren heeft de stroomsterkte de meeste invloed . Een geringe stroomsterkte van 0,2 tot 2 mA geeft een prikkelend gevoel. Wordt de stroomsterkte opgevoerd, dan gaat het prikkelend gevoel over in spierkramp. Op een gegeven moment is men niet meer in staat om een in de hand hebbend, onder spanning staand voorwerp los te laten. De stroomsterkte waarbij dit plaats vindt noemen we de grensstroomsterkte. Deze kan variëren van 10 tot 20 mA.

Bij hogere stroomsterkten wordt de ademhaling belemmerd en verkrampt de hartspier. Hierbij kan hartfibrillatie optreden, waardoor de bloedsomloop stopt, dit leidt in het ergste geval tot de dood. Wespreken dan van elektrocutie. Dit gebeurt bij een gemiddelde stroomsterkte van 100 mA.

Elektrische stroom zoekt altijd de weg van de minste weerstand. Het is daarom van belang om elektrische apparaten goed te aarden. De stroom zal dan via de aardleiding naar de aarde wegvloeien.

Door een fout of beschadiging kan een apparaat onder spanning komen te staan. Bij aanraking kan de stroom de weg door het lichaam kiezen. De huid biedt immers weinig weerstand tegen de stroom. De stroom zal bij een vochtige huid minder weerstand ondervinden dan bij een droge huid.

Ook het dragen van slecht isolerende kleding en schoeisel of het zich bevinden in een vochtige ruimte of het staan op een geleidende vloer verlagen de weerstand die de stroom ontmoet. Dus meer kans op ongelukken. Verder speelt ook de grootte van het aanrakingsvlak met de stroom nog een rol.

[Techneut]

En wat doe je als je getuige bent van zoiets als wat Count Grishnackh beschrijft? Zonder zelf in gevaar te raken, want dat gevaar is niet denkbeeldig. Toch (dat mag duidelijk zijn) is snel handelen geboden, dus niet lang nadenken maar doen.
(Broertje stond erbij en keek er naar!).

Tegenwoordig moet electrisch handgereedschap dubbel geïsoleerd zijn. Toen dat nog niet verplicht was (ik beschik nog over een stokoude veiligheids-voorschriftenbundel NEN 1010) stelde men voor gelijkspanning 110V als maximum toegestaan en voor wisselspanning 42V (is 59V topspanning).
Conclusie: Men achtte wisselspanning als gevaarlijker dan gelijkspanning.

Overigens (dat mag ook duidelijk zijn) een levensgroot (dat woord mag je letterlijk nemen) verschil of hij beide draden in de zelfde hand had, of in beide handen één.

[Grimli]

Techneut schreef op zondag 23 maart 2008 @ 17:43:
En wat doe je als je getuige bent van zoiets als wat Count Grishnackh beschrijft? Zonder zelf in gevaar te raken, want dat gevaar is niet denkbeeldig. Toch (dat mag duidelijk zijn) is snel handelen geboden, dus niet lang nadenken maar doen.
(Broertje stond erbij en keek er naar!).

Het eerste wat je doet is (zoals je zelf zegt) je eigen veiligheid verzekeren (aan twee doden heeft niemand wat). Vervolgens probeer je de spanningsbron uit te schakelen (stekker er uit, uitknopje, zekering om). Daarna kun je zorgen voor het (eventuele) slachtoffer.

[Anoniem: 21486]

_{Tsja, we waren kleine kinderen. Broer-lief als manneke van 8 had echt niet in de gaten wat er gebeurde, laat staan dat hij wist hoe te handelen als hij het wel in de gaten had gehad. Anyway, ik had in elke hand 1 klem beet en de electriciteit moet dus door mijn hartstreek gegaan zijn. Ik realiseer me al 20 jaar dat ik blij mag zijn dat ik hier nog rondloop...}

Om nog even on-topic te blijven:

Ik heb wel eens ergens vernomen dat 50 Hertz de minst gevaarlijke wisselspanningsfrequentie is en dat deze daarom wordt toegepast. Kan iemand dit bevestigen/weerleggen?

[Techneut]

Nee, daar heeft die keuze niets mee te maken. In Amerika is het trouwens 60 Hz.

@Grimli
Op zich een voor de hand liggend antwoord. Maar dat kan in het uiterste geval met een gang naar de meterkast veel te lang duren. Bij zoiets telt elke fractie van een seconde.

[Anoniem: 21486]

Techneut schreef op zondag 23 maart 2008 @ 18:55:
Nee, daar heeft die keuze niets mee te maken. In Amerika is het trouwens 60 Hz.

@Grimli
Op zich een voor de hand liggend antwoord. Maar dat kan in het uiterste geval met een gang naar de meterkast veel te lang duren. Bij zoiets telt elke fractie van een seconde.

Waar heeft het wel mee te maken dan?

Grimli geeft overigens meerdere opties van wat je kan doen. Een zekering in de meterkast omzetten is er (als voorbeeld) maar 1 van. Ik kan me voorstellen dat een sprint naar de meterkast in sommige gevallen de enige optie is om de stroom af te zetten.

[Techneut]

Al die opgenoemde opties nemen te veel tijd, want elke seconde telt. Met die genoemde 10 seconden mag het inderdaad een wonder heten dat je nog leeft.
Dit onderwerp is bij ons meer dan eens aan de orde geweest bij bedrijfs-EHBO. Hoofdaandachtspunt was heel simpel: Pak hem of haar nooit bij z'n handen of andere onbedekte huid vast, want het is te begrijpen dat je dan gemakkelijk zelf wordt geëlectrocuteerd. Zo gauw het dus kan direct handelen. Afhankelijk van de situatie kan dat in het uiterste geval zijn, werd ons geadviseerd door de EHBO-instructeur, dat je de persoon onderuit trapt, zodat hij door de val loslaat. In geval van dat snoertje moet er een manier zijn om dat, zonder gevaar voor je zelf natuurlijk, uit handen te slaan. Natuurlijk als het met een forse ruk niet direct uit het stopcontact of uit handen getrokken kan worden.

Die keuze op 50Hz? De eerste openbare electriciteitsvoorzieningen waren eind negentiende en begin twintigste heel vaak gebaseerd op gelijkspanning. Verlichting was het hoofddoel, en daar maakte wissel- of gelijkspanning natuurlijk niets uit. De verzorging geschiedde door ondernemende particulieren, privépersonen of eigenaren van fabrieken die deze toen nieuwe energievorm zelf nodig hadden in de fabriek, en er flink wat bij verdienden door in de omgeving op uitsluitend lokaal niveau te leveren.

Geleidelijk begon de overheid (gemeenten en provincie) zich er mee te bemoeien en namen de kleine bedrijfjes over. Daarmee ontstond ook de behoefte aan onderling koppelen. Met dat ook over langere afstand koppelen verscheen min of meer automatisch de wisselspanning op het toneel. Eerst alleen maar om voor de afstanden omhoog te transformeren en ter plaatse weer omlaag. Later ook voor wisselstroommachines en andere toepassingen die nu alleen maar met wisselspaning gerealiseerd kunnen worden.

En daarmee komen we op die 50Hz. Met de toenmalige aandrijvingen was dit gewoon de meest practische frequentie. Men vond (inmiddels ook elders) uit dat voor de ogen die 50Hz een prettige frequentie was. Een lagere bracht hinderlijk geflikker van de verlichting met zich mee, met een hogere liep men tegen de grenzen aan wat in die tijd nog gemakkelijk viel te realiseren. De keus viel dus heel breed (bij een tweepolige generator) op een aandrijving van 3000 toeren per minuut, dus 50 per seconde ofwel 50Hz en in Engeland en Amerika op 60Hz.

[Confusion]

Anoniem: 21486 schreef op zondag 23 maart 2008 @ 18:28:
Ik heb wel eens ergens vernomen dat 50 Hertz de minst gevaarlijke wisselspanningsfrequentie is en dat deze daarom wordt toegepast. Kan iemand dit bevestigen/weerleggen?

Het is juist 1 van de gevaarlijkste frequenties die men had kunnen kiezen. Aan de andere kant: bij veel hogere frequenties heb je weer andere problemen, die zorgen dat benodigde stroomsterktes veel hoger worden en het geheel dus weer gevaarlijker maakt.

SmartDoDo schreef op zondag 23 maart 2008 @ 14:03:
Het probleem van wisselstroom (AC) is dat je spieren continue aanspannen en ontspannen. Hierdoor verlies je in feite alle controle over je spieren waardoor je bijvoorbeeld een open stroomdraad niet meer kunt loslaten.

En het probleem van gelijkstroom is dat je spieren aangespannen raken, waardoor je net zo goed de draad niet meer los kan laten .

Een relevant linkje in aanvulling op Techneut: Wikipedia: War of Currents

[ Voor 8% gewijzigd door Confusion op 23-03-2008 22:11 ]

[Eddy Dean]

Confusion schreef op zondag 23 maart 2008 @ 22:08:
[...]
En het probleem van gelijkstroom is dat je spieren aangespannen raken, waardoor je net zo goed de draad niet meer los kan laten .

Al je spieren spannen aan, dus er is ook een grote kans dat je jezelf losrukt doordat je biceps aanspant (die is over het algemeen toch wat sterker dan de triceps).

Ik ben zelf ook wel eens in aanraking gekomen met 230V AC, dat is meestal niet zo'n probleem, omdat je vanzelf lostrekt (geen idee of dit een reflex is of dat het te maken heeft met de stroom).

En als je onder stroom staat en je kunt nog een beetje bewegen, probeer dan te springen.

Als je het ziet gebeuren inderdaad zo snel mogelijk het slachtoffer wegtrekken van de stroom, of omver trappen. Een paar blauwe plekken lijkt me leuker dan een elektrocutie.

[Techneut]

Eddy Dean schreef op maandag 24 maart 2008 @ 12:59:
.......En als je onder stroom staat en je kunt nog een beetje bewegen, probeer dan te springen.......

Soms misschien, maar er zijn heel veel fatale ongelukken bekend waarbij het slachtoffer zodanig verkrampt was dat hij tot helemaal niets meer in staat was. Met name als de stroom dóór je lichaam gaat en niet alleen maar door de vingers van één hand. Dat laatste mag dan verre van prettig zijn, je overleeft het wel.
Maar al met al, onderschat de gevaren niet. Juist daarom worden in de beroepssfeer van hoog tot laag periodiek (één keer per jaar of zoiets) EHBO-instructies gegeven. Niet te verwarren met een opleiding tot een EHBO-diploma, maar elementaire dingen zoals reanimatie en anticiperen op deze ongevallen, en aan iedereen.
Overigens staat er nooit iemand onder stroom, kan helemaal niet, maar onder spanning. Die stroom gaat door de persoon.

[Anoniem: 252036]

Anoniem: 21486 schreef op zondag 23 maart 2008 @ 15:40:
Hmm interessant. Weet iemand hoe 230V (of iets dergelijks) gelijkspanning aanvoelt?

Ik heb een keer 26 KV gelijkspanning vastgegrepen. Gelukkig was het amperage bijna nul. Je hoort jezelf schreeuwen en beseft niet wat er gebeurt. Je bent wel bewust maar je gedachten staan stil. Vreemd genoeg werd ik achteruit geslagen. Het is niet zo dat je bewust iets kan doen. Nog lang nadien pijn en tintelingen in mijn hand en arm gehad.

Uit mijn experimenten met antieke radiobuizen weet ik nog dat ca. 230V gelijkspanning je een flinke pijnlijke tik geeft, maar verder niets. Let wel: ik raakte met droge handen de + en - met beide handen aan.

Als je met natte voeten in een plas staat dan denk ik dat er iets anders gebeurt. Gelijkspanning voelt anders aan dan wisselspanning. Dat weet ik omdat ik meerdere malen aan het 220V wisselstroomnet heb gehangen. Als ik die enge dingen bij een electriciteitscentrale zie dan breekt me het klamme zweet uit. Dergelijke dreunen vergeet je nooit meer.

[Anoniem: 21486]

Anoniem: 252036 schreef op maandag 24 maart 2008 @ 20:01:
[...]


Ik heb een keer 26 KV gelijkspanning vastgegrepen. Gelukkig was het amperage bijna nul. Je hoort jezelf schreeuwen en beseft niet wat er gebeurt. Je bent wel bewust maar je gedachten staan stil. Vreemd genoeg werd ik achteruit geslagen. Het is niet zo dat je bewust iets kan doen. Nog lang nadien pijn en tintelingen in mijn hand en arm gehad.

Uit mijn experimenten met antieke radiobuizen weet ik nog dat ca. 230V gelijkspanning je een flinke pijnlijke tik geeft, maar verder niets. Let wel: ik raakte met droge handen de + en - met beide handen aan.

Als je met natte voeten in een plas staat dan denk ik dat er iets anders gebeurt. Gelijkspanning voelt anders aan dan wisselspanning. Dat weet ik omdat ik meerdere malen aan het 220V wisselstroomnet heb gehangen. Als ik die enge dingen bij een electriciteitscentrale zie dan breekt me het klamme zweet uit. Dergelijke dreunen vergeet je nooit meer.

Aha interessant. Ik ken dat klamme zweet gevoel en de gedachte die daarbij simultaan optreedt dat je weerstand van je vel er ook nog eens hard door achteruit hobbelt.

[Techneut]

Wat betreft een hoge spanning gecombineerd met een zeer lage stroomsterkte, denk ook aan schrikdraad. Niet echt prettig, hoewel er mensen zijn die dit met een beetje zelfbeheersing gewoon vastpakken. Het is het geringe vermogen die het, ondanks dat het hoogspanning is, totaal ongevaarlijk maakt. Toch probeer ik die hoogspanning op een beeldbuis liever niet uit . Die heeft nl. ongeveer die waarde.

Edit:
Of denk aan de inductor van Ruhmkorff. Prachtig speelgoedje uit vroegere jaren (tegenwoordig hoor je er nooit meer van). Liep op een platte zakbatterij en wekte spanningen op tot wel 100.000V, maar wederom met een zeer laag vermogen waardoor de stroom beperkt bleef tot iets ver beneden de 1mA.
Het spelletje bestond uit een metalen bakje water met een muntje er in, waarbij dat bakje met dat apparaat onder spanning werd gezet. Volstrekt ongevaarlijk, en voor menige jongen een uitdaging.

Of bobines, tegenwoordig door de toegenomen spanning en vermogen voorzien van het dringende advies van afblijven, maar vroeger ook ongevaarlijk. Vroeger een brommer gehad waar ik meer dan eens een mep heb gekregen van de ontstekingsspoel.

[ Voor 48% gewijzigd door Techneut op 25-03-2008 10:46 ]

[larose]

Ik heb ooit (heel lang geleden) op school geleerd dat 110v gelijkspanning en 42v wisselspanning als veilig mochten worden beschouwd voor gezonde volwassen personen. Lees veilig als meestal niet dodelijk, het is zeer zeker niet prettig om bv 42v wisselspanning beet te pakken.
Vraag me niet naar de achtergrond van die waarden.

De reden dat er mensen zijn die schrikdraad e.d. kunnen beetpakken komt omdat de hoge spanningen die daaruit komen gelijk in elkaar storten tot een waarde die wel te verdragen is. (na enige oefening)

[Techneut]

Klopt, dit is ook in overeenstemming met de vroegere veiligheidsvoorschriften voor handgereedschappen in de NEN1010. Sinds een groot aantal jaren is daarvoor dubbel geïsoleerd verplicht. (Zie ook mijn eerdere bericht in dit topic waarin ik dit reeds opnoemde).
Met de opmerking over schrikdraad heb je ook gelijk, maar dan moet je de draad wel stevig vastpakken. Niet iedereen is daarin geoefend, en dan is het bij een ongewilde aanraking een spontane manier om te leren jodelen . Het is echter ook bij losjes vastpakken nooit gevaarlijk, omdat het vermogen zo gering is, dat de veroorzaakte stroom ver beneden de voor mens en dier toelaatbare waarde blijft.

[MSalters]

De hele grap met schrikdraad is nou juist dat er geen 40.000V meer op staat als je het aanraakt. Die stroomt meteen weg.

[Techneut]

Dat was dus al opgemerkt en klopt (net als zo'n schrikdraadapparaat ), dat werd ook niet ontkend. Niettemin blijft er genoeg hoge spanning over om nog flink onaangenaam te zijn bij aanraking.

[mierenn... modus]Spanning kan niet "wegstromen", hooguit ineenzakken [/mierenn... modus]

[Sharky]

Schrikdraad heb ik al een paar keer aangeraakt, naar gevoel maar ik voelde het alleen aan de kant van mijn lichaam waar ik het draad vastpakte. Heb een keer toen ik bij m'n broer aan het klussen was per ongeluk een stuk installatiedraad aangeraakt dat uit de muur stak. Wat een klotegevoel zeg, lastig te omschrijven maar je voelt het een uur later nog.