Het verhaal… 29 december jl. bemerkte ik bij het uploaden van wat bestanden naar mijn homepage een bestand dat ik daar niet geplaatst had. Het was een gezipt-bestand van 239MB.
Paranoia als ik ben, dacht ik meteen aan hackers die mijn homepage gebruikten voor illegale zooi. Dus ik download het bestand (ja, toch nieuwsgierig) en delete het van mijn homepage.
Na het uitpakken blijkt het een backup van het klantenbestand van mijn provider te zijn (Planet Internet). 2,06 GB met klantnummers, namen, e-mailadressen, aliasen, passwords (godzijdank zijn die wel versleuteld), info over het al dan niet gebruik maken van services als spam- en virusfilters, et cetera. In het totaal meer dan 2,5 miljoen entry-id’s. Zowel particulier als zakelijk.
Mijn eigen gegevens en die van anderen waarvan ik weet dat ze bij Planet Internet zitten kan ik lezen en verifiëren. In mijn optiek dus nogal gevoelig materiaal, dus ik maak meteen een melding van het voorval naar de Servicelijn van Planet Internet. En dan zal de pleuris wel uitbreken denk ik nog. Want wat doet zo’n bestand op een willekeurige homepage?
Maar nee… ik krijg de volgende dag nog wel een computer gegenereerde ontvangstbevestiging met een incidentnummer. Die ik vervolgens weer terugstuur met wat aanvullende opmerkingen dat ik toch wel over erg privacy-gevoelig materiaal beschik en zo. Vervolgens niets…
Nu zal dat wel aan de periode tussen kerst en oud- en nieuwjaar liggen, dacht ik. Maar een week later nog steeds helemaal niets…
Maar omdat ik niet vind dat er zo onzorgvuldig met mijn gegevens mag worden omgegaan, wil ik toch wel graag een reactie van mijn provider hoe zoiets kon gebeuren. En vooral om te voorkomen dat niet elke week iemand de verleiding moet weerstaan om 2,5 miljoen e-mailadressen ten gelde te maken.
Dus dacht ik: ik ga met dit verhaal naar de pers. Nou ben ik best tevreden over Planet en om ze nou meteen af te laten branden door de Telegraaf, vind ik ook weer niet nodig. Dus mailde ik dit hele verhaal naar de redactie van Planet’s eigen online Computer Magazine.
Een hoopgevend mailtje met wat geblaat over objectiviteit, zorgvuldigheid, waarheidsgehalte et cetera, en een verzoek om een reallife contact mogelijkheid, heb ik beantwoord met mijn telefoonnummer en de melding dat ik beschikbaar ben voor een afspraak. Het volgende mailtje was de mededeling dat deze zaak doorgeschoven werd naar een collega die er veel meer verstand van zou hebben. En vervolgens weer niets…
En nu heb ik dus al meer dan 2 weken een bestand op mijn computer dat daar helemaal niet hoort. En kennelijk kan het niemand wat schelen.
Dus wou ik graag jullie mening weten… ben ik nou gek en is het feit dat ik door iemands onzorgvuldigheid een klantenbestand heb compleet onbelangrijk. En moet ik het bestand gewoon deleten en verder gaan met mijn leven.
Of deugt hun reactie (geen dus) niet en hoe moet ik Planet dan tot (re)actie dwingen…
Hoewel dit over een internet provider gaat, wil ik dit topic graag in SG plaatsen, omdat het mij veel meer gaat om jullie mening over het principe hoe een bedrijf hoort om te gaan met privacy en persoonsinformatie. En eigenlijk vooral hoe ik moet omgaan met deze, in mijn optiek redelijk gestoorde, situatie.
Paranoia als ik ben, dacht ik meteen aan hackers die mijn homepage gebruikten voor illegale zooi. Dus ik download het bestand (ja, toch nieuwsgierig) en delete het van mijn homepage.
Na het uitpakken blijkt het een backup van het klantenbestand van mijn provider te zijn (Planet Internet). 2,06 GB met klantnummers, namen, e-mailadressen, aliasen, passwords (godzijdank zijn die wel versleuteld), info over het al dan niet gebruik maken van services als spam- en virusfilters, et cetera. In het totaal meer dan 2,5 miljoen entry-id’s. Zowel particulier als zakelijk.
Mijn eigen gegevens en die van anderen waarvan ik weet dat ze bij Planet Internet zitten kan ik lezen en verifiëren. In mijn optiek dus nogal gevoelig materiaal, dus ik maak meteen een melding van het voorval naar de Servicelijn van Planet Internet. En dan zal de pleuris wel uitbreken denk ik nog. Want wat doet zo’n bestand op een willekeurige homepage?
Maar nee… ik krijg de volgende dag nog wel een computer gegenereerde ontvangstbevestiging met een incidentnummer. Die ik vervolgens weer terugstuur met wat aanvullende opmerkingen dat ik toch wel over erg privacy-gevoelig materiaal beschik en zo. Vervolgens niets…
Nu zal dat wel aan de periode tussen kerst en oud- en nieuwjaar liggen, dacht ik. Maar een week later nog steeds helemaal niets…
Maar omdat ik niet vind dat er zo onzorgvuldig met mijn gegevens mag worden omgegaan, wil ik toch wel graag een reactie van mijn provider hoe zoiets kon gebeuren. En vooral om te voorkomen dat niet elke week iemand de verleiding moet weerstaan om 2,5 miljoen e-mailadressen ten gelde te maken.
Dus dacht ik: ik ga met dit verhaal naar de pers. Nou ben ik best tevreden over Planet en om ze nou meteen af te laten branden door de Telegraaf, vind ik ook weer niet nodig. Dus mailde ik dit hele verhaal naar de redactie van Planet’s eigen online Computer Magazine.
Een hoopgevend mailtje met wat geblaat over objectiviteit, zorgvuldigheid, waarheidsgehalte et cetera, en een verzoek om een reallife contact mogelijkheid, heb ik beantwoord met mijn telefoonnummer en de melding dat ik beschikbaar ben voor een afspraak. Het volgende mailtje was de mededeling dat deze zaak doorgeschoven werd naar een collega die er veel meer verstand van zou hebben. En vervolgens weer niets…
En nu heb ik dus al meer dan 2 weken een bestand op mijn computer dat daar helemaal niet hoort. En kennelijk kan het niemand wat schelen.
Dus wou ik graag jullie mening weten… ben ik nou gek en is het feit dat ik door iemands onzorgvuldigheid een klantenbestand heb compleet onbelangrijk. En moet ik het bestand gewoon deleten en verder gaan met mijn leven.
Of deugt hun reactie (geen dus) niet en hoe moet ik Planet dan tot (re)actie dwingen…
Hoewel dit over een internet provider gaat, wil ik dit topic graag in SG plaatsen, omdat het mij veel meer gaat om jullie mening over het principe hoe een bedrijf hoort om te gaan met privacy en persoonsinformatie. En eigenlijk vooral hoe ik moet omgaan met deze, in mijn optiek redelijk gestoorde, situatie.