:strip_icc():strip_exif()/u/3228/crop5d113bdb41aeb_cropped.jpeg?f=community)
Het leek me interessant hier een artikel te posten die ik geschreven heb.
Jezus zegt dat Gods rijk in ons is, in die steen die je splijt en in elke ster die fonkelt aan de hemel. Maar dat je in een hoger bewustzijn moet komen om het te vinden, en er aan verbonden te raken. Dit is bijzonder analoog aan andere niet christelijke religies, zoals het Boeddhisme. Ik stel dat Gods rijk zich in de microkosmos bevindt. Om dit uit te leggen, ga ik het holografisch paradigma behandelen. Dit stelt dat het universum in feite een groot hologram is, waarvan de werkelijkheid die wij zien in feite een illusie is gecreëerd door onze geest. Daarnaast ga ik later in op het aspect wat wij met deze kennis kunnen. Het zou impliceren dat we tot dingen toe in staat zijn, die wetenschappelijk gezien niet mogelijk zijn.
Het holografisch universum
In 1982 vond er een opmerkelijke gebeurtenis plaats. Aan de Universiteit van Parijs heeft een onderzoeksteam geleid door natuurkundige Alain Aspect een experiment uitgevoerd wat een van de meest belangrijke experimenten van de twintigste eeuw zou kunnen zijn.
Aspect en zijn team ontdekten dat onder bepaalde omstandigheden subatomaire kernpartikels zoals elektronen, in staat zijn direct en synchroon met elkaar te kunnen communiceren ongeacht de afstand tussen de twee. Het maakt niet uit of ze tien meter of tien miljard kilometer van elkaar verwijderd zijn. Dit fenomeen noemt men kwantumverstrengeling, of quantum entanglement.
Op een of andere manier weet het ene deeltje wat het andere deeltje doet. Het probleem hiermee is, dat het in strijd is met Einsteins wet dat geen enkele communicatiemedium sneller dan de lichtsnelheid kan reizen. Omdat reizen sneller dan het licht samenhangt met het doorbreken van de tijdsbarrière zijn sommige wetenschappers met theorieën gekomen om Aspects ontdekkingen te verklaren. Maar het heeft anderen geïnspireerd met nog radicalere verklaringen te komen.
De natuurkundige David Bohm van de Universiteit van Londen is met een fascinerende theorie naar voren gekomen. Hij zegt dat Aspects ontdekkingen impliceren dat objectieve realiteit niet bestaat. Dat het universum, hoewel het uit vaste dingen, materie, lijkt te bestaat, het eigenlijk in feite een illusie is, een gigantisch en enorm gedetailleerd hologram.
Om te begrijpen waarom Bohm deze verbazingwekkende hypothese stelt, is het nodig eerst iets meer over hologrammen te weten. Een hologram is een driedimensionale afbeelding gemaakt met behulp van een laser.
Om een hologram te maken, wordt het object beschenen door het licht van een laserstraal. Daarna wordt het een tweede laserstraal weerkaatst op het gereflecteerde licht van de eerste straal, en het resulterende interferentiepatroon (het gebied waar de twee laserstralen zich vermengen) worden op film vastgelegd.
Wanneer de film wordt ontwikkeld, lijkt het een betekenisloos wirwar van donkere en lichte lijnen. Maar zo gauw de film beschenen wordt door een andere laserstraal, verschijnt een driedimensionaal beeld van het originele object,
De driedimensionaalheid van zulke beelden is niet het enige verbazingwekkende karakteristiek van hologrammen. Als het hologram van een roos in tweeën wordt gesneden en daarna door een laser beschenen wordt, zal elke helft nog steeds de gehele roos bevatten.
Inderdaad, zelfs als de helften weer gesplit worden zal elk deel op de film nog steeds een kleinere, maar intacte versie van de originele afbeelding bevatten. In tegenstelling tot normale foto’s, bevat elk deel van het hologram alle informatie van het gehele hologram.
De “alles in elk deel” eigenschap van een hologram verschaft ons een geheel nieuw inzicht om organisatie en ordering te begrijpen. In het grootste gedeelte van de geschiedenis heeft de westerse wetenschap gedacht dat de beste manier om een fysiek fenomeen te begrijpen, of het nou een kikker of een atoom is, de materie te ontleden en de afzonderlijke onderdelen te bestuderen.
Een hologram leert ons, dat sommige dingen in het universum niet geschikt zijn voor deze methode. Als we proberen iets dat holografisch geconstrueerd is te ontleden, dan krijgen we niet de onderdelen waar het van gemaakt is, maar bestaat het ontleedde onderdeel precies uit hetzelfde als het origineel, en ziet het er hetzelfde uit, alleen in kleinere vorm.
Dit nieuwe inzicht bracht Bohm tot een nieuwe manier om de ontdekking van Aspect te kunnen begrijpen. Bohm gelooft dat de reden waarom subatomaire deeltjes in staat zijn contact met elkaar te hebben ongeacht de afstand tussen hen, niet is omdat ze een of ander mysterieus signaal heen en weer sturen, maar omdat hun gescheidenheid slechts een illusie is. Hij beargumenteert dat in een bepaalde diepere laag van de werkelijkheid zulke deeltjes geen individuele entiteiten zijn, maar uitbreidingen zijn van een zelfde fundamenteel iets.
Om mensen beter te laten begrijpen wat hij bedoelt, illustreert Bohm het volgende:
Stelt u zich een aquarium met een vis voor. Dit aquarium kun je niet direct zien, maar wat je weet van het aquarium komt van twee televisiecamera’s. Een daarvan is gericht op de voorkant van het aquarium en een daarvan is gericht op de zijkant van het aquarium.
Als u naar de twee televisieschermen kijkt kunt u wellicht aannemen dat de vis op elk van de schermen een verschillende entiteit is. Want immers omdat de camera’s op verschillende hoeken geplaatst zijn, zal elk van de beelden enigszins verschillend zijn. Maar als u de twee vissen blijft observeren, zult u zich er wellicht van bewust worden dat er een bepaald verband is tussen de twee.
Als een van de twee draait, zal de andere een iets andere, maar corresponderende beweging maken; wanneer een van hen de voorkant toont, toont de andere altijd de zijkant. Als u zich niet bewust bent van de werkelijke situatie, dan kunt u zelfs concluderen dat de vissen direct, instantaan met elkaar zouden moeten communiceren, maar dit is duidelijk niet het geval.
Dit kan het volgende betekenen. De ogenschijnlijk sneller-dan-licht verbinding tussen subatomaire kernpartikels vertelt ons dat er een diepere laag van de werkelijkheid is waar we ons niet van bewust zijn. Een meer complexe dimensie voorbij het onze dat analoog is aan het aquarium. En, we zien objecten als de subatomaire deeltjes als gescheiden van elkaar, omdat wij enkel een deel van de werkelijkheid kunnen waarnemen.
Het betekent dat zulke deeltjes geen afzonderlijke objecten zijn, maar facetten van een dieper onderliggend geheel dat uiteindelijk holografisch is en ondeelbaar als de voorheen genoemde roos. En omdat alles in de fysieke realiteit bestaat uit degelijke facetten, betekent het dat het universum zelf een projectie is, een hologram. Een hologram binnen een andere wereld, wellicht de wereld van de ontwerper van het hologram.
In aanvulling op de spookachtige natuur hiervan, zou zo’n universum fantastische eigenschappen kunnen bezitten. Als alle schijnbare gescheidenheid van subatomaire deeltjes slechts een illusie is, betekent dit dat in een diepere laag van realiteit alle dingen in het heelal oneindig aan elkaar verbonden zijn.
De elektronen in een koolstofatoom in het menselijke brein zijn verbonden met elk subatomair deeltje van elke zalm die zwemt, elk hart dat klopt en elke ster dat flonkert in de hemel.
Alles penetreert alles, en hoewel de menselijke natuur zo is dat het categoriseert en onderverdeelt, zijn alle fenomenen van het universum alle schijnbare onderverdelingen kunstmatig en alles is van nature een oneindig web.
In een holografisch universum, kunnen zelfs tijd en ruimte niet langer gezien worden als fundamentele entiteiten, omdat concepten zoals een locatie, een plek, geen betekenis heeft in een universum waarin in niets echt van elkaar gescheiden in en tijd en driedimensionale ruimte zoals de beelden van de vis op de tv-beeldschermen ook gezien moeten worden als projecties van deze diepere order.
In de diepere laag is werkelijkheid in feite een soort superhologram waarin het verleden, het heden en de toekomst allen tegelijkertijd bestaan. Dit suggereert dat met de juiste mogelijkheden het mogelijk zou kunnen zijn in de superholografische laag van de werkelijkheid te kunnen kijken, en beelden van een ver verleden of een verre toekomst kunnen aanschouwen.
Het gehele universum is, door de programmeur van het hologram, toegankelijk, en kan entiteiten binnen het hologram toegang geven tot deze dingen. Het verklaart waarom profeten in de bijbel in de toekomst kunnen kijken, en het verklaart waarom er schijnbare onmogelijke paranormale dingen voorkomen. Eenvoudigweg, omdat de wereld een illusie is. Als u zich dit realiseert, en u gelooft dat alles mogelijk is, dan zou ook u op het water kunnen lopen. Dan zou ook u een vijgeboom kunnen laten verdorren. Dan zou ook u de zware stenen van de piramides kunnen laten zweven.
Het superhologram is de matrix dat de geboorte gegeven heeft aan alles in het heelal, het bevat elke subatomisch deeltje dat er is geweest of er zal zijn – elke configuratie van materie en energie dat mogelijk is, van sneeuwvlokken tot quasars, van lichtstralen tot gammastralen. We zouden het God kunnen noemen. Gods rijk bevindt zich in de microkosmos.
Holografisch brein
Bohm is niet de enige onderzoeker die bewijs heeft gevonden dat het universum een hologram is. Neurofysioloog Karl Pribram van de Stanford Universiteit denkt ook dat de realiteit een holografische natuur heeft. Pribram is expert in hersenonderzoek en kwam bij het holografisch model vanwege de puzzel hoe herinneringen worden opgeslagen in het brein. In tientallen jaren hebben verschillende studies uitgewezen dat herinneringen niet op een specifieke locatie in de hersenen worden opgeslagen, maar verspreid zijn door het hele brein.
In een serie van opzienbarende experimenten toonde Karl Lashley al in 1920 aan dat herinneringen in het gehele brein opgeslagen worden. Bij experimenten met ratten, maakte het niet uit welk deel van de hersenen van een rat verwijderd werden, ze wisten nog steeds hoe ze complexe taken moesten uitvoeren die voor de hersenoperaties geleerd waren. Het enige probleem was dat niemand een mechanisme kon bedenken wat een verklaring in de “alles in elk deel”-natuur van geheugenopslag.
Maar toen Pribram in 1960 het concept van holografie tegenkwam, realiseerde hij zich dat hij de verklaring had gevonden waar neurologen al geruime tijd naar hadden gezocht. Pribram gelooft dat herinneringen niet worden opgeslagen in neuronen of kleine groepen neuronen, maar in patronen van zenuwpulsen dat door het gehele brein schiet op dezelfde manier als laserlichtinterferenties door het gehele gebied van een holografische film schieten. In andere woorden, Pribram gelooft dat de hersenen zelf als een hologram zijn.
De theorie verklaart tevens waarom het menselijk brein zoveel herinneringen in zo’n kleine ruimte kan opslaan. Op dezelfde manier is onlangs ontdekt dat holografische opslagmedia ongelooflijke hoeveelheden informatie kunnen opslaan. Simpelweg door de hoek van de twee lasers die een fotografische film raken te veranderen, kunnen er zeer veel verschillende beelden op hetzelfde oppervlak weggeschreven worden.
Onze verbluffende mogelijkheid om met grote snelheid willekeurige informatie op te halen uit onze enorme opslag aan herinneringen wordt veel begrijpelijker als het brein werkt volgens het holografische principe. Als een vriend u vraagt wat er bij u in gedachten komt bij het woord “zebra”, dan hoeft u niet door een enorm alfabetisch archief te bladeren om op het antwoord te komen. In plaats daarvan komen associaties als “gestreept”, “paardachtig” en “Afrikaans dier” direct op in uw hoofd.
Het is inderdaad een van de meest verbluffende dingen van het menselijk brein dat het denkproces lijkt alsof elk stuk informatie kriskras gelinkt is aan elk ander stukje informatie. Dit is ook een eigenschap dat analoog staat aan een hologram. Omdat elk deel van een hologram oneindig verbonden is met elk ander deel, is het een ultiem voorbeeld van een kruislings gerelateerd systeem.
De opslag van ons geheugen is niet de enige neurofysiologische puzzel die verklaarbaarder wordt als het in het holografisch model van het brein wordt beschouwd. Een ander aspect is de manier waarop het brein de mogelijkheid heeft de lawine van frequenties die het via de zintuigen binnenkrijgt (lichtfrequenties, geluidsfrequenties enz.) te vertalen in de concrete wereld van onze waarnemingen. En coderen en decoderen van frequenties is precies hetgeen een hologram het beste doet. Net als een hologram als een soort lens functioneert, een vertaalmachine die een betekenisloze wirwar van frequenties in een zinnig beeld omzet, denkt Priham dat het brein ook zo werkt en holografische principes gebruikt om de frequenties die binnenkomen via onze zintuigen te converteren naar onze innerlijke wereld van waarnemingen.
Een indrukwekkende hoeveelheid bewijs suggereert dat onze hersenen het holografisch principe gebruikt om haar taken te volbrengen. Pribrams theorie heeft inmiddels een groeiende acceptatie onder de neurologen verkregen.
De Argentijns-Italiaanse onderzoeker Hugo Zucarelli heeft onlangs het holografische model uitgebreid in de wereld van de akoestische fenomenen. Het was onverklaarbaar hoe het kan dat mensen de geluidsbron kunnen lokaliseren zonder hun hoofd te bewegen, zelfs als ze met slechts één oor kunnen horen. Zucarelli heeft ontdekt dat de holografische principes verklaart waarom wij dit kunnen..
Zucarelli heeft tevens een holofonische technologie ontwikkeld, dit is een opnametechniek om akoestische situaties op een enorm realistische manier te reproduceren. Bij het afspelen van de geluiden met een hoofdtelefoon, is er geen onderscheid te merken of de lokatie waar het geluid vandaan komt daar echt is, of dat het afgespeeld wordt. Zo lijkt het met ongekende realisme of er links achter je in de verte een hond blaft, terwijl daar geen hond is.
De theorie dat onze hersenen op een holografische manier de materialistische realiteit construeren uit een brij van golven wordt ondersteund door experimenteel onderzoek. Het is aangetoond dat elk van onze zintuigen voor een veel bredere scala aan frequenties gevoelig zijn dan lange tijd werd aangenomen.
Wetenschappers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat ook onze visuele zintuigen gevoelig zijn voor geluidsfrequenties en radiofrequenties, en dat onze reuk ook deels afhankelijk is van osmische frequenties. Dit zijn specifieke vibraties van atomen. Als we ruiken, ruiken we geen solide materie, maar frequenties die de atomen van de stof produceren.
Maar het meest ongelooflijke aan Pribrams holografische model van het brein is wat er gebeurt als het samengevoegd wordt met Bohms theorie. Het betekent dat de concreetheid van de wereld een tweede realiteit is, en alles wat er is in feite een holografische brei van frequenties is. Als het brein ook een hologram is en slechts enkele frequenties uit deze brei selecteert en wiskundig omzet in zintuigelijke waarnemingen, wat blijft er dan van de objectieve realiteit over?
Om het simpel te zeggen: Het houdt op te bestaan. Het bestaat niet. Zoals de oosterse religies al lang beweren, is de materialistische wereld een Maya, een illusie. En hoewel we denken dat we fysieke wezens zijn die zich in een fysieke wereld bevinden, is ook dit een illusie.
We zijn in feite “ontvangers” die zweven door een kaleidoscopische zee van frequenties, en het geen we afnemen van deze zee en omzetten in onze fysieke werkelijkheid is slechts een kanaal van vele die afgenomen wordt uit het superhologram.
Dit nieuwe beeld van de realiteit, de samenvoegingen van Bohm en Pribrams inzichten, wordt het holografisch paradigma genoemd. Hoewel veel wetenschappers het met grote scepticisme hebben begroet, bracht het anderen tot een groot inzicht. Het is zelfs zo dat sommigen geloven dat het mysteries kan verklaren die voorheen niet verklaard konden worden door de wetenschap, en het maakt het zelfs zo dat paranormale dingen een deel van de natuur zijn.
Vele onderzoekers, waaronder Bohm en Pribram hebben naar voren gebracht dat parapsychologische fenomen veel begrijpbaarder worden in het holografisch paradigma. In een universum waar individuele breinen in feite ondeelbare verzamelingen zijn van een groot hologram en alles oneindig met elkaar verbonden is, kan iets als telepathie bestaan doordat de bovenliggende holografische laag aangesproken wordt.
Het verklaart het in het begin uitgelegde kwantumverstrengeling van deeltjes, maar ook hoe informatie van brein A naar brein B kan verzonden worden over grote afstanden. Het komt er op neer dat het holografisch paradigma een model geeft waarin veel onverklaarbare fenomenen verklaard kunnen worden door individuen tijdens een hogere staat van bewustzijn.
De bovennatuurlijke kracht van de geest
Psycholoog H.Grof ontdekte een fenomeen die volgens hem ook te verklaren is met het holografisch paradigma. Sommige klanten bevonden zich soms in een staat van bewustzijn waarin ze gedetailleerde beschrijvingen konden geven van dingen die ze niet konden weten. Ook konden ze zich dingen herinneren van andere personen uit het verleden, alsof ze die persoon zelf waren in het verleden. Grof noemde zulke manifestaties “transpersoonlijke ervaringen”. Het hoeft niet per sé reïncarnatie te zijn, zoals sommige klanten dachten. Hij wees erop dat als het brein een deel is van een continuüm, een labyrinth dat niet alleen verbonden is met elk brein dat bestaat of heeft bestaan, maar verbonden is met elk atoom, organisme en lokatie in de tijd-ruimte zelf, dan is het niet vreemd dat transpersoonlijke ervaringen kunnen bestaan.
Het holografisch paradigma heeft ook implicaties voor concrete wetenschappen als biologie. Keith Floyd, psycholoog van de Virginia Intermont College wijst er op dat als de concreetheid van de realiteit slechts een illusie is, men ook niet meer kan zeggen dat het brein bewustzijn schaapt. Het is juist het bewustzijn dat het brein schaapt – want het brein is ook een hologram in het superhologram, net als ons lichaam en alles om ons heen wat we als fysiek interpreteren. Het is ons bewustzijn, wat we als een geest zouden kunnen beschouwen die in de brij van holografische lijnen onze werkelijkheid creëert.
Als biologische structuren zo bekeken worden zouden medicijnen en het begrijpen van het geneesproces ook in het holografisch paradigma gezien moeten worden. Als de fysieke structuur van het lichaam slechts een holografische projectie van de geest is, dan wordt het duidelijk dat we zelf meer invloed kunnen hebben op onze gezondheid en welzijn dan de huidige medische wetenschap toestaat. Placebo-effecten en andere onverklaarbare genezingen kunnen verklaard worden door het geloof van de geest die op zijn beurt veranderingen in het holografische lichaam teweegbrengt.
Nieuwe geneestechnieken zoals visualisatie kunnen werken doordat de geest gedachtenbeelden uiteindelijk als werkelijkheid ziet. Als wij de ogen dicht doen en ons iets inbeelden, dan heeft dat hetzelfde effect op de geest als dat we het echt zien.
Maar zelfs dingen die onmogelijk leken worden verklaard met dit paradigma. Bioloog Lyall Watson schrijft in zijn boek over zijn reis in Indonesië dat hij een sjamaanvrouw ontmoette die een rituele dans uitvoerde. Hierop liet ze een aantal bij elkaar staande bomen verdwijnen. Hij en iemand die bij hem was zag dat ze herhaaldelijk de bomen kon laten verdwijnen en weer laten verschijnen.
Hoewel de huidige wetenschap zulke zaken niet kan verklaren en ook niet zal erkennen, lijkt het toch aannemelijker als de concrete, fysieke werkelijkheid slechts een holografische projectie is.
Wellicht zien wij wat “er is” en wat “er niet is” omdat wat wij de realiteit noemen, geformuleerd en gerelativeerd is op het niveau van ons beperkte denken en geloven. Als we de grenzen zouden overschrijden en het “dat kan niet” los zouden kunnen laten, en beseffen dat alle breinen oneindig met elkaar verbonden zijn, dat wij oneindig verbonden zijn met elk atoom in het heelal, en dat onze geest onze werkelijkheid schept, dat zouden er geen limieten zijn aan de fabricage van de realiteit.
Wat wij als realiteit waarnemen, is in feite een tekenbord dat wacht tot wij daarop elke tekening maken die wij willen. We zouden zelfs lepels kunnen buigen, en telekinese kunnen uitvoeren. Piramides bouwen zou een peuleschil zijn als we de stenen gewoon konden laten zweven, wat men toen misschien ook wel kon. Magie is ons geboorterecht, niet meer of minder miraculeus dan de mogelijkheid onze realiteit te scheppen in lucide dromen. Wij kunnen tekenen op het model, het superhologram dat alle mogelijkheden reeds bevat. Dit superhologram is de blauwdruk van alles, en moet door een opperschepper gemaakt zijn.
De kwantummechanica leert ons, dat alles deeltjes zich in een superpositie bevinden tot ze worden waargenomen. Pas dan neemt het een bepaalde staat aan. Voor die tijd bevinden zich alle mogelijke werelden buiten je waarnemingsveld zich tegelijkertijd. Het wil nu, dat elke meting een kleine invloed heeft op de staat waarin de deeltjes zich gaan bevinden. Dus zou gauw iemand naar een object kijkt, is de manier waar of welke manier het object verschijnt deels afhankelijk van de waarnemer. Dit impliceert dat de waarnemer een scheppende functie heeft.
Zelfs willekeurige gebeurtenissen zou je kunnen zien als een schepping van onze geest. Synchroniteiten of betekenisvolle incidenten worden opeens duidelijk en krijgen betekenis. Heeft u wel eens dat u iemand wil bellen, en die persoon belt u net? Heeft u wel eens dat u iemand belt, en die persoon heeft u net nodig, of andersom? En andere toevalligheden, mensen die u tegenkomt. Ik heb zelf een raar fenomeen meegemaakt. Ik begrijp nu waarom de toevalligheden die ik zie zo "toevallig zijn". Dat komt omdat ik het zelf bedacht heb.
Op een grote website schreef ik altijd nieuwsberichten. Het door mij geposte nieuwsbericht met id 31337 wat over crop-circles gaat postte ik onbewust op tijdstip 13:37. Zou zo in een droom van mij voor kunnen komen. Ik was me noch van het nieuws-id nummer noch van het tijdstip bewust. Het typische is namelijk dat die getallen niet voor iedereen een betekenis hebben, het is namelijk nerd-jargon voor "leet" ofwel "elite". De vrouw waar ik toen een relatie mee had, was toentertijd erg onder de indruk dat de cirkels wel eens op haar konden slaan, vanwege enkele aspecten van die cirkels. Toen de relatie uitging, heb ik jammer genoeg vrijwel nooit meer iets van haar gehoord.
Maar haar moeder nam nog wel eens contact met me op. Ze contacteerde me onlangs en ik had het over die toevalligheid. De datum waarop ik dat crop-circles bericht had gepost... bleek haar verjaardag te zijn! En via een teller op mijn website ontdekte ik dat de laatste 6 cijfers (de subrange) van haar IP adres hetzelfde als die van mij zijn - die kans is heel klein. Is dat niet vreemd? In het holografisch paradigma is het helemaal niet zo vreemd. Al die verbanden kunnen schijnbaar zijn, want deze toevalligheden zijn te verklaren in het holografisch paradigma: Je creeërt je eigen toevalligheden. Synchoniteiten.
Kent u het placebo effect? Dit is een bewezen effect dat dingen laat gebeuren waar geen rationele verklaring voor is. Dit is het effect van een medicijn dat in werkelijkheid niks doet, maar omdat u gelooft dat het werkt, omdat u er van overtuigd bent en zeker weet dat u er beter van zal worden, wordt u ook beter! Hoe kan dit? Omdat de geest en de dingen doe u gelooft uw wereld bepaalt.
Daarom werkte de Biostabil-2000 ook echt bij heel veel mensen: Omdat ze geloofden dat het werkte. Daarom werkten talismannen ook bij veel mensen: Omdat ze geloofden. Daarom werkt bidden naar God ook als u iets wilt hebben: Als u gelooft dat God u helpt, en je bent er zeker van dat hetgeen u vraagt gebeurt, dan zal uw werkelijkheid zich zó aanpassen dat het ook gebeurt. U bent de tekenaar op het superhologram.
De HERE Jezus probeert ons dit in de bijbel ook duidelijk te maken. Hij probeert ons duidelijk te maken dat we tot veel meer toe in staat zijn dan we denken.
Mattheus 21:18 "Des morgens vroeg, bij zijn terugkeer naar de stad, werd Hij hongerig. En daar Hij een vijgeboom aan de weg zag staan, ging Hij erheen, doch Hij vond niets daaraan, dan alleen bladeren. En Hij zeide tot hem: Nooit groeie aan u enige vrucht meer, in eeuwigheid! En terstond verdorde de vijgeboom. En toen de discipelen dat zagen, verwonderden zij zich en zeiden: Hoe is de vijgeboom zo terstond verdord? Maar Jezus antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, indien gij geloof hebt en niet twijfelt, zult gij niet alleen doen wat met de vijgeboom is gebeurd, maar zelfs indien gij tot deze berg zegt: Hef u op en werp u in de zee, het zal geschieden. En al wat gij in het gebed gelovig vragen zult, zult gij ontvangen. "
Marcus 11:20 "En toen zij des morgens vroeg langs de vijgeboom kwamen, zagen zij, dat hij van de wortel af verdord was. En Petrus herinnerde het zich en zeide tot Hem: Rabbi, zie de vijgeboom, die Gij vervloekt hebt, is verdord. En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Hebt geloof in God. Voorwaar, Ik zeg u, wie tot deze berg zou zeggen, hef u op en werp u in de zee, en in zijn hart niet zou twijfelen, maar geloven, dat hetgeen hij zegt geschiedt, het zal hem geschieden. "
vers 24. "Daarom zeg Ik u, al wat gij bidt en begeert, gelooft, dat gij het hebt ontvangen, en het zal geschieden. En wanneer gij staat te bidden, vergeeft wat gij tegen iemand mocht hebben, opdat ook uw Vader in de hemelen uw overtredingen vergeve. [Indien gij echter niet vergeeft, zal ook uw Vader, die in de hemelen is, uw overtredingen niet vergeven.]"
In het holografisch paradigma is het helemaal niet zo ongelooflijk wat voor wonderen Jezus gedaan heeft in de bijbel. Hij was zich er van bewust dat alles mogelijk is als je maar gelooft. Dit zegt hij talloze malen in de bijbel, bijvoorbeeld ook weer in Lucas 17:5 "Indien gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot deze moerbeiboom zeggen: Word ontworteld en in de zee geplant, en hij zou u gehoorzamen."
Helaas is het heel moeilijk ons bewustzijn zo aan te passen, dat we de ideeën dat er meer mogelijk is dan de natuurwetten ons leren opzij kunnen zetten. Er zijn dingen nodig om ons te laten geloven, dit kan een mascotte zijn, een talisman, een gebed, een biostabil, een neppilletje van de dokter en ga zo maar door. U dient onvoorwaardelijk te geloven dat hetgeen u wenst mogelijk is en gebeurt. De zojuist genoemde middelen werken echt omdat men gelooft dat ze werken. Overigens heb ik, door u dit uit te leggen, de kracht van de zojuist genoemde middelen al laten verdwijnen. Mijn excuses hiervoor.
Het komt er op neer dat u een onvoorwaardelijk geloof hebt in iets dat mogelijk is. Het verstand dient op nul te staan, en mag mag geen enkele twijfel zijn, ook niet onderliggend. Zodra u gaat twijfelen, wordt u direct losgekoppeld van de controle in het super-hologram.
Laten we het voorbeeld van Petrus nemen, in het verhaal "Jezus gaande over het meer": Matthéüs 14:28 "Petrus antwoordde Hem en zeide: Here, als Gij het zijt, beveel mij dan tot U te komen over het water. En Hij zeide: Kom! En Petrus ging uit het schip en liep over het water en ging naar Jezus. Maar toen hij zag op de wind, werd hij bevreesd en begon te zinken en hij schreeuwde: Here, red mij! Terstond stak Jezus hem de hand toe en greep hem en zeide tot hem: Kleingelovige, waarom zijt gij gaan twijfelen?"
Wat gebeurde hier? Petrus geloofde dat hij over het water kon lopen, hij vergat alles dat het niet mogelijk kon zijn. Hij creeerde zijn eigen werkelijkheid zoals in een lucide droom. Tot hij zich realiseerde dat het wel heel vreemd was wat hij deed. Toen zakte hij weg in het water!
Al met al weer genoeg stof tot nadenken.
Jezus zegt dat Gods rijk in ons is, in die steen die je splijt en in elke ster die fonkelt aan de hemel. Maar dat je in een hoger bewustzijn moet komen om het te vinden, en er aan verbonden te raken. Dit is bijzonder analoog aan andere niet christelijke religies, zoals het Boeddhisme. Ik stel dat Gods rijk zich in de microkosmos bevindt. Om dit uit te leggen, ga ik het holografisch paradigma behandelen. Dit stelt dat het universum in feite een groot hologram is, waarvan de werkelijkheid die wij zien in feite een illusie is gecreëerd door onze geest. Daarnaast ga ik later in op het aspect wat wij met deze kennis kunnen. Het zou impliceren dat we tot dingen toe in staat zijn, die wetenschappelijk gezien niet mogelijk zijn.
Het holografisch universum
In 1982 vond er een opmerkelijke gebeurtenis plaats. Aan de Universiteit van Parijs heeft een onderzoeksteam geleid door natuurkundige Alain Aspect een experiment uitgevoerd wat een van de meest belangrijke experimenten van de twintigste eeuw zou kunnen zijn.
Aspect en zijn team ontdekten dat onder bepaalde omstandigheden subatomaire kernpartikels zoals elektronen, in staat zijn direct en synchroon met elkaar te kunnen communiceren ongeacht de afstand tussen de twee. Het maakt niet uit of ze tien meter of tien miljard kilometer van elkaar verwijderd zijn. Dit fenomeen noemt men kwantumverstrengeling, of quantum entanglement.
Op een of andere manier weet het ene deeltje wat het andere deeltje doet. Het probleem hiermee is, dat het in strijd is met Einsteins wet dat geen enkele communicatiemedium sneller dan de lichtsnelheid kan reizen. Omdat reizen sneller dan het licht samenhangt met het doorbreken van de tijdsbarrière zijn sommige wetenschappers met theorieën gekomen om Aspects ontdekkingen te verklaren. Maar het heeft anderen geïnspireerd met nog radicalere verklaringen te komen.
De natuurkundige David Bohm van de Universiteit van Londen is met een fascinerende theorie naar voren gekomen. Hij zegt dat Aspects ontdekkingen impliceren dat objectieve realiteit niet bestaat. Dat het universum, hoewel het uit vaste dingen, materie, lijkt te bestaat, het eigenlijk in feite een illusie is, een gigantisch en enorm gedetailleerd hologram.
Om te begrijpen waarom Bohm deze verbazingwekkende hypothese stelt, is het nodig eerst iets meer over hologrammen te weten. Een hologram is een driedimensionale afbeelding gemaakt met behulp van een laser.
Om een hologram te maken, wordt het object beschenen door het licht van een laserstraal. Daarna wordt het een tweede laserstraal weerkaatst op het gereflecteerde licht van de eerste straal, en het resulterende interferentiepatroon (het gebied waar de twee laserstralen zich vermengen) worden op film vastgelegd.
Wanneer de film wordt ontwikkeld, lijkt het een betekenisloos wirwar van donkere en lichte lijnen. Maar zo gauw de film beschenen wordt door een andere laserstraal, verschijnt een driedimensionaal beeld van het originele object,
De driedimensionaalheid van zulke beelden is niet het enige verbazingwekkende karakteristiek van hologrammen. Als het hologram van een roos in tweeën wordt gesneden en daarna door een laser beschenen wordt, zal elke helft nog steeds de gehele roos bevatten.
Inderdaad, zelfs als de helften weer gesplit worden zal elk deel op de film nog steeds een kleinere, maar intacte versie van de originele afbeelding bevatten. In tegenstelling tot normale foto’s, bevat elk deel van het hologram alle informatie van het gehele hologram.
De “alles in elk deel” eigenschap van een hologram verschaft ons een geheel nieuw inzicht om organisatie en ordering te begrijpen. In het grootste gedeelte van de geschiedenis heeft de westerse wetenschap gedacht dat de beste manier om een fysiek fenomeen te begrijpen, of het nou een kikker of een atoom is, de materie te ontleden en de afzonderlijke onderdelen te bestuderen.
Een hologram leert ons, dat sommige dingen in het universum niet geschikt zijn voor deze methode. Als we proberen iets dat holografisch geconstrueerd is te ontleden, dan krijgen we niet de onderdelen waar het van gemaakt is, maar bestaat het ontleedde onderdeel precies uit hetzelfde als het origineel, en ziet het er hetzelfde uit, alleen in kleinere vorm.
Dit nieuwe inzicht bracht Bohm tot een nieuwe manier om de ontdekking van Aspect te kunnen begrijpen. Bohm gelooft dat de reden waarom subatomaire deeltjes in staat zijn contact met elkaar te hebben ongeacht de afstand tussen hen, niet is omdat ze een of ander mysterieus signaal heen en weer sturen, maar omdat hun gescheidenheid slechts een illusie is. Hij beargumenteert dat in een bepaalde diepere laag van de werkelijkheid zulke deeltjes geen individuele entiteiten zijn, maar uitbreidingen zijn van een zelfde fundamenteel iets.
Om mensen beter te laten begrijpen wat hij bedoelt, illustreert Bohm het volgende:
Stelt u zich een aquarium met een vis voor. Dit aquarium kun je niet direct zien, maar wat je weet van het aquarium komt van twee televisiecamera’s. Een daarvan is gericht op de voorkant van het aquarium en een daarvan is gericht op de zijkant van het aquarium.
Als u naar de twee televisieschermen kijkt kunt u wellicht aannemen dat de vis op elk van de schermen een verschillende entiteit is. Want immers omdat de camera’s op verschillende hoeken geplaatst zijn, zal elk van de beelden enigszins verschillend zijn. Maar als u de twee vissen blijft observeren, zult u zich er wellicht van bewust worden dat er een bepaald verband is tussen de twee.
Als een van de twee draait, zal de andere een iets andere, maar corresponderende beweging maken; wanneer een van hen de voorkant toont, toont de andere altijd de zijkant. Als u zich niet bewust bent van de werkelijke situatie, dan kunt u zelfs concluderen dat de vissen direct, instantaan met elkaar zouden moeten communiceren, maar dit is duidelijk niet het geval.
Dit kan het volgende betekenen. De ogenschijnlijk sneller-dan-licht verbinding tussen subatomaire kernpartikels vertelt ons dat er een diepere laag van de werkelijkheid is waar we ons niet van bewust zijn. Een meer complexe dimensie voorbij het onze dat analoog is aan het aquarium. En, we zien objecten als de subatomaire deeltjes als gescheiden van elkaar, omdat wij enkel een deel van de werkelijkheid kunnen waarnemen.
Het betekent dat zulke deeltjes geen afzonderlijke objecten zijn, maar facetten van een dieper onderliggend geheel dat uiteindelijk holografisch is en ondeelbaar als de voorheen genoemde roos. En omdat alles in de fysieke realiteit bestaat uit degelijke facetten, betekent het dat het universum zelf een projectie is, een hologram. Een hologram binnen een andere wereld, wellicht de wereld van de ontwerper van het hologram.
In aanvulling op de spookachtige natuur hiervan, zou zo’n universum fantastische eigenschappen kunnen bezitten. Als alle schijnbare gescheidenheid van subatomaire deeltjes slechts een illusie is, betekent dit dat in een diepere laag van realiteit alle dingen in het heelal oneindig aan elkaar verbonden zijn.
De elektronen in een koolstofatoom in het menselijke brein zijn verbonden met elk subatomair deeltje van elke zalm die zwemt, elk hart dat klopt en elke ster dat flonkert in de hemel.
Alles penetreert alles, en hoewel de menselijke natuur zo is dat het categoriseert en onderverdeelt, zijn alle fenomenen van het universum alle schijnbare onderverdelingen kunstmatig en alles is van nature een oneindig web.
In een holografisch universum, kunnen zelfs tijd en ruimte niet langer gezien worden als fundamentele entiteiten, omdat concepten zoals een locatie, een plek, geen betekenis heeft in een universum waarin in niets echt van elkaar gescheiden in en tijd en driedimensionale ruimte zoals de beelden van de vis op de tv-beeldschermen ook gezien moeten worden als projecties van deze diepere order.
In de diepere laag is werkelijkheid in feite een soort superhologram waarin het verleden, het heden en de toekomst allen tegelijkertijd bestaan. Dit suggereert dat met de juiste mogelijkheden het mogelijk zou kunnen zijn in de superholografische laag van de werkelijkheid te kunnen kijken, en beelden van een ver verleden of een verre toekomst kunnen aanschouwen.
Het gehele universum is, door de programmeur van het hologram, toegankelijk, en kan entiteiten binnen het hologram toegang geven tot deze dingen. Het verklaart waarom profeten in de bijbel in de toekomst kunnen kijken, en het verklaart waarom er schijnbare onmogelijke paranormale dingen voorkomen. Eenvoudigweg, omdat de wereld een illusie is. Als u zich dit realiseert, en u gelooft dat alles mogelijk is, dan zou ook u op het water kunnen lopen. Dan zou ook u een vijgeboom kunnen laten verdorren. Dan zou ook u de zware stenen van de piramides kunnen laten zweven.
Het superhologram is de matrix dat de geboorte gegeven heeft aan alles in het heelal, het bevat elke subatomisch deeltje dat er is geweest of er zal zijn – elke configuratie van materie en energie dat mogelijk is, van sneeuwvlokken tot quasars, van lichtstralen tot gammastralen. We zouden het God kunnen noemen. Gods rijk bevindt zich in de microkosmos.
Holografisch brein
Bohm is niet de enige onderzoeker die bewijs heeft gevonden dat het universum een hologram is. Neurofysioloog Karl Pribram van de Stanford Universiteit denkt ook dat de realiteit een holografische natuur heeft. Pribram is expert in hersenonderzoek en kwam bij het holografisch model vanwege de puzzel hoe herinneringen worden opgeslagen in het brein. In tientallen jaren hebben verschillende studies uitgewezen dat herinneringen niet op een specifieke locatie in de hersenen worden opgeslagen, maar verspreid zijn door het hele brein.
In een serie van opzienbarende experimenten toonde Karl Lashley al in 1920 aan dat herinneringen in het gehele brein opgeslagen worden. Bij experimenten met ratten, maakte het niet uit welk deel van de hersenen van een rat verwijderd werden, ze wisten nog steeds hoe ze complexe taken moesten uitvoeren die voor de hersenoperaties geleerd waren. Het enige probleem was dat niemand een mechanisme kon bedenken wat een verklaring in de “alles in elk deel”-natuur van geheugenopslag.
Maar toen Pribram in 1960 het concept van holografie tegenkwam, realiseerde hij zich dat hij de verklaring had gevonden waar neurologen al geruime tijd naar hadden gezocht. Pribram gelooft dat herinneringen niet worden opgeslagen in neuronen of kleine groepen neuronen, maar in patronen van zenuwpulsen dat door het gehele brein schiet op dezelfde manier als laserlichtinterferenties door het gehele gebied van een holografische film schieten. In andere woorden, Pribram gelooft dat de hersenen zelf als een hologram zijn.
De theorie verklaart tevens waarom het menselijk brein zoveel herinneringen in zo’n kleine ruimte kan opslaan. Op dezelfde manier is onlangs ontdekt dat holografische opslagmedia ongelooflijke hoeveelheden informatie kunnen opslaan. Simpelweg door de hoek van de twee lasers die een fotografische film raken te veranderen, kunnen er zeer veel verschillende beelden op hetzelfde oppervlak weggeschreven worden.
Onze verbluffende mogelijkheid om met grote snelheid willekeurige informatie op te halen uit onze enorme opslag aan herinneringen wordt veel begrijpelijker als het brein werkt volgens het holografische principe. Als een vriend u vraagt wat er bij u in gedachten komt bij het woord “zebra”, dan hoeft u niet door een enorm alfabetisch archief te bladeren om op het antwoord te komen. In plaats daarvan komen associaties als “gestreept”, “paardachtig” en “Afrikaans dier” direct op in uw hoofd.
Het is inderdaad een van de meest verbluffende dingen van het menselijk brein dat het denkproces lijkt alsof elk stuk informatie kriskras gelinkt is aan elk ander stukje informatie. Dit is ook een eigenschap dat analoog staat aan een hologram. Omdat elk deel van een hologram oneindig verbonden is met elk ander deel, is het een ultiem voorbeeld van een kruislings gerelateerd systeem.
De opslag van ons geheugen is niet de enige neurofysiologische puzzel die verklaarbaarder wordt als het in het holografisch model van het brein wordt beschouwd. Een ander aspect is de manier waarop het brein de mogelijkheid heeft de lawine van frequenties die het via de zintuigen binnenkrijgt (lichtfrequenties, geluidsfrequenties enz.) te vertalen in de concrete wereld van onze waarnemingen. En coderen en decoderen van frequenties is precies hetgeen een hologram het beste doet. Net als een hologram als een soort lens functioneert, een vertaalmachine die een betekenisloze wirwar van frequenties in een zinnig beeld omzet, denkt Priham dat het brein ook zo werkt en holografische principes gebruikt om de frequenties die binnenkomen via onze zintuigen te converteren naar onze innerlijke wereld van waarnemingen.
Een indrukwekkende hoeveelheid bewijs suggereert dat onze hersenen het holografisch principe gebruikt om haar taken te volbrengen. Pribrams theorie heeft inmiddels een groeiende acceptatie onder de neurologen verkregen.
De Argentijns-Italiaanse onderzoeker Hugo Zucarelli heeft onlangs het holografische model uitgebreid in de wereld van de akoestische fenomenen. Het was onverklaarbaar hoe het kan dat mensen de geluidsbron kunnen lokaliseren zonder hun hoofd te bewegen, zelfs als ze met slechts één oor kunnen horen. Zucarelli heeft ontdekt dat de holografische principes verklaart waarom wij dit kunnen..
Zucarelli heeft tevens een holofonische technologie ontwikkeld, dit is een opnametechniek om akoestische situaties op een enorm realistische manier te reproduceren. Bij het afspelen van de geluiden met een hoofdtelefoon, is er geen onderscheid te merken of de lokatie waar het geluid vandaan komt daar echt is, of dat het afgespeeld wordt. Zo lijkt het met ongekende realisme of er links achter je in de verte een hond blaft, terwijl daar geen hond is.
De theorie dat onze hersenen op een holografische manier de materialistische realiteit construeren uit een brij van golven wordt ondersteund door experimenteel onderzoek. Het is aangetoond dat elk van onze zintuigen voor een veel bredere scala aan frequenties gevoelig zijn dan lange tijd werd aangenomen.
Wetenschappers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat ook onze visuele zintuigen gevoelig zijn voor geluidsfrequenties en radiofrequenties, en dat onze reuk ook deels afhankelijk is van osmische frequenties. Dit zijn specifieke vibraties van atomen. Als we ruiken, ruiken we geen solide materie, maar frequenties die de atomen van de stof produceren.
Maar het meest ongelooflijke aan Pribrams holografische model van het brein is wat er gebeurt als het samengevoegd wordt met Bohms theorie. Het betekent dat de concreetheid van de wereld een tweede realiteit is, en alles wat er is in feite een holografische brei van frequenties is. Als het brein ook een hologram is en slechts enkele frequenties uit deze brei selecteert en wiskundig omzet in zintuigelijke waarnemingen, wat blijft er dan van de objectieve realiteit over?
Om het simpel te zeggen: Het houdt op te bestaan. Het bestaat niet. Zoals de oosterse religies al lang beweren, is de materialistische wereld een Maya, een illusie. En hoewel we denken dat we fysieke wezens zijn die zich in een fysieke wereld bevinden, is ook dit een illusie.
We zijn in feite “ontvangers” die zweven door een kaleidoscopische zee van frequenties, en het geen we afnemen van deze zee en omzetten in onze fysieke werkelijkheid is slechts een kanaal van vele die afgenomen wordt uit het superhologram.
Dit nieuwe beeld van de realiteit, de samenvoegingen van Bohm en Pribrams inzichten, wordt het holografisch paradigma genoemd. Hoewel veel wetenschappers het met grote scepticisme hebben begroet, bracht het anderen tot een groot inzicht. Het is zelfs zo dat sommigen geloven dat het mysteries kan verklaren die voorheen niet verklaard konden worden door de wetenschap, en het maakt het zelfs zo dat paranormale dingen een deel van de natuur zijn.
Vele onderzoekers, waaronder Bohm en Pribram hebben naar voren gebracht dat parapsychologische fenomen veel begrijpbaarder worden in het holografisch paradigma. In een universum waar individuele breinen in feite ondeelbare verzamelingen zijn van een groot hologram en alles oneindig met elkaar verbonden is, kan iets als telepathie bestaan doordat de bovenliggende holografische laag aangesproken wordt.
Het verklaart het in het begin uitgelegde kwantumverstrengeling van deeltjes, maar ook hoe informatie van brein A naar brein B kan verzonden worden over grote afstanden. Het komt er op neer dat het holografisch paradigma een model geeft waarin veel onverklaarbare fenomenen verklaard kunnen worden door individuen tijdens een hogere staat van bewustzijn.
De bovennatuurlijke kracht van de geest
Psycholoog H.Grof ontdekte een fenomeen die volgens hem ook te verklaren is met het holografisch paradigma. Sommige klanten bevonden zich soms in een staat van bewustzijn waarin ze gedetailleerde beschrijvingen konden geven van dingen die ze niet konden weten. Ook konden ze zich dingen herinneren van andere personen uit het verleden, alsof ze die persoon zelf waren in het verleden. Grof noemde zulke manifestaties “transpersoonlijke ervaringen”. Het hoeft niet per sé reïncarnatie te zijn, zoals sommige klanten dachten. Hij wees erop dat als het brein een deel is van een continuüm, een labyrinth dat niet alleen verbonden is met elk brein dat bestaat of heeft bestaan, maar verbonden is met elk atoom, organisme en lokatie in de tijd-ruimte zelf, dan is het niet vreemd dat transpersoonlijke ervaringen kunnen bestaan.
Het holografisch paradigma heeft ook implicaties voor concrete wetenschappen als biologie. Keith Floyd, psycholoog van de Virginia Intermont College wijst er op dat als de concreetheid van de realiteit slechts een illusie is, men ook niet meer kan zeggen dat het brein bewustzijn schaapt. Het is juist het bewustzijn dat het brein schaapt – want het brein is ook een hologram in het superhologram, net als ons lichaam en alles om ons heen wat we als fysiek interpreteren. Het is ons bewustzijn, wat we als een geest zouden kunnen beschouwen die in de brij van holografische lijnen onze werkelijkheid creëert.
Als biologische structuren zo bekeken worden zouden medicijnen en het begrijpen van het geneesproces ook in het holografisch paradigma gezien moeten worden. Als de fysieke structuur van het lichaam slechts een holografische projectie van de geest is, dan wordt het duidelijk dat we zelf meer invloed kunnen hebben op onze gezondheid en welzijn dan de huidige medische wetenschap toestaat. Placebo-effecten en andere onverklaarbare genezingen kunnen verklaard worden door het geloof van de geest die op zijn beurt veranderingen in het holografische lichaam teweegbrengt.
Nieuwe geneestechnieken zoals visualisatie kunnen werken doordat de geest gedachtenbeelden uiteindelijk als werkelijkheid ziet. Als wij de ogen dicht doen en ons iets inbeelden, dan heeft dat hetzelfde effect op de geest als dat we het echt zien.
Maar zelfs dingen die onmogelijk leken worden verklaard met dit paradigma. Bioloog Lyall Watson schrijft in zijn boek over zijn reis in Indonesië dat hij een sjamaanvrouw ontmoette die een rituele dans uitvoerde. Hierop liet ze een aantal bij elkaar staande bomen verdwijnen. Hij en iemand die bij hem was zag dat ze herhaaldelijk de bomen kon laten verdwijnen en weer laten verschijnen.
Hoewel de huidige wetenschap zulke zaken niet kan verklaren en ook niet zal erkennen, lijkt het toch aannemelijker als de concrete, fysieke werkelijkheid slechts een holografische projectie is.
Wellicht zien wij wat “er is” en wat “er niet is” omdat wat wij de realiteit noemen, geformuleerd en gerelativeerd is op het niveau van ons beperkte denken en geloven. Als we de grenzen zouden overschrijden en het “dat kan niet” los zouden kunnen laten, en beseffen dat alle breinen oneindig met elkaar verbonden zijn, dat wij oneindig verbonden zijn met elk atoom in het heelal, en dat onze geest onze werkelijkheid schept, dat zouden er geen limieten zijn aan de fabricage van de realiteit.
Wat wij als realiteit waarnemen, is in feite een tekenbord dat wacht tot wij daarop elke tekening maken die wij willen. We zouden zelfs lepels kunnen buigen, en telekinese kunnen uitvoeren. Piramides bouwen zou een peuleschil zijn als we de stenen gewoon konden laten zweven, wat men toen misschien ook wel kon. Magie is ons geboorterecht, niet meer of minder miraculeus dan de mogelijkheid onze realiteit te scheppen in lucide dromen. Wij kunnen tekenen op het model, het superhologram dat alle mogelijkheden reeds bevat. Dit superhologram is de blauwdruk van alles, en moet door een opperschepper gemaakt zijn.
De kwantummechanica leert ons, dat alles deeltjes zich in een superpositie bevinden tot ze worden waargenomen. Pas dan neemt het een bepaalde staat aan. Voor die tijd bevinden zich alle mogelijke werelden buiten je waarnemingsveld zich tegelijkertijd. Het wil nu, dat elke meting een kleine invloed heeft op de staat waarin de deeltjes zich gaan bevinden. Dus zou gauw iemand naar een object kijkt, is de manier waar of welke manier het object verschijnt deels afhankelijk van de waarnemer. Dit impliceert dat de waarnemer een scheppende functie heeft.
Zelfs willekeurige gebeurtenissen zou je kunnen zien als een schepping van onze geest. Synchroniteiten of betekenisvolle incidenten worden opeens duidelijk en krijgen betekenis. Heeft u wel eens dat u iemand wil bellen, en die persoon belt u net? Heeft u wel eens dat u iemand belt, en die persoon heeft u net nodig, of andersom? En andere toevalligheden, mensen die u tegenkomt. Ik heb zelf een raar fenomeen meegemaakt. Ik begrijp nu waarom de toevalligheden die ik zie zo "toevallig zijn". Dat komt omdat ik het zelf bedacht heb.
Op een grote website schreef ik altijd nieuwsberichten. Het door mij geposte nieuwsbericht met id 31337 wat over crop-circles gaat postte ik onbewust op tijdstip 13:37. Zou zo in een droom van mij voor kunnen komen. Ik was me noch van het nieuws-id nummer noch van het tijdstip bewust. Het typische is namelijk dat die getallen niet voor iedereen een betekenis hebben, het is namelijk nerd-jargon voor "leet" ofwel "elite". De vrouw waar ik toen een relatie mee had, was toentertijd erg onder de indruk dat de cirkels wel eens op haar konden slaan, vanwege enkele aspecten van die cirkels. Toen de relatie uitging, heb ik jammer genoeg vrijwel nooit meer iets van haar gehoord.
Maar haar moeder nam nog wel eens contact met me op. Ze contacteerde me onlangs en ik had het over die toevalligheid. De datum waarop ik dat crop-circles bericht had gepost... bleek haar verjaardag te zijn! En via een teller op mijn website ontdekte ik dat de laatste 6 cijfers (de subrange) van haar IP adres hetzelfde als die van mij zijn - die kans is heel klein. Is dat niet vreemd? In het holografisch paradigma is het helemaal niet zo vreemd. Al die verbanden kunnen schijnbaar zijn, want deze toevalligheden zijn te verklaren in het holografisch paradigma: Je creeërt je eigen toevalligheden. Synchoniteiten.
Kent u het placebo effect? Dit is een bewezen effect dat dingen laat gebeuren waar geen rationele verklaring voor is. Dit is het effect van een medicijn dat in werkelijkheid niks doet, maar omdat u gelooft dat het werkt, omdat u er van overtuigd bent en zeker weet dat u er beter van zal worden, wordt u ook beter! Hoe kan dit? Omdat de geest en de dingen doe u gelooft uw wereld bepaalt.
Daarom werkte de Biostabil-2000 ook echt bij heel veel mensen: Omdat ze geloofden dat het werkte. Daarom werkten talismannen ook bij veel mensen: Omdat ze geloofden. Daarom werkt bidden naar God ook als u iets wilt hebben: Als u gelooft dat God u helpt, en je bent er zeker van dat hetgeen u vraagt gebeurt, dan zal uw werkelijkheid zich zó aanpassen dat het ook gebeurt. U bent de tekenaar op het superhologram.
De HERE Jezus probeert ons dit in de bijbel ook duidelijk te maken. Hij probeert ons duidelijk te maken dat we tot veel meer toe in staat zijn dan we denken.
Mattheus 21:18 "Des morgens vroeg, bij zijn terugkeer naar de stad, werd Hij hongerig. En daar Hij een vijgeboom aan de weg zag staan, ging Hij erheen, doch Hij vond niets daaraan, dan alleen bladeren. En Hij zeide tot hem: Nooit groeie aan u enige vrucht meer, in eeuwigheid! En terstond verdorde de vijgeboom. En toen de discipelen dat zagen, verwonderden zij zich en zeiden: Hoe is de vijgeboom zo terstond verdord? Maar Jezus antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, indien gij geloof hebt en niet twijfelt, zult gij niet alleen doen wat met de vijgeboom is gebeurd, maar zelfs indien gij tot deze berg zegt: Hef u op en werp u in de zee, het zal geschieden. En al wat gij in het gebed gelovig vragen zult, zult gij ontvangen. "
Marcus 11:20 "En toen zij des morgens vroeg langs de vijgeboom kwamen, zagen zij, dat hij van de wortel af verdord was. En Petrus herinnerde het zich en zeide tot Hem: Rabbi, zie de vijgeboom, die Gij vervloekt hebt, is verdord. En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Hebt geloof in God. Voorwaar, Ik zeg u, wie tot deze berg zou zeggen, hef u op en werp u in de zee, en in zijn hart niet zou twijfelen, maar geloven, dat hetgeen hij zegt geschiedt, het zal hem geschieden. "
vers 24. "Daarom zeg Ik u, al wat gij bidt en begeert, gelooft, dat gij het hebt ontvangen, en het zal geschieden. En wanneer gij staat te bidden, vergeeft wat gij tegen iemand mocht hebben, opdat ook uw Vader in de hemelen uw overtredingen vergeve. [Indien gij echter niet vergeeft, zal ook uw Vader, die in de hemelen is, uw overtredingen niet vergeven.]"
In het holografisch paradigma is het helemaal niet zo ongelooflijk wat voor wonderen Jezus gedaan heeft in de bijbel. Hij was zich er van bewust dat alles mogelijk is als je maar gelooft. Dit zegt hij talloze malen in de bijbel, bijvoorbeeld ook weer in Lucas 17:5 "Indien gij een geloof hadt als een mosterdzaad, gij zoudt tot deze moerbeiboom zeggen: Word ontworteld en in de zee geplant, en hij zou u gehoorzamen."
Helaas is het heel moeilijk ons bewustzijn zo aan te passen, dat we de ideeën dat er meer mogelijk is dan de natuurwetten ons leren opzij kunnen zetten. Er zijn dingen nodig om ons te laten geloven, dit kan een mascotte zijn, een talisman, een gebed, een biostabil, een neppilletje van de dokter en ga zo maar door. U dient onvoorwaardelijk te geloven dat hetgeen u wenst mogelijk is en gebeurt. De zojuist genoemde middelen werken echt omdat men gelooft dat ze werken. Overigens heb ik, door u dit uit te leggen, de kracht van de zojuist genoemde middelen al laten verdwijnen. Mijn excuses hiervoor.
Het komt er op neer dat u een onvoorwaardelijk geloof hebt in iets dat mogelijk is. Het verstand dient op nul te staan, en mag mag geen enkele twijfel zijn, ook niet onderliggend. Zodra u gaat twijfelen, wordt u direct losgekoppeld van de controle in het super-hologram.
Laten we het voorbeeld van Petrus nemen, in het verhaal "Jezus gaande over het meer": Matthéüs 14:28 "Petrus antwoordde Hem en zeide: Here, als Gij het zijt, beveel mij dan tot U te komen over het water. En Hij zeide: Kom! En Petrus ging uit het schip en liep over het water en ging naar Jezus. Maar toen hij zag op de wind, werd hij bevreesd en begon te zinken en hij schreeuwde: Here, red mij! Terstond stak Jezus hem de hand toe en greep hem en zeide tot hem: Kleingelovige, waarom zijt gij gaan twijfelen?"
Wat gebeurde hier? Petrus geloofde dat hij over het water kon lopen, hij vergat alles dat het niet mogelijk kon zijn. Hij creeerde zijn eigen werkelijkheid zoals in een lucide droom. Tot hij zich realiseerde dat het wel heel vreemd was wat hij deed. Toen zakte hij weg in het water!
Al met al weer genoeg stof tot nadenken.
.... maar je bent mij een beetje kwijt zo halverwege... 
:strip_exif()/u/2087/osiris_ani.gif?f=community)
/u/3273/crop62bb0d316df4f_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/25814/camus_small.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/204552/crop5f061f1e94305.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/145751/check-in-minion-small2.jpg?f=community)
is des te meer de kern van de zaak (je onderbouwd niets met feiten en/of logische argumenten). Ik vind wandelende zakken met chemische verbindingen juist prachtige voorbeelden van een complexe natuur (prachtig om te onderzoeken hoe dat allemaal functioneert). . .dergelijke zakken zijn overigens allerminst “leeg” of “zinloos”. Het zijn juist voorbeelden van processen die vanuit eenvoudige chemie tot het leven leiden dat de bron van het denken is...dat denken is wat jij kennelijk vanuit je geloof denkt op nul gezet moet worden. 
:strip_exif()/u/43528/177052.gif?f=community)