Psychologische verschijnselen in de bus

[Anoniem: 69767]

Ik vind dat er te weinig gefilosofeerd wordt ook over de dagelijkse dingen des levens daarom ga ik proberen daar wat verandering in te brengen door iedere week een nieuw thema uit het dagelijks leven aan te snijden. Ik begin met het thema de bus: iets waar velen dagelijks wel zo'n tien minuten tot een half uur inzitten op weg naar hun werk of studie. Nu bestaan er veel interessante aspecten aan het fenomeen de bus, daarom beperk ik me tot 2 vragen:

1) Waarom negeren mensen die naast elkaar zitten elkaar? In sommige culturen worden er in de bus hele discussies gevoerd, ze kennen elkaar, zeggen gedag, maken een praatje. In Nederland kun je nog geen 5 centimeter van elkaar verwijderd zitten, maar toch doen velen alsof die ander niet bestaat. Als of er niemand naast je zit. Natuurlijk, het zal voor een groot deel aangeleerd zijn. Vandaar de filosofische visie: Waarom zouden we niet eens vaker een praatje met elkaar maken i.p.v. te doen alsof de ander niet bestaat? Waarom doen of durven we dat niet?

2) Een standaard tijdverdrijf in de bus is naar buiten kijken. Aangezien de meesten dagelijks dezelfde route afleggen vraag ik me af waarom we dit doen. Na een week ken je de route wel uit je hoofd. Je weet waar alles zit. Waarom zou je dan nog steeds naar buiten kijken? Zo vaak verandert er niet iets. i.p.v. iedere keer zou één of twee per week toch ook voldoende zijn om veranderingen op te merken? En zoveel spannends gebeurt er buiten nou niet dat we dit iedere keer zouden moeten doen...Dus waarom kijken we meestal naar buiten in de bus als we niets te doen hebben i.p.v. wat anders te doen of daar voor te zorgen (een boek mee te nemen, een draagbaar computer spel e.d.). ? Waarom trekt dat naar buiten kijken zo veel dat we niet de moeite nemen om een andere activiteit te bedenken (boek meenemen etc). Durven we andere mensen niet aan te kijken?

[ Voor 8% gewijzigd door Anoniem: 69767 op 29-09-2006 00:07 ]

[KompjoeFriek]

Naar buiten kijken doe ik ook meestal in de bus omdat ik anders wagenziek wordt.

En waarom ik (haast) nooit een praatje met een onbekende aan ga is juist omdat niemand anders praat (en dus mee luisterd).
_{Mocht ik wel aan de praat raken dan ben ik me op een gegeven moment ook niet meer bewust dat ik met een groep vreemde in de bus zit.}

[Beugelfles]

1) Idd een vreemd fenomeen. Ook er vanuit gaande dat de meeste mensen die in de bus zitten elkaar wel van gezicht kennen omdat ze dag in dag uit bij elkaar in de bus zitten. Mensen voel zich er waarschijnlijk ongemakkelijk bij. Onderdeel van de Nederlandse cultuur.

2) Ik zorg altijd voor iets te lezen in de bus, 40 minuten naar buiten kijken is ontzettend frustrerend. In de bus is het imo wel lastig lezen af en toe met dat gehoebel en geslinger
zucht: reed er maar een trein tussen Doornenburg en Nijmegen

[Osiris]

1) Wat kan mij het interesseren wat die gene naast mij te lullen heeft. Onze maatschappij is individualistisch, pech gehad Praten over koetjes en kalfjes doe ik wel op verjaardagen ofzo, voor de rest heeft mijn geniale (/me kuch *) brein wel iets anders om over na te denken en me bezig te houden, daar heb ik geen saaie oppervlakkige gesprekken voor nodig.

2) Ik rij "altijd" (als ik in de bus zit that is) langs de Amsterdamse Straatweg in Utrecht, daar rijden altijd wel auto's, rijden altijd wel fietsen, lopen altijd wel mensen. Dus je hebt ook altijd wel wat te kijken En als er niets te kijken is, dan is er altijd wel iets om na te denken (zie puntje 1). Ik "vermaak" me wel (lees: houd mezelf wel bezig).

[Jk_W]

Osiris schreef op vrijdag 29 september 2006 @ 00:12:
1) Wat kan mij het interesseren wat die gene naast mij te lullen heeft. Onze maatschappij is individualistisch, pech gehad Praten over koetjes en kalfjes doe ik wel op verjaardagen ofzo, voor de rest heeft mijn geniale (/me kuch *) brein wel iets anders om over na te denken en me bezig te houden, daar heb ik geen saaie oppervlakkige gesprekken voor nodig.

2) Ik rij "altijd" (als ik in de bus zit that is) langs de Amsterdamse Straatweg in Utrecht, daar rijden altijd wel auto's, rijden altijd wel fietsen, lopen altijd wel mensen. Dus je hebt ook altijd wel wat te kijken En als er niets te kijken is, dan is er altijd wel iets om na te denken (zie puntje 1). Ik "vermaak" me wel (lees: houd mezelf wel bezig).

Shit...ik neem ook altijd lijn 3. Dat betekent dus dat ik misschien wel eens naast jou heb gezeten zonder het te weten!

Volgende keer ga ik goed kijken of ik een GoT-HK nerd in de bus zie zitten!

[Osiris]

Jk_W schreef op vrijdag 29 september 2006 @ 00:16:
[...]


Shit...ik neem ook altijd lijn 3. Dat betekent dus dat ik misschien wel eens naast jou heb gezeten zonder het te weten!

Volgende keer ga ik goed kijken of ik een GoT-HK nerd in de bus zie zitten!

offtopic:
Oh god, waar stap jij in? Ik ga morgen weer richting CS

[Anoniem: 117859]

1: Dat is echt een hele goeie , ik zit zelf anderhalf uur per dag in de bus en als ik er zo over na ga denken heb je hier helemaal gelijk in. De kans dat 2 onbekende iets tegen elkaar zullen zeggen is hier heel klein. Messchien omdat ze niet willen of omdat ze niet durven. Denk ook dat het aangeleerd is om niet tegen onbekende mensen te praten of om ze te storen. Vind dit fenomeen opzich best jammer, zou best wel eens een praatje willen maken inplaats van...

2: naar buiten kijken. Ook zoiets...denk dat ik naar buiten omdat ik me anders verveel. En om nou de heletijd iedereen in de bus te gaan aankijken is ook weer onbeleefd.

conclusie : NLders zijn teveel bezig met beleefd zijn?...

[jjwa]

Je kan natuurlijk filosofisch en psychologisch gaan redeneren hiero, maar je kan ook naar de practische kant kijken: de heenweg is 's morgens vroeg, dan zijn mensen veelal nog duf, en in 'staar-modus'. Aan het eind van de dag zijn mensen of moe van't werk of zijn ze druk ik de kop bezig nog met het werk, of al vooruit aan het denken aan thuis, welke prima combineren met naar buiten staren. De rest van de mensen regelt bezigheid (muziek, boek, etc).

[Confusion]

Topictitel aangepast. In W&L gebruiken we geen topictags en bovendien is dit veel meer psychologie dan filosofie.

[Anoniem: 171133]

1) Wij hebben een zeer individualistische cultuur. Groepsverbanden kennen we zeker wel, maar er word door ons meer gekeken naar de rollen van individuen in groepen dan naar het groepsgedrag in geheel.
In andere culturen ligt de nadruk veel meer op groepsgedrag. Dit zijn ook de culturen waarin mensen veel makkelijker contact maken met vreemden. Zij hebben veel meer dan wij de drang om lid te zijn van groepen, omdat ze daar hun identiteit uit ontlenen.
Door onze individualistische visie hebben we allemaal een soort "personal space" rond ons opgetrokken en is het voor ons gewoon dat men uit elkaars personal space blijft. Wij hebben de behoeften niet aan groepsverbanden, we ontlenen onze identiteit aan onszelf. Je moet ook maar is opletten hoe mensen in de bus gaan zitten. Tegen de tijd dat er 2 vreemden naast elkaar zitten, zijn er geen 2 stoelen naast elkaar meer te vinden die beiden vrij zijn.

2) Ik denk dat dat mede te maken heeft met jezelf een houding geven. Als je in de bus zit en je hebt geen boek of iets dergelijks bij, wat kan je dan doen? Je kan naar de mensen naast of tegenover je gaan staren, maar ook dan kom je over de grenzen die wij als onze "personal space" hebben gesteld. Dus kijk je maar naar buiten, om zo weinig mogelijk mensen te ergeren met jouw "niets te doen hebben."

_{even offtopic: ik vind deze topictitel wel vaag.. Ik dacht eerst even dat het over het voormalig tvprogramma De Bus ging (mede door de hoofdletters in de topictitel bij De Bus)}

[ Voor 6% gewijzigd door Anoniem: 171133 op 29-09-2006 22:36 ]

[Anoniem: 74402]

Osiris schreef op vrijdag 29 september 2006 @ 00:12:
1) Wat kan mij het interesseren wat die gene naast mij te lullen heeft. Onze maatschappij is individualistisch, pech gehad Praten over koetjes en kalfjes doe ik wel op verjaardagen ofzo, voor de rest heeft mijn geniale (/me kuch *) brein wel iets anders om over na te denken en me bezig te houden, daar heb ik geen saaie oppervlakkige gesprekken voor nodig.


2) Ik rij "altijd" (als ik in de bus zit that is) langs de Amsterdamse Straatweg in Utrecht, daar rijden altijd wel auto's, rijden altijd wel fietsen, lopen altijd wel mensen. Dus je hebt ook altijd wel wat te kijken En als er niets te kijken is, dan is er altijd wel iets om na te denken (zie puntje 1). Ik "vermaak" me wel (lees: houd mezelf wel bezig).

1) Wie maakt dan uit of een gesprek oppervlakkig is, zitten er alleen maar oppervlakkige saaie mensen in die bus?
2) Ik ga nooit met de bus....Ik mocht eens een gesprek aan gaan

[ Voor 12% gewijzigd door Anoniem: 74402 op 30-09-2006 08:12 ]

[Nik]

Tja, ik negeer ook de meeste mensen. Behalve als het een meid is, dan durf ik nog wel eens relaxed te gaan zitten. Laatst zat ik tegenover iemand in de bus, je weet wel, op zo'n plek waar 4 mensen bij elkaar kunnen zitten (2 aan 2). Zij had haar voeten op de tegenoverliggende bank gelegd, en ik wilde tegenover haar gaan zitten (maar dan wel schuin, zodat zij lekker dr benen daar kon houden). Haalt ze dr benen weg. Zeg ik: leg ze maar neer hoor, mag wel! Zegt ze eeeuhm nee hoeft niet. Zeg ik ja kom nou je zat net zo lekker. Maar toch blijft ze gewoon zitten. Beetje lachen naar elkaar (stiekem kijken), en ineens toch dr benen daar neergelegd. En ja hoor, zij lachen toen ik keek, en toen een leuk gesprek gehad.

T ligt vooral aan de sitautie denk ik.

[ALH]

Het is ook leuk om iemand constant aan te kijken in de bus.

De reactie die dan volgt zegt erg veel over mensen

[Mx. Alba]

Dit alles speelt overigens lang niet alleen in Nederland, maar ook in Frankrijk, waar ik woon.

Ik heb de in vele culturen nogal lastige drang om mensen te observeren, vooral als ze "boven het maaiveld uitsteken". Wat daaraan lastig is, is dat veel van die mensen die mensen die geen grijze muizen zijn zich daarvan bewust zijn en zich misschien voor hun "anders-zijn" schamen, mijn observatie van hun kan dan agressieve reacties uitlokken. Ik weet dat ik die drang heb en kijk meestal geforceerd naar buiten als er een interessante medereiziger in de bus/trein/tram/metro zit. En meestal zie ik dan buiten ook interessante mensen die ik zonder problemen vanuit de bus kan observeren. Zomers ben ik dus ook in mijn element omdat je met een zonnebril op veel ongegeneerder kunt "aapjeskijken" Anyway, daarom kijk ik dus naar buiten

En over het praat-vraagstuk... Om een conversatie te beginnen is er ten eerste een gemeenschappelijk startpunt nodig. Het meest duidelijk merk je dat als er iets "fout" gaat, zoals bijvoorbeeld een grote vertraging. In een zekere zin is het zo dat tegenslag verbroedert. Opeens heeft iedereen een overduidelijk gemeenschappelijk startpunt voor conversaties: de vertraging. Maar het kan ook iets zijn als iemand zien lezen in een boek of tijdschrift dat jij ook gelezen hebt, of iemand met een kat in een reismandje die veel op jouw kat lijkt. De eerste barrière is daarmee overwonnen, je weet immers dat je een onderwerp hebt om een conversatie over te starten. Maar zoals al gezegd, de westerse culturen zijn zeer individualistisch, dus zelfs als er een gezamelijk potentieel startpunt voor een conversatie is, is het nog steeds niet zeker dat die conversatie ook plaats gaat vinden...

[armageddon_2k1]

ALH schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 11:20:
Het is ook leuk om iemand constant aan te kijken in de bus.

De reactie die dan volgt zegt erg veel over mensen

Afgezien van het feit dat je het ziet als een leuk experiment, kan ik me voorstellen dat mensen het enorm onfatsoenlijk vinden. Ik zou het in ieder geval niet prettig vinden als ik aan het lezen ben in de trein en iemand zit me constant aan te kijken om mij een reaktie te ontlokken.

[Anoniem: 105758]

Ik irriteer me aan de meeste mensen in de bus, draag niet voor niks mijn mp3 speler. Als ik mijn hele bus rit de fuckking irritante gesprekken van de mede passagiers zou aan moeten horen zou ik compleet gestoord worden.

Of laatst zat ik in de trein, voor mij zat een meidje van jaar of 17. En die had een penvriendin boekje oid bij haar. En 10 tallen stiften voor haar neus, begon ze allemaal met kleurtjes te werken en tussendoor nog telefonisch in gesprek. En zwaar irritante gesprekken die totaal nergens over gingen. En dat voor een 17 jarige. Ik zat daar echt en had zoiets van WAAROM.

Ik kon echt op staan en dat mens de huid vol schelden.

Je wilt gewoon niet iedereen kennen, je wilt neit met iedereen in gesprek komen. Zo is het nu eenmaal.

[mark10123]

Ik zit in de bus en ik ben ergens gaan zitten. Nu wil iemand langs mij komen zitten, maar ik heb mijn tas op de andere stoel (heb ik altijd). Door die tas op de stoel komt iemand die niet echt zelfverzekerd is niet naast mij zitten. Dit word echter ook bepaald door wat voor lichaamstaal je hebt. Zit je er ongeintereseerd / "stoer" bij, dan zal het iemand gaat naast je zitten percentage ook omlaag gaan.

Zie ik een ouder persoon de bus inlopen, dan zal ik deze altijd direct de stoel naast mij eventueel mijn eigen stoel afstaan en een goede morgen / middag / avond wensen met een glimlach, dit graag omdat ik het ook zo graag zou willen hebben als ik ouder ben.

Ik zelf loop de bus in, en ik zie dat er geen enkele rij stoelen beschikbaar is waar niemand zit. Dus op elke rij zit iemand maar er is er altijd 1 vrij. Ik zal dan selectief ergens gaan zitten. Ik zou kiezen voor het mooie meisje, of een oude dame. Maar ik zou minder snel langs dat gajes of kamper gaan zitten. Puur omdat hun lichaamstaal mij niet aanstaat. Zou er echter een rij stoelen compleet leeg zijn, dan zou ik daar gaan zitten. Dit omdat je zoiezo toch een stuk lekkerder zit in je eentje, en ook omdat je zo minder in contact komt met mensen die je niet kent.
Maaar, waarom zou ik alleen gaan zitten?! Omdat als je in de buurt of naast een agresief los mondig iemand gaat zitten je kans hebt op een confrontatie. Dit hoeft niet van jou kant te komen, maar van die ander zijn kant. Hij kan beginnen te zeiken over wat dan ook. Ervaring daarom dus . Dit zal echter weer niet van toepassing zijn op hele zelfverzekerde mensen.

Als je dan eenmaal naast iemand zit of met andere mensen in de bus, dan zal ook ik idd naar buiten kijken. Dit omdat ik oa van staren en dagdromen hou , maar ook omdat ik dan mun ogen dicht kan doen zonder dat dit teveel opvalt. Zo kan ik nog net even wat slaap meepakken in de ochtend of middag. Maar natuurlijk ook omdat we / ik zo zijn opgevoed om mensen niet aan te staren. Hetzelfde dat wijzen onbeleefd zou zijn. Staren is mischien nog wel "erger". Zo zijn we opgevoed, we weten niet anders. Daarom is het voor veel mensen zo vreemd als iemand wel een gesprek aanknoopt, puur omdat die het normaal vinden op dat doen, omdat die losser / anders opgevoed zijn.

Zo zit mijn kant / dagelijkse lijn van het verhaal in elkaar. Dit is natuurlijk voor iedereen verschillend. Marja, wat kan ik hieruit opmaken? Dat culturen veel van elkaar verschillen? Dat mensen veel van elkaar verschillen?

Neeh, dat de mens gewoon een vreemd verschijnsel is.

[Blue-eagle]

Voor mij is het inmiddels weer jaren geleden dat ik regelmatig in de bus zat, maar toch een paar bevindingen.

1. 's Ochtends was ik te duf om uberhaupt wat zinnigs uit te kunnen kramen. Minidisk op mijn hoofd (zachtjes hoor) en rustig naar buiten staren zonder ook daadwerkelijk op te letten. Enfin, na enkele maanden toch regelmatig naast een (leuke) meid gezeten die toevallig van dezelfde muziek hield, zodoende praat je wat. Niks bijzonders verder, gewoon praten, "hoi" en "doei". Ook een lerares (stagair op mijn school, ook wel een lekkerdje) wist wel aardig interessant te zijn, praten over films en dergelijke. Maar zomaar met iemand praten? Nee.

Sterker nog, op een gegeven moment kwamen er altijd 4 meisjes in de bus halverwege mijn traject. Leeftijden waren 12, 14, 16 en iets er tussenin Dat is een gokje trouwens, ik heb ze nooit gesproken. Echt van die giecheldozen die op een gegeven moment zo druk waren met zichzelf dat de hele bus mee kon genieten. Dan zit je net je krantje te lezen, net je muziekje te luisteren.. Dus ik loop naar een andere plek waar ik geen last van ze heb. Het laatste wat ik van ze heb gehoord is: "Oh, hij vind ons niet leuk.." met een teleurgesteld stemmetje (ik was 17 toendertijd) Ik heb ze nooit weer gezien.

2. Buiten is het minder saai dan de stoel tegenover je. Al moet ik zeggen dat in de reflectie van de ramen het wel leuk is om met mensen te ouwehoeren, oogcontact via een raam met een leuke dame bijvoorbeeld. Ja.. ik kijk je aan, maar ook naar buiten..! Ach, ze speelde leuk mee.. of misschien keek ze echt naar buiten. En buiten gebeurt soms toch best veel, maar dan was mijn route ook wel aardig. Van Deventer naar Zutphen voor de locals. Ga je dus door de weilanden heen, door Gorssel. D'r rijden best mooie auto's daar, Ferrari's en Porsches genoeg. Mooi uitzicht > duffe busmensen.

[koelkast]

Ik ga soms naast 1 van de 4 mensen in de bus zitten, terwijl er altijd zoveel x2 stoelen vrij zijn. Dan kijken ze je aan met een blik van 'wat doe jij nou, ben je wel helemaal 100%?'.
Moet kunnen, lijkt me. Waarom ook niet?

[Lucky-Shirt]

koelkast schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 15:25:
Ik ga soms naast 1 van de 4 mensen in de bus zitten, terwijl er altijd zoveel x2 stoelen vrij zijn. Dan kijken ze je aan met een blik van 'wat doe jij nou, ben je wel helemaal 100%?'.
Moet kunnen, lijkt me. Waarom ook niet?

Jij bent er dus zo een die uitgerekend naast mij moeten komen zitten in een zo goed als lege bus?

Mij maakt het niet uit, maar een vriend van me zou dus met een geirriteerde blik opstaan en ergens anders gaan zitten. Ik probeer meestal wel een praatje te maken in het OV, maar ook in de lift of de rij bij de kassa.

Ook zo leuk in de trein, van die oude treinen met een gang en dan aan de zijkant hokjes met plaats voor 6 personen. Allemaal op zoek naar een leeg hokje.

Het lijkt wel of het als "eng" of "spannend" wordt ervaren. Ik krijg zelden boze blikken of korte antwoorden als ik een gesprek begin. Ik zal de komende tijd mijn mond eens houden in de lift of bij de kassa en kijken of anderen het gesprek aangaan (misschien wel tot grote opluchting van een hoop mensen ). Mijn ervaring is dat mensen best bereid zijn tot / zin hebben in een gesprekje, maar dit vaak zelf niet beginnen.

[CodeCaster]

koelkast schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 15:25:
Ik ga soms naast 1 van de 4 mensen in de bus zitten, terwijl er altijd zoveel x2 stoelen vrij zijn. Dan kijken ze je aan met een blik van 'wat doe jij nou, ben je wel helemaal 100%?'.
Moet kunnen, lijkt me. Waarom ook niet?

Dus van de (gokje) 48 zitplaatsen in de bus die op dat moment vrij zijn, zou jij naast mij gaan zitten? Waarom?

Als ik in de bus zit, of dat nou 's ochtends of 's middags is, doe ik dat om ergens te komen, niet om te socializen.

Jij zou in de file dus ook je raam naar beneden draaien en naar degenen die naast je rijden gaan zitten te schreeuwen? Omdat jij zo nodig behoefte hebt aan gezelschap?

[Ramzzz]

Ik heb een bloedhekel aan prietpraat in de bus... iPod FTW!

Helaas voor de sociaal aangelegde medemensch, ik neig totaal niet tot praatjes voor de vaak in het OV.

• Krant -check
• iPod -check

Het vervelendste is een groepje ( > 1 persoon) dat elkaar kent en geluid gaat produceren > normaal tweegespreksniveau. Bijvoorbeeld omdat ze een paar stoelen van elkaar af zitten. Kan de hele bus meegenieten... vorige week ellenlange gesprekken over honden... loeihard.

Ik zie het OV als een noodzakelijk kwaad, en wil vooral tijd inhalen met mijn eigen bezigheden...

[ Voor 12% gewijzigd door Ramzzz op 02-10-2006 16:52 ]

[Opi]

Dit topic is niet de juiste plaats om frustraties te spuien over het gedrag van anderen in het OV en wat je daaraan doet. De reden achter het gedrag staat hier ter discussie.

[Anoniem: 84021]

Ik praat altijd met vrouwen over het weer en zeg ik bijvoorbeeld mooi weer he, hoe heet je.

Maar ik denk dat het inderdaad door de individualistische maatschappij komt. Tegenwoordig zeggen vreemden nooit iets tegen elkaar. Volgens mij vinden de meeste mensen dat zelfs raar als een vreemde wat tegen ze zegt. Dan denken ze die is gehandicapt ofzo.

En naar buitenkijken doen denk ik veel mensen tegen misselijk worden. Verder is er in het verkeer of waar mensen lopen altijd wel wat te zien. Sommige mensen die naar buiten kijken die kijken eigenlijk niet maar staren naar buiten en zien eigenlijk misschien niks.

[Dennahz]

koelkast schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 15:25:
Ik ga soms naast 1 van de 4 mensen in de bus zitten, terwijl er altijd zoveel x2 stoelen vrij zijn. Dan kijken ze je aan met een blik van 'wat doe jij nou, ben je wel helemaal 100%?'.
Moet kunnen, lijkt me. Waarom ook niet?

Waarom zou je dat uberhaupt ook doen Ik zou er niks over zeggen hoor, maar zou wel zoeits hebben van "Die is vet gestoord" .

Oja als ik mijn tas naast me heb staan ga ik hem niet apart weghalen als de hele bus verder leeg is.

[DataGhost]

koelkast schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 15:25:
Ik ga soms naast 1 van de 4 mensen in de bus zitten, terwijl er altijd zoveel x2 stoelen vrij zijn. Dan kijken ze je aan met een blik van 'wat doe jij nou, ben je wel helemaal 100%?'.
Moet kunnen, lijkt me. Waarom ook niet?

heh, ja inderdaad pas terug nog gedaan, treinstel met wat... 22 stoelen ofzo? en er zat 1 persoon in, op zo'n 4bank-ding... toevallig ken ik hem, zag hem van buiten al en hij zag mij niet dus ik ga tegenover hem zitten Eerst die blik van 'huh?' en daarna zei ie ook nog dat voordat hij mij herkende dacht dat ik niet 100% was (ok ik had wat gezopen ) omdat het hele treinstel leeg was en ik uitgerekend tegenover hem ging zitten

[Rhannie]

Ik ga meestal ergens in m'n eentje zitten, omdat ik anders niet tussen die stoeltjes pas met m'n benen. In je eentje kan je lekker schuin gaan zitten en tegen het raam van de bus leunen. Ik heb ook nooit wat te lezen of muziek bij me, maar er zitten wel altijd bekenden in de bus waarmee ik een praatje kan maken.

Het is ook grappig om te zien dat de meeste mensen liever naast iemand anders gaan zitten, dan vooraan in de bus waar ze achterstevoren moeten zitten (en dus richting de andere passagiers kijken). Ik vind het zelf niet erg om achterstevoren te zitten. Het maakt de busreis toch een soort van interessanter, omdat je een keer achteruit rijdt in plaats van vooruit en dan zie je de omgeving toch op een andere manier. Bovendien heb je lekker veel beenruimte voorin.

[Opperhoof]

Ik denk dat in de bus zitten ook een stuk rust is. Dat wil zeggen, als je >25minuten in 1 bus zit, en je hebt geen werk bij je dan is het makkelijk om een muziekje op te zetten en lekker naar buiten te staren en de hoofdgebeurtenissen van de dag overdenken en is rustig te bedenken wat je vanavond gaat koken en met welke vriend je ook alweer een afspraak had staan.

Verder wordt je snel afgeleid als je een niet spannend (studie)boek aan het lezen bent. Na 30 minuten ben je 2 pagina's verder en niets wijzer.
Gamen in de bus.... sja, kan maar ik kan er nooit tegen als mensen mee zitten te kijken en je ze hoort denken; 'grow up sucker '
Serie kijken doe ik wel in de trein, bus heb je ook niet echt lekker de ruimte.

[Sport_Life]

Interessant wel, deze discussie! .

Punt 1 heeft gewoon puur te maken met de Nederlandse cultuur, alles moet gehaast zijn. Een vriend van mij is Indisch en die is extreem extrovert, praat met iedereen alsof het vrienden zijn, ook onbekenden.

Ik houd dit topic in de gaten, zal een andere keer even uitgebreider reageren, ben even aan het leren (morgen 2 tentamens ).

[ Voor 18% gewijzigd door Sport_Life op 02-10-2006 17:03 ]

[Mx. Alba]

Sport_Life schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 17:02:
Een vriend van mij is Indisch en die is extreem extrovert, praat met iedereen alsof het vrienden zijn, ook onbekenden.

Dat is ook een bekende Iers-Keltische wijsheid: "A stranger is a friend you just haven't met yet."

edit:
Blackspot zet "just" op de goede plek

[ Voor 7% gewijzigd door Mx. Alba op 02-10-2006 17:38 ]

[Anoniem: 20531]

Mx. Alba schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 17:06:
[...]


Dat is ook een bekende Iers-Keltische wijsheid: "A stranger is a friend you just haven't met yet."

"A stranger's just a friend you haven't met" (volgens mij).

Ik ben ook altijd heel stil in de bus maar meer omdat die altijd vol schoolgangers zit waar ik helemaal geen binding mee heb. Tijdje Heythuysen Roermond gereden en dat is allemaal jong volk.

[Anoniem: 84021]

Maar misschien zeggen ook niet zo veel mensen wat omdat er vaak veel gangsters in zitten.

[KappuhH]

Dit topic deed me direct denken aan een column dat een vriend cq. oud-klasgenoot van me een paar dagen geleden geschreven heeft: Klik

[Anoniem: 105758]

Anoniem: 84021 schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 16:46:
Ik praat altijd met vrouwen over het weer en zeg ik bijvoorbeeld mooi weer he, hoe heet je.

.

[Koetjeboe]

Paddixx schreef op maandag 02 oktober 2006 @ 16:51:
Ik ga meestal ergens in m'n eentje zitten, omdat ik anders niet tussen die stoeltjes pas met m'n benen. In je eentje kan je lekker schuin gaan zitten en tegen het raam van de bus leunen. Ik heb ook nooit wat te lezen of muziek bij me, maar er zitten wel altijd bekenden in de bus waarmee ik een praatje kan maken.

Het is ook grappig om te zien dat de meeste mensen liever naast iemand anders gaan zitten, dan vooraan in de bus waar ze achterstevoren moeten zitten (en dus richting de andere passagiers kijken). Ik vind het zelf niet erg om achterstevoren te zitten. Het maakt de busreis toch een soort van interessanter, omdat je een keer achteruit rijdt in plaats van vooruit en dan zie je de omgeving toch op een andere manier. Bovendien heb je lekker veel beenruimte voorin.

Denk dat veel mensen niet achteruit gaan zitten omdat je dan zo wagenziek als een mongool wordt als je van dat soort meuk last hebt.

Iig, ik wel.


Verder praat ik nooit met mensen in de bus, geen zin in, mijn probleem. Dat mensen dat interessant/raar/curieus/apart vinden...leuk voor je

[Guru Evi]

Wel, ik neem geen openbaar vervoer meer, maar heb het in Belgie wel vaak gedaan.

De hoofdzakelijke reden (denk ik) is:

Schrik van vreemden. We horen verhalen van stalkers, seriemoordenaars, verkrachters etc. etc. en alhoewel enorm overtrokken door de media over het aantal willen we toch niet met zo'n mensen omgaan of de kans maken hun aandacht te trekken. Daarnaast hebben we in onze kindertijd toch allemaal de waarschuwing gehad om niet met vreemde mensen mee te gaan.

Schrik van relaties. Relaties in onze westerse wereld zijn reeds enorm ondiep en draaien enkel maar om wat je eruit kan krijgen. De eerste reactie die we hebben als een vreemde ons aanspreekt is: wat moet je van me. Daarnaast wil je ook niet horen hoe de andere persoon net over zijn 5de huwelijk is en 6 kinderen heeft en zijn lening niet kan afbetalen.

En als je dat niet leuk vindt, dan kun je er iets aan veranderen. Als iedereen die er zo over denkt (vooral enorm jonge mensen en natuurlijk oude mensen) zou beginnen om een conversatie aan te gaan en het niet aantrekken mocht de andere persoon je afstoten, dan zou je misschien wel je eigen cultuur kunnen beginnen aanpassen of je kunt een kleine groep hebben die de cultuur willen veranderen en een niche groep blijven (zoals punkers enzo) omdat de rest niet meewilt. Maar je kunt het toch proberen?