In de meeste databases kan een groot deel van de applicatie logica worden geimplementeerd d.m.v. o.a. stored procedures en triggers. Een groot voordeel hiervan is de robuustheid van de applicatie: Alle aanroepen gaan via de database, die fouten er uithaalt. Tegelijkertijd doet deze wijze van ontwikkelen een aanslag op de schaalbaarheid en performance: Het aantal database trips neemt sterk toe.
Het valt mij op dat veel bestaande webapplicaties gebruik maken van MySQL en de database alleen voor data-opslag en niets meer gebruiken. Is dit nu verstandig design of is dit onbekendheid met wat complexere databases zouden kunnen doen? En is dit verstandig?
Hetzelfde zie ik bij het gebruik van Frameworks. Neem Symfony, een PHP-framework gebaseerd op Ruby-on-Rails. Hierbij wordt de database in objecten gegoten, waardoor applicatie logica in de database vrijwel onmogelijk wordt. Wederom de vraag: Is dit verstandig?
Ik sta op het punt om een nieuwe webapplicatie te ontwikkelen en wordt dus opnieuw geconfronteerd met deze vragen. Graag zou ik jullie mening horen over deze zaken? Discussie dus....
Brand maar los!
Het valt mij op dat veel bestaande webapplicaties gebruik maken van MySQL en de database alleen voor data-opslag en niets meer gebruiken. Is dit nu verstandig design of is dit onbekendheid met wat complexere databases zouden kunnen doen? En is dit verstandig?
Hetzelfde zie ik bij het gebruik van Frameworks. Neem Symfony, een PHP-framework gebaseerd op Ruby-on-Rails. Hierbij wordt de database in objecten gegoten, waardoor applicatie logica in de database vrijwel onmogelijk wordt. Wederom de vraag: Is dit verstandig?
Ik sta op het punt om een nieuwe webapplicatie te ontwikkelen en wordt dus opnieuw geconfronteerd met deze vragen. Graag zou ik jullie mening horen over deze zaken? Discussie dus....
Brand maar los!