Loon naar werken

[jubeth]

Afgesplitst van Wat verdient een ICTer gemiddeld? (deel 4)

Dit is en blijft inderdaad een heikel punt. Kreeg deze week in een gesprek (bij potentiele werkgever) de vraag wat mijn salaris-eis was. Allereerst verbaas ik me dat mensen me dat vragen, want ik ben al blij dat ik werk krijg (op mijn leeftijd (41), met de huidige load aan IT-ers, mijn gebrek aan certificaten, en met mijn langdurige werkervaring). Ik schrok zelfs een beetje van de vraag, eigenlijk. Vóór ik ook maar een beeld heb kunnen vormen over wat het werk precies behelst vind ik niet dat een salaris-eis op zijn plaats is. Weet ik pas iets over te zeggen als ik het een maand doe, als duidelijk is hoe zwaar of licht het voor me zal zijn.

Dit is dus ook even gericht aan bedrijven en mensen die personeelszaken en sollicitatiegesprekken doen:

Slimmer is i.m.o. om een minimum aan te bieden, en dat eigenlijk IN de vacature reeds te doen. Dan ontstaan er geen scheve gezichten en beschamende momenten tijdens de gesprekken. Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat er dan niemand meer komt. Gewoon eerlijk en realistisch zijn over het werk, de work-load, is beter.
Volgens mij is laatst zelfs uit onderzoek gekomen dat de meest gezonde bedrijven (met de minste uitloop en ontslagen) volledige openheid kennen wat salarissen betreft. De werknemers weten daar van elkaar exact wat ze verdienen, en daardoor moet de beloning vanzelf rechtvaardig worden, want huichelen is er dan bijna niet meer bij..

Ik heb uiteindelijk maar 2200 bruto/maand voor fulltime gevraagd, met verhoging als blijkt dat de verantwoording toeneemt en ik goed beval. Maar ik ken inderdaad mensen die veel minder doen, minder kunnen, jonger zijn, de boel vaak flessen, en 1300 euro meer verdienen dan ik.
En dat voor werk waarbij je je handjes niet eens vies hoeft te maken. Schande.

Wat ik wel heel erg vind tellen is de huiselijke stress, en dan bedoel ik of iemand het werk mee naar huis neemt of niet. Of vrije tijd wel of niet daadwerkelijk vrij is (100% los van werk en verantwoording van work-related stuff). Als je eigenlijk gedwongen leeft voor het werk (dus ook thuis), dan mag daar echt een prijskaartje aan hangen. Ik heb zelf veel meegemaakt dat ik om 2 of 4 of 6 uur 's nachts pas thuis kwam van werk, zonder betaalde overuren, en heb ook veel meegemaakt dat ik om 3 of 5 uur 's nachts naar de werkplek toe moest gaan omdat dingen gecrashed waren en dat toch op mijn bord viel e.d. Kreeg daar nauwelijks iets extra voor, en dat vind ik niet fair. Als chef, management, directie moet je inzien dat zoiets geld kost, omdat je dan het privédomein en de rust van een mens gebruikt.

Zo vind ik ook vrijheid en vrije tijd veel belangrijker dan beloning. Ik krijg zelf liever maar 1800 bruto, als het 100 uur per maand is, met flexibele werktijden, bijvoorbeeld.

[ Voor 13% gewijzigd door een moderator op 01-05-2007 11:54 . Reden: correcties ]

[-W0kk3L-]

Benedictus, op wat voor vacature heb je gesolliciteerd? Je mag dan wel 41 zijn, dat hoeft niet te betekenen dat je te oud bent voor de ICT markt. Dat kan ook betekenen dat je ervaren bent in de ICT markt. Okee, je hebt dan geen certificaten, maar die zijn te behalen. Natuurlijk afhankelijk van de functie die je geaccepteerd, maar ik vind 2200 niet echt veel. Onderschat je je capaciteiten niet?

[paella]

Benedictus schreef op zaterdag 28 april 2007 @ 01:24:
Ik heb uiteindelijk maar 2200 bruto/maand voor fulltime gevraagd, met verhoging als blijkt dat de verantwoording toeneemt en ik goed beval.

Dat is niet veel. Wil je dat ook echt hebben? Dan had je meer moeten vragen.

Puntje: je bedoelt "verantwoordelijkheid', niet "verantwoording" want dat is iets anders.

[jubeth]

Misschien zal ik mijn capaciteiten onderschatten, maar dat is nu net het probleem i.v.m. leeftijd:
De werkgever neemt dan een ander, omdat ik ouder (en dus meer ervaren) ben, en dus meer loon zal moeten krijgen. Voor bedrijven die geen CAO hanteren is dat voldoende reden jou niet te kiezen en de veel jongere concurrent wel, zeker als ze niet omkomen in de winst.

Mijn werk en talent is niet 'bieden' en 'spelletjes spelen' voor geld, ik ben geen markthandelaar. Als ik moet gaan 'onderhandelen' over een salaris is er eigenlijk al iets heel erg mis, ik ga niet meer vragen dan ik wil hebben. De werkgever hoort uit zichzelf met voorstellen en verhogingen te komen, en ervoor te zorgen dat er geen vreemde verschillen bestaan of ontstaan op de werkvloer. Dat vind ik in ieder geval veel belangrijker.

Ik bedoelde echt verantwoording. (Die leg je af aan mensen, terwijl je thuis bent in mijn voorbeeld.)

[paella]

Benedictus schreef op zaterdag 28 april 2007 @ 19:17:
Ik bedoelde echt verantwoording. (Die leg je af aan mensen, terwijl je thuis bent in mijn voorbeeld.)

blijft dat het bedrag wel laag blijft imo.

Verantwoording kan niet toenemen. Maar goed, dit wordt off-topic.

[Tylen]

Benedictus schreef op zaterdag 28 april 2007 @ 01:24:
Maar ik ken inderdaad mensen die veel minder doen, minder kunnen, jonger zijn, de boel vaak flessen, en 1300 euro meer verdienen dan ik.
En dat voor werk waarbij je je handjes niet eens vies hoeft te maken. Schande.

Dat is geen schande, die doen het gewoon slimmer dan jij.

[Hillie]

Benedictus schreef op zaterdag 28 april 2007 @ 19:17:
Misschien zal ik mijn capaciteiten onderschatten, maar dat is nu net het probleem i.v.m. leeftijd:
De werkgever neemt dan een ander, omdat ik ouder (en dus meer ervaren) ben, en dus meer loon zal moeten krijgen. Voor bedrijven die geen CAO hanteren is dat voldoende reden jou niet te kiezen en de veel jongere concurrent wel, zeker als ze niet omkomen in de winst.

Tja, als je exceptioneel veel gaat vragen dan zul je afvallen, maar ik zou me niet druk maken of ze wel of geen CAO hebben: Goed personeel is geld waard en zonder dat verdien je het ook niet.

Over je looneis-dilemma: Misschien pissen ze zich nu in hun broek van het lachen, misschien ook niet. Je had het ook om kunnen keren: Wat is het eerste aanbod wat zij in gedachten hebben?

[OzBoz]

Benedictus schreef op zaterdag 28 april 2007 @ 19:17:
Misschien zal ik mijn capaciteiten onderschatten, maar dat is nu net het probleem i.v.m. leeftijd:
De werkgever neemt dan een ander, omdat ik ouder (en dus meer ervaren) ben, en dus meer loon zal moeten krijgen. Voor bedrijven die geen CAO hanteren is dat voldoende reden jou niet te kiezen en de veel jongere concurrent wel, zeker als ze niet omkomen in de winst.

Mijn werk en talent is niet 'bieden' en 'spelletjes spelen' voor geld, ik ben geen markthandelaar. Als ik moet gaan 'onderhandelen' over een salaris is er eigenlijk al iets heel erg mis, ik ga niet meer vragen dan ik wil hebben. De werkgever hoort uit zichzelf met voorstellen en verhogingen te komen, en ervoor te zorgen dat er geen vreemde verschillen bestaan of ontstaan op de werkvloer. Dat vind ik in ieder geval veel belangrijker.

Ik bedoelde echt verantwoording. (Die leg je af aan mensen, terwijl je thuis bent in mijn voorbeeld.)

Wanneer mensen de indruk hebben dat je het geld waard bent en geld oplevert in the end maakt het natuurlijk allemaal weinig uit. Persoonlijk zou ik jou een assertiviteitstraining aanraden want het klinkt een beetje alsof je voor een goed doel aan de slag gaat cq non-profit instelling.

Ik vind het in ieder geval een veel te sociale insteek. Maar dan wel eentje waarmee je jezelf eigenlijk loopt te flessen. Natuurlijk kun je aan 2200 genoeg hebben, maar als 3500 bijvoorbeeld beter past, waarom niet. Kleine bedrijven zijn graag afwachtend als het gaat om salarisverhogingen en anno 2007 wordt er toch wel een beetje assertiviteit verwacht als het om salarissen gaat in de vrije sector.

De vraag die je kreeg op je gesprek heb ik ook altijd nog gehad en is weinig verrassend. Als ik aan de andere kant van de tafel zou zitten dan zou ik het niet snel kunnen geven van een antwoord of een hele lage schatting opvatten als 'weinig geinformeerd' of 'gebrek aan zelfvertrouwen'.

Overigens is het mooi dat je je bescheiden opstelt en heb je helemaal gelijk dat met je comments over thuis werken en vrije tijd etc. Maar persoonlijk vind ik dat je niet aardig genoeg voor jezelf bent. Ik ben ook geen marktkoopman/koehandelaar. Beetje vertrouwen in je eigen kunnen hebben kan geen kwaad.

Ik kreeg laatst een voorstel voor nieuw bruto salaris, ik heb teruggemaild dat ik van mensen hoorde dat dat getal ongeluk bracht (was gewoon random 4 cijfers) of er 50 bij kon zodat het een mooier getal werd. Die kreeg ik. Netto natuurlijk peanuts, maar ik wil aangeven dat het gewoon een spel is en dat als je het niet probeert jezelf een oor aannaait.

Ik weet natuurlijk niet wat je kan maar 2200 icm 41 in de ICT vind ik gewoon erg laag. Ik zou dan liever iemand van 28 2200 geven persoonlijk. Omdat ik bij jou het idee zou krijgen dat het met je zelfvertrouwen niet goed zou zitten of dat je een traag leert. Ik ken je natuurlijk niet, maar basseer dit gewoon op je posts zou goed kunnen dat je in een gesprek het heel goed weet te onderbouwen.

[jubeth]

OzBoz schreef op zondag 29 april 2007 @ 00:45:
Ik weet natuurlijk niet wat je kan maar 2200 icm 41 in de ICT vind ik gewoon erg laag. Ik zou dan liever iemand van 28 2200 geven persoonlijk. Omdat ik bij jou het idee zou krijgen dat het met je zelfvertrouwen niet goed zou zitten of dat je een traag leert. Ik ken je natuurlijk niet, maar basseer dit gewoon op je posts zou goed kunnen dat je in een gesprek het heel goed weet te onderbouwen.

Ik begrijp wel waar je verhaal vandaan komt, hoor, omdat ik het al vaak heb gehoord en gelezen, in alle varianten ervan. Het zijn denkbeelden van mensen die (nog) in een luchtbel leven, vanwege hun leeftijd ;-)
Ik heb geleerd dat het laatste wat ik nodig heb "veel geld" is. Het is vrij simpel:
Wat ik wil hebben, heb ik al. En wat ik nog zou willen hebben is ofwel niet te koop, ofwel over dermate lange termijn te betalen dat ik er geen financieel probleem door zou krijgen, ofwel juist zo duur dat het van een lotto-prijs afhangt. Het leven is mij veel te kort om me druk te gaan maken over de loon-opdrijving die anderen als normaal beschouwen. Wat moet ik met al dat geld? Nog meer spullen kopen die ik niet gebruik omdat ik de tijd niet heb? Nog meer spullen beveiligen en op slot zetten? Leven voor die ander (de werkgever)? Nee. Ik wil helemaal niet keihard werken voor een ander en me zorgen maken. Ik wil zo veel mogelijk vrijheid en zo veel mogelijk rust en tijd hebben voor eigen dingen. Dat kan niet als ik 3800 vraag. Dan moet ik dat bedrag elke maand waarmaken, en me schuldig voelen (wat ik inderdaad doe) als ik eens een paar dagen heel weinig voor de zaak heb gedaan bijvoorbeeld.

En ik ken dat beeld wel, dat je aan je toekomst moet denken, heel veel geld bij elkaar rapen zodat je op je 30e kunt rentenieren of dergelijke jeugdige dromerij, maar zo werkt het in het leven gewoon niet. Je leeft namelijk in het heden, als je (en omdat je) nog jong genoeg bent om te leven. Een mens moet niet leven voor de toekomst. Laat dat meteen een les zijn van een ouder iemand;
Het is veel belangrijker om NU AL zo gelukkig mogelijk te zijn, in plaats van later pas. Later ben je wijzer, ouder, zieker, manker, negatiever, en is niets meer nieuw voor je, etc. Dan is dat geld al gauw helemaal niet leuk of interessant meer. Koop die snelle PC nu, als je 'm wilt gebruiken en het geld hebt, wacht geen ontwikkelingen af, BEN die ontwikkeling zelf. :-)

[Tylen]

Benedictus schreef op zondag 29 april 2007 @ 15:48:
[...]
Ik begrijp wel waar je verhaal vandaan komt, hoor, omdat ik het al vaak heb gehoord en gelezen, in alle varianten ervan. Het zijn denkbeelden van mensen die (nog) in een luchtbel leven, vanwege hun leeftijd ;-)
Ik heb geleerd dat het laatste wat ik nodig heb "veel geld" is. Het is vrij simpel:
Wat ik wil hebben, heb ik al. En wat ik nog zou willen hebben is ofwel niet te koop, ofwel over dermate lange termijn te betalen dat ik er geen financieel probleem door zou krijgen, ofwel juist zo duur dat het van een lotto-prijs afhangt. Het leven is mij veel te kort om me druk te gaan maken over de loon-opdrijving die anderen als normaal beschouwen. Wat moet ik met al dat geld? Nog meer spullen kopen die ik niet gebruik omdat ik de tijd niet heb? Nog meer spullen beveiligen en op slot zetten? Leven voor die ander (de werkgever)? Nee. Ik wil helemaal niet keihard werken voor een ander en me zorgen maken. Ik wil zo veel mogelijk vrijheid en zo veel mogelijk rust en tijd hebben voor eigen dingen. Dat kan niet als ik 3800 vraag. Dan moet ik dat bedrag elke maand waarmaken, en me schuldig voelen (wat ik inderdaad doe) als ik eens een paar dagen heel weinig voor de zaak heb gedaan bijvoorbeeld.

En ik ken dat beeld wel, dat je aan je toekomst moet denken, heel veel geld bij elkaar rapen zodat je op je 30e kunt rentenieren of dergelijke jeugdige dromerij, maar zo werkt het in het leven gewoon niet. Je leeft namelijk in het heden, als je (en omdat je) nog jong genoeg bent om te leven. Een mens moet niet leven voor de toekomst. Laat dat meteen een les zijn van een ouder iemand;
Het is veel belangrijker om NU AL zo gelukkig mogelijk te zijn, in plaats van later pas. Later ben je wijzer, ouder, zieker, manker, negatiever, en is niets meer nieuw voor je, etc. Dan is dat geld al gauw helemaal niet leuk of interessant meer. Koop die snelle PC nu, als je 'm wilt gebruiken en het geld hebt, wacht geen ontwikkelingen af, BEN die ontwikkeling zelf. :-)

Dus jij zegt dat je NU moet leven? Hoe kan dat nou als je maar 2200 verdient. :?:? Daar kom ik niet rond van hoor.

[zomertje]

Ik ben daar tegenwoordig heel makkelijk in. Als ik niet in die pot graai dan doet een ander het wel (collega's, directie, aandeelhouders, enz). Ik wil gewoon een marktconform salaris. En natuurlijk is werksfeer ook belangrijk. Maar een redelijk salaris is toch niet meer als normaal?

Het voordeel van een aardig salaris is dat je dan in 4 dagen kan verdienen wat je anders in 5 vangt. Dus is het misschien haalbaar om minder dan 40 uur te werken. Ik werk er 32, dan heb ik meer tijd voor dingen die voor mij ook belangrijk zijn. En mijn werkgever is gelukkig flexibel wat dat betreft

[grun93]

Benedictus schreef op zaterdag 28 april 2007 @ 19:17:
Misschien zal ik mijn capaciteiten onderschatten, maar dat is nu net het probleem i.v.m. leeftijd:
De werkgever neemt dan een ander, omdat ik ouder (en dus meer ervaren) ben, en dus meer loon zal moeten krijgen. Voor bedrijven die geen CAO hanteren is dat voldoende reden jou niet te kiezen en je veel jongere concurrent wel, zeker als ze niet omkomen in de winst.

Misschien wil een baas jou juist graag dankzij die grote ervaring hebben en is hij bereid daarvoor te betalen. Je mag er niet vanuit gaan dat je per definitie te oud bent. Zelf ben ik ver over de 50 en nog onlangs van werkgever veranderd.

[Verwijderd]

Tylen schreef op maandag 30 april 2007 @ 09:00:
[...]


Dus jij zegt dat je NU moet leven? Hoe kan dat nou als je maar 2200 verdient. :?:? Daar kom ik niet rond van hoor.

2200 is niet heel veel onder modaal (2650 ofzoiets?).......tja wat zal ik zeggen, de helft van nederland leeft dan zonder rond te kunnen komen volgens jouw maatstaven......

ach ja niet iedereen heeft het zo goed.

[JAHRASTAFARI]

Benedictus, als ik je verhaal en reacties lees, denk ik: wat is dit voor een hippie? 2200 bruto vragen? Dat is toch gewoon veel te weinig, lijkt mij?

Natuurlijk super voor jou als je met weinig geld toe kunt komen, maar dit neemt niet weg dat het wel zeker 2600-2800 bruto zou kunnen zijn - lijkt me zeker redelijk.

Uiteindelijk moet je zelf je keuzes maken. Ik maak de keuze om zoveel mogelijk geld te verdienen bij een baan met zekerheid, 36 urige werkweek, minimaal overwerk en 40 vakantiedagen. Ook ik maak dus keuzes. Misschien kan ik ergens meer verdienen, maar dit brengt dan weer andere zaken met zich mee die de overige keuzes in gevaar brengen. Ook kan ik nu 40 uur gaan werken, krijg dan direct meer geld, maar dit doe ik niet. Vrije tijd is immers ook belangrijk. Dit neemt echter niet weg dat ik *per uur* zoveel mogelijk wil krijgen .

[Woy]

JAHRASTAFARI schreef op dinsdag 01 mei 2007 @ 15:53:
Natuurlijk super voor jou als je met weinig geld toe kunt komen, maar dit neemt niet weg dat het wel zeker 2600-2800 bruto zou kunnen zijn - lijkt me zeker redelijk.

Dat lijkt me nogal een ongefundeerde uitspraak. Als de TS niet aangeeft wat precies zijn werkzaamheden en verantwoordelijkheden worden kan niemand echt een nuttig beeld vormen voor wat een reeel salaris is.

[Yellow|A]

Verwijderd schreef op dinsdag 01 mei 2007 @ 14:17:
2200 is niet heel veel onder modaal (2650 ofzoiets?)

Modaal inkomen in Nederland voor 2008 staat op 2581 euro (bruto). 2200 zit daar inderdaad niet eens zover vanaf als je nog een leuke 13de maand of iets dergelijks hebt.

[Zoijar]

Benedictus schreef op zondag 29 april 2007 @ 15:48:
Ik heb geleerd dat het laatste wat ik nodig heb "veel geld" is. Het is vrij simpel:
Wat ik wil hebben, heb ik al. ...

Het is veel belangrijker om NU AL zo gelukkig mogelijk te zijn, in plaats van later pas. Later ben je wijzer, ouder, zieker, manker, negatiever, en is niets meer nieuw voor je, etc. Dan is dat geld al gauw helemaal niet leuk of interessant meer. Koop die snelle PC nu, als je 'm wilt gebruiken en het geld hebt, wacht geen ontwikkelingen af, BEN die ontwikkeling zelf. :-)

Toevallig had ik het hier pas geleden nog over. Eigenlijk dezelfde punten, er zit zeker een kern van waarheid in. M'n broer werd net 30, en ik ga naar de 30, en dan heb je het wel eens over dat soort dingen. Hij had weer eens veel geld verloren op de beurs, en toen hadden we het er over wat het eigenlijk uitmaakt. Heb je nu dan niet genoeg geld om te doen wat je wilt? Ok, misschien geen jacht en sportwagen, maar je kan je huur betalen, hebt een auto en kan uitgaan wat je wilt. Je koopt nooit iets, wat doe je er eigenlijk mee? Een getalletje op je bankrekening, dat is het. En nu is het lager vanwege een slechte beurs... so what? Merk je dat?

Natuurlijk was dat wat opbeurende praat, maar in zekere zin wel waar. Vervolgens kwamen we op het punt wat je "later" wilt doen. Later wil ik miljonair zijn, later wil ik gaan reizen, etc. Je bent nu 30, over 10 jaar ben je 40, wanneer gaat dat "later" eigenlijk eens beginnen? De conclusie die we trokken uit deze discussie was: "later is nu!". Ik wil NU ver kunnen reizen, veel vrij hebben, dingen doen... nu het nog leuk is, en niet als ik 65 ben en niks meer kan.

Toevallig dacht ik hieraan toen ik je stukje las, en het kwam verbazingwekkend overeen... Maar dan nog vind ik het niet slim om minder te vragen voor loondienst dan je kan krijgen. Alles extra is wel meegenomen. Ik kan begrijpen dat je bv met 2500 genoegen neemt als je daar goed van rond kan komen, en je niet kapot wilt werken voor 5000 wat je ook zou kunnen. Maar als je evengoed voor hetzelfde werk ook 3000 kan krijgen moet je dat natuurlijk doen. Schuldig voelen hoeft echt niet, want er wordt toch al aan je verdiend.

[Verwijderd]

Zoijar schreef op dinsdag 01 mei 2007 @ 17:23:
[...]

Toevallig had ik het hier pas geleden nog over. Eigenlijk dezelfde punten, er zit zeker een kern van waarheid in. M'n broer werd net 30, en ik ga naar de 30, en dan heb je het wel eens over dat soort dingen. Hij had weer eens veel geld verloren op de beurs, en toen hadden we het er over wat het eigenlijk uitmaakt. Heb je nu dan niet genoeg geld om te doen wat je wilt? Ok, misschien geen jacht en sportwagen, maar je kan je huur betalen, hebt een auto en kan uitgaan wat je wilt. Je koopt nooit iets, wat doe je er eigenlijk mee? Een getalletje op je bankrekening, dat is het. En nu is het lager vanwege een slechte beurs... so what? Merk je dat?

Natuurlijk was dat wat opbeurende praat, maar in zekere zin wel waar. Vervolgens kwamen we op het punt wat je "later" wilt doen. Later wil ik miljonair zijn, later wil ik gaan reizen, etc. Je bent nu 30, over 10 jaar ben je 40, wanneer gaat dat "later" eigenlijk eens beginnen? De conclusie die we trokken uit deze discussie was: "later is nu!". Ik wil NU ver kunnen reizen, veel vrij hebben, dingen doen... nu het nog leuk is, en niet als ik 65 ben en niks meer kan.

Toevallig dacht ik hieraan toen ik je stukje las, en het kwam verbazingwekkend overeen... Maar dan nog vind ik het niet slim om minder te vragen voor loondienst dan je kan krijgen. Alles extra is wel meegenomen. Ik kan begrijpen dat je bv met 2500 genoegen neemt als je daar goed van rond kan komen, en je niet kapot wilt werken voor 5000 wat je ook zou kunnen. Maar als je evengoed voor hetzelfde werk ook 3000 kan krijgen moet je dat natuurlijk doen. Schuldig voelen hoeft echt niet, want er wordt toch al aan je verdiend.

pcies, voor dezelfde werkzaamheden en dezelfde voorwaarden, meer verdienen is zeker handig. Alles wat je namelijk extra verdiend bovenop je salaris waar je van rond kunt komen, is allemaal extra en daar kan je dan dus NU leuke dingen van doen.

idd wachten tot je 65ste schiet ook niet echt op. Dan had je al 40 jaar leuke dingen kunnen doen. Ik ben nu bijna 25 en geniet NU van het leven. En dan maakt het mij zeker wel uit of ik nu veel verdien of pas over 30 jaar.

[paella]

De link tussen geld verdienen en leuke dingen doen is ook niet 1:1.

[Woy]

Nee maar er is wel degelijk een link. Als je meer geld verdiend is geld minder snel de beperkende factor voor het leuke dingen doen.

[rapture]

paella schreef op woensdag 02 mei 2007 @ 09:13:
De link tussen geld verdienen en leuke dingen doen is ook niet 1:1.

Het zorgt voor de mogelijke capabilities:

• Je kan ongestraft in de AH boodschappen doen en moet niet meer elke cent omkeren, weekplannen opstellen, berekenen hoeveel sneetjes brood & plakjes ham/kaas je deze week nodig hebt,...
• Op vakantie kan je in een hotel slapen ipv in een 21 euro tent slapen.
• Als je fotografie wilt doen, kan je serieus wat materiaal aankopen ipv tegen allerlei budgetaire beperkingen aanlopen.
• Een computer, televisie, wasmachine, koelkast,... kopen kan zonder "hypotheek" aanvragen.
• Je hebt geen zorgen over je facturen ipv regelmatig afbetalingsplannen voor elektriciteit, gas, water, telefonie,... regelen.
• ...

Voor de Belgen bestaat er een salariskompas en het zegt dat iemand die IT-professional is, met 15 jaar ervaring, Graduaat (HBO) geschoold en in de IT werkt: € 3450 bruto gemiddeld vangt. Maar iemand met hetzelfde profiel, die voor de overheid werkt, vangt slechts € 2953 bruto, sector kan veel uitmaken. Zoiets zo voor Nederland ookwel bestaan?

[ Voor 25% gewijzigd door rapture op 02-05-2007 12:11 ]

[paella]

ik zeg ook niet dat er GEEN link is natuurlijk. Ik vind het leuk op een mooie locatie in een mooi huis te wonen. Daar is de link met geld dan weer wel 1:1.

Zet je CV gewoon op monsterboard enzo en kijk eens rond. Geen verplichtingen.

[ Voor 20% gewijzigd door paella op 02-05-2007 14:25 ]

[Verwijderd]

rapture schreef op woensdag 02 mei 2007 @ 12:06:
[...]
Het zorgt voor de mogelijke capabilities:

• Je kan ongestraft in de AH boodschappen doen en moet niet meer elke cent omkeren, weekplannen opstellen, berekenen hoeveel sneetjes brood & plakjes ham/kaas je deze week nodig hebt,...
• Op vakantie kan je in een hotel slapen ipv in een 21 euro tent slapen.
• Als je fotografie wilt doen, kan je serieus wat materiaal aankopen ipv tegen allerlei budgetaire beperkingen aanlopen.
• Een computer, televisie, wasmachine, koelkast,... kopen kan zonder "hypotheek" aanvragen.
• Je hebt geen zorgen over je facturen ipv regelmatig afbetalingsplannen voor elektriciteit, gas, water, telefonie,... regelen.
• ...

Voor de Belgen bestaat er een salariskompas en het zegt dat iemand die IT-professional is, met 15 jaar ervaring, Graduaat (HBO) geschoold en in de IT werkt: € 3450 bruto gemiddeld vangt. Maar iemand met hetzelfde profiel, die voor de overheid werkt, vangt slechts € 2953 bruto, sector kan veel uitmaken. Zoiets zo voor Nederland ookwel bestaan?

En dat is precies wat er lekker aan is. Maar verder heeft veel geld weinig toe te voegen. Belangrijkste is dat je je geen zorgen moet kunnen maken over geld, totdat je dat bereikt hebt kan geld wel gelukkiger maken. Daarna is geld echt niet iets dat je gelukkiger maakt. Alles extra is dan leuk meegenomen maar gaat op de grote hoop.

Hier is ook wel duidelijk dat de verschillende markten ook verschillende tarieven kennen. In de ICT is het zo dat de financiele sector erg aantrekkelijk is.

[Zorg]

rapture schreef op woensdag 02 mei 2007 @ 12:06:
[...]
Het zorgt voor de mogelijke capabilities:

• Je kan ongestraft in de AH boodschappen doen en moet niet meer elke cent omkeren, weekplannen opstellen, berekenen hoeveel sneetjes brood & plakjes ham/kaas je deze week nodig hebt,...
• Op vakantie kan je in een hotel slapen ipv in een 21 euro tent slapen.
• Als je fotografie wilt doen, kan je serieus wat materiaal aankopen ipv tegen allerlei budgetaire beperkingen aanlopen.
• Een computer, televisie, wasmachine, koelkast,... kopen kan zonder "hypotheek" aanvragen.
• Je hebt geen zorgen over je facturen ipv regelmatig afbetalingsplannen voor elektriciteit, gas, water, telefonie,... regelen.
• ...

Hangt ook een beetje af van de gezinssamenstelling/leefomgeving. Mijn vriendin en ik wonen met z`n tweetjes, ik heb ongeveer dat salaris en me vriendin een bijbaantje. En bovenstaande rijtje is echt niet van toepassing voor ons. (ok ik kan me ook voorstellen dat iemand hartje A`dam iets meer nodig heeft )

[rapture]

Zorg schreef op woensdag 02 mei 2007 @ 15:20:
Hangt ook een beetje af van de gezinssamenstelling/leefomgeving. Mijn vriendin en ik wonen met z`n tweetjes, ik heb ongeveer dat salaris en me vriendin een bijbaantje. En bovenstaande rijtje is echt niet van toepassing voor ons. (ok ik kan me ook voorstellen dat iemand hartje A`dam iets meer nodig heeft )

Er zijn ook hele gezinnen met middelbare school kinderen en een inkomen van iets meer dan € 1000 bruto per maand.

In dat opzicht heeft de TS gelijk, dat je niet zomaar geld vangt alsof het slijk is. Veel jongeren denken weleens dat ze later veel bling, bling,... zouden verdienen, totdat ze alleen in een appartementje wonen en tot conclusie komen dat € 1000 bruto per maand, de nationale ondergrens is. Want voor lager dan dat, komt de Belg niet uit zijn zetel, vooral omdat de uitkeringen ongeveer 900 euro is.

[ Voor 27% gewijzigd door rapture op 02-05-2007 20:29 ]

[Eijkb]

Benedictus schreef op zondag 29 april 2007 @ 15:48:
[...]
Levensbeschouwend

Ben het helemaal eens met Benedictus. Ben zelf overigens (pas) 31 en ben de ratrace al een tijdje beu. Liever wat minder verantwoordelijkheden en geld zodat je meer tijd over houdt dat het gedoe over grote lease-auto's waar je stiekem wel je weekend aan moet opofferen omdat jij toevallig dan verantwoordelijk bent. Aan al wie dat nog niet beseft: Doe je best. Aan allen die dat al wel gezien hebben: Doe nog beter je best Meer kan je toch niet doen.

[Hillie]

Wel leuk dat in dit soort topics altijd lekker polariserend de hoeken opgezocht wordt.

[Verwijderd]

Waarom kan je niet gewoon eens positief zijn tegenover iemand die zich niet inhalig is?

Het is dan misschien volgens sommigen aan de lage kant, er staat tegenover dat TS er momenteel gewoon een goed gevoel bij heeft (hij heeft het zelf immers voorgesteld), en dat is veel meer waard. Naarmate hij groeit zal hij meer gaan verdienen, en kan het dus alleen maar nog beter worden, omdat hij hier al (redelijk) tevreden mee is.

En dan zo'n opmerking; oh? 2200? Daar kan ik niet van rondkomen. Met alle respect, maar wat is dat voor opmerking. Beetje flauw?

Dus TS; chapeau en succes met je nieuwe baan

Ps. Je ziet hier wel duidelijk de levenservaring een rol spelen. Dat lijkt me nog veel meer waard dan geld!

[ Voor 4% gewijzigd door Verwijderd op 02-05-2007 21:26 ]

[zomertje]

Hillie schreef op woensdag 02 mei 2007 @ 21:18:
Wel leuk dat in dit soort topics altijd lekker polariserend de hoeken opgezocht wordt.

En dat veel mensen ook over het hoofd zien dat je ook best 4 dagen kan werken en aardig verdienen zonder dat het een ratrace wordt. Ik zit elke vrijdagmiddag als vrijwilliger in het plaatselijke dierenasiel ipv op mn werk. En dat houdt voor mij de boel prima in evenwicht

[PcDealer]

Er zijn best bedrijven die meer geven dan je "eis". Bijvoorbeeld omdat de CAO dat vereist, of omdat je anders uit de pas loopt met collega's.

[Mighty]

Hoe kijken jullie aan tegen het dilemma dat je het erg naar je zin hebt in je huidige baan bij je werkgever maar dat je salaris niet naar wens stijgt. Om je salaris wel substantieel te laten stijgen moet je overstappen naar een ander bedrijf met een onbekende werksfeer. Wat zouden jullie doen in deze situatie? Wachten tot het beter wordt (wanneer dan ooit)? Schermen met salarissen van mensen die ergens anders werken? Harde eisen bij de baas neerleggen?

Persoonlijk vind ik dat je beloond dient te worden naar je werkzaamheden en je kunnen maar het is bijvoorbeeld krom als oudere collega's meer verdienen en minder werk verzetten. Aan de andere kant kan je baas je niet zomaar meer geven want dan staan je collega's weer op de barricade om ook meer loon te innen.

[Verwijderd]

Tylen schreef op maandag 30 april 2007 @ 09:00:
[...]
Dus jij zegt dat je NU moet leven? Hoe kan dat nou als je maar 2200 verdient. :?:? Daar kom ik niet rond van hoor.

Misschien is niet iedereen zo materialistisch ingesteld als jij?

[ajhaverkamp]

zomertje schreef op woensdag 02 mei 2007 @ 21:26:
[...]
En dat veel mensen ook over het hoofd zien dat je ook best 4 dagen kan werken en aardig verdienen zonder dat het een ratrace wordt. Ik zit elke vrijdagmiddag als vrijwilliger in het plaatselijke dierenasiel ipv op mn werk. En dat houdt voor mij de boel prima in evenwicht

Goed systeem 4 dagen werken, doe het zelf ook al vele jaren. 4x9 uur werken, dus toch gewoon 36 uur. Bij de overheid is dat misschien makkelijker te regelen dan in de comerciele sector. Daar staat ook tegenover dat de overheid minder betaalt, geen leasebak etc etc. Maar ik verdien genoeg om alle rekeningen te betalen. Donderdag is mijn vrije dag, dan er lekker op uit met de camera. Dan is het rustiger dan in het weekend.
Met collega's heb ik het regelmatig over gehad. Wat als we toch in de commerciele sector gingen werken, dan..... Ten eerste werk ik nu al bijna 10 jaar met de meeste collega's en we zijn een heel leuk gemixed groepje. Weten precies hoe we elkaar op de kast kunnen krijgen, maar ook dat we een beroep op elkaar kunnen doen.

Zorg ervoor dat je genoeg verdient om je rekeningen te kunnen betalen en om wat over te houden. Of kies ervoor om mee te doen in the rat-race, zodat je altijd meer, groter, duurder, etc wilt hebben. (En 's nachts niet meer kunt slapen van de stress als het tegenzit)

[PcDealer]

ajhaverkamp schreef op vrijdag 04 mei 2007 @ 17:09:
[...]

Goed systeem 4 dagen werken, doe het zelf ook al vele jaren. 4x9 uur werken, dus toch gewoon 36 uur. Bij de overheid is dat misschien makkelijker te regelen dan in de comerciele sector.
[...]

Ik heb bij een (grote) verzekeringsmaatschappij gewerkt, waar het door het gehele bedrijf schering en inslag is. Zeer flexibele werktijden in overleg mogelijk.

[hendrikjan]

Mighty schreef op vrijdag 04 mei 2007 @ 17:00:
Hoe kijken jullie aan tegen het dilemma dat je het erg naar je zin hebt in je huidige baan bij je werkgever maar dat je salaris niet naar wens stijgt. Om je salaris wel substantieel te laten stijgen moet je overstappen naar een ander bedrijf met een onbekende werksfeer. Wat zouden jullie doen in deze situatie? Wachten tot het beter wordt (wanneer dan ooit)? Schermen met salarissen van mensen die ergens anders werken? Harde eisen bij de baas neerleggen?

Persoonlijk vind ik dat je beloond dient te worden naar je werkzaamheden en je kunnen maar het is bijvoorbeeld krom als oudere collega's meer verdienen en minder werk verzetten. Aan de andere kant kan je baas je niet zomaar meer geven want dan staan je collega's weer op de barricade om ook meer loon te innen.

tja daar ben ik ook wel benieuwd naar .. zit nu een beetje ni zo een situatie ...

[PcDealer]

Je collega's hoeven toch niet te weten wat jij beurt t.o.v. hen? En als het bedrijf erg open is qua salarisverhoudingen, dan zal er toch altijd een logische verklaring moeten zijn daarvoor.

[Mighty]

PcDealer schreef op zaterdag 05 mei 2007 @ 14:58:
Je collega's hoeven toch niet te weten wat jij beurt t.o.v. hen? En als het bedrijf erg open is qua salarisverhoudingen, dan zal er toch altijd een logische verklaring moeten zijn daarvoor.

Je kan er voor kiezen om je salaris geheim te houden. Persoonlijk vind ik dat collega's best mogen weten hoeveel ik betaald krijg. Ik zou het oneerlijk en onterecht vinden als iemand voor hetzelfde werk veel meer betaald krijgt. Transparantie vind ik daarom belangrijk. Maar goed dit is natuurlijk nog geen antwoord op de vraag hoe je het beste in de beschreven situatie kunt handelen om loon naar werken te krijgen.

[Roenie]

zomertje schreef op woensdag 02 mei 2007 @ 21:26:En dat veel mensen ook over het hoofd zien dat je ook best 4 dagen kan werken en aardig verdienen zonder dat het een ratrace wordt...

Dat doet me denken aan een gesprek wat een collega had met zijn leidinggevende.

Collega: Ik wil 80% gaan werken.
Leidinggevende: weet je wel hoeveel je dat gaat kosten?
Collega: Weet je wel hoeveel het me gaat opleveren?

Belang hechten aan een hoog salaris en bijkomende emolumenten wordt over het algemeen beter begrepen dan de hang naar vrije tijd en een minder agressief arbeidsethos. Je moet tegenwoordig voor jezelf opkomen en meer willen: genoeg is niet genoeg. De keerzijde is mensen je naief kunnen vinden en minder serieus kunnen nemen.

PcDealer schreef op zaterdag 05 mei 2007 @ 14:58:Je collega's hoeven toch niet te weten wat jij beurt t.o.v. hen? En als het bedrijf erg open is qua salarisverhoudingen, dan zal er toch altijd een logische verklaring moeten zijn daarvoor.

Hoeven niet, maar het mag natuurlijk wel. De enige die dat bepaalt ben je uiteraard zelf, al vinden werkgevers dit over het algemeen niet leuk. Een soort verdeel en heers zeg maar.

[ Voor 23% gewijzigd door Roenie op 06-05-2007 09:28 ]

[huibert_d]

Wat ik nog niet helemaal heb gehoord in deze discussie is dat als je te weinig vraagt je eigenlijk het lachertje bent van het bedrijf. 41 en een ton aan ervaring en dan maar 2200 euro vragen dan neem je jezelf niet serieus. Kijk als je geen werk hebt, en je zit al 2 jaar thuis dan is dat wel te begrijpen. Maar een sollicitatie gesprek hebben en dan 2200 euro als salariseis neerleggen dat slaat nergens op. Maak je statement met het stemmen voor de SP niet uit je eigen portomonee!

Ik ben zelf 31 heb bijna 8 jaar ervaring, een aantal papieren en mijn salaris is ook niet echt gruwelijk maar wel meer dan waar jij vanuit gaat en ik ben ook van mening dat je niet te hebberig moet zijn. Je moet het wel nog aan jezelf weten te verkopen, en als je echt de schijn hoog moet houden voor 3500 euro dan ben je niet goed bezig.

Als ik jou was, en je heb nu een leuke baan ga dan niet verder met deze vacature en vraag voor de volgende vacature 2500 euro.
In het bedrijfsleven worden geen cadeaus gegeven, dat zal je baas niet doen en dat moet jij ook niet doen. Of je moet voor een idieele stichting gaan werken die zowiezo geen geld hebben of waar jou salaris wordt afgetrokken van "het doel".

Ik hoop dat ik je niet te hard op je hart trap...

[Renkie]

hendrikjan schreef op vrijdag 04 mei 2007 @ 18:27:
[...]


tja daar ben ik ook wel benieuwd naar .. zit nu een beetje ni zo een situatie ...

Ik zou nog 1 poging wagen bij de huidige baas, en dan niet zeggen "ik wil meer geld" maar "ik wil een marktconform salaris"

Dan zou je in de buurt moeten komen van de andere aanbieding en ben je eruit.

Gunnen ze je geen salaris wat iemand met hetzelfde werk bij een ander wel krijgt, tja dan is het duidelijk genoeg lijkt me.

[Verwijderd]

Renkie schreef op maandag 07 mei 2007 @ 07:28:
[...]


Ik zou nog 1 poging wagen bij de huidige baas, en dan niet zeggen "ik wil meer geld" maar "ik wil een marktconform salaris"

Dan zou je in de buurt moeten komen van de andere aanbieding en ben je eruit.

Gunnen ze je geen salaris wat iemand met hetzelfde werk bij een ander wel krijgt, tja dan is het duidelijk genoeg lijkt me.

mocht je niet weten of de sfeer ergens anders ook leuk is......dan moet je een bak geld meer verdienen om die onzekerheid weg te nemen.

[Sjowhan]

Mighty schreef op vrijdag 04 mei 2007 @ 17:00:
Hoe kijken jullie aan tegen het dilemma dat je het erg naar je zin hebt in je huidige baan bij je werkgever maar dat je salaris niet naar wens stijgt. Om je salaris wel substantieel te laten stijgen moet je overstappen naar een ander bedrijf met een onbekende werksfeer. Wat zouden jullie doen in deze situatie? Wachten tot het beter wordt (wanneer dan ooit)? Schermen met salarissen van mensen die ergens anders werken? Harde eisen bij de baas neerleggen?

Goede vraag, waar ik (als jong persoon) mij nu ook aan het afvragen ben. Bij mijn huidige werkgever heb ik steeds meer dat ik niet in verhouding van de werkzaamheden (i.t.t toen ik begon) verdien, en dus vandaag ook de stap gezet met gesprek met de manager. Ik zal geen harde looneis op tafel leggen, wel zal ik mijn 'zorgen' en vragen aan hem stellen en dan afwachten wat hij erop zal antwoorden.
Omdat het een klein bedrijf is (nog geen 20 man groot) bestaat er geen CAO, en dus moet ik ook zelf erachter aan gaan.
De werksfeer vind ik wel ook een punt waar ik waarde aan hecht; ook al zou ik veel meer verdienen bij bedrijf X, maar de werksfeer zou verrot zijn, zal ik het minder naar mijn zin hebben.

Persoonlijk vind ik dat je beloond dient te worden naar je werkzaamheden en je kunnen maar het is bijvoorbeeld krom als oudere collega's meer verdienen en minder werk verzetten. Aan de andere kant kan je baas je niet zomaar meer geven want dan staan je collega's weer op de barricade om ook meer loon te innen.

Juistem. Dat oudere collega's meer geld verdienen en minder geld verzetten is in mijn situatie ook zo, maar dat is ook omdat zij meer ervaring hebben dan ik, en dat zij meer 'verantwoordelijkheid' hebben dan ik als jong gup.

Maar dan nog; ik wacht het gesprek wel af, en zie wel wat er precies uit komt.

[Verwijderd]

Ik heb net een paar sollicitatie gesprekken erop zitten en naar mijn mening is het in de ICT heel gewoon de vraag van wat denk je te gaan verdienen. Dat hij zichzelf 2200 waard vind is zijn keuze al is ook de vraag wat de functie dan is.

Ik zou bijna zeggen dat het in de opleiding van tegenwoordig moet getraind worden om deze vraag te kunnen beantwoorden.

[Hillie]

Sjowhan schreef op maandag 07 mei 2007 @ 10:18:
De werksfeer vind ik wel ook een punt waar ik waarde aan hecht; ook al zou ik veel meer verdienen bij bedrijf X, maar de werksfeer zou verrot zijn, zal ik het minder naar mijn zin hebben.

Dit zie ik geregeld (logisch) en vind ik wel een interessant fenomeen. Ik krijg het idee dat veel mensen niet rond durven te kijken, omdat men bang is dat het elders zo leuk niet is. Een begrijpelijke zorg, want iedereen werkt graag op een plezierige plek, maar ik krijg vaak het idee dat die zorg als een allesverlammende vrees naar voren komt. Ik denk altijd maar zo: Het gros van de mensen wil graag plezierig werken en aangezien ik geen complete sociale randdebiel ben kan ik het met veel mensen goed vinden. Loopt dus meestal wel los als je weer eens ergens anders heengaat. Maar goed, een beetje offtopic.

[paella]

Bij gesprekken met een evt nieuwe werkgever kan je a) vragen hoe de sfeer is en b) al zelf een klein beetje een indruk krijgen.

[Verwijderd]

ja meneer hoe is de sfeer binnen de afdeling waar ik moet komen te werken. Nou meneer de sollicitant het is een ......... afdeling. Ik zie het al helemaal voor me z’n gesprek. Ik denk dat je op z’n vraag nooit eerlijk een antwoord krijgt. Of meer dat je nooit zeker kan weten dat je een eerlijk antwoord krijgt.

[zomertje]

Op het moment dat je zover bent dat ze je willen hebben dan vraag je toch of je even op de afdeling mag kijken? Dan krijg je in ieder geval een indruk van de collega's die je gaat krijgen en de sfeer die er hangt (hoe mensen op jou reageren, enz).

[TWeaKLeGeND]

Heeft de TS een gezin? Een werkende vrouw/partner?

[paella]

Hji kan het hebben over borrels, afdelingsuitjes, etc.

[Verwijderd]

huibert_d schreef op zondag 06 mei 2007 @ 20:00:
Wat ik nog niet helemaal heb gehoord in deze discussie is dat als je te weinig vraagt je eigenlijk het lachertje bent van het bedrijf. 41 en een ton aan ervaring en dan maar 2200 euro vragen dan neem je jezelf niet serieus.

Dat is allemaal relatief die ton ervaring. Ik heb collega's die een keer zo oud zijn als ik en qua ervaring stelt dat nauwelijks voor. Ze worden overlopen door ieder groentje dat net afstudeert qua ervaring dankzij hun bijbaantjes...

[Verwijderd]

paella schreef op maandag 07 mei 2007 @ 10:50:
Bij gesprekken met een evt nieuwe werkgever kan je a) vragen hoe de sfeer is en b) al zelf een klein beetje een indruk krijgen.

Wil je het antwoord op A? Is namelijk overal hetzelfde:

Bij MKB:
We zijn een klein gezellig bedrijf, gaan informeel met elkaar om blablablabla... Goeie doorgroei mogelijkheden blablabla.. hulp blablabla...

Grote bedrijven:
We zijn informeel, leuke club, veel contacten, afwisselend werk blablabla

Is overal hetzelfde.... Er is geen enkel bedrijf dat jouw gaat vertellen dat ze een formele club zijn, tenzij je in het gesprek hebt laten doorsijpelen dat je dat zoekt. Solliciteren is een steekspel, het bedrijf vertelt wat jij wil horen als ze je willen en jij vertelt wat ze graag willen horen als je er wil gaan werken.. Allemaal natuurlijk wel op waarheid gebaseerd, anders heb je een probleem, maar wel ff opgepoetst zodat het mooier glanst...

[ Voor 27% gewijzigd door Verwijderd op 07-05-2007 23:33 ]

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op maandag 07 mei 2007 @ 23:28:
[...]


Wil je het antwoord op A? Is namelijk overal hetzelfde:

Bij MKB:
We zijn een klein gezellig bedrijf, gaan informeel met elkaar om blablablabla... Goeie doorgroei mogelijkheden blablabla.. hulp blablabla...

Grote bedrijven:
We zijn informeel, leuke club, veel contacten, afwisselend werk blablabla

Is overal hetzelfde.... Er is geen enkel bedrijf dat jouw gaat vertellen dat ze een formele club zijn, tenzij je in het gesprek hebt laten doorsijpelen dat je dat zoekt. Solliciteren is een steekspel, het bedrijf vertelt wat jij wil horen als ze je willen en jij vertelt wat ze graag willen horen als je er wil gaan werken.. Allemaal natuurlijk wel op waarheid gebaseerd, anders heb je een probleem, maar wel ff opgepoetst zodat het mooier glanst...

klopt en daar moet je dus doorheen zien te prikken. Dat is natuurlijk ook voor de bedrijven de opdracht. Feit is dat je gewoon een proeftijd hebt, waar die bedrijven wel zien wat ze aan je hebben. En anderom is dat natuurlijk ook zo.

[PcDealer]

Verwijderd schreef op maandag 07 mei 2007 @ 23:28:
[...]


Wil je het antwoord op A? Is namelijk overal hetzelfde:

Is overal hetzelfde.... Er is geen enkel bedrijf dat jouw gaat vertellen dat ze een formele club zijn, tenzij je in het gesprek hebt laten doorsijpelen dat je dat zoekt. Solliciteren is een steekspel, het bedrijf vertelt wat jij wil horen als ze je willen en jij vertelt wat ze graag willen horen als je er wil gaan werken.. Allemaal natuurlijk wel op waarheid gebaseerd, anders heb je een probleem, maar wel ff opgepoetst zodat het mooier glanst...

Ik heb laatst een tweede gesprek gehad, waarin specifiek werd gevraagd om indien nodig in pantalon/blouse te komen.

Maar inderdaad, bij de eerste gesprekken zijn de praatjes vrijwel gelijk. Na een paar maanden kom je erachter dat goede mensen worden weggepest en slechter personeel er voor binnenkomt. Dat er eilandjespolitiek heerst en dat de platte organisatie in werkelijkheid een bureaucratisch apparaat is met veel schijven.

[ Voor 17% gewijzigd door PcDealer op 08-05-2007 15:42 . Reden: typo :( ]

[Verwijderd]

PcDealer schreef op dinsdag 08 mei 2007 @ 13:10:
[...]
Na een paar maanden kom je erachter dat goede mensen worden weggepest en slechter personeel er voor binnenkomt. Dat er eilandjespolitiek heerst en dat de platte organisatie in werkelijkheid een bureaucratiesch apparaat is met veel schijven.

Plat, met de directuer links en jij rechts en veertig schakels ertussen ja. Bekend fenomeen bij elk bedrijf gok ik

Natuurlijk is het niet voor niets dat je angst hebt je huidige collega's te verliezen. Maar denk wel effe na: vind je hen zó aardig dat je naar je eigen mening onder de maat beloond en gewaardeerd wilt worden?
Mijn antwoord was nee. Volmondig. Nog altijd geen spijt.

Overigens, on topic,
Alhoewel het de TS z'n probleem is wat hij verdienen wil en hoeveel hij er voor werken wil vindt ik het raar dat hij zo'n stampij maakt over het feit dat het bedrijf vraagt wat hij wil verdienen. Ik weet niet in wat voor omgeving je bent opgegroeid maar het lijkt mij juist niet aan de werkgever om openheid over bedragen te geven aan een ieder die die inzage hebben wil en al helemaal niet dat de werkgever zo een beetje mag beslissen dat die deze maand wat meer en die wat minder gaat krijgen.
Die afspraken zijn er niet voor niets, en het gaat in mijn bedrijf naar mijn immer bescheiden mening niemand een zak aan wat ik verdien. Of denk jij wel dat Jan Modaal op de werkvloer een evenwichtig en onpartijdig beeld van de waarde van zichzelf t.o.v. andere medewerkers kan vormen? Geen directeur die nog te vreten kreeg en elke lopende-band medewerker in een Volvo S70. No thanks.

[OzBoz]

Benedictus schreef op zondag 29 april 2007 @ 15:48:
Ik begrijp wel waar je verhaal vandaan komt, hoor, omdat ik het al vaak heb gehoord en gelezen, in alle varianten ervan. Het zijn denkbeelden van mensen die (nog) in een luchtbel leven, vanwege hun leeftijd ;-)

Deze opa is ook 33. Dus zeker niet de jongste. Ik zie ook legio mensen op hun bakkes gaan omdat ze nou eenmaal voor hun dertigste in een Porsche willen zitten. Ik heb geen rijbewijs maar een Cannondale zo kan het ook.

Ik heb geleerd dat het laatste wat ik nodig heb "veel geld" is. Het is vrij simpel:
Wat ik wil hebben, heb ik al. En wat ik nog zou willen hebben is ofwel niet te koop, ofwel over dermate lange termijn te betalen dat ik er geen financieel probleem door zou krijgen, ofwel juist zo duur dat het van een lotto-prijs afhangt. Het leven is mij veel te kort om me druk te gaan maken over de loon-opdrijving die anderen als normaal beschouwen. Wat moet ik met al dat geld? Nog meer spullen kopen die ik niet gebruik omdat ik de tijd niet heb?

Waarom link je meer salaris aan materieele zaken? Geld is, voor mij tenminste, ook een stukje comfort op een ander vlak. Namelijk het sociale. Ik vind het zelf erg prettig om geen 'nee' te hoeven zeggen als iemand met me uit eten wil, of even in een kroeg wil hangen. Ik vind het leuk als ik een ander zo nu en dan blij kan maken met een kadootje zonder me te hoeven af te vragen of ik dan eind van de maand nog wel eten heb. Dat is voor mij een stukje geluk, niet teveel hoeven na te denken over je uitgavenpatroon en gewoon op ooghoogte te kunnen graaien uit de schappen van de supermarkt (en dan ga ik gewoon naar degene die het dichtst bij is). Daarnaast vind ik het ook heerlijk om op een lekkere plek te wonen en me heerlijk te voelen in mijn huissie. En die wordt mede mogelijk gemaakt door je bruto salaris.

Nog meer spullen beveiligen en op slot zetten? Leven voor die ander (de werkgever)? Nee. Ik wil helemaal niet keihard werken voor een ander en me zorgen maken. Ik wil zo veel mogelijk vrijheid en zo veel mogelijk rust en tijd hebben voor eigen dingen. Dat kan niet als ik 3800 vraag. Dan moet ik dat bedrag elke maand waarmaken, en me schuldig voelen (wat ik inderdaad doe) als ik eens een paar dagen heel weinig voor de zaak heb gedaan bijvoorbeeld.

Als je niet wil leven voor je werkgever en je nou 2200 vroeg voor een 24-urige werkweek dan had ik je standpunt helemaal begrepen. 2200 euro vragen voor een fulltime baan vind ik gewoon weinig reeel. Dan leef je nog steeds voor je werkgever en krijg je er ook nog eens weinig voor terug in mijn optiek. Niets mis met dat besef van verantwoordelijkheid en hart voor de zaak, maar toch begrijp ik dan niet waarom je dan inzet op fulltime. Als je wil leven is voor mijn gevoel de eerste vereiste dat je niet 40(+) uur op het werk zit. Dat doe ik dan wel. Maar dat ik me verder geen zorgen ergens om hoef te maken, mijn werk leuk vind en als het moet dan maar 80 uur maakt vind ik prima (onbetaald) maar dat is vooral omdat ik kan genieten van het leventje naast mijn werk.

En ik ken dat beeld wel, dat je aan je toekomst moet denken, heel veel geld bij elkaar rapen zodat je op je 30e kunt rentenieren of dergelijke jeugdige dromerij, maar zo werkt het in het leven gewoon niet. Je leeft namelijk in het heden, als je (en omdat je) nog jong genoeg bent om te leven. Een mens moet niet leven voor de toekomst. Laat dat meteen een les zijn van een ouder iemand;
Het is veel belangrijker om NU AL zo gelukkig mogelijk te zijn, in plaats van later pas. Later ben je wijzer, ouder, zieker, manker, negatiever, en is niets meer nieuw voor je, etc. Dan is dat geld al gauw helemaal niet leuk of interessant meer. Koop die snelle PC nu, als je 'm wilt gebruiken en het geld hebt, wacht geen ontwikkelingen af, BEN die ontwikkeling zelf. :-)

Kijk daar ben ik het helemaal mee eens Maar zoals gezegd, ben ook geen jong kuikentje meer. Ik ben ook geen spaarder maar een genieter. Zit nu momenteel met twee huissies maar daar hoef ik me geen zorgen om te maken (geen kids/vrouw hebben scheelt ) en ik kan nog steeds uit eten als ik wil. Eigenlijk ben ik het dus met vrijwel je hele post eens maar begrijp ik 2200 voor een fulltime baan gewoon echt niet, dat maakt het voor mij verwarrend

Genieten doe ik vooral in mijn vrije tijd, of dat nu alleen is door ff lammen in een online game of in een kroeg. De grootste handicap van werken is dat het de vrije tijd beperkt. Ik zou best salaris willen inleveren maar dan zou ik ook willen dat ik meer tijd met mijn kop in de zon kon gaan zitten chillen op mijn terras. Is natuurlijk wel afhankelijk van je situatie, ik woon alleen in centrum van de stad. Terras is dichtbij en mensen weten mij wel aardig te vinden dus bellen snel of ik even join. Als ik voor veel minder geld een huis had gekocht in een wijk aan de rand (meer voor minder, dat wel) dan had ik me ongelukkiger gevoeld. Voor mij is hard werken niet het ultieme, maar dat zul je wel door hebben

Wat betreft dat schuldig voelen als je dag niets doet. Ik ben meestal druk op het werk als ik dat een dagje niet ben is het de schuld van planning. Aan de andere kant werk ik ook weken 80 uur soms en dan krijg ik er 40 niet betaald (ook geen compensatie). Dus ik voel me echt nergens schuldig over. Een werkgever verdient als het goed is aan je, als ze je 3500 hadden gegeven net zo goed (maar minder) dan wanneer je 2200 krijgt. Dus ik blijf wel bij mijn puntje dat ik vind dat je jezelf loopt te flessen. Je hebt helemaal gelijk dat die jongensdromen vrij suf zijn (maar ben zelf altijd realistisch geweest), maar dan nog, jezelf wegcijferen heeft ook nooit iemand geholpen.