Ik heb geen gerust gevoel over de toekomst. Het is natuurlijk maar een gevoelskwestie, maar ik geloof niet dat ik net zoals mijn opa en oma tot ver in de 80 kan genieten van een leuk pensioen en een fijne leefomgeving.
De redenen zijn de volgende: Oorlogen komen steeds dichterbij. De effecten van terrorisme (zowel gevolgen van het terrorisme zelf als gevolgen ten gevolge van de bestrijding ervan) beginnen van invloed te raken op m'n prive-leven. Het klimaat lijkt zich te gaan veranderen. De lange-termijn beschikbaarheid van energie lijkt niet zeker. Er gonzen geruchten dat de schulden van de VS de wereldeconomie kunnen laten instorten.
Mijn vraag is nu: wat moeten wij als (overwegend) jonge mensen doen om ons voor te bereiden? Zijn de redenen die ik geef uberhaupt genoeg om je zorgen te gaan maken? Zullen de onherroepelijke veranderingen die gaan komen snel komen, of juist langzaam? In het eerste geval lijkt het me zinvol om je voor te bereiden; in het tweede geval gaat het misschien min of meer vanzelf?
Maar meer concreet
- Mocht energie schaars of onbetaalbaar worden: is het verstandig om dan zsm zonnecellen op m'n dak te zetten? Moet ik een volkstuintje nemen, en leren gewassen te verbouwen? Moet ik een allesbrander installeren in huis om warm te blijven?
- Mocht de economie onderuit gaan: moet ik dan juist wel of niet zorgen dat m'n hypotheek van tevoren is ingelost? Moet ik als hoogopgeleid figuur alvast cursussen doen, zodat ik ook met m'n handen kan werken?
- Mocht het klimaat verder veranderen, en Nederland houdt z'n voeten niet droog. Moet ik (wonend in Drente) blijven waar ik zit, of worden we overspoeld door Westerlingen? Kan ik in mijn hypothetische volkstuintje wel fatsoenlijke oogsten binnenhalen als de zomers nog heter en droger worden dan nu?
Hoe kijken jullie tegen de toekomst aan? Vol goede moed en ben ik paranoide, of ben ik niet de enige die zich wil indekken tegen mogelijke scenarios?
De redenen zijn de volgende: Oorlogen komen steeds dichterbij. De effecten van terrorisme (zowel gevolgen van het terrorisme zelf als gevolgen ten gevolge van de bestrijding ervan) beginnen van invloed te raken op m'n prive-leven. Het klimaat lijkt zich te gaan veranderen. De lange-termijn beschikbaarheid van energie lijkt niet zeker. Er gonzen geruchten dat de schulden van de VS de wereldeconomie kunnen laten instorten.
Mijn vraag is nu: wat moeten wij als (overwegend) jonge mensen doen om ons voor te bereiden? Zijn de redenen die ik geef uberhaupt genoeg om je zorgen te gaan maken? Zullen de onherroepelijke veranderingen die gaan komen snel komen, of juist langzaam? In het eerste geval lijkt het me zinvol om je voor te bereiden; in het tweede geval gaat het misschien min of meer vanzelf?
Maar meer concreet
- Mocht energie schaars of onbetaalbaar worden: is het verstandig om dan zsm zonnecellen op m'n dak te zetten? Moet ik een volkstuintje nemen, en leren gewassen te verbouwen? Moet ik een allesbrander installeren in huis om warm te blijven?
- Mocht de economie onderuit gaan: moet ik dan juist wel of niet zorgen dat m'n hypotheek van tevoren is ingelost? Moet ik als hoogopgeleid figuur alvast cursussen doen, zodat ik ook met m'n handen kan werken?
- Mocht het klimaat verder veranderen, en Nederland houdt z'n voeten niet droog. Moet ik (wonend in Drente) blijven waar ik zit, of worden we overspoeld door Westerlingen? Kan ik in mijn hypothetische volkstuintje wel fatsoenlijke oogsten binnenhalen als de zomers nog heter en droger worden dan nu?
Hoe kijken jullie tegen de toekomst aan? Vol goede moed en ben ik paranoide, of ben ik niet de enige die zich wil indekken tegen mogelijke scenarios?
Siditamentis astuentis pactum.
Dan lijkt me het grootste probleeem opgelost.