lachen en kietelen :?

[Anoniem: 1545]

Als iemand je kietelt begin je over het algemeen te lachen ook al vind je het helemaal niet leuk, je kan zelfs zo lang door gaan met kietelen dat je gewoon begint te janken en lachen tegelijk.
ik snap daar helemaal nix van, volgens mij is kietelen de enige manier om iemand aan het lachen te maken terwijl die het helemaal niet grappig vind.

Ook al word je helemaal gek van het gekietel en zeg je kreng nu kappen je blijft maar lachen je zegt zelfs kreng terwijl je lacht. heel appart.

iemand een idee hoe dat kan? en waarom dat zo is?

[-=Confuzer=-]

Ik heb er ook wel eens over nagedacht waarom mensen gaan lachen om kriebellen...

Het kan een sociale evolutie zijn geweest, aanraking en plezier, een band maken zeg maar. Ook zie ik een patroon in kriebel gevoelige plekken. Kriebelen onder de arm wordt over het algemeen als onprettig ervaren... terwijl andere plekken ook wel gevoelig zijn, maar wel prettig...

Maar verder heb ik er nog nooit over nagedacht, iemand een leuk feitje/inzicht?

[Anoniem: 1545]

Op vrijdag 16 februari 2001 20:26 schreef -=Confuzer=- het volgende:
Ik heb er ook wel eens over nagedacht waarom mensen gaan lachen om kriebellen...

Het kan een sociale evolutie zijn geweest, aanraking en plezier, een band maken zeg maar. Ook zie ik een patroon in kriebel gevoelige plekken.

ja zoiets zat ik dus ook aan te denken. alleen is het dan weer vreemd dat het ene persoon het weer vele malen beter kan verdragen dan een ander.

[Anoniem: 17798]

Ik denk dat het gewoon een soort reflex is,
net als je op je knie rost en je onderbeen gaat omhoog.

Dat lachen is ook puur het lachen en niet de emotie/euforie die je er bij een normale lach bij krijgt..

Maar wel gek dat het een reflex is waarbij je vrijwel helemaal in belag genomen bent.(je kunt lichamelijk niet veel meer doen dan wat afweren)

Idd aan de andere kant is het ook weer niet echt een reflex, want je kunt het onderdrukken.

Whitney.

[Warbringer]

Oei oei...
over dat verdragen van kietelen of niet kan ik wel wat vertellen.

Ikzelf kon vroeger _NIET_ tegen kietelen.. onder m'n arm, in m'n zij, mijn buik, mijn rug, onder mijn voeten etc.. alles kietelde.

Nou vond iedereen (vooral de dames ) het leuk om in mijn zij te steken en dan schoot ik zo'n stuk de lucht in, grappig ..haha.. NOT.

ik heb mezelf erop getraind, om dus tegen dat kietelen te kunnen..

Eerst kon ik wel tegen kietelen als ik me er op concentreerde, zo kon ik dus de illusie wekken dat ik er tegen kon. Ik schoot nog alleen de lucht in als ik "ineens" een steek in mijn zij kreeg oid.

Later kon ik het gewoon ten alle tijden hebben. Dus het lijkt me iets dat tussen je oren zit, anders zou je het niet "af kunnen leren"....

[Anoniem: 1545]

Op vrijdag 16 februari 2001 21:00 schreef Warbringer het volgende:
Oei oei...
over dat verdragen van kietelen of niet kan ik wel wat vertellen.

Ikzelf kon vroeger _NIET_ tegen kietelen.. onder m'n arm, in m'n zij, mijn buik, mijn rug, onder mijn voeten etc.. alles kietelde.

Nou vond iedereen (vooral de dames ) het leuk om in mijn zij te steken en dan schoot ik zo'n stuk de lucht in, grappig ..haha.. NOT.

nou ik kan er dus nog steeds van geen meter tegen. als iemand mij ff in mijn zij steekt dan vlieg ik ook tegen het plafon. en maar lachen idd hahaha wat leuk NOT!!
maarja, ik snap nu nog steeds voor geen meter hoe het kan. het doet dus geen pijn, als je bv knijpt val je niet in een lach maar zeg je auq knijp je iets minder en ga je dus kietelen, lig je inneens ongewild in een deuk.

[WoutF]

ik kan er zelf aardig tegen, maar ik ken mensen die niet omhoog springen maar in elkaar zakken/krimpen is echt een lachuh gezicht hoor

[Elvhenk]

Ik haat kietelen! Ik ga gillen en op een gegeven moment (vrij snel) ga ik slaan/schoppen/bijten, wat maar het handigst op dat moment!

[Anoniem: 1545]

Op vrijdag 16 februari 2001 23:38 schreef Elvhenk het volgende:
Ik haat kietelen! Ik ga gillen en op een gegeven moment (vrij snel) ga ik slaan/schoppen/bijten, wat maar het handigst op dat moment!

hahaha das toch nie meer normaal..
HOE KAN DAT????

[Anoniem: 17242]

[b]Op vrijdag 16 februari 2001 20:59

[...]

Idd aan de andere kant is het ook weer niet echt een reflex, want je kunt het onderdrukken.

Whitney.

Is het zo dat je reflexen niet kan onderdrukken dan?
Volgens mij kan je reflexen best wel onderdrukken als je daar je best maar voor doet, want ik kan de peesreflex in de knie ook onderdrukken.
Als ik te gespannen ben en mijn pa slaat met zo'n hamertje op mijn knie dan "doet" mijn knie toch echt niets.

[Miletos]

Op zaterdag 17 februari 2001 13:38 schreef DjAvalance het volgende:

Als ik te gespannen ben en mijn pa slaat met zo'n hamertje op mijn knie dan "doet" mijn knie toch echt niets.

Ehhmmm, waarom zou je pa met een hamertje op je knie willen slaan
Heeft 'ie niks beters te doen ofzo? Ik vroeg het me gewoon af

[Anoniem: 17242]

Nou, omdat mijn pa sinds kort bedrijfsarts is en iemand als proefkonijn moest fungeren om zijn oude kennis mee op te laten halen over diagnostiek en dergelijk.
Snap ie?

[Miletos]

oooooooh, ok!

[Anoniem: 28]

Wat ik een keer heb gelezen ( schijnt zo te zijn --> ) is dat mensen die slecht tegen kietelen kunnen meer/eerder jaloers en onzeker zijn. Ik heb er zelf eigenlijk geen idee over...

[Delerium]

An sich is dat lachen nog wel te verklaren. Er zijn theorien dat lachen niet meer dan een storing in de hersenen is. Een instructie waar de hersenen dus geen raad mee weten. Kietelen levert een hoop impulsen op waar herensen niet goed mee overweg kunnen, vandaar het lachen.

Tja, als ik een mop vertel, een verhaal die opeens een onverwachte wending heeft, schiet iemand in de lach. Hoe onverwachter de clou is, hoe harder mensen lachen. Het onverwachte deel triggert een conflict omdat de hersenen iets anders verwachten.

Overigens is de truc beter tegen kietelen kunnen dan je partner. Terugkietelen is dan een gevreest wapen .

[Anoniem: 1545]

Op zaterdag 17 februari 2001 16:01 schreef ecteinascidin het volgende:
An sich is dat lachen nog wel te verklaren. Er zijn theorien dat lachen niet meer dan een storing in de hersenen is. Een instructie waar de hersenen dus geen raad mee weten. Kietelen levert een hoop impulsen op waar herensen niet goed mee overweg kunnen, vandaar het lachen.

Tja, als ik een mop vertel, een verhaal die opeens een onverwachte wending heeft, schiet iemand in de lach. Hoe onverwachter de clou is, hoe harder mensen lachen. Het onverwachte deel triggert een conflict omdat de hersenen iets anders verwachten.

Overigens is de truc beter tegen kietelen kunnen dan je partner. Terugkietelen is dan een gevreest wapen .

idd dat zou best es zo kunnen zijn.
alleen blijft het wel vaag, lachen terwijl je het helemaal niet leuk vind soms zelf erg!
en als iemand mij een mop verteld oid dan lach ik omdat ik het leuk vind of grappig.
ik lach verder nooit om iets wat ik niet leuk vind, behalve bij kietelen.