In het topic "kan de moderne mens wel zonder internet" kwam ik in reactie op Kurios tot een post, die ik wel goed genoeg vond om er een nieuw topic over te openen. Ik dwaalde een beetje af met die post van het hoofdonderwerp in dat topic, dus dat rechtvaardigt mijns inziens ook wel een eigen topic.
Goed. Wat leren kinderen dan van computerspelletjes spelen? Sowieso is het een veel productievere, activere en in zekere zin creativere bezigheid dan tv kijken of lezen. Je hebt zelf actief invloed op de informatie die tot je komt. Ik kan zelfs wel stellen: het spelen van spellen is een zeer wezenlijk aspect van het mens-zijn. Niet iets om denigrerend over te doen dus. Denk dus niet "ze zitten alleen maar spelletjes te spelen en hun tijd te verdoen". Nee, ze zijn actief bezig hun strategie te optimaliseren en leren daardoor allerlei vaardigheden die ook voor andere activiteiten zeer nuttig zijn. Het leren van een nieuw computerspel bijvoorbeeld is van zeer grote educatieve waarde. Je leert hoe iets volgens bepaalde regels functioneert en je leert binnen die regels zo succesvol mogelijk te zijn. Je leert dus optimaal presteren in een bepaalde omgeving. Welliswaar zonder al teveel contact met andere mensen, maar zelfs dat is door games op internet, zoals WoW misschien wel aan het veranderen. Op fora wordt, in samenspraak met anderen, in korte tijd een optimale strategie geformuleerd. Vergelijk dit maar eens met het vinden van de optimale strategie om een bedrijf te runnen en de maatschappelijke relevantie van het goed leren spelen van WoW lijkt me direct aangetoond.
Waar je wel voor moet waken is dat kinderen niet "in een spel blijven hangen". Het is veel beter om na een paar maanden spelen een nieuw spel te beginnen en dat te leren, dan om jaren achter elkaar alleen maar hetzelfde spel te spelen. Hoe vaker je van "omgeving" verandert, hoe meer je leert functioneren in verschillende omgevingen, dus hoe "meer" je leert.
Ook het type spel is wel van belang. Denkspelletjes (zoals RTS spellen) zijn denk ik veel waardevoller voor je "denkvaardigheden" dan behendigheidsspellen (zoals shooters). Shooters zijn wellicht beter voor je sportieve vaardigheden, vanwege het competatieve element (de ander proberen in te schatten, te voorspellen en te overtreffen. Van adventures leren ze aan de andere kant weer beter verhalen te volgen, te waarderen en te voorspellen. Dit kan je vergelijken met het begrijpen van films, literatuur en andere vormen van "verhalende kunst". Bovendien, hoe meer je hiervan consumeert, hoe beter je wordt in het produceren ervan. Adventures lijken me wel cultureel verantwoord dus.
Ook het Engels dat in veel computer games voorkomt kan je enorm helpen bij het leren van Engels op school. Ik heb echt veel Engels geleerd via de tekst adventures van Sierra.
Enfin, de stelling is dus: gamen is een waardevolle educatieve bezigheid.
Ik kan je denk ik met zekerheid zeggen dat dit niet klopt. Kinderen leren altijd, wat ze ook doen. Of ze nu zitten te "niksen", of dat ze "actief bezig zijn", de hersenen stoppen nooit met functioneren en er zullen altijd gedachten worden gevormd, waardoor opgroeiende kinderen iets leren. Wat dit dan is dat ze leren en of dit "nuttig" of "goed" is, dat is natuurlijk maar zeer de vraag. Een vraag die ons als opvoeders (of zelfs opvoeder en leraar in mijn geval) voortdurend bezig houdt. Het is dus niet de vraag of leerlingen/kinderen iets leren, maar wat ze leren. De enige kanttekening die ik hierbij wil maken is dat je, als je gedachten vormt die je al een keer gevormd hebt, alleen deze verbindingen (tussen de neuroren) maar versterkt, maar dat je daardoor wel minder nieuwe verbindingen vormt. In zekere zin leren mensen die voortdurend hetzelfde doen dus wel degelijk iets "minder" dan mensen die steeds iets anders doen.Kurios schreef op donderdag 01 februari 2007 @ 19:54:
Ik denk dat het zowel een goede als slechte functie op de maatschappij heeft.
Met name voor kinderen vind ik het een behoorlijk slechte invloed. Als ouder zou ik dit dan ook zeker behoorlijk aan banden leggen. Kinderen moeten buiten spelen, sporten etcetc. Geen computerspellen, daar worden ze echt niks wijzer van.
Goed. Wat leren kinderen dan van computerspelletjes spelen? Sowieso is het een veel productievere, activere en in zekere zin creativere bezigheid dan tv kijken of lezen. Je hebt zelf actief invloed op de informatie die tot je komt. Ik kan zelfs wel stellen: het spelen van spellen is een zeer wezenlijk aspect van het mens-zijn. Niet iets om denigrerend over te doen dus. Denk dus niet "ze zitten alleen maar spelletjes te spelen en hun tijd te verdoen". Nee, ze zijn actief bezig hun strategie te optimaliseren en leren daardoor allerlei vaardigheden die ook voor andere activiteiten zeer nuttig zijn. Het leren van een nieuw computerspel bijvoorbeeld is van zeer grote educatieve waarde. Je leert hoe iets volgens bepaalde regels functioneert en je leert binnen die regels zo succesvol mogelijk te zijn. Je leert dus optimaal presteren in een bepaalde omgeving. Welliswaar zonder al teveel contact met andere mensen, maar zelfs dat is door games op internet, zoals WoW misschien wel aan het veranderen. Op fora wordt, in samenspraak met anderen, in korte tijd een optimale strategie geformuleerd. Vergelijk dit maar eens met het vinden van de optimale strategie om een bedrijf te runnen en de maatschappelijke relevantie van het goed leren spelen van WoW lijkt me direct aangetoond.
Waar je wel voor moet waken is dat kinderen niet "in een spel blijven hangen". Het is veel beter om na een paar maanden spelen een nieuw spel te beginnen en dat te leren, dan om jaren achter elkaar alleen maar hetzelfde spel te spelen. Hoe vaker je van "omgeving" verandert, hoe meer je leert functioneren in verschillende omgevingen, dus hoe "meer" je leert.
Ook het type spel is wel van belang. Denkspelletjes (zoals RTS spellen) zijn denk ik veel waardevoller voor je "denkvaardigheden" dan behendigheidsspellen (zoals shooters). Shooters zijn wellicht beter voor je sportieve vaardigheden, vanwege het competatieve element (de ander proberen in te schatten, te voorspellen en te overtreffen. Van adventures leren ze aan de andere kant weer beter verhalen te volgen, te waarderen en te voorspellen. Dit kan je vergelijken met het begrijpen van films, literatuur en andere vormen van "verhalende kunst". Bovendien, hoe meer je hiervan consumeert, hoe beter je wordt in het produceren ervan. Adventures lijken me wel cultureel verantwoord dus.
Ook het Engels dat in veel computer games voorkomt kan je enorm helpen bij het leren van Engels op school. Ik heb echt veel Engels geleerd via de tekst adventures van Sierra.
Waarom is "de deur uitkomen" beter dan binnen blijven? Dit is denk ik niet op rationele gronden te zeggen. Het is een subjectieve keuze van iedereen wat hij/zij belangrijk vindt.Ik vind zelf ook dat de meeste mensen veel te veel TV kijken(ik ook), en dit wordt steeds meer aangevuld/vervangen door het gebruik van internet. Mensen komen de deur bijna niet meer uit(kijk maar eens goed in je omgeving). Als je op bezoek gaat bij mensen, wat ga je doen? juist een film kijken
Enfin, de stelling is dus: gamen is een waardevolle educatieve bezigheid.