Tot 2 dagen geleden dacht ik dat getijde in oceanen draaide op energie afkomstig uit de rotatie van de maan. Hierna kwam ik er achter dat, hoewel de zwaartekracht van de maan de oorzaak is, dit niet de energiebron is! De energie benodigd voor het 2-keer-per-dag veroorzaken van eb en vloed komt van de kinetische energie van de aardrotatie! Dit leidt er toe dat de aarde langzamer gaat draaien, de dagen langer worden, en de maanden korter. Dit houdt pas op als een dag even lang duurt als een maand. Alleen tegen die tijd heeft de zon allang supernova gedaan, dus het zal nooit zo ver komen. Wel heeft het een (kleine) invloed op de lengte van een dag, die neemt langzaam toe.
De oorzaak hiervan: het water ligt als een soort grote "blob" om de aarde, en die "blob" bevindt zich continu een beetje in de richting van de maan. De aarde draait, en de "blob" schuift dus continu op richting maan, m.a.w.: de aarde ondervindt wrijving! En daardoor remt de aardrotatie af.
Ik verdiepte me hier in omdat ik me afvroeg wat het totaal potentieel van getijde-energiecentrales zou zijn. Als we het totale aardse energieverbruik (400 EJ/a) uit de rotatieenergie van de maan zouden willen halen, kunnen we 100 miljoen jaar vooruit. Niet echt duurzaam dus.
Maar de energie komt niet uit de maan, maar uit de aardrotatie. Een berekening hiervan heb ik even achterwege gelaten, maar het toont wel aan dat het onmogelijk zou zijn al onze energiebehoefte uit getije-energie te halen, simpelweg omdat 100 miljoen jaar niet genoeg is voor het bereiken van "1 maand = 1 dag". Daarbij zal de invloed van het op grote schaal aftappen van getijde-energie ongetwijfeld hele grote effecten op het milieu gaan hebben, hoewel daar nu nog niet over wordt gesproken omdat het allemaal nog kleinschalig is (voornamelijk proefcentrales).
Dan rest me nog de vraag (die mijn vader me stelde): waarom is er 2 keer per dag eb en vloed, en niet gewoon 1 keer per dag, namelijk vloed op het punt het dichtst bij de maan?
Een plaatje (niet helemaal correct omdat het plaatje over springtij gaat, maar het idee is hetzelfde):

Hier is te zien dat er op het punt het verst van de maan ook vloed is! De verklaring die ik hierbij vond is deze:
De oorzaak hiervan: het water ligt als een soort grote "blob" om de aarde, en die "blob" bevindt zich continu een beetje in de richting van de maan. De aarde draait, en de "blob" schuift dus continu op richting maan, m.a.w.: de aarde ondervindt wrijving! En daardoor remt de aardrotatie af.
Ik verdiepte me hier in omdat ik me afvroeg wat het totaal potentieel van getijde-energiecentrales zou zijn. Als we het totale aardse energieverbruik (400 EJ/a) uit de rotatieenergie van de maan zouden willen halen, kunnen we 100 miljoen jaar vooruit. Niet echt duurzaam dus.
Maar de energie komt niet uit de maan, maar uit de aardrotatie. Een berekening hiervan heb ik even achterwege gelaten, maar het toont wel aan dat het onmogelijk zou zijn al onze energiebehoefte uit getije-energie te halen, simpelweg omdat 100 miljoen jaar niet genoeg is voor het bereiken van "1 maand = 1 dag". Daarbij zal de invloed van het op grote schaal aftappen van getijde-energie ongetwijfeld hele grote effecten op het milieu gaan hebben, hoewel daar nu nog niet over wordt gesproken omdat het allemaal nog kleinschalig is (voornamelijk proefcentrales).
Dan rest me nog de vraag (die mijn vader me stelde): waarom is er 2 keer per dag eb en vloed, en niet gewoon 1 keer per dag, namelijk vloed op het punt het dichtst bij de maan?
Een plaatje (niet helemaal correct omdat het plaatje over springtij gaat, maar het idee is hetzelfde):

Hier is te zien dat er op het punt het verst van de maan ook vloed is! De verklaring die ik hierbij vond is deze:
Maar ik ben niet overtuigd dat dit volledig verklaard dat het eb/vloed-verschil 2 keer per dag even hoog is!It is not the gravitational force that is doing it, but the change in the gravitational force across the body of the Earth. If you were to plot the pattern of the Moon's 'tidal' gravitational force added to the Earth's own gravitational force, at the Earth's surface, you would be able to resolve the force vectors at different latitudes and longitudes into a radial component directed towards the Earth's center, and a component tangential to the Earth's surface. On the side nearest the moon, the 'differential' gravitational force is directed toward the Moon showing that for particles on the Earth's surface, they are being tugged slightly towards the Moon because the force of the Moon is slightly stronger at the Earth's surface than at the Earth's center which is an additional 6300 kilometers from the Moon. On the far side of the Earth, the Moon is tugging on the center of the Earth slightly stronger than it is on the far surface, so the resultant force vector is directed away from the Earth's center.
bron: [ur=http://home.hiwaay.net/~krcool/Astro/moon/moontides/]The Moon And Tides[/url]