Na een recente aankoop van een glow-in-the-dark (GIDD)-product was ik, nieuwsgierig als ik ben, eens op zoek hoe dat nou ook alweer werkte en met wat voor spul.
Als conclusie kwam ik dat er zink sulfide (ZnS) in moest zitten, een veel gebruikte stof voor GIDD-spullen. En dat verbaasde me enigszins, aangezien ZnS toch best wel een heel erg simpel stofje is.
Ook herinnerde ik me een stom proefje: ijzer-poeder en zwavelpoeder in een reageerbuis mikken, fikje eronder en het geheel zou exotherm gaan reageren. Hield je uiteraard FeS over. Dus ik dacht: dat moet ook kunnen met zink en zwavel! Volgens BINAS (en de Wikipagina) zou een reactie tussen Zn en S naar ZnS inderdaad exotherm zijn, aangezien ZnS een vormingsenthalpie heeft van -204.6 kJ mol-1.
Verder heeft ZnS wel een paar parts per million koper nodig als activator om als GIDD-stof te werken, aldus Wikipedia.
Nu dacht ik dus het volgende:
Nu is m'n vraag eigenlijk: zou dit met simpele tools te fixen zijn? Is 't mogelijk om de benodigde temperaturen te krijgen met bijvoorbeeld een actief geblazen houtskoolvuur? (Gloeiende kolen branden volgens mij harder dan een vlam.)
Wat voor problemen zien jullie allemaal, naast de basic dingen zoals veiligheid en omgaan met vloeibare metalen?
Als conclusie kwam ik dat er zink sulfide (ZnS) in moest zitten, een veel gebruikte stof voor GIDD-spullen. En dat verbaasde me enigszins, aangezien ZnS toch best wel een heel erg simpel stofje is.
Ook herinnerde ik me een stom proefje: ijzer-poeder en zwavelpoeder in een reageerbuis mikken, fikje eronder en het geheel zou exotherm gaan reageren. Hield je uiteraard FeS over. Dus ik dacht: dat moet ook kunnen met zink en zwavel! Volgens BINAS (en de Wikipagina) zou een reactie tussen Zn en S naar ZnS inderdaad exotherm zijn, aangezien ZnS een vormingsenthalpie heeft van -204.6 kJ mol-1.
Verder heeft ZnS wel een paar parts per million koper nodig als activator om als GIDD-stof te werken, aldus Wikipedia.
Nu dacht ik dus het volgende:
- Men pakke een keramieken iets (bijv een bloempot
) waar je zink in kunt smelten. Zink smelt al bij 692.68 K (of 419.53 °C). Vergeleken met lood (600.61 K cq. 327.46 °C) scheelt dat maar weinig. Moet te doen zijn dus lijkt me. Eventuele verontreiniging kun je d'r dan ook wel met een oud lepeltje uitscheppen ofzo.
- Vervolgens stookt men door tot 1357.77 K (cq. 1084.62 °C) en mikke men er een stukje koper in, bijvoorbeeld uit de kern van een stuk elektriciteitsdraad. Doordat metalen over 't algemeen prima met elkaar mengen, krijg je na wat geroer een homogeen mengsel van zink en koper.
- Daarna laat men het zink (en koper) afkoelen, het liefst niet in één grote klont, zodat het later makkelijker te verpoederen is.
- Het verpoederen heb ik nog niet echt over nagedacht, wellicht in een koffiemolentje. De stalen mesjes daarvan kunnen ongetwijfeld wel op tegen zink. Maar of het ook echt poeder wordt, ik ben bang van niet.
- Uiteindelijk moeten we dus het zink/koper-mengsel laten reageren met zwavel. Dat moet niet zo moeilijk zijn.

Nu is m'n vraag eigenlijk: zou dit met simpele tools te fixen zijn? Is 't mogelijk om de benodigde temperaturen te krijgen met bijvoorbeeld een actief geblazen houtskoolvuur? (Gloeiende kolen branden volgens mij harder dan een vlam.)
Wat voor problemen zien jullie allemaal, naast de basic dingen zoals veiligheid en omgaan met vloeibare metalen?