de waarde van een belofte

[Anoniem: 19843]

Dit is echt een persoonlijke vraag vind ik, en hangt helemaal van je situatie af..
maar mijn vrienden breken zovaak hun beloften, niet eens alleen tov mij.
Beste vriendin bv, we hadden beloofd nooit te gaan snuiven. nou ja, zij beloofde mij het.
ik vind niet dat je zo'n belofte kan maken, je weet nooit hoe je leven loopt, en nja dat
zei ik haar ook.
goed, anyway, als ze het nou van plan was om uit te proberen ofzo, dan nja vind ik het niet
meer dan redelijk als er met me gepraat wordt.
gezegd, of gevraagd 'wat vind je ervan'.
heb zelf t nodige meegemaakt op drugsgebied, van verschillende kanten ermee geconfronteerd. maar neeh hoor, ze zei niets maar met 4 andere vrienden van ons deden ze t gewoon. lekker, zat ik dan met mn 5 beste vrienden en beginnen zonder waarschuwing spiegels te zoeken ed...

Ze hebben me zo enorm gekwetst, ik heb het geprobeerd om onder woorden te brengen, het uit te leggen, maar volgens mij is het niet gelukt. ze hebben mijn vertrouwen enorm beschadigd. Als ze nou ff de moeite hadden genomen het te melden, dan had k r niet echt problemen mee gehad. immers, wat zij doen doen zij, en niet ik. maar ach, c'est la vie
denk ik.

heeft niet echt iets met n belofte te maken,
eigenlijk alleen vanaf de kant van mn beste vriendin af...

maar ook.. gewoon.. kleine dingetjes..
afspraken niet afzeggen maar gewoon niet
op komen dagen...
beloven dit te doen, toch niet doen...

hoeveel waarde hechten jullie aan beloften, afspraken?
hoe vatten jullie het op als iemand een afspraak niet nakomt?

[Ortep]

Integriteit is het belangrijkste wat een mens kan hebben in zijn leven. Naar anderen toe, maar ook naar zichzelf. Ik ben me er van bewust dat zonder 'kleine leugens' het leven knap lastig is.

Wat vind je van mijn jas? Euhh HEEEEL apart

Maar regelrecht liegen laat bij mij ook mijn tenen krullen. Het kwetst me diep. Zeg dan gewoon ik beloof niets wat ik heb geen idee of ik mijn belofte kan houden.

Hoe triest het ook is wat je overkomt, het hoort bij het geestelijk volwassen worden. Het enige waar je voor moet oppassen is dat je niet cynisch wordt. Maar realisme kan geen kwaad. En daarmee bedoel ik dat je je moet realiseren dat sommige mensen nu eenmaal 'zo' zijn. Als je er kwaad om wordt of bedroefd, dan heb je alleen jezelf er maar mee. De ander heeft geen idee dat je het erg vindt of het maakt hem of haar niets uit.

Als je dat eenmaal ook echt weet en voelt, dan raakt het jouw leven niet meer zo intens. Dan ga je het zien als: Ik vind het niet leuk om nat te regenen. Maar als ik me kwaad maak op de regen, dan wordt ik nog steeds nat. En bovendien ben ik boos. Dan heb je op dat moment ipv één, twee vervelende dingen in je leven.

Dit is trouwens geen onverschilligheid, maar acceptaie dat het leven is zoals het is. En dat je je alleen druk moet maken over dingen waar je echt invloed op kunt uitoefenen. Al het andere is verspilde moeite die je op een beter doel kunt richten.

[-=Confuzer=-]

Heel erg, al heb ik een tijd gehad dat ik het ook niet deed.

Omdat ik zelf heb geleerd dat het erg irri is als iemand anders zich niet aan een afspraak houdt, hou ik mezelf echt aan elke afspraak die ik maak. Ik houd een afspraak dan ook wel redelijk.

Maar die vrienden van jou zijn volgens mij "foute" vrienden als ze gaan lopen snuiven.

Echt, zulk soort mensen (althans die ik ken dan) houden zich helemaal nergens aan, vooral niet als ze high zijn...
Ik ga hier ook heel oppervlakkig mee om dan...

[Elvhenk]

Ik heb daar ook een behoorlijke hekel aan, als mensen hun afspraken niet nakomen. Ikzelf doe altijd mijn best om te doen wat ik zeg/ toegezegd heb. En als dat niet lukt om de één of andere reden, vertel ik dat aan die ander. Meer kan ik niet doen.
Maar helaas pindakaas gaat niet iedereen daar zo mee om. En ik heb ook geen eindeloos geduld. Als dat mijn vriend(inn)en zouden zijn, dan zou ik daar op een gegeven moment niet zo'n zin meer in hebben.
Ze hebben jouw vertrouwen beschaamd, maar je moet het zo zien dat dat niks over jouw vertrouwen zegt. Jij was integer hierin, zij niet. Het zegt alles over hen en minder over jou. Het enige waar je zelf invloed op hebt, is bedenken of dit wel goede vrienden zijn voor jou.

[Anoniem: 22239]

Afspraken niet nakomen is iets wat rot overkomt. Je gaat ervan uit dat je op iemand kunt rekenen op het moment dat je een afspraak maakt, maar als het er dan op aankomt en iemand komt zijn of haar afspraak niet na, dan kan dat hard aankomen. Waar het ook mee te maken heeft, snuiven of niet snuiven, het kan ook een doodgewone afspraak zijn: om 9 uur bij het station, weet ik het... maar ik vind het in ieder geval ook behoorlijk gaar als mensen hun afspraken met mij niet nakomen...

[Ortep]

Op woensdag 14 februari 2001 14:32 schreef Elvhenk het volgende:
En ik heb ook geen eindeloos geduld. Als dat mijn vriend(inn)en zouden zijn, dan zou ik daar op een gegeven moment niet zo'n zin meer in hebben.

Bravo Elvhenk...

En als je inziet dat het probleem niet bij jou ligt (hoort te liggen dus) Dan kan je daar ook een hele rustige beslissing in nemen. Dan reageer je niet uit woede of frustratie. Je kan dan heel bewust kiezen of je zulke mensen in je omgeving dult of juist niet.

Kies je er voor om er mee om te blijven gaan...prima, jouw keuze. Maar je zal dan van te voren al weten dat ze niet integer zijn. Je zal dan ook niet meer op deze manier gekwetst worden.

Of je kan zeggen: Ik wil dit niet, er zijn nog ongeveer 6 miljard andere mensen. Daar zitten vast integere bij.

En als jijzelf integer bent, dan zijn er veel mensen die je graag als vriendin zien.

En wat Elvenk al zei, soms lukt het gewoon niet om een afspraak te houden. Maar erken dat en draag de gevolgen. Dat is trouwens geen vrijbrief om dan maar nooit een afspraak na te komen en dan ongemeend sorry te zeggen in de hoop dat je er dan van af bent.

[Anoniem: 19843]

hm al twee reacties met 'zijn dit wel de mensen waar je mee om wilt gaan'
het is OT, maar dus even tussendoor..
ja, dit zijn echt mijn vrienden.
ik vertrouw ze tot op n zeker niveau, niemand
heeft mijn vollledige vertrouwen meer.
maar dit is 1x gebeurd, ze gebruiken niet
regelmatig coke of andere troep.
nja paar wel maar heb k t niet over.
ik kan helaas niet zonder ze.

maar inderdaad, ik zou me een stuk beter
voelen als zij snappen hoeveel waarde ik hecht aan n (simpele) belofte. als ze
dat alleen maar zouden zien....
als je iets beloofd, rekent de ander erop.
lijkt me logisch...

[Ortep]

Op woensdag 14 februari 2001 14:47 schreef Nicca het volgende:
maar inderdaad, ik zou me een stuk beter
voelen als zij snappen hoeveel waarde ik hecht aan n (simpele) belofte. als ze
dat alleen maar zouden zien....
als je iets beloofd, rekent de ander erop.
lijkt me logisch...

Het is ook logisch. Maar waar dit soort dingen op mis gaan is het volgende:
(Elvhenk..niet slaan, het is heel erg Landmark )

Jij raakt er overstuur van. Waarom is dat? dat komt omdat:

Jij een intentie had, die doorkruist is:
We gaan geen drugs gebruiken

Jij een een verwachting had:
Mijn vrienden/vriendinnen zijn eerlijk en integer

Jij een boodschap had die niet over kwam
Ze snappen niet eens waar je je druk over maakt.

Vetgedrukt zie je waar in alle drie die gevallen een overeenkomst is. Het woordje Jij. Dat wil niet zeggen dat jij er de schuld van bent. Maar wel dat het jouw probleem is geworden. En de enige die er iets aan kan doen ben je zelf. Zij vinden dat ze geen probleem hebben. Tsja...Ik vind ze zelf trouwens ook niet zo slim/aardig.
Als je ze ziet voor wat ze waard zijn, dan komen dit soort dingen minder hard aan.

[Anoniem: 9282]

Als dat echt je vriendinnen zijn kan je misschien proberen om gewoon met ze te praten.

Je kan proberen uit te leggen dat jij juist veel waarde hecht aan beloftes en afspraken nakomen. Als het echte vriendinnen zijn zullen ze het begrijpen en kunnen ze zich aanpassen t.o.v. jouw. Als ze het niet begrijpen zou ikzelf nog wel eens heel erg in overweging nemen of ik ze nog wel mijn vriendinnen zou willen noemen.

Dit is mijn persoonlijke mening. Ik heb er verder ook niet veel ervaring met dit soort situaties (niet omdat het me niet interesseert, maar omdat het men og nooit met m'n echte vrienden gebeurt is).