Ik heb een tijdje geleden iets moois meegemaakt betrefende politie en verkeer, wat ik jullie graag met jullie wil delen.
Ik kwam op een dinsdagmiddag rond half 4 van college (dinsdagen zijn altijd zó leuk) en fiets op mijn eigen fiets in mijn eigen stad naar mijn eigen huis. Halverwege mijn fietsrit van 600 meter zie ik twee motoren rijden: een zwarte en één in politie-kleuren. Geen optische/geluids-signalen, kilometertje of 70 waar je 50 mag.
De zwarte motor reed voorop en deed ter hoogte van een straat waar je niet in mag rijden zijn linker knipperlicht aan. Vervolgens doet ook de politiemotor zijn licht aan.
De straat waar hun niet mogen mag ik op de fiets wel door, wat ik nietsvermoedend doe. Laten we deze straat voor het gemak even straat X noemen.
Beide motoren zijn doorgereden en bij de volgende afslag linksaf geslagen, waarbij zij een 30-kilometer-zone inrijden en gaan vervolgens rechts een parkeerterrein op.
Dit parkeerterrein mond uit in een (voor auto's) eenrichtingssteeg, welke weer aansluit op straat X, zijnde uitrit. Het zicht op deze hoek word belemmerd door een gebouw, waardoor je nooit in een keer de straat X op kan rijden, iedereen die vaker dan eens daar is langs is geweest weet dat.
Maar de beide heren op de motoren wisten dit blijkbaar niet en kwamen achter elkaar aan uit het steegje scheuren, precies op het moment dat ik die steeg in wil slaan om na 15 meter bij mijn huis te zijn.
De eerste, zwarte moter komt met een flinke vaart uit het steegje zetten en nadat ik als een gek voor zijn motor weg probeer te komen, rijden we zo dicht langs elkaar, schouder-tegen-schouder dat ik mijn evenwicht verlies. (Hierdoor komt in principe neer op wat men noemt een eenzijdig ongeval)
Terwijl meneer Agent onverstoord met een kilometertje of 50 doorrijd, zet ik mijn fiets midden op de weg voor de politiemotor zodat hij niet verder kan. Ik had al lang gezien aan die knipperlichten dat ze bij elkaar hoorden, en als ze in achtervolging zouden zijn zouden ze hun optische en/of geluidssignalen wel gebruiken, toch?
De politieagent stopt en sommeert mij aan de kant te gaan. Overromppeld door de situatie ga ik aan de kant en de agent rijd door.
SIDE INFO: Ik heb vroeger een scooter gehad, heb veel geld betaald aan onnodige boete's, heb daarvan 'geleerd' en was enigzins pissed off over het feit dat als je bij de politie zit, dit gedrag na je 18e nog gewoon doorzet en het blijkbaar allemaal maar kan
Nu was het nog vroeg in de middag en ik had niets te doen en ik was enorm pissig geworden op die twee gasten op hun motortjes. Ik heb voor school een aantal rechtboeken waaronder de RVV, Politiewet en de WVW. Ik heb deze doorgelezen en alle relevante artikelen even overgeschreven.
In het kort de juridische BS: doordat meneer 1 op een burger-motor reed en meneer 2 geen optische signalen voerde zijn zij op basis van art. 29 RVV geen voorrangsvoertuig zijn, hierdoor hebben zij geen recht op de in art. 87 RVV genoemde vrijstellingen, waar genoemd staat dat bevoegd gezag ontheffing heeft voor oa art 20 RVV: maximum snelheden binnen de bebouwde kom.
In art. 5 WVW staat dat het een ieder verboden is zich zodaning te gedragen dat gevaar op de weg wordt veroorzaakt of kan worden veroorzaakt of dat het verkeer op de weg word gehinderd of kan worden gehinderd. En art.10 WVW zegt in lid 1 dat het verboden is op de weg een wedstrijd met voertuigen te houden of daaraan deel te nemen.
En dan zijn er nog de verkeersregels die vermelden dat bestuurders die een uitrit verlaten voorrang moeten verlenen aan overige bestuurders ongeacht van welke richting deze komen.
Met deze wetten waar een ieder zich dient te houden, ben ik naar het politiebureau gegaan en heb gevraagd wie omstreeks half 4 op een zwarte motor reed. Er werd wat gebeld en moeilijk gedaan en uiteindelijk konden/wouden ze dat niet zeggen. Dus ik vroeg of ik dan met een chef van deze man in contact kon komen. Die kwam na een paar minuten naarbeneden en ik heb kort met hem gesproken. Vervolgens mocht ik de volgende dag terug komen voor een gesprek met de betreffende agent.
De dag erna ging ik vrolijk met wetboek onder de arm het politiebureau naar binnen en na een kopje koffie mocht ik naar boven.
De agent had zijn verhaal al klaar en dat kwam neer op het volgende: "ik was met een college in opleiding aan het oefenen voor situatie's waarbij een scooter of motorrijder de binnenstad in raced en probeert te ontkomen. Daarom reden wij onder andere door de straat X, waar wij inderdaad u tegen kwamen. Naar onze mening was het een veilige en goed ingeschatte situatie."
Ik was niet van plan om naar huis te gaan zonder deze man mijn beperkte kennis van de wet bij te spijkeren, ik moet ook aan mijn eigen ontspanning denken immers. Dus ik wees hem op het feit dat het rond half 4 gebeurde. Rond deze tijd lopen er nogal wat kinderen door straat X van de basissschool naar hun huis. Kinderen staan bekend om hun onberekenbare gedrag op de weg, en naar mijn mening had meneer agent hier onvoldoende rekening mee gehouden. Ik voegde daaraan toe dat hij geen voorrangsvoertuig was op het moment dat het gebeurde, hij dus ook niet de maximum snelheid van 30 -legaal- had mogen overtreden en hij naar mijn mening bezig was het houden van een wedstrijd, welke volgens art. 10 WVW verboden is.
Meneer agent was er niet van gediend dat een studentje van 21 hem ging vertellen wat hij wel en niet kon doen en wou een einde maken aan het gesprek. Ik had al door ik mijn energie alleen maar aan het verspillen was, maar genoot van het/mijn moment. Dus nadat ik hem nogmaals had gewezen op het feit dat hij voortaan beter op moest letten in mijn straat, ben ik naar huis gegaan.
Twee dagen leter werd ik gebeld door de korpschef met de vraag of ik achteraf tevreden was met het gesprek met de agent. Ik vertelde hem dat ik vond dat de agent zich weinig tot niet aansproken voelde en dat ik niet de indruk kreeg dat hij echt geïnteresseerd was in wat ik te zeggen had. De chef vertelde mij dat ze wel vaker dit soort situatie's hadden meegemaakt met deze agent en vooral zijn houding tegenover 'burgers' kwam de korpschef -letterlijk- de neus uit en dat ze blij waren dat er mensen waren die het er niet bij lieten zitten en kwamen klagen aan het bureau zodat zij tenminste op de hoogte waren.
Dagelijks voel nog een zekere trots opkomen, als ik iets of iemand van de politie zie, om het feit dat ik een politieagent heb verteld hoe hij moet handelen.
EDIT (@ralpje): Of ik nou omver werd gereden, of zelf mij evenwicht verloor na achterlijke capriolen op mijn fiets om niet door die motor geraakt te worden, dat was voor mij niet zo belangrijk. Ik was pissed off-ed door het feit dat hij daar zo hard, zo debiel uit die steeg komt rijden. In dit geval zat ik op die fiets en lukte het mij om uit zijn baan te komen. Het had ook kunnen gebeuren bij een van die kinderen van die basisschool, ik weet het niet zeker, maar acht de kans groot dat zij roadkill waren geworden onder zijn voorwiel.
[
Voor 6% gewijzigd door
Sjaakmeister op 28-08-2007 00:26
. Reden: verduidelijking 'omver gereden', wou er nog op terug komen maar was het na zo'n lang verhaal vergeten, nu in de tekst aangepast en toevoeging aan het eind ]