Project Orion

[Verwijderd]

Vandaag kwam ik dit tegen op het internet:

http://www.damninteresting.com/?p=679

Wikipedia

In het kort: propulsie voor ruimteschepen gebaseerd op nucleare explosies, welke een snelheid van 1/10e van het licht zou kunnen betekenen.

Het project werd echter gestaakt in 1963 omdat er te veel tegenwind was van verschillende organisaties, en omdat er teveel problemen zouden zijn ten gevolge van de nucleare explosies (Straling, schadelijke elektromagnetische velden, noem maar op).

Echter zijn we nu alweer een dikke 40 jaar verder, en misschien kunnen vele van de problemen rondom dit project nu al wel opgelost worden?

Het lijkt me dat deze manier van ruimtereizen de toekomst is. Verder kunnen de nadelige gevolgen zoals straling enzo ontweken worden door bijvoorbeeld zo'n schip te lanceren vanop een maanbasis, ik zeg maar wat.

Wat denken jullie?

[Sissors]

Waarom zou het de toekomst zijn? Het is niet bepaald een efficiente voortstuwing.

[Spheroid]

1/10e van de lichtsnelheid is toch veel te langzaam om iets mee te beginnen? Het duurt nu maanden om naar de verrere planeten van ons zonnestelsel te reizen. Als je buiten ons zonnestelsel wil komen zul je volgens mij toch echt de snelheid van het licht moeten benaderen. Anders blijven dat soort reizen onwerkzaam. Natuurlijk kun je met onbemande missies onderzoek doen, maar bemande vluchten lijken me met die snelheid toch echt toekomstmuziek.

[Verwijderd]

furby-killer schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 15:45:
Waarom zou het de toekomst zijn? Het is niet bepaald een efficiente voortstuwing.

Dat is een draad verhitten om licht te genereren ook niet, toch is Edison d'r best beroemd mee geworden...

Spheroid schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 15:48:
1/10e van de lichtsnelheid is toch veel te langzaam om iets mee te beginnen? Het duurt nu maanden om naar de verrere planeten van ons zonnestelsel te reizen. Als je buiten ons zonnestelsel wil komen zul je volgens mij toch echt de snelheid van het licht moeten benaderen. Anders blijven dat soort reizen onwerkzaam. Natuurlijk kun je met onbemande missies onderzoek doen, maar bemande vluchten lijken me met die snelheid toch echt toekomstmuziek.

Maanden? Een ontwerp zoals Orion zou de reistijd voor een retourtje mars bekorten van 12 maanden naar 4 weken. Richting Saturnus in 7 maanden ipv 9 jaar!
Meer geavanceerde varianten op Orion ( Daedalus en Longshot) zouden nog harder kunnen. Meer futuristische ontwerpen met materie/anti-materie explosieven zouden theoretisch 50-80% c halen..
Orion verdient, imo, consideratie omdat het een van de weinige ontwerpen is die "direct" haalbaar is, en waar rek inzit. De wenselijkheid van het project valt te betwisten, 't blijft toch potentieel dodelijk materiaal wat je omhoog moet sturen. 1 afgebrokkelde o-ring verder en je kunt fall-out gaan scrubben...

ecteinascidin schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 16:39:
Nucleaire voortstuwing. Ik meende dat er de nodige experimenten mee gevoerd zijn en het grootste nadeel was dat, als je al naar een andere ster zou vliegen, je onvruchtbaar aankomt.

Op schepen van voldoende tonnage zou de pusher-plate enkele meters dik zijn en dusdanig afdoende bescherming bieden tegen de straling van de explosies. Speciale beschermende ruimtes voor eventuele bemanning moeten zowiezo al gebouwd worden i.v.m. zonnevlammen.

[ Voor 15% gewijzigd door Verwijderd op 03-07-2007 17:03 ]

[Delerium]

Nucleaire voortstuwing. Ik meende dat er de nodige experimenten mee gevoerd zijn en het grootste nadeel was dat, als je al naar een andere ster zou vliegen, je onvruchtbaar aankomt.

[Spheroid]

Verwijderd schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 16:35:

[...]
Maanden? Een ontwerp zoals Orion zou de reistijd voor een retourtje mars bekorten van 12 maanden naar 4 weken. Richting Saturnus in 7 maanden ipv 9 jaar!

Dan kun je dus binnen ons zonnestelsel in een kwestie van maanden naar onbewoonbare planeten. Wat je eigenlijk zou willen is echter naar andere zonnestelsels, en dan ben je ineens weer vele jaren onderweg. Alfa Centauri is volgens wikipedia 4.35 lichtjaar van ons verwijderd, dat is de dichtstbijzijnde ster. Andere sterren, met interessante planeten zijn veel verder weg. Zelf als je lichtsnelheid zou bereiken is 4 jaar verschrikkelijk lang. Een retourtje Alfa duurt dan dus meer dan 8 jaar. 50% van de lichtsnelheid maakt dat een retourtje meer dan 17 jaar duurt.

Ik denk dat de te behalen resultaten dus niet heel interessant zijn (het gaat veel te langzaam) en dat de bij-effecten zo onwenselijk zijn dat dit geen goede richting voor onderzoek is.

[Verwijderd]

Spheroid schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 17:12:
[...]
Dan kun je dus binnen ons zonnestelsel in een kwestie van maanden naar onbewoonbare planeten. Wat je eigenlijk zou willen is echter naar andere zonnestelsels, en dan ben je ineens weer vele jaren onderweg. Alfa Centauri is volgens wikipedia 4.35 lichtjaar van ons verwijderd, dat is de dichtstbijzijnde ster. Andere sterren, met interessante planeten zijn veel verder weg. Zelf als je lichtsnelheid zou bereiken is 4 jaar verschrikkelijk lang. Een retourtje Alfa duurt dan dus meer dan 8 jaar. 50% van de lichtsnelheid maakt dat een retourtje meer dan 17 jaar duurt.

Ik denk dat de te behalen resultaten dus niet heel interessant zijn (het gaat veel te langzaam) en dat de bij-effecten zo onwenselijk zijn dat dit geen goede richting voor onderzoek is.

Tsja, wat is lang? De afstanden in het heelal zijn nu eenmaal onvoorstelbaar groot (letterlijk!). Men kan niet anders dan dat te accepteren; stargates en warp-drives zullen langer fictie blijven dan dat een trip met een Orion naar Alpha Centauri duurt...
Bovendien een 8megaton, 400m breed schip kan ingericht worden als "generatie-schip". Mja, de menselijke levensspanne is niet bepaald geschikt voor interstellair reizen. We leven domweg te kort...

Maargoed, een ontwerp zoals Orion zal hoogstwaarschijnlijk niet gebruikt gaan worden. Tenzij in noodsituaties (zie bijv. Larry Niven's "Footfall") juist omdat het haalbaar is. Tevens denk ik niet dat je welk ontwerp dan ook moet afschrijven omdat "we er niet mee naar de sterren kunnen". De maan, mars en een maan van saturnus in de komende 100-125 jaar (haalbaar?) zou ik persoonlijk al prachtig vinden, niet dat ik er bij zal zijn...

[Confusion]

Spheroid schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 17:12:
[...]
Dan kun je dus binnen ons zonnestelsel in een kwestie van maanden naar onbewoonbare planeten. Wat je eigenlijk zou willen is echter naar andere zonnestelsels, en dan ben je ineens weer vele jaren onderweg. Alfa Centauri is volgens wikipedia 4.35 lichtjaar van ons verwijderd, dat is de dichtstbijzijnde ster. Andere sterren, met interessante planeten zijn veel verder weg. Zelf als je lichtsnelheid zou bereiken is 4 jaar verschrikkelijk lang. Een retourtje Alfa duurt dan dus meer dan 8 jaar. 50% van de lichtsnelheid maakt dat een retourtje meer dan 17 jaar duurt.

Maar voor de reizigers valt het ernstig mee met de verstreken tijd.

[Verwijderd]

Ik heb er ooit over zitten lezen en dacht dat Orion en dergelijke zeker konden maar:
- Lancering van aarde is ondoenlijk (denk aan de stralingsgevaren daarvan)
- Lancering via andere dingen vanaf aarde (multi-stage): Voor een beetje groot schip ondoenlijk: Dus assemblage van de grotere schepen buiten de aarde
- Brandstof: Dat moet naar boven, gaat vaak fout, ontploffingen en zo. Dat is ook niet de bedoeling.

Verder: Antimaterie ontwerpen heb ik weinig van gelezen, als zijnde voortstuwing. Wel over theoretsiche antimaterie gekatalyseerde fusie/splijting: Wat het mogelijk zou maken veel kleinere bommen als voortstuwingsmiddel te gebruiken, en daarmee ook kleinere schepen relatief efficient vooruit te krijgen: Maar Antimaterie is in mijn ogen zowieso een no-go <financieel, rendement van productie en dergelijk>.

Voor reizen binnen het zonnestelsel: ALS we het gedaan krijgen is het zeker handig, vooral als we het gedaan krijgen met fussiebommetjes. Het is redelijk snel en je kan er redelijk grote schepen mee laten rondvliegen. Maar met splijtingsbommen lijkt het mij een no-go vanwege de gevaren op aarde.

Dus: Het systeem met capsules die door lazer werden gefuseerd zou het dan moeten worden. Maar daar is nog wel wat onderzoek voor nodig.

Verder: De straling viel dacht ik wel mee, voor de voorstuwing was een redelijk dikke pusher plate nodig die vrijwel alles wel tegenhield.

Voor interresante stellaire missies (verder dan 20 lichtjaar) lijkt het me op het moment verre van ideaal. Want ik zie de mensheid geen ark wegschieten naar een ander zonnestelsel 'zomaar op de gok'.

offtopic:
Wel grappig project natuurlijk. Had ook ooit ergens gelezen van een nucleaire bommenwerper, maar die straalde zoveel uit dat de bommen niet meer nodig waren als wapen. Het schip vernietigde zelf al zat. Dat was pas echt een nutteloos idee.

[ Voor 7% gewijzigd door Verwijderd op 04-07-2007 14:08 ]

[Rey Nemaattori]

Spheroid schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 15:48:
1/10e van de lichtsnelheid is toch veel te langzaam om iets mee te beginnen? Het duurt nu maanden om naar de verrere planeten van ons zonnestelsel te reizen. Als je buiten ons zonnestelsel wil komen zul je volgens mij toch echt de snelheid van het licht moeten benaderen. Anders blijven dat soort reizen onwerkzaam. Natuurlijk kun je met onbemande missies onderzoek doen, maar bemande vluchten lijken me met die snelheid toch echt toekomstmuziek.

Mwah 't zonnestelsel ben je in een weekje wel door hoor met 30.000km/s..de vraag is of je die snelheid wel halen kan op zo'n kort stukje.

ecteinascidin schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 16:39:
Nucleaire voortstuwing. Ik meende dat er de nodige experimenten mee gevoerd zijn en het grootste nadeel was dat, als je al naar een andere ster zou vliegen, je onvruchtbaar aankomt.

Gezien de hoeveelheid kosmische rotzooi en zonnewind die je buiten de van Allen gordel tegen komt, en de nog grotere puinhopen buiten de heloisfeer, zou je hoe dan ook onvruchtbaar aankomen, tenzij je een schip bouwt met waterwanden van enige meters dik....

Verwijderd schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 18:29:
Bovendien een 8megaton, 400m breed schip kan ingericht worden als "generatie-schip". Mja, de menselijke levensspanne is niet bepaald geschikt voor interstellair reizen. We leven domweg te kort...

Ook daar word aangewerkt..d'r zijn al methoden om primitieve diertjes tot meer dan 4x zolang te laten leven...en dan is zonder cryogene/hibernatie technieken...In dat geval zou zelfs 17 jaar voor een retourtje alpha centauri geen probleem moeten zijn. De vraag is of het wel een retour moet zijn? Willen we niet juist andere sterren bevolken juist omte voorkomen dat we ooit zullen uitsterven?
(in dat geval zullen we ook die onvruchtbaarheid moeten fixen)

Confusion schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 18:57:
[...]

Maar voor de reizigers valt het ernstig mee met de verstreken tijd.

't relativistische effect is niet zo sterk toch op 0.5c? Ik dacht dat pas bij de 75-85% van de lichtsnelheid de tijd buiten 't schip 2x zo snel gaat oid? Tuurlijk zou iedere procent mooi meegenomen zijn, maar ik denk niet dat 't echt veel impact zou hebben.

[Dutch_Razor]

8 jaar is toch geweldig?

Je schiet nu een onbemande satelliet met een berg camera's en meetapparatuur de lucht in en in 2015 kan je gaan meten in een ander zonnestelsel!

[Verwijderd]

Dutch_Razor schreef op woensdag 04 juli 2007 @ 15:12:
8 jaar is toch geweldig?

Je schiet nu een onbemande satelliet met een berg camera's en meetapparatuur de lucht in en in 2015 kan je gaan meten in een ander zonnestelsel!

Naja, dat lukt dus niet met Orion type schepen; 0.1c betekend alsnog een reis van ~44 jaar (versnellen en evt. afremmen niet meegerekend) De data die je terugstuurd doet er ook nog eens 4,4 jaar over.

Confusion schreef op dinsdag 03 juli 2007 @ 18:57:
[...]

Maar voor de reizigers valt het ernstig mee met de verstreken tijd.

eh? lichtelijk offtopic, maar de reizigers merken toch niets van de tijd dilatie, tijdens de reis?

[ Voor 22% gewijzigd door Verwijderd op 04-07-2007 16:14 ]