Hoe kun je een Quark waarnemen?

[Snowwie]

Hoe kunnen wij eigenlijk een Quark waarnemen in een proton of neutron? Om iets te kunnen zien heb je licht nodig (fotonen?), en die zijn toch groter dan Quarks? Een foton kan toch nooit door een Quark weerkaatst worden?

Ik heb trouwens ook op YouTube wat lopen zoeken of er ook filmpjes bestaan van een atoom. Van bv. het simpelste atoom, het waterstofatoom, om daar eens een filmpje van te zien, hoe het electron om de kern jaagt (evt. wel in slowmotion aangezien het electron heel snel gaat). Bestaat dat?

[TrailBlazer]

Je moet het niet zien als een foton wat er op afkaatst lijkt me maar meer hoe het andere deeltjes en magnetische velden om zich heen beinvloedt.

[Muthas]

evt. wel in slowmotion aangezien het electron heel snel gaat

Benadering lichtsnelheid? Da's niet in slowmotion te doen. Er zijn vast wel modellen maar geen camera-opnames

[gerre22]

Het beste wat men momenteel kan gaan qua uitvergroting is op atoomschaal. Dit door middel van SEM en TEM, scanning electron microscopy respectievelijk transmission electron microscopy. Als je er al filmpjes van ziet dan zijn het simulaties.

Hoe we quarks waarnemen, we weten dat een neutron een zeer klein magnetisch veld heeft, maar elektrisch neutraal is. Dus moet er een ladingsverdeling zijn.

Dit is from the top of my head, voor meer/beter kan je best enkele boeken over kernen en deeltjes openslaan. (Dit vak is voor mij pas over een paar weekjes. )

[GoldenSample]

het deeltje zelf word niet waargenomen maar de gevolgen van zijn aanwezigheid denk ik.
beetje op het idee dat ze aan de banen van planeten konden weten dat er nog een grote steen in de ruimte als pluto was alleen hadden ze hem (nog) niet gezien, maar dat ie er moest zijn wisten ze wel.

[Osiris]

Lees anders eens iets over de D0-detector. Die is schijnbaar gebruikt om de top quark te ontdekken.

Eigenlijk moet je, zoals meestal, de Engelse pagina d'r bij pakken. Crisis, grote index, maar weinig informatie Nou ja, Google anders zelf ff verder

[ Voor 36% gewijzigd door Osiris op 27-01-2008 20:06 ]

[Verwijderd]

Een Quark is de bouwsteen van een proton en een neutron waarby de Y-spin net omgekeerd is.
Quarks bestaan uit leptomen en elke leptoom kent 3 schakelingen, Rood, Blauw, Groen. Door deze te schakelen krijg je de ISO lijst aan atoomnummers.

Niet dat ik vervelend wil zijn, maar WikiPedia heeft het allemaal op een rijtje gezet en ik vond het heel leerzaam

Veel plezier
http://nl.wikipedia.org/wiki/Atoom
http://nl.wikipedia.org/wiki/Foton
http://nl.wikipedia.org/wiki/Neutron

Dit heb ik op het VWO nooit gehad Dacht toch dat VWO enige status had, maar gelukkig hebben we WikiPedia

[ Voor 20% gewijzigd door Verwijderd op 27-01-2008 21:31 ]

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op zondag 27 januari 2008 @ 21:26:
Een Quark is de bouwsteen van een proton en een neutron waarby de Y-spin net omgekeerd is.
Quarks bestaan uit leptomen en elke leptoom kent 3 schakelingen, Rood, Blauw, Groen. Door deze te schakelen krijg je de ISO lijst aan atoomnummers.

Niet dat ik vervelend wil zijn, maar WikiPedia heeft het allemaal op een rijtje gezet en ik vond het heel leerzaam

Veel plezier
http://nl.wikipedia.org/wiki/Atoom
http://nl.wikipedia.org/wiki/Foton
http://nl.wikipedia.org/wiki/Neutron

Dit heb ik op het VWO nooit gehad Dacht toch dat VWO enige status had, maar gelukkig hebben we WikiPedia

Dat zegt wel weer wat over de degeneratie van het VWO. 10 jaar geleden kwam kernfysica nog gewoon aanbod bij natuurkunde!

[Verwijderd]

Snowwie schreef op zondag 27 januari 2008 @ 19:40:
Ik heb trouwens ook op YouTube wat lopen zoeken of er ook filmpjes bestaan van een atoom. Van bv. het simpelste atoom, het waterstofatoom, om daar eens een filmpje van te zien, hoe het electron om de kern jaagt (evt. wel in slowmotion aangezien het electron heel snel gaat). Bestaat dat?

Je hebt denk ik een verkeerd beeld van hoe een atoom in elkaar steekt. Het beeld van een elektron als knikker die rond een grotere kluit knikkers (de kern) beweegt is zwaar gedateerd (ruw weg terug te voeren op Rutherford begin 20ste eeuw.) en volledig onhoudbaar. Het model van Niels Bohr is al aanzienlijk beter (en was tot voorkort ook gewoon standaard VWO stof) De werkelijkheid is nog wat gecompliceerder. In de moderne modellen is in ieder geval duidelijk dat een electron in een "baan" om een atoom kern niet een welgedefineerde positie heeft, maar eerder opgevat moet worden als zijnde overal is zijn baan tegelijkertijd.

[Barrycade]

Verwijderd schreef op zondag 27 januari 2008 @ 22:04:
[...]
Dat zegt wel weer wat over de degeneratie van het VWO. 10 jaar geleden kwam kernfysica nog gewoon aanbod bij natuurkunde!

Sterker nog: 16 jaar geleden zelfs op het HAVO (oef wat voel ik me nu een oude l#l )

[gerre22]

Verwijderd schreef op zondag 27 januari 2008 @ 22:14:
[...]


Je hebt denk ik een verkeerd beeld van hoe een atoom in elkaar steekt. Het beeld van een elektron als knikker die rond een grotere kluit knikkers (de kern) beweegt is zwaar gedateerd (ruw weg terug te voeren op Rutherford begin 20ste eeuw.) en volledig onhoudbaar. Het model van Niels Bohr is al aanzienlijk beter (en was tot voorkort ook gewoon standaard VWO stof) De werkelijkheid is nog wat gecompliceerder. In de moderne modellen is in ieder geval duidelijk dat een electron in een "baan" om een atoom kern niet een welgedefineerde positie heeft, maar eerder opgevat moet worden als zijnde overal is zijn baan tegelijkertijd.

Dan ga je richting het kwantummechanisch model waarbij dat een elektron zich in "schillen" bevindt. De plaats van een elektron is dan gegeven door een kansverdeling. In dit model kan men wel de schaduw van een elektron zien. Heel simpel gezegd: door te beschieten met een foton (werking van microscoop) gaat elektron zich verplaatsen en zie je de schaduw.

Maar dan zit je nog altijd maar in de orde van elektronen, quarks hebben geen echte grootte en hun massa wordt gegeven in eenheden van c^2

[Verwijderd]

gerre22 schreef op zondag 27 januari 2008 @ 22:22:
[...]


Dan ga je richting het kwantummechanisch model waarbij dat een elektron zich in "schillen" bevindt. De plaats van een elektron is dan gegeven door een kansverdeling. In dit model kan men wel de schaduw van een elektron zien. Heel simpel gezegd: door te beschieten met een foton (werking van microscoop) gaat elektron zich verplaatsen en zie je de schaduw.

Maar dan zit je nog altijd maar in de orde van elektronen, quarks hebben geen echte grootte en hun massa wordt gegeven in eenheden van c^2

Electronen hebben even min een afmeting als quarks. In het standaard model staan deze twee op de zelfde voet. (De eerste "generatie" deeltjes bestaat uit het up en down quark, het elektron en het neurtino.) De massa van elektronen is vele malen kleiner dan die van quarks. (de eenheden waar in ze gegeven worden zijn niet relevant.) Het is overigens het meest gebruikelijk om de massa van elementaire deeltjes aan te duiden in eenheden van keV of MeV.

[trimakassi]

Snowwie schreef op zondag 27 januari 2008 @ 19:40:
Hoe kunnen wij eigenlijk een Quark waarnemen in een proton of neutron? Om iets te kunnen zien heb je licht nodig (fotonen?), en die zijn toch groter dan Quarks? Een foton kan toch nooit door een Quark weerkaatst worden?
...

Osiris schreef op zondag 27 januari 2008 @ 20:04:
Lees anders eens iets over de D0-detector. Die is schijnbaar gebruikt om de top quark te ontdekken.

...

D0 is inderdaad 1 vd detectoren. Het antwoord op de vraag van de TS is dat quarks zijn waargenomen in versnellers. CERN met de LHC is denk ik de meest bekendste ivm de zoektocht naar het Higgs-deeltje. Populair gezegd knal je een zooi deeltjes op elkaar en kijk je wat er dan rondvliegt. Overigens is de laatste van de 6 quarks, het top-quark, pas in 1995 gevonden in de Tevatron versneller die toendertijd het beste van het beste was. (vergeleken met de LHC) Het zijn spannende dagen voor de hoge energie fysica!

[Snowwie]

Het is voor mij alweer 14 jaar geleden dat ik we 'eenvoudig' scheikunde hebben gehad en daarbij geleerd hebben hoe een atoom in elkaar steekt, met schillen electronen er om heen. Eerst maximaal 2 electronen, dan 8 enz. Dit is blijkbaar dus een beetje achterhaalde informatie.
Dan vraag ik me nog steeds af hoe zo'n detector werkt. Je kunt, populair gezegd, een zooi deeltjes op elkaar knallen en bekijken wat er uitkomt, maar dan reist bij mij nog altijd de vraag: waarmee kijk je dan? En hoe kunnen quarks bekeken worden? Zitten er enkel in neutronen quarks, of zitten er ook quarks in protonen? Ik wist overigens niet dat electronen zich met lichtsnelheid rondom de kern racen, dus dit op een hogesnelheidsfilm zetten is totaal onmogelijk?

[Janoz]

überhaupt een elektron op film zetten is onmogelijk. Nog los van het hele quantum mechanica en Heisenberg verhaal is een elektron zo enorm veel kleiner dan de golflengte van zichtbaar licht dat dit er gewoon langsheen gaat.

[Verwijderd]

Snowwie schreef op maandag 28 januari 2008 @ 03:21:
Het is voor mij alweer 14 jaar geleden dat ik we 'eenvoudig' scheikunde hebben gehad en daarbij geleerd hebben hoe een atoom in elkaar steekt, met schillen electronen er om heen. Eerst maximaal 2 electronen, dan 8 enz. Dit is blijkbaar dus een beetje achterhaalde informatie.

Niet achterhaald, maar voor de toepassingen op dat scheikundige niveau voldoende informatie om bindingen/ladingen tussen atomen te verklaren.

Ga je dieper in op de bouw van een atoom, of het opsplitsen daarvan, dan verlaat je de scheikunde en loop je de natuurkunde binnen.

[trimakassi]

Snowwie schreef op maandag 28 januari 2008 @ 03:21:
Het is voor mij alweer 14 jaar geleden dat ik we 'eenvoudig' scheikunde hebben gehad en daarbij geleerd hebben hoe een atoom in elkaar steekt, met schillen electronen er om heen. Eerst maximaal 2 electronen, dan 8 enz. Dit is blijkbaar dus een beetje achterhaalde informatie.
Dan vraag ik me nog steeds af hoe zo'n detector werkt. Je kunt, populair gezegd, een zooi deeltjes op elkaar knallen en bekijken wat er uitkomt, maar dan reist bij mij nog altijd de vraag: waarmee kijk je dan? En hoe kunnen quarks bekeken worden? Zitten er enkel in neutronen quarks, of zitten er ook quarks in protonen? Ik wist overigens niet dat electronen zich met lichtsnelheid rondom de kern racen, dus dit op een hogesnelheidsfilm zetten is totaal onmogelijk?

Je stelt goeie vragen, maar je moet daarbij het idee van een "hogesnelheidsfilm" los laten.

Here goes: LHC is de nieuwe versneller die uit (oa) 4 grote dectectoren bestaat:

Wikipedia: Large Hadron Collider - Wikipedia, the free encyclopedia

Als je de bundel deeltjes op elkaar knalt kijk je op 4 (grootste) plekken wat er allemaal vanaf komt. 1 van die 4 dectectoren is CMS (Deze heb ik tijdens een studiereis een aantal jaar geleden in aanbouw mogen bezoeken. Eens kijken of ik nog wat foto's kan vinden. Mss wel een leuke vergelijking met nu):

Wikipedia: Compact Muon Solenoid - Wikipedia, the free encyclopedia

Je hebt een aantal schillen om de buis (waarin je deeltjes zitten) heen gebouwd, in de vorm van een cilinder. In elk van die schillen zitten losse detectoren die de rondvliegende deeltes waarnemen. De vraag is dus nu wat voor apparaten dat zijn? Zoals gezegd zijn het geen digicams met hoge fps oid maar wat vaak gebruikt wordt zijn calorimeters:

Wikipedia: Calorimeter (particle physics) - Wikipedia, the free encyclopedia

Zo'n ding meet de energie van deeltjes. Nu zitten niet alle detectoren van de LHC zo inelkaar, maar een aantal wel. Ik zou zeggen, lees de wiki linkjes nog eens goed door en dan krijg je een idee van hoe het inelkaar steekt. Veel leesplezier.

[Confusion]

Janoz schreef op maandag 28 januari 2008 @ 08:08:
überhaupt een elektron op film zetten is onmogelijk. Nog los van het hele quantum mechanica en Heisenberg verhaal is een elektron zo enorm veel kleiner dan de golflengte van zichtbaar licht dat dit er gewoon langsheen gaat.

Maar electronen hebben wel interacties met fotonen. Electronen zorgen er bijvoorbeeld voor dat een ruit een paar procent van het invallende licht reflecteert. Een electron zelf is afmetingsloos (experimentele bovengrens ~ 10^-19 m), maar heeft wel een zogenaamde effectieve doorsnede voor allerlei interacties met andere materie. Een foton, zelf ook afmetingsloos, hoeft niet precies op een electron te vallen om er toch een interactie mee aan te gaan. Dat de lucht blauw is, komt bijvoorbeeld ook door interacties tussen fotonen en electronen.

[ Voor 5% gewijzigd door Confusion op 28-01-2008 17:53 ]

[Leftblank]

Verwijderd schreef op zondag 27 januari 2008 @ 22:04:
[...]

Dat zegt wel weer wat over de degeneratie van het VWO. 10 jaar geleden kwam kernfysica nog gewoon aanbod bij natuurkunde!

offtopic:
Nu ook nog, maar verder dan weten dat ze bestaan gaat de examenstof niet meer, er kunnen sowieso amper dingen over gevraagd worden; dingen als kernreacties e.d. worden nog wel flink getoetst...

[blobber]

Snowwie schreef op zondag 27 januari 2008 @ 19:40:
Hoe kunnen wij eigenlijk een Quark waarnemen in een proton of neutron? Om iets te kunnen zien heb je licht nodig (fotonen?), en die zijn toch groter dan Quarks? Een foton kan toch nooit door een Quark weerkaatst worden?

Quarks kun je idd niet "zien", sterker nog: quarks kunnen als losse deeltjes niet bestaan.
Je kunt echter wel meten dat bv protonen uit quarks bestaan door ze te laten botsen met electronen.Bij lage energieën ketst het electron als het ware af op het proton, maar bij hogere energieën dringt het electron door tot de interne structuur van het proton en door te meten hoe de protonen en electronen zich voor en na de botsing gedragen, kun je vaststellen dat het proton bestaat uit puntvormige objecten, quarks.

[Rey Nemaattori]

Verwijderd schreef op zondag 27 januari 2008 @ 22:04:
Dat zegt wel weer wat over de degeneratie van het VWO. 10 jaar geleden kwam kernfysica nog gewoon aanbod bij natuurkunde!

Gekke is dat ik 't op de HAVO wel gehad heb(5 jaar terug) als onderdeel van een serie gastlessen over oa. straling en kernenergie. Niet diepgaand(we waren slechts de havo klas), maar tis wel vermeld.

[Verwijderd]

Confusion schreef op maandag 28 januari 2008 @ 17:52:
[...]

Maar electronen hebben wel interacties met fotonen. Electronen zorgen er bijvoorbeeld voor dat een ruit een paar procent van het invallende licht reflecteert. Een electron zelf is afmetingsloos (experimentele bovengrens ~ 10^-19 m), maar heeft wel een zogenaamde effectieve doorsnede voor allerlei interacties met andere materie. Een foton, zelf ook afmetingsloos, hoeft niet precies op een electron te vallen om er toch een interactie mee aan te gaan. Dat de lucht blauw is, komt bijvoorbeeld ook door interacties tussen fotonen en electronen.

Sterker nog. Vrijwel alles wat je ziet is het gevolg van interacties van fotonen met electronen. (Fotonen hebben ook wel interacties met andere deeltjes (zoals protonen) maar dat gaat over heel andere energie schalen dan zichtbaar licht.

blobber schreef op maandag 28 januari 2008 @ 20:25:
[...]

Quarks kun je idd niet "zien", sterker nog: quarks kunnen als losse deeltjes niet bestaan.

Ze kunnen dat wel, maar niet bij lage energie. Vrije quarks kunnen alleen bestaan bij extreem hoge temperaturen en/of dichtheden. Een van de doelen van de LHC (naast het vinden van Higgs) is het verder bestuderen van quark plasmas. Ook is het recentelijk modieus om te speculeren over vrije quarks in de kern van neutronensterren.

[Snowwie]

blobber schreef op maandag 28 januari 2008 @ 20:25:
[...]
Quarks kun je idd niet "zien", sterker nog: quarks kunnen als losse deeltjes niet bestaan.
Je kunt echter wel meten dat bv protonen uit quarks bestaan door ze te laten botsen met electronen.Bij lage energieën ketst het electron als het ware af op het proton, maar bij hogere energieën dringt het electron door tot de interne structuur van het proton en door te meten hoe de protonen en electronen zich voor en na de botsing gedragen, kun je vaststellen dat het proton bestaat uit puntvormige objecten, quarks.

Hoe meet je dat dan? Ja sorry dat ik het vraag, maar als electronen al zo goed als onzichtbaar zijn, hoe kun je ze dan meten? En hoe kijk je in een proton wat er gebeurt is met het electron, zie je daadwerkelijk puntvormige objecten in het proton?

Een electron die in een proton slaat doet me denken aan hoe neutronensterren werken. De positieve lading van een proton wordt dan opgeheven door de negatieve lading van een electron. Kan zoiets op aarde wel eens?

[Spoooky]

Er is nog niet zo lang geleden een hele serie op usenet gepost:

TTC. Einstein's Relativity and the Quantum Revolution:

Modern Physics for Non-Scientists.

Description
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Einstein's Relativity and the Quantum Revolution: Modern Physics for Non-Scientists
(24 lectures, 30 minutes/lecture). Taught by Richard Wolfson, Dartmouth College.


misschien interessante "materie"

[Confusion]

Snowwie schreef op vrijdag 01 februari 2008 @ 16:20:
Hoe meet je dat dan? Ja sorry dat ik het vraag, maar als electronen al zo goed als onzichtbaar zijn, hoe kun je ze dan meten?

Wat wil je precies meten? Je kan niet 'een electron' meten. Dat is net zo onzinnig als 'een auto' meten. Wil je weten hoe snel een electron gaat? Hoeveel lading een electron heeft? Hoeveel electronen er ergens aanwezig zijn?

Voor de tweede vraag, zie Wikipedia: Robert Andrews Millikan - Wikipedia, the free encyclopedia.
Voor de derde vraag zijn deze experimenten interessant.

[Verwijderd]

Snowwie schreef op vrijdag 01 februari 2008 @ 16:20:
[...]

Hoe meet je dat dan? Ja sorry dat ik het vraag, maar als electronen al zo goed als onzichtbaar zijn, hoe kun je ze dan meten? En hoe kijk je in een proton wat er gebeurt is met het electron, zie je daadwerkelijk puntvormige objecten in het proton?

Het proces dat jij zoekt heet Deep inelastic scattering. Simpel gezegd. Je neemt een kerndeeltje (proton of neutron). Je versnelt een electron tot nabij de lichtsnelheid en knalt deze op je kern deeltjes. Een van de mogelijk interacties die dit electron dan aan kan gaan is een simpel inelastische "botsing" met een van de quarks in het kerndeeltjes. Door vervolgens de snelheid (en richting) van de uitgaande electron te bepalen en dit heel vaak te herhalen. Kan je iets zeggen over de samen stelling van een proton.

Conceptueel lijkt dit eigenlijk heel erg op de proef van rutherford, waarmee de structuur van atomen heeft ontdekt.

Een electron die in een proton slaat doet me denken aan hoe neutronensterren werken. De positieve lading van een proton wordt dan opgeheven door de negatieve lading van een electron. Kan zoiets op aarde wel eens?

Het proces proton+elektron -> neutron Kan onder de juist omstandigheden gewoon verlopen. Deze omstandig heden komen op dagelijks niveau niet veel voor dus je hoeft niet te verwachten dat waterstof spontaan zichzelf in neutronen omzet. Maar in een experiment zijn deze condities zeker te realiseren.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op zondag 27 januari 2008 @ 22:04:
[...]

Dat zegt wel weer wat over de degeneratie van het VWO. 10 jaar geleden kwam kernfysica nog gewoon aanbod bij natuurkunde!

Inderdaad of ik ben het vergeten, maar ik kan me het niet herrinneren

[Verwijderd]

Muthas schreef op zondag 27 januari 2008 @ 19:42:
[...]


Benadering lichtsnelheid? Da's niet in slowmotion te doen. Er zijn vast wel modellen maar geen camera-opnames

Elektronen hebben geen snelheid. Ze bevinden zich in ALLE mogelijke plekken tegelijk. Als 2 mensen een foto maken van een elektron die om een kern heen cirkelt, precies op hetzelfde tijdstip, dan krijg je 2 verschillende foto's.

[Spoooky]

^^^
Die serie waar ik het hierboven over had legt dat kraakhelder uit, het is echt een aanrader voor de geïnteresseerden!

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op vrijdag 01 februari 2008 @ 18:36:
[...]


Elektronen hebben geen snelheid. Ze bevinden zich in ALLE mogelijke plekken tegelijk. Als 2 mensen een foto maken van een elektron die om een kern heen cirkelt, precies op hetzelfde tijdstip, dan krijg je 2 verschillende foto's.

Uh, nee.
1) Electronen hebben weldegelijk een snelheid. Hoewel deze niet altijd eenduidig bepaald is. (Dank zij het principe van Heisenberg)

2) Twee metingen aan de positie van electron kort achter elkaar. Zullen (ongeveer) hetzelfde vinden. Zie bijvoorbeeld. Dit is het gevolg van instorten/dechorentie van de golffunctie. Er is hier niks persoons gebonden aan.

[deuzige]

*knip* Het is hier niet de HK.
Nee, even serieus, een Quark was eerst een tijdje toch het kleinste deel wat er bestond? Dat kunnen we dus toch zowieso niet waarnemen, alleen indirect aantonen? Of vergis ik me nu? Alles waarop je zo'n klein wil weergeven is beduidend groter dan het deel dat je wil weergeven....

[ Voor 16% gewijzigd door Confusion op 02-02-2008 23:18 ]

[Osiris]

deuzige schreef op zaterdag 02 februari 2008 @ 22:44:
[mbr]*knip* Het is hier niet de HK.[/mbr]
Nee, even serieus, een Quark was eerst een tijdje toch het kleinste deel wat er bestond? Dat kunnen we dus toch zowieso niet waarnemen, alleen indirect aantonen? Of vergis ik me nu? Alles waarop je zo'n klein wil weergeven is beduidend groter dan het deel dat je wil weergeven....

Mwah, wat noem jij "direct waarnemen"? Een foto? Die wordt gemaakt met behulp van fotonen. Die kun je eigenlijk ook niet echt "direct waarnemen", want voor een foto zie je eigenlijk de interactie tussen fotonen en de elektronen in de zilver-zout in de lichtgevoelige laag.

En vervolgens heb je weer fotonen nodig om die foto te registereren, wat weer een interactie is tussen pigmenten in je oog en de fotonen.

IMO bestaat "direct waarnemen" helemaal niet en kijk je sowieso altijd naar interacties tussen diverse materie en energie. Enige wat je doet, net als met energie in het algemeen (chemisch -> warmte -> elektriciteit bijv) is een soort interactie-cascade maken die je uiteindelijk in je hersens kunt interpreteren.

[Verwijderd]

deuzige schreef op zaterdag 02 februari 2008 @ 22:44:
[mbr]*knip* Het is hier niet de HK.[/mbr]
Nee, even serieus, een Quark was eerst een tijdje toch het kleinste deel wat er bestond? Dat kunnen we dus toch zowieso niet waarnemen, alleen indirect aantonen? Of vergis ik me nu? Alles waarop je zo'n klein wil weergeven is beduidend groter dan het deel dat je wil weergeven....

Quarks, evenals electronen en neutrino's, worden tot op de dag van vandaag veronder stelt punt deeltjes te zijn en hebben dus geen afmeting.

[Rooster]

Door dit topic ben ik ook nieuwsgieriger geraakt, op deze site staat een erg interessant filmpje over deeltjes en het enorme CERN project waarmee (onder) ze het Higgs deeltje proberen te vinden.

[Arm1n]

Verwijderd schreef op zondag 27 januari 2008 @ 22:04:
[...]

Dat zegt wel weer wat over de degeneratie van het VWO. 10 jaar geleden kwam kernfysica nog gewoon aanbod bij natuurkunde!

Ik krijg nu ook gewoon nog kernfysica. Vooral het gedeelte over kernsplijting was goed aan bod gekomen, nu zijn we bezig met fotonen electronen en de interactie daar tussen etc. Zelfs deeltjesversnellers kwamen aan bod.
Op school hadden we een practicum gedaan over straling van kerndeeltjes etc.
Met een wilsonvat kon je de alfa en betadeeltjes langs 'zien' vliegen. Volgens mij werkt het ook voor elektronen maar die heb ik niet gezien
linkje over wilsonvat: http://nl.wikipedia.org/wiki/Nevelvat

[Osiris]

Arm1n schreef op zaterdag 09 februari 2008 @ 19:34:
[...]

Met een wilsonvat kon je de alfa en betadeeltjes langs 'zien' vliegen. Volgens mij werkt het ook voor elektronen maar die heb ik niet gezien
linkje over wilsonvat: http://nl.wikipedia.org/wiki/Nevelvat

/me Kuch *

[blobber]

Verwijderd schreef op vrijdag 01 februari 2008 @ 16:05:
[...]
Ze kunnen dat wel, maar niet bij lage energie. Vrije quarks kunnen alleen bestaan bij extreem hoge temperaturen en/of dichtheden. Een van de doelen van de LHC (naast het vinden van Higgs) is het verder bestuderen van quark plasmas. Ook is het recentelijk modieus om te speculeren over vrije quarks in de kern van neutronensterren.

In wezen is dat juist het tegenovergestelde van losse quarks, een quarkplasma is toch juist een statistisch kleurneutrale quantumtoestand van quarks als ik het goed begrepen heb?

[Verwijderd]

blobber schreef op zondag 10 februari 2008 @ 12:08:
[...]

In wezen is dat juist het tegenovergestelde van losse quarks, een quarkplasma is toch juist een statistisch kleurneutrale quantumtoestand van quarks als ik het goed begrepen heb?

Ik bedoelde los, in de zin van niet gebonden. In een quark plasma zij de individuele quarks in principe vrije deeltjes. Ze hebben nog steeds heel veel interactie en de vrij weg lengte van een quark zal wel niet om over naar huis te schrijven zijn. Maar in verglijking met "confined" quarks in een kerndeeltje zijn ze vrij.