Ik sta momenteel voor een tweesprong in mijn leven. Ik ben op zoek naar ervaringen, tips en goede raad over privé vs. overheid
Even de situatie uitleggen... Even de cijfers zoals in het salaris-topic:
Opleiding: HBO informatica
Werkgever: Lokale politiezone in België (overheid)
Eindejaarspremie: ja
Vakantiegeld: ja
Salaris: 2075 bruto
Extra's: Hospitalisatieverzekering, korting op mijn internetrekening, korting op gsm.
Ik werk momenteel bij de belgische overheid als systeembeheerder bij een lokale politiezone. Dit doe ik op contractuele basis (wil zeggen: met jaar contracten), maar vanaf 2 oktober wordt ik 'statutair' (vaste benoeming).
Het is rustig werk, krijg veel vrijheid op vlak van hoe ik mijn dagen indeel, kan zoveel ik wil spelen met mijn uren (paar daagjes overuren maken, en dan eens een dagje thuisblijven, of enkele dagen vroeger stoppen of later beginnen, zowat alles is mogelijk.)
Het werk op zich is naar mijn idee echter niet uitdagend te noemen. De informatica bij de politie (en dan heb ik het over software) is niet van de modernste en opleidingen zijn op zeer laag niveau. Ik ben dus een beetje bang dat ik met de vooruitgang die de politie boekt op vlak van informatica steeds meer en meer achterop geraak.
Daarbuiten heb je ook nog de verloning. Ik werk hier momenteel 2 jaar en heb een maandsalaris van 2075 euro bruto. Veel extra's zijn er niet bij, ik heb een hospitalisatieverzekering, en dat is het zowat (buiten vakantiegeld en eindejaarspremie). Een leasewagen en dergelijke moet ik uiteraard niet aan denken, dit is allemaal niet mogelijk.
Mijn loon zal wel volgens de barema's blijven stijgen tot mijn pensioen, en zal ook aangepast worden aan de index, waardoor ik op het einde van de rit wel een redelijk salaris zal hebben (momenteel zou ik einde carrière ongeveer 4250 per maand hebben).
Ik ben momenteel 28 en indien ik nog iets wil betekenen op de arbeidsmarkt, dan zou ik nu ten laatste moeten overstappen naar de privé. Vermits ik echter maar 2 jaar ervaring heb (heb een HBO informatica en geen certificeringen), heb ik het moeilijk om die overstap te maken als ik niet aan een startsalaris wil beginnen.
Zo had ik maandag een interview voor een job bij een kleine ict-onderneming (ongeveer 40 werknemers), en toen we bij het onderdeeltje salaris kwamen, zei ik dat mijn richtsalaris 2300 bruto bedraagt. Dat vond de beste man (die overigens niet van HR was, maar afdelingshoofd van de afdeling waar ik voor solliciteerde (system engineer) blijkbaar buitensporig veel. Toen ik vroeg wat voor hun een normaal bedrag was wat zij voor ogen hadden zei hij: "Als je 2000 euro heb mag je heel tevreden zijn!".. Dit was wel een job met bedrijfswagen, laptop en gsm.
En daar wringt het schoentje momenteel: Als ik solliciteer bij een grote detacheerder, dan wordt ik niet uitgenodigd wegens gebrek aan ervaring, tenzij ik onderaan de ladder wil beginnen en dus voor minder ga als ik nu heb. Solliciteer ik bij een kleiner bedrijf, dan is mijn salaris-eis te hoog (terwijl ik 2300 nu ook weer niet het einde van de wereld vind!!).
Heeft er iemand ervaring met werken voor de overheid vs. werken in de privé? Wie verklaart me gek dat ik de stap niet durf zetten? Wie verklaart me gek dat ik een vaste job met een iets onder gemiddeld salaris en vaste uren laat liggen voor een job in een sector die elke zoveel jaar een dip heeft? Wat zou jij doen?
Opleiding: HBO informatica
Werkgever: Lokale politiezone in België (overheid)
Eindejaarspremie: ja
Vakantiegeld: ja
Salaris: 2075 bruto
Extra's: Hospitalisatieverzekering, korting op mijn internetrekening, korting op gsm.
Ik werk momenteel bij de belgische overheid als systeembeheerder bij een lokale politiezone. Dit doe ik op contractuele basis (wil zeggen: met jaar contracten), maar vanaf 2 oktober wordt ik 'statutair' (vaste benoeming).
Het is rustig werk, krijg veel vrijheid op vlak van hoe ik mijn dagen indeel, kan zoveel ik wil spelen met mijn uren (paar daagjes overuren maken, en dan eens een dagje thuisblijven, of enkele dagen vroeger stoppen of later beginnen, zowat alles is mogelijk.)
Het werk op zich is naar mijn idee echter niet uitdagend te noemen. De informatica bij de politie (en dan heb ik het over software) is niet van de modernste en opleidingen zijn op zeer laag niveau. Ik ben dus een beetje bang dat ik met de vooruitgang die de politie boekt op vlak van informatica steeds meer en meer achterop geraak.
Daarbuiten heb je ook nog de verloning. Ik werk hier momenteel 2 jaar en heb een maandsalaris van 2075 euro bruto. Veel extra's zijn er niet bij, ik heb een hospitalisatieverzekering, en dat is het zowat (buiten vakantiegeld en eindejaarspremie). Een leasewagen en dergelijke moet ik uiteraard niet aan denken, dit is allemaal niet mogelijk.
Mijn loon zal wel volgens de barema's blijven stijgen tot mijn pensioen, en zal ook aangepast worden aan de index, waardoor ik op het einde van de rit wel een redelijk salaris zal hebben (momenteel zou ik einde carrière ongeveer 4250 per maand hebben).
Ik ben momenteel 28 en indien ik nog iets wil betekenen op de arbeidsmarkt, dan zou ik nu ten laatste moeten overstappen naar de privé. Vermits ik echter maar 2 jaar ervaring heb (heb een HBO informatica en geen certificeringen), heb ik het moeilijk om die overstap te maken als ik niet aan een startsalaris wil beginnen.
Zo had ik maandag een interview voor een job bij een kleine ict-onderneming (ongeveer 40 werknemers), en toen we bij het onderdeeltje salaris kwamen, zei ik dat mijn richtsalaris 2300 bruto bedraagt. Dat vond de beste man (die overigens niet van HR was, maar afdelingshoofd van de afdeling waar ik voor solliciteerde (system engineer) blijkbaar buitensporig veel. Toen ik vroeg wat voor hun een normaal bedrag was wat zij voor ogen hadden zei hij: "Als je 2000 euro heb mag je heel tevreden zijn!".. Dit was wel een job met bedrijfswagen, laptop en gsm.
En daar wringt het schoentje momenteel: Als ik solliciteer bij een grote detacheerder, dan wordt ik niet uitgenodigd wegens gebrek aan ervaring, tenzij ik onderaan de ladder wil beginnen en dus voor minder ga als ik nu heb. Solliciteer ik bij een kleiner bedrijf, dan is mijn salaris-eis te hoog (terwijl ik 2300 nu ook weer niet het einde van de wereld vind!!).
Heeft er iemand ervaring met werken voor de overheid vs. werken in de privé? Wie verklaart me gek dat ik de stap niet durf zetten? Wie verklaart me gek dat ik een vaste job met een iets onder gemiddeld salaris en vaste uren laat liggen voor een job in een sector die elke zoveel jaar een dip heeft? Wat zou jij doen?
BOE