BronAMSTERDAM - Werkgevers moeten de werkloosheidsuitkering voor ontslagen werknemers betalen.
Werkgevers zullen zich dan meer inspannen om die werknemers aan een andere baan te helpen, meent Ton Heerts, vice-voorzitter van de vakcentrale FNV. Hij wijst op de Ziektewet en de nieuwe regels voor arbeidsongeschikten. Nu bedrijven die kosten zelf dragen, is het verzuim sterk verminderd. Per 1 juli is de WW-premie 3,45 procent voor werkgevers en 5,20 pct voor werknemers. Heerts wil de rol van de overheid beperken tot het vaststellen van hoogte en duur van de uitkeringen en de eisen waaraan moet worden voldaan om een uitkering te krijgen.
De werkgevers zijn niet enthousiast. VNO-NCW is bereid te praten op voorwaarde dat ook over versoepeling van het ontslagrecht kan worden gesproken. MKB-Nederland ziet niets in het idee: het is kostenverhogend en niet bevorderlijk voor de werkgelegenheid.
CDA en PvdA zijn blij met de discussie over de WW, maar zien nog wel veel hobbels. De VVD is ronduit kritisch. De partijen vinden scholing belangrijk om te voorkomen dat werknemers snel werkloos worden, maar over de randvoorwaarden voor bijscholing verschillen ze van mening. Ze hebben grote twijfels over privatisering van de WW. Er is dan geen buffer meer om ook in economisch slechte tijden iedereen van een WW-uitkering te kunnen voorzien.
Ik hoorde het vanmorgen op radio 1, en heb me fijn de hele dag kunnen beraden op deze startpost. Ik mag dan misschien bij vrienden bekend staan om mijn controversiele uitspraken, maar ik vind dit dus echt absoluut een onzalig idee!
Nederland is al een land waar de werknemer een ongekend sterk staat in werkgever-werknemer relaties. Waarmee ik bedoel dat het nu al bijna onmogelijk is voor een werkgever (om welke reden dan ook) een werknemer te ontslaan. Niet zelden resulteert dat in een arrogante houding van werknemer, want wat kan 'm gebeuren? "Laten ze me maar proberen te ontslaan, ik heb rechtsbijstand, dan krijg ik toch lekker een uitkering". Met name overheid en scholen zitten vol met mensen die het gewoon tot hun pensioen uitzitten zonder ook maar enig initiatief te ontplooien en een houding hebben van "maar ik heb gisteren al gewerkt". En in geval van reorganisatie wordt slechts ontslag verleend voor juist de jonge aanwas (last in, first out) terwijl juist dat de mensen zijn waar het bedrijf een serieuze toekomst mee in kan gaan.
De situatie in bijvoorbeeld Amerika is het andere uiterste; daar maakt het niet uit of je 1 maand of 10 jaar in dienst ben geweest, als je niet (meer) functioneert lig je eruit. Ergens daar tussenin lijkt me een gezonde verhouding.
Wat FNV nu wil slaat echter nog verder door de andere kant op. Als zij hun zin krijgen wordt de drempel voor een werkgever een personeelslid te ontslaan nog hoger, want dan zijn ze ook verantwoordelijk voor de uitkering/omscholing/bemiddeling. Wat volgens mij tot gevolg heeft, dat een werkgever wel 2x nadenkt voor ie iemand een vast contract aanbiedt, wat tegenwoordig sowieso steeds minder voorkomt. Andersom is m.i. waar, versoepel de ontslagmogelijkheden, en een werkgever zal eerder vastigheid willen bieden. Je kunt je afvragen wat die vastigheid dan nog waard is. Mijn stelling is: genoeg, voor de mensen die gewoon goed werk verrichten.
Kortom, ik denk dat dit het idee van FNV een averechts effect gaat opleveren. Wat denken jullie?
Nederlands is makkelijker als je denkt