"Bestaat de waarheid?" Dat is de vraag waarover ik graag jullie antwoord zou horen.
Er is echter geen simpel ja of nee antwoord op te geven. Ik heb eerst even gekeken of er hier al topics over liepen, maar de meest recente stamt uit januari en gaat niet echt de richting op die ik op wil.
Om te beginnen zal ik proberen waarheid een definitie te geven. De van Dale stelt het volgende:
Ik ga even een omweggetje maken richting de wetenschapsfilosofie.
Als we even als definitie voor de waarheid een overeenstemming van denkbeelden aanhouden, moeten we eerst begrijpen hoe mensen denken. Mensen construeren zelf een werkelijkheid aan de hand van wat zij waarnemen. Alle "feiten" die wij verzamelen van buitenaf zijn dan ook van empirische basis, ze worden gezien, gehoord of gevoeld. Echter blijkt dat de waarneming theoriegeladen is. Dit wil zeggen dat niemand precies hetzelfde waarneemt, omdat de waarneming deels vast hangt aan wat voor kennis iemand heeft over wat hij ziet.
Een simplistisch voorbeeld: iemand wordt opgevoed met de (in de ogen van meeste mensen) dat een appel (of misschien beter een vrucht die er uit ziet als een appel) een peer is. Als we 2 personen dan een ronde, geel met rode vrucht laten zien, defineert de één dit als een appel, de ander als een peer. Wie heeft er dan ongelijk? De appel heet alleen appel omdat dit een sociale constructie is: Het is een ongeschreven afspraak dat we een appel een appel noemen.
Nu is dit wel erg simpel gesteld, er zullen niet veel mensen zijn die appels en peren door elkaar halen, echter, dit is wel het soort dingetjes waar ik op doel die de waarneming subjectief maken. Denk ook aan mensen die kleurenblind zijn en bijvoorbeeld geen rood van groen kunnen onderscheiden.
Terug naar de waarheid. Welke ik tot nu toe gezien heb als een overeenstemming van denkbeelden. Echter, als deze denkbeelden theoriegeladen zijn... Hoe kun je ze dan nog als "het ware" zien?
De wetenschapsfilosofie stelt dan ook dat we neutraal moeten staan tegenover waarheid/onwaarheid. Echter wordt ook aangegeven dat dit ook al een probleem oplevert: we moeten nu eerst aannemen dat de stelling dat we neutraal moeten zijn _waar_ is.
Mijn vraag is nu, in hoeverre kun je vanuit dit perspectief nog stellen dat de waarheid ook echt bestaat in de vorm zoals mensen deze aanhangen: Datgene wat écht zo is, waar je niet omheen kunt? Mensen construeren zelf hun beeld van de werkelijkheid, en daarmee ook van de waarheid... Wat is dan nog écht waar?
Er is echter geen simpel ja of nee antwoord op te geven. Ik heb eerst even gekeken of er hier al topics over liepen, maar de meest recente stamt uit januari en gaat niet echt de richting op die ik op wil.
Om te beginnen zal ik proberen waarheid een definitie te geven. De van Dale stelt het volgende:
Het eerste punt helpt me aardig op weg. Een overeenstemming tussen een denkbeeld. Dit kan je versimpelen door te zeggen dat de waarheid is wat een groep voor waar houdt. Maar moet het dan ook echt waar zijn?waar·heid (de ~ (v.))
1 het ware, de overeenstemming tussen een denkbeeld, een verhaal of een bericht en de zaak zoals zij is
2 iets dat waar is => feit
3 ware geloofsovertuiging
Ik ga even een omweggetje maken richting de wetenschapsfilosofie.
Als we even als definitie voor de waarheid een overeenstemming van denkbeelden aanhouden, moeten we eerst begrijpen hoe mensen denken. Mensen construeren zelf een werkelijkheid aan de hand van wat zij waarnemen. Alle "feiten" die wij verzamelen van buitenaf zijn dan ook van empirische basis, ze worden gezien, gehoord of gevoeld. Echter blijkt dat de waarneming theoriegeladen is. Dit wil zeggen dat niemand precies hetzelfde waarneemt, omdat de waarneming deels vast hangt aan wat voor kennis iemand heeft over wat hij ziet.
Een simplistisch voorbeeld: iemand wordt opgevoed met de (in de ogen van meeste mensen) dat een appel (of misschien beter een vrucht die er uit ziet als een appel) een peer is. Als we 2 personen dan een ronde, geel met rode vrucht laten zien, defineert de één dit als een appel, de ander als een peer. Wie heeft er dan ongelijk? De appel heet alleen appel omdat dit een sociale constructie is: Het is een ongeschreven afspraak dat we een appel een appel noemen.
Nu is dit wel erg simpel gesteld, er zullen niet veel mensen zijn die appels en peren door elkaar halen, echter, dit is wel het soort dingetjes waar ik op doel die de waarneming subjectief maken. Denk ook aan mensen die kleurenblind zijn en bijvoorbeeld geen rood van groen kunnen onderscheiden.
Terug naar de waarheid. Welke ik tot nu toe gezien heb als een overeenstemming van denkbeelden. Echter, als deze denkbeelden theoriegeladen zijn... Hoe kun je ze dan nog als "het ware" zien?
De wetenschapsfilosofie stelt dan ook dat we neutraal moeten staan tegenover waarheid/onwaarheid. Echter wordt ook aangegeven dat dit ook al een probleem oplevert: we moeten nu eerst aannemen dat de stelling dat we neutraal moeten zijn _waar_ is.
Mijn vraag is nu, in hoeverre kun je vanuit dit perspectief nog stellen dat de waarheid ook echt bestaat in de vorm zoals mensen deze aanhangen: Datgene wat écht zo is, waar je niet omheen kunt? Mensen construeren zelf hun beeld van de werkelijkheid, en daarmee ook van de waarheid... Wat is dan nog écht waar?
