Het is weer examentijd dus tijd genoeg om na te denken over dingen waar je anders liever niet aan denkt 
Via via via ben ik beginnen denken over wat leven en intelligentie is en ben tot de volgende ideëen gekomen:
Intelligentie kan door 2 oorzaken ontstaan:
door toeval zichzelf ontwikkelen
en door ander intelligentie geschapen wordt.
en persoonlijk vind ik dat iets maar intelligent kan genoemd worden als het minimum in staat is om een nieuwe vorm van intelligentie te ontwikkelen (moleculair vlak, energetisch vlak, ...) die op zijn beurt een nieuwe vorm(en) van intelligentie kan ontwikkelen.... (ofwel moet daar nog een woord voor gevonden worden ipv "intelligentie" ofzo)
Dus maw. een oneindige cyclus (tenzij door het noodlot de hele "biotoop" verwoest wordt maar dannog kan je die kans verkleinen door het op verschillende van elkaar los staande "biotopen" los te laten).
Dus het kunnen maken van een benzinemotor (die toch x jaar kan draaien) is wel een kringproces die zichzelf voortzet wordt geen levende materie genoemd want het kan zichzelf niet voortplanten.
Laatst zag ik ook een site waar men "regeneratie" oid gerealiseerd had door witte blokken naast elkaar te leggen en ze zichzelf verbonden met elkaar waarop ze weer losten en andere verbindingen maakten. Dit is dus volgens mij ook geen leven en kan zich al helemaal niet verder ontwikkelen tot intelligentie.
De term "leven" (werkwoord) zou ik omschrijven als de tijd en de processen die nodig zijn om tot 2 afhankelijke vormen van intelligentie te komen waarvan de ene uit de andere ontstaat/ontworpen werd. En "intelligentie" zou ik eerder datgene noemen wat wij nu "het leven" noemen.
Je kan ook een stukje van de technologie waaruit jij ontwikkeld bent (in ons geval andere dieren/planten) gebruiken om bvb een andere planeet te bevolken door bijvoorbeeld door genetische manipulatie (versneld aanpassen van planten/dieren aan bepaalde omstandigheden door onze hulp) van planten en later ook dieren door geleidelijk aan de omstandigheden aan te passen aan die planeet (temeratuur(schommelingen), druk, omgevingsstoffen...) en ze dan uit te zetten. Het uitzetten op planeten van ons zonnestelsel is zeker realistisch met de technologiën en kennis die we nu al kennen. Eerst planten en ze de tijd geven om zich te verspreiden over de planeet/perfectionaliseren en zo veel chemische energie opslaan ipv. het zonlicht te weerkaatsen op die planeet en daarna relatief intelligente dieren op de planeet loslaten.
Natuurlijk tegen zich hieruit intelligent leven ontwikkelt kunnen we hier geen voordeel meer uit halen maar uit de planten kunnen we wel energie halen of gewoon voor de wetenschap.
Wat ik ook opmerkelijk vind is het computerprogramma dat enkele mensen ontwikkeld hebben die leven simuleert (stond een bericht op tweakers.net niet zo lang geleden) met enkele regels. bvb dat je energie kon afnemen van ander "leven" enzo. Waarschijnlijk dat ze zich ook konden voortplanten en genetische informatie meegeven + de info om zich voort te planten + enkele %en kans voor mutaties (?) Het kan goed zijn als dit blijft doorgaan dat er op een bepaald moment slimme "zelfstandig denkende" wezentjes uit zullen komen die dus niet enkel instinctief zullen reageren. Als dat moment er komt gaat alles in een stroomversnelling en wordt het ook nuttig om ze enkele fysische/kennis links te geven naar de "echte" wereld. Stel je voor een supercomputer met echte intelligentie waarvan de snelheid van zijn ontwikkeling enkel gebonden is aan het aantal terraflops....
Waar ik ook nog aan dacht is dat het heelal uitdijnt maw. de concentratie energie in het heelal (waar nu planeten zijn bedoel ik) vermindert ook steeds. TENZIJ je steeds kleiner en kleiner gaat werken. Maw. kon voor de big bang de materie niet gewoon een grote neutron zijn die onze "voorouders" hebben laten ontploffen in praktisch oneindig veel kleinere neutronen/elektronen/protonen? En dat daarmee een soort heel nieuw (kleiner) heelal ontstond? Wie weet gaan wij dat ook nog doen en laten we een neutron (of verschillende neutronen voor aparte "heelals") opsplitsen in nieuwe kleine deeltjes waarvan het er zoveel zijn dat volgens de kansrekening er bvb miljard nieuwe "levensvormen" moeten ontstaan zodat er wel minstens eentje ook nog eens een van zijn protonen zal opsplitsen enzovoort enzovoort (wie weet gaat dat al oneindig lang door en weten de "oprichters" van het 2e heelal helemaal niets van ons af behalve dat we bestaan)... Dit is dan ook intelligentie scheppen met grote zekerheid en waar relatief kleine kennis van wiskunde voor nodig heeft (alhoewel het kleinste deeltje waarvan je zelf opgebouwd bent opsplitsen is voor ons ook nog onmogelijk) Men nam ooit aan dat het heelal ooit terug ging imploderen maar ik geloof laatst gelezen te hebben dat dat toch niet zal gebeuren (ivm de massa ofzo) dus bestaat de kans wel dat dit mogelijk is....
Iets wat ik mij ook afvraag is of er intelligentie zou bestaan wat geen extra energie vraagt om zichzelf verder te ontwikkelen. Dan bedoel ik bvb 2 planeten die rond elkaar kunnen blijven draaien zonder dat een ervan energie krijgt of verliest (afhankelijk van snelheid, massa en afstand dus) maar dan met veel meer dan 2 zo'n massas die allemaal uitgerekend een gesloten geheel vormen door in dit voorbeeld beweging. Natuurlijk moet de cyclus dan geen gewoon getal zijn dat uit 5 bewegingen bestaat en dan zichzelf herhaalt (dan "leert" het niets bij) maar eerder iets met zotte 3d wiskunde en priemgetallen oid. (kan niet tot breuk herleid worden, heeft geen periode)
tot zover mijn gebrainstorm van vandaag gelieve kritiek/aanvullingen/andere toe te voegen
Via via via ben ik beginnen denken over wat leven en intelligentie is en ben tot de volgende ideëen gekomen:
Intelligentie kan door 2 oorzaken ontstaan:
door toeval zichzelf ontwikkelen
en door ander intelligentie geschapen wordt.
en persoonlijk vind ik dat iets maar intelligent kan genoemd worden als het minimum in staat is om een nieuwe vorm van intelligentie te ontwikkelen (moleculair vlak, energetisch vlak, ...) die op zijn beurt een nieuwe vorm(en) van intelligentie kan ontwikkelen.... (ofwel moet daar nog een woord voor gevonden worden ipv "intelligentie" ofzo
)Dus maw. een oneindige cyclus (tenzij door het noodlot de hele "biotoop" verwoest wordt maar dannog kan je die kans verkleinen door het op verschillende van elkaar los staande "biotopen" los te laten).
Dus het kunnen maken van een benzinemotor (die toch x jaar kan draaien) is wel een kringproces die zichzelf voortzet wordt geen levende materie genoemd want het kan zichzelf niet voortplanten.
Laatst zag ik ook een site waar men "regeneratie" oid gerealiseerd had door witte blokken naast elkaar te leggen en ze zichzelf verbonden met elkaar waarop ze weer losten en andere verbindingen maakten. Dit is dus volgens mij ook geen leven en kan zich al helemaal niet verder ontwikkelen tot intelligentie.
De term "leven" (werkwoord) zou ik omschrijven als de tijd en de processen die nodig zijn om tot 2 afhankelijke vormen van intelligentie te komen waarvan de ene uit de andere ontstaat/ontworpen werd. En "intelligentie" zou ik eerder datgene noemen wat wij nu "het leven" noemen.
Je kan ook een stukje van de technologie waaruit jij ontwikkeld bent (in ons geval andere dieren/planten) gebruiken om bvb een andere planeet te bevolken door bijvoorbeeld door genetische manipulatie (versneld aanpassen van planten/dieren aan bepaalde omstandigheden door onze hulp) van planten en later ook dieren door geleidelijk aan de omstandigheden aan te passen aan die planeet (temeratuur(schommelingen), druk, omgevingsstoffen...) en ze dan uit te zetten. Het uitzetten op planeten van ons zonnestelsel is zeker realistisch met de technologiën en kennis die we nu al kennen. Eerst planten en ze de tijd geven om zich te verspreiden over de planeet/perfectionaliseren en zo veel chemische energie opslaan ipv. het zonlicht te weerkaatsen op die planeet en daarna relatief intelligente dieren op de planeet loslaten.
Natuurlijk tegen zich hieruit intelligent leven ontwikkelt kunnen we hier geen voordeel meer uit halen maar uit de planten kunnen we wel energie halen of gewoon voor de wetenschap.
Wat ik ook opmerkelijk vind is het computerprogramma dat enkele mensen ontwikkeld hebben die leven simuleert (stond een bericht op tweakers.net niet zo lang geleden) met enkele regels. bvb dat je energie kon afnemen van ander "leven" enzo. Waarschijnlijk dat ze zich ook konden voortplanten en genetische informatie meegeven + de info om zich voort te planten + enkele %en kans voor mutaties (?) Het kan goed zijn als dit blijft doorgaan dat er op een bepaald moment slimme "zelfstandig denkende" wezentjes uit zullen komen die dus niet enkel instinctief zullen reageren. Als dat moment er komt gaat alles in een stroomversnelling en wordt het ook nuttig om ze enkele fysische/kennis links te geven naar de "echte" wereld. Stel je voor een supercomputer met echte intelligentie waarvan de snelheid van zijn ontwikkeling enkel gebonden is aan het aantal terraflops....
Waar ik ook nog aan dacht is dat het heelal uitdijnt maw. de concentratie energie in het heelal (waar nu planeten zijn bedoel ik) vermindert ook steeds. TENZIJ je steeds kleiner en kleiner gaat werken. Maw. kon voor de big bang de materie niet gewoon een grote neutron zijn die onze "voorouders" hebben laten ontploffen in praktisch oneindig veel kleinere neutronen/elektronen/protonen? En dat daarmee een soort heel nieuw (kleiner) heelal ontstond? Wie weet gaan wij dat ook nog doen en laten we een neutron (of verschillende neutronen voor aparte "heelals") opsplitsen in nieuwe kleine deeltjes waarvan het er zoveel zijn dat volgens de kansrekening er bvb miljard nieuwe "levensvormen" moeten ontstaan zodat er wel minstens eentje ook nog eens een van zijn protonen zal opsplitsen enzovoort enzovoort (wie weet gaat dat al oneindig lang door en weten de "oprichters" van het 2e heelal helemaal niets van ons af behalve dat we bestaan)... Dit is dan ook intelligentie scheppen met grote zekerheid en waar relatief kleine kennis van wiskunde voor nodig heeft (alhoewel het kleinste deeltje waarvan je zelf opgebouwd bent opsplitsen is voor ons ook nog onmogelijk
) Men nam ooit aan dat het heelal ooit terug ging imploderen maar ik geloof laatst gelezen te hebben dat dat toch niet zal gebeuren (ivm de massa ofzo) dus bestaat de kans wel dat dit mogelijk is....Iets wat ik mij ook afvraag is of er intelligentie zou bestaan wat geen extra energie vraagt om zichzelf verder te ontwikkelen. Dan bedoel ik bvb 2 planeten die rond elkaar kunnen blijven draaien zonder dat een ervan energie krijgt of verliest (afhankelijk van snelheid, massa en afstand dus) maar dan met veel meer dan 2 zo'n massas die allemaal uitgerekend een gesloten geheel vormen door in dit voorbeeld beweging. Natuurlijk moet de cyclus dan geen gewoon getal zijn dat uit 5 bewegingen bestaat en dan zichzelf herhaalt (dan "leert" het niets bij) maar eerder iets met zotte 3d wiskunde en priemgetallen oid. (kan niet tot breuk herleid worden, heeft geen periode)
tot zover mijn gebrainstorm van vandaag gelieve kritiek/aanvullingen/andere toe te voegen
:strip_icc():strip_exif()/u/140772/crop594d89aac81df_cropped.jpeg?f=community)
/u/8555/Shadow_60x60.png?f=community)
