Goed, nu de nieuwe kleine Volvo in de showrooms staan was het natuurlijk al snel tijd om als Volvo-leasebakrijder het ding even aan de tand te voelen. Lokale Volvodealer Serva was al snel bereid gevonden om een uurtje een C30 in Momentum-trim aan ons uit te lenen.
In totaal heeft de dealer vier C30's in de showroom staan (2 x T5, 1 x 2.0 benzine en 1 x 2.0D)
en twee C30's beschikbaar voor proefritten: een 1.8 benzine en de 1.6D. Deze keuze is niet zo vreemd, de kans is groot dat deze twee motortypen het leeuwendeel van de C30-verkopen voor hun rekening zullen nemen. Naast deze motortypes is ook nog keuze uit een 1.6 benzine van 100 pk, een 2.4 liter vijfcilinder benzine van 170 pk en de 180 pk sterke D5 dieselbeul. Standaard wordt een 5-versnellingsbak gemonteerd, behalve bij de T5 en de 2.0D. De 2.4 en de T5 zijn ook leverbaar met een vijftrapsautomaat, de D5 wordt zelfs alleen maar met deze bak geleverd.
Wij gingen op pad met de vrijwel maagdelijke (32 km op te teller) 1.8 benzineversie.


De C30 is gebaseerd op een verkorte bodemplaat de al bekende S40 en V50. Ook de Ford Focus en de Mazda 3 maken gebruik van dit platform. Voor de C30 heeft Volvo teruggegrepen naar het verleden: de overeenkomsten met de Volvo 480 uit de jaren tachtig zijn niet te missen. De sterk naar 'binnen' hellende achterzijde in combinatie met de lange neus geeft de C30 een coupe-achtige uitstraling. Het is eventjes wennen maar het is naar mijn idee een erg geslaagd model.
De achterzijde met de enorme achterlicht-units en de zeshoekige ruit is het meest opvallend. De neus is vrijwel gelijk aan die van de S40 en V50, wel is de neus van de C30 iets hoger.


Het interieur is voorin vrijwel gelijk aan genoemde broertjes, alleen de dakconsole is iets anders van vorm. Het viel ons op dat de soliditeit van dat onderdeel nog wel wat aandacht kan gebruiken, het plastic is erg zacht. Stoelen en dashboard zijn voor mij als V50-rijder volstrekt bekend
Achterin is het echter een wereld van verschil.

Volvo heeft ervoor gekozen om de C30 twee min of meer aparte stoelen achterin te geven, in plaats van een gewone achterbank. De stoelen zijn wat kleiner dan die voorin maar ze zitten wel goed. Beenruimte is er voldoende, ik kan precies achter mezelf zitten. De hoofdruimte is door de sterk aflopende daklijn wel aan de krappe kant, met 1.85 meter veeg ik met mijn haren (en nee, ik heb geen hanenkam
) langs het plafond.
Door de keuze maximaal twee personen achterin te te kunnen vervoeren in plaats van drie hebben de achterpassagiers wel een behoorlijke breedte tot hun beschikking. Er zijn brede armsteunen en ook de schouders kunnen prima een plekje vinden.

De kofferbak is weinig indrukwekkend, bovendien is de laadopening erg klein. Volvo claimed 364 liter maar door de onregelmatige vorm zal het lastig worden deze ruimte goed te gaan benutten. Daarbij is de tildrempel ook nog eens huge. Als verhuiswagen kun je de C30 dus beter niet aanschaffen

Tijd om een rondje te gaan rijden. Vanwege al genoemde maagdelijke staat van de auto moesten we ons nogal inhouden, wat niet echt meehielp. De 1.8 benzinemotor brengt 125 pk en 165 Nm op de been die een leeggewicht van ongeveer 1230 kilo op gang moeten brengen. De sprint van 0-100 zou 10,8 seconden in beslag moeten nemen, de topsnelheid ligt op precies 200 kilometers per uur. Omdat we het toerental onder de 5000 moesten houden konden we het maximale vermogen helaas niet aanspreken. Hoewel het aan te nemen is dat de motor naarmate het inrijden vordert wat meer kracht zal leveren waren niet heel erg onder de indruk van de motor. In de laagste versnellingen gaat het nog wel, maar om op hogere snelheid nog een beetje tempo te maken zal flink doorgetrokken moeten worden. Voor gewoon dagelijks verkeer zal hij echter prima voldoen, bij lage toerentallen is het blok lekker stil. Op de snelweg voelt hij zich duidelijk wat minder thuis en ook heuvels zijn niet het favoriete terrein van dit type. Bij beklimmen van een niet al te steile heuvel in de vijfde versnelling (beginsnelheid 80 km/uur) was de auto slechts met moeite over de 100 km/uur te krijgen. Dit gedrag doet ons het ergste vrezen voor de prestaties van de nog 25 pk zwakkere 1.6-versie. Hoewel deze op papier met een acceleratietijd van 11,8 seconden niet eens zoveel langzamer zou moeten zijn zal er erg weinig reserve voorhanden zijn voor een vlotte inhaalactie. De 1.6 diesel is dan waarschijnlijk een betere keuze: de marginaal langzamere tijd voor de 0-100 sprint wordt verklaard door de noodzaak naar de 3e versnelling te schakelen. Tot ~80 km/uur zal de diesel de benzine eenvoudig het nakijken geven.
Benzine-adepten die van wat vlotter doorrijden houden zijn waarschijnlijk beter bediend met de tweeliter benzinekrachtbron van 145 pk of (als de knaken er zijn) de 2.4i.
Verder is er met het rijgedrag van de C30 niets mis. De koersvastheid is perfect, het overhellen minimaal en bochten worden met groot gemak genomen. Hierbij is de demping ondanks de op ons testmodel gemonteerde 17" wielen voldoende comfortabel. De aanschaf van de optionele 18 inch velgen en het sportonderstel zal waarschijnlijk een veel harder weggedrag opleveren. In onze korte test konden we echter geen redenen vinden waarom voor dat sportonderstel gekozen zou moeten worden. De standaarduitvoering is ronduit prima, veel beter dan de zwabberende en deinende V50.
De door ons gereden Momentum-uitvoering is compleet genoeg: automatische airco, elektrische speeltjes, een hele reeks plofzakken, alle noodzakelijke gadgets zijn aanwezig. Verder vonden we het uitstekend klinkende High Perfomance audiosysteem terug, naast handige zaken als regensensor en mistlampen. De goedkopere (Kinetic) mist o.a. deze laatste extra's, topmodel Summum is daarentegen uitgevoerd met o.a. bixenon koplampen en lederen bekleding. Zelfs de meest kale C30 heeft standaard airco en een eenvoudige audioinstallatie met CD-speler aan boord. Qua uitrusting zit het dus wel goed.
Volvo zet de C30 in de markt als auto voor de jonge, onafhankelijke automobilist die eens wat anders wil (hoe cliché
) en mikt op het segment net onder de Audi A3 en de BMW 1-serie. De allergoedkoopste C30 mag meegenomen worden voor 23.950 euro, maar vervolgens loopt het vrij rap op. Een (waarschijnlijk) populair model als de 1.8 Kinetic moet precies 27.500 euro opbrengen, de goedkoopste diesel is de 1.6D van 28.000 euro.
Echt leuk wordt het met de 2.4i die vanaf 29.770 euro in de prijslijsten staat. Maximale schade aan de bankrekening wordt veroorzaakt met de D5 Summum die voor een whopping 42.955 euro mee naar huis gaat. Door het toevoegen van opties kunnen deze versies vrij eenvoudig over de halve ton heen gejaagd worden.
Serva had twee erg dik aangeklede T5-uitvoeringen in de showroom staan, voorzien van erg dikke 18" velgen, een bodykit en in één geval zelfs twotone lak. De prijs van beide uitvoeringen lag overigen rond de 49 mille



Persoonlijk vind ik deze nogal overpriced en er zal slechts een zeer select groepje fans deze aanschaffen. Een 2.4i in Momentum-uitvoering is met een prijs van ongeveer 33 mille een prima middenweg en kan dan voor een schappelijke prijs nog wat verder aangekleed worden met de bodykit en dikke wielen.
In totaal heeft de dealer vier C30's in de showroom staan (2 x T5, 1 x 2.0 benzine en 1 x 2.0D)
en twee C30's beschikbaar voor proefritten: een 1.8 benzine en de 1.6D. Deze keuze is niet zo vreemd, de kans is groot dat deze twee motortypen het leeuwendeel van de C30-verkopen voor hun rekening zullen nemen. Naast deze motortypes is ook nog keuze uit een 1.6 benzine van 100 pk, een 2.4 liter vijfcilinder benzine van 170 pk en de 180 pk sterke D5 dieselbeul. Standaard wordt een 5-versnellingsbak gemonteerd, behalve bij de T5 en de 2.0D. De 2.4 en de T5 zijn ook leverbaar met een vijftrapsautomaat, de D5 wordt zelfs alleen maar met deze bak geleverd.
Wij gingen op pad met de vrijwel maagdelijke (32 km op te teller) 1.8 benzineversie.


De C30 is gebaseerd op een verkorte bodemplaat de al bekende S40 en V50. Ook de Ford Focus en de Mazda 3 maken gebruik van dit platform. Voor de C30 heeft Volvo teruggegrepen naar het verleden: de overeenkomsten met de Volvo 480 uit de jaren tachtig zijn niet te missen. De sterk naar 'binnen' hellende achterzijde in combinatie met de lange neus geeft de C30 een coupe-achtige uitstraling. Het is eventjes wennen maar het is naar mijn idee een erg geslaagd model.
De achterzijde met de enorme achterlicht-units en de zeshoekige ruit is het meest opvallend. De neus is vrijwel gelijk aan die van de S40 en V50, wel is de neus van de C30 iets hoger.


Het interieur is voorin vrijwel gelijk aan genoemde broertjes, alleen de dakconsole is iets anders van vorm. Het viel ons op dat de soliditeit van dat onderdeel nog wel wat aandacht kan gebruiken, het plastic is erg zacht. Stoelen en dashboard zijn voor mij als V50-rijder volstrekt bekend

Volvo heeft ervoor gekozen om de C30 twee min of meer aparte stoelen achterin te geven, in plaats van een gewone achterbank. De stoelen zijn wat kleiner dan die voorin maar ze zitten wel goed. Beenruimte is er voldoende, ik kan precies achter mezelf zitten. De hoofdruimte is door de sterk aflopende daklijn wel aan de krappe kant, met 1.85 meter veeg ik met mijn haren (en nee, ik heb geen hanenkam
Door de keuze maximaal twee personen achterin te te kunnen vervoeren in plaats van drie hebben de achterpassagiers wel een behoorlijke breedte tot hun beschikking. Er zijn brede armsteunen en ook de schouders kunnen prima een plekje vinden.

De kofferbak is weinig indrukwekkend, bovendien is de laadopening erg klein. Volvo claimed 364 liter maar door de onregelmatige vorm zal het lastig worden deze ruimte goed te gaan benutten. Daarbij is de tildrempel ook nog eens huge. Als verhuiswagen kun je de C30 dus beter niet aanschaffen

Tijd om een rondje te gaan rijden. Vanwege al genoemde maagdelijke staat van de auto moesten we ons nogal inhouden, wat niet echt meehielp. De 1.8 benzinemotor brengt 125 pk en 165 Nm op de been die een leeggewicht van ongeveer 1230 kilo op gang moeten brengen. De sprint van 0-100 zou 10,8 seconden in beslag moeten nemen, de topsnelheid ligt op precies 200 kilometers per uur. Omdat we het toerental onder de 5000 moesten houden konden we het maximale vermogen helaas niet aanspreken. Hoewel het aan te nemen is dat de motor naarmate het inrijden vordert wat meer kracht zal leveren waren niet heel erg onder de indruk van de motor. In de laagste versnellingen gaat het nog wel, maar om op hogere snelheid nog een beetje tempo te maken zal flink doorgetrokken moeten worden. Voor gewoon dagelijks verkeer zal hij echter prima voldoen, bij lage toerentallen is het blok lekker stil. Op de snelweg voelt hij zich duidelijk wat minder thuis en ook heuvels zijn niet het favoriete terrein van dit type. Bij beklimmen van een niet al te steile heuvel in de vijfde versnelling (beginsnelheid 80 km/uur) was de auto slechts met moeite over de 100 km/uur te krijgen. Dit gedrag doet ons het ergste vrezen voor de prestaties van de nog 25 pk zwakkere 1.6-versie. Hoewel deze op papier met een acceleratietijd van 11,8 seconden niet eens zoveel langzamer zou moeten zijn zal er erg weinig reserve voorhanden zijn voor een vlotte inhaalactie. De 1.6 diesel is dan waarschijnlijk een betere keuze: de marginaal langzamere tijd voor de 0-100 sprint wordt verklaard door de noodzaak naar de 3e versnelling te schakelen. Tot ~80 km/uur zal de diesel de benzine eenvoudig het nakijken geven.
Benzine-adepten die van wat vlotter doorrijden houden zijn waarschijnlijk beter bediend met de tweeliter benzinekrachtbron van 145 pk of (als de knaken er zijn) de 2.4i.
Verder is er met het rijgedrag van de C30 niets mis. De koersvastheid is perfect, het overhellen minimaal en bochten worden met groot gemak genomen. Hierbij is de demping ondanks de op ons testmodel gemonteerde 17" wielen voldoende comfortabel. De aanschaf van de optionele 18 inch velgen en het sportonderstel zal waarschijnlijk een veel harder weggedrag opleveren. In onze korte test konden we echter geen redenen vinden waarom voor dat sportonderstel gekozen zou moeten worden. De standaarduitvoering is ronduit prima, veel beter dan de zwabberende en deinende V50.
De door ons gereden Momentum-uitvoering is compleet genoeg: automatische airco, elektrische speeltjes, een hele reeks plofzakken, alle noodzakelijke gadgets zijn aanwezig. Verder vonden we het uitstekend klinkende High Perfomance audiosysteem terug, naast handige zaken als regensensor en mistlampen. De goedkopere (Kinetic) mist o.a. deze laatste extra's, topmodel Summum is daarentegen uitgevoerd met o.a. bixenon koplampen en lederen bekleding. Zelfs de meest kale C30 heeft standaard airco en een eenvoudige audioinstallatie met CD-speler aan boord. Qua uitrusting zit het dus wel goed.
Volvo zet de C30 in de markt als auto voor de jonge, onafhankelijke automobilist die eens wat anders wil (hoe cliché
Echt leuk wordt het met de 2.4i die vanaf 29.770 euro in de prijslijsten staat. Maximale schade aan de bankrekening wordt veroorzaakt met de D5 Summum die voor een whopping 42.955 euro mee naar huis gaat. Door het toevoegen van opties kunnen deze versies vrij eenvoudig over de halve ton heen gejaagd worden.
Serva had twee erg dik aangeklede T5-uitvoeringen in de showroom staan, voorzien van erg dikke 18" velgen, een bodykit en in één geval zelfs twotone lak. De prijs van beide uitvoeringen lag overigen rond de 49 mille




Persoonlijk vind ik deze nogal overpriced en er zal slechts een zeer select groepje fans deze aanschaffen. Een 2.4i in Momentum-uitvoering is met een prijs van ongeveer 33 mille een prima middenweg en kan dan voor een schappelijke prijs nog wat verder aangekleed worden met de bodykit en dikke wielen.