Dilemma, studeren of blijven werken.

[JdM]

Goed, ik zit met een dilemma.

Ik kies er ook voor om in W&L te posten omdat ik hier serieuze antwoorden denk te kunnen vinden.
Even een kleine voorbeschouwing:

Ik heb ooit een MAVO diploma gehaald, met prima vakken, Nat. Wis. Schk. Bio. Eng. in het pakket, maar wist totaal niet wat ik daarna van plan was, veelal door persoonlijke omstandigheden.
Ik ben zelfs begonnen op de HAVO, met een HAVO/VWO advies op zak.

Na mijn school heb ik van alles gedaan, omdat ik totaal geen benul had van wat ik wilde gaan doen, zoals velen.
Ik ben monteur geweest in een motorcrossteam, ik heb aan de lopende band gestaan, koerierwerk, elektrotechniek/telematica, koeltechniek, nu ben ik ondertussen rij-instrukteur (motor/auto) geworden en ik kan zeggen dat dat redelijk bevalt.
Mijn probleem is alleen dat ik de afgelopen 5 jaar pas echt een beetje aan mijn leven en toekomst aan het werken ben, serieus nadenken over wat ik wil en vooral ook wat ik kan.
Ik vind dat ik van mezelf kan zeggen dat ik niet dom ben, leren is niet echt een probleem, ook niet op hoog niveau. Mijn vriendin bijvoorbeeld volgt een HBO-management opleiding en dat niveau schrikt mij absoluut niet af, ik zou haast zeggen dat het gewoonweg simpel is.

Ik ben geen persoon die makkelijk zegt: "zo, en nu werken tot mijn 65e volgens hetzelfde patroon"
ik zou daar nooit voor kiezen, ambitie is mijn middle-name

Ondertussen ben ik wel huiseigenaar en heb ik een flinke hypotheek, die altijd betaald moet worden.
Mijn vriendin werkt full-time naast haar opleiding, ik werk ook full-time.

Maar ik kom niet vooruit
Ik wil verder en aangezien ik bijna 29 ben is mijn uitzicht op een eventuele studiefinanciering snel kleiner aan het worden.
Mijn hart bevindt zich ondertussen bij mijn werk, maar ik wil verder en ik denk erover om een opleiding tot GZ-psycholoog te gaan doen, de practische bezwaren drukken bij mij alleen nog zwaar (stufi? en hoeveel bijvoorbeeld).
Ik vraag me af of er mensen zijn die tips hebben, mensen die dromen, maar het niet najagen en liefst ook mensen die droomden en het wél gedaan hebben.
Zit/zat je in hetzelfde schuitje als ik, wat heb jij gedaan?
Alle tips zijn welkom, ik wil echt verder.

[drooger]

Het probleem is: vanaf je 27e (volgens mij) heb je geen recht meer op studiefinanciering, dus dan zal je zelf alles moeten betalen.

[Rey Nemaattori]

Mja, maar je hoeft niet de volle mep te betalen omdat de overheid/EU het een en ander subsideert(volle mep is iets van 11k perjaar ofzo )

Misschine is het verstandiger te wachten tot je gf is afgestudeerd, je bent de 27 grens toch al voorbij dusop de stufi hoef jen iet te w88, maar als zij dan fulltime werkt(wat ze nu dus ook doet, dus dan doet ze een deeltijd studie ofzo ) kun jij evt. aan de studie beginnen. Zo blijf je elkaar zien(anders ben je beiden elke avond tegen 8-9 thuis && bekaf, ook hoef je niet op school of langs de weg te eten voor veel geld, maar kan de een fatsoenlijk voer koken).

Maak je niet dik, je mag nog tot je 70e werken dus je bent nog niet eens 'halverwege'

[ Voor 71% gewijzigd door Rey Nemaattori op 20-12-2005 13:11 ]

[Confusion]

JdM schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 12:37:
Ik kies er ook voor om in W&L te posten omdat ik hier serieuze antwoorden denk te kunnen vinden.

Ik denk dat je overal op GoT, behalve in de HK, serieuze antwoorden moet kunnen vinden.
W&L -> W&I

[RobertJ]

Maar eventjes de hamvraag, hoe ga je nu GZ psycholoog worden? Niet alleen zal je dan een hoger startdiploma moeten hebben (atheneum), maar daarna moet je nog een psychologie opleiding doorlopen á 5 jaar (als je een master/drs. wilt afronden).

Heb je concrete plannen?

[Canaria]

drooger schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 12:52:
Het probleem is: vanaf je 27e (volgens mij) heb je geen recht meer op studiefinanciering, dus dan zal je zelf alles moeten betalen.

Dat is niet waar, je mag tot je 30e studiefinanciering aanvragen. Zodra je die na je 30e verjaardag stopzet, mag je niet opnieuw aanvragen.

Ik ben nu ook 28 en heb voor bijna dezelfde keuze gestaan. Twee jaar geleden, in december 2003, hoefde ik alleen nog maar mijn afstudeerscriptie (opleiding aan de UvA) te schrijven. Doordat er in dat jaar wat dingen waren gebeurd in mijn persoonlijke omgeving, was mijn afstudeerstage niet helemaal vlekkeloos verlopen. Dat resulteerde erin dat het schrijven van de scriptie helemaal niet meer lukte, de motivatie was verdwenen. Ik heb nog een half jaartje aangerommeld en in juli besloot ik de studie definitief op te geven en fulltime te gaan werken. Dat betekende ook dat ik alle tot dat moment ontvangen studiefinanciering zou moeten terugbetalen, omdat ik geen diploma in het hoger onderwijs zou halen. Terugbetalen begint twee jaar na beëindiging van de studie, maar ik verwachtte in die periode wel op een redelijk niveau baan terecht te komen. Ik had dan wel geen afgeronde opleiding, maar ik was ook niet dom!

Mijn fulltime werk ging uitstekend, binnen een half jaar had ik laten zien wat ik kon en werd mijn salaris heroverwogen. Ik kon een hypotheek krijgen, een fijn appartement in de stad kopen, en had geld genoeg voor een comfortabel leven. Toch begon ik al vrij snel te twijfelen.

De reistijd van Utrecht naar Den Haag elke dag begon me op te breken, ik miste vrije tijd en omdat mijn functie zo specifiek voor het bedrijf was, zou ik niet snel ergens anders op hetzelfde salarisniveau kunnen gaan werken. Ik heb toen nog wel gesolliciteerd in de buurt van Utrecht en werd ook aangenomen, maar ik zou er bruto 550 euro per maand op achteruit gaan (startsalaris op HBO niveau, omdat ik de universiteit niet had afgerond). Dat sloeg ik dus maar af.

Na lang nadenken kwam ik tot een andere optie: alsnog afstuderen. Afstuderen vóór 1 september 2006 betekent dat ik een diploma heb binnen de tien jaar nadat ik voor het eerst ingeschreven was in het hoger onderwijs. In dat geval wordt een bedrag van ruim 20.000 euro prestatiebeurs schuld kwijtgescholden. Klinkt veel, maar ik heb 4 jaar lang volledige aanvullende beurs voor uitwonenden ontvangen onder het prestatiebeurs systeem.
Voor een afstudeerstage inclusief schrijven van de scriptie staat bij mijn opleiding 10 maanden. Als ik 1 oktober 2005 begon, zou ik nog een maand speling hebben.

Het kostte heel wat denk- en rekenwerk. Ik heb tenslotte wel een hypotheek die moet worden betaald. Ik had nog 4 maanden recht op een lening via IBG, kon een Masterkrediet krijgen en had al snel een stageadres. Mijn werk heb ik per 1 oktober opgezegd. Ik kreeg het aanbod om mijn oude parttime baan weer op te pakken, bij dezelfde werkgever. Financieel kwam het allemaal precies uit.

Nu ben ik alweer twee maanden bezig met studeren, en daarnaast werk ik 12 uur per week. Ik heb inmiddels al behoorlijk moeten lenen (o.a. voor collegegeld) en moet echt zuinig leven, maar daar staat tegenover dat ik over 8 maanden wel een veelgevraagd universitair diploma op zak heb! De investering is zwaar, heel zwaar, die valt ontzettend tegen, maar betaalt zich wel terug. Ten eerste door betere kansen op leuk werk dichtbij huis, ten tweede door de kwijtschelding van een groot deel van m'n studieschuld.

Af en toe denk ik nu weleens: waar ben ik mee bezig de hypotheek betalen van een doorlopend krediet, een OV studentenkaart in plaats van een leaseauto ophalen, als 28-jarige een parttime studentenbaan hebben... maar de afstudeerstage verloopt op zich prima en ik verheug me enorm op het moment dat ik mijn diploma in ontvangst kan nemen

[Lethalis]

Aan je stufi is ook een maximale inkomensgrens verbonden volgens mij.

Ik heb ook ooit gekeken, maar ik heb al tijden nergens meer recht op

[merauder]

Ik ken het probleem, en als ik zie wat voor randdebielen regelmatig van een HBO-instelling afkomen dan zou ik het zeer zeker moeten kunnen. Zelf heb ik de deadline tot 2010 (ben alweer een tijdje van school af) staat het heel zeker op de planning dat ik iets van een HBO-diploma ga halen.

[Standeman]

Ik zou een baan gaan zoeken welke enigzins met je studie te maken heeft en een avond opleiding gaan doen. Is best zwaar dat werken & studeren, maar je kan dan gewoon hypotheek blijven betalen (je dinnetje zal je wel wat minder zien )

Als je mazzel hebt is je nieuwe werkgever dan zelfs wel zo aardig om een gedeelte van je studie te betalen. (Hoewel dat wel heel anders zou zijn in de Zorg i.p.v. de ICT)

[JdM]

RobertJ schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 13:26:
Maar eventjes de hamvraag, hoe ga je nu GZ psycholoog worden? Niet alleen zal je dan een hoger startdiploma moeten hebben (atheneum), maar daarna moet je nog een psychologie opleiding doorlopen á 5 jaar (als je een master/drs. wilt afronden).

Heb je concrete plannen?

Atheneum is niet nodig, je kan in het voortraject psychologie een 21+ test maken, waaruit zal blijken of je capabel bent om de opleiding tot een goed einde te brengen.
Daarna volgt een werk/leerproces waarin je kan doorstromen tot uiteindelijk GZ psycholoog, dit betaald al 40% meer dan dat ik nu heb.
Grootste uitdaging is dus de basisopleiding tot psycholoog.

[RobertJ]

indeed heb je daarin gelijk, de van de psychologie website van mijn eigen faculteit

Colloquium Doctum (universitair toelatingsexamen)

Als je niet in het bezit bent van een van de hiervoor genoemde diploma’s en je bent tenminste 21 jaar oud dan kun je via een Colloquium Doctum (universitair toelatingsexamen) toch toegang krijgen tot de studie. In verband met de Numerus Fixus (zie rechts) heb je als je toegelaten wordt op grond van een Colloquium Doctum een verklaring nodig dat aan de toelatingseisen voldaan wordt . Deze verklaring dien je vóór 1 mei zelf aan te vragen bij de studieadviseurs van Psychologie.

Studenten die toegelaten worden op basis van een HBO-propedeuse, een HBO-diploma of een buitenlands diploma hebben een dergelijke verklaring niet nodig.

[JdM]

Canaria schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 13:38:
[...]

Mooi, goed dat je het gedaan hebt en wat is nou 8 maanden inderdaad?

Mijn motivatie is sowieso bepaald door mijn kijk op mijn toekomst, als ik dit moet blijven doen of 4 jaar afzien (om mee te beginnen ) dan is mijn wil voor groei toch ernstig sterker dan mijn vooruitzicht zoals het er nu concreet voor staat.
Woei, het blijft toch lastig, afscheid nemen van het bekende..........

[Rey Nemaattori]

^^ een gokje op zijn tijd moet kunnen

Canaria schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 13:38:
Ik ben nu ook 28...

Nou, dat zie je er niet aan af

Ik zou echt zeggen 18-20 ofzo

Canaria schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 13:38:
*KNIP*

imo een erg verstandige keuze...een diploma(in welke richting dat ook) zegt meer dan duizend woorden, ook al solliciteer in in een compleet andere richting. Als je moet zeggen dat je van school af bent gegaan om wat voor een reden dan ook heb je eigenlijk al een streepje..euh..achter, ook als was het helemaal niet jou schuld of bedoeling een opleiding af te breken....

Wel een bewogen leven overigens

[mosymuis]

Rey Nemaattori schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 21:59:
imo een erg verstandige keuze...een diploma(in welke richting dat ook) zegt meer dan duizend woorden, ook al solliciteer in in een compleet andere richting.

Dat is zeker waar, ik zie het steeds vaker in mijn omgeving dat er geschoolde mensen werken in een compleet andere sector als waarvoor ze gestudeerd hebben. We hebben hier bijvoorbeeld een programmeur die Rechten heeft afgemaakt, maar nog nooit van zijn leven een IT-studie gedaan heeft. Raar, maar zo werkt het wel.

[ Voor 3% gewijzigd door mosymuis op 21-12-2005 11:14 ]

[Canaria]

mosymuis schreef op woensdag 21 december 2005 @ 11:14:
[...]
Dat is zeker waar, ik zie het steeds vaker in mijn omgeving dat er geschoolde mensen werken in een compleet andere sector als waarvoor ze gestudeerd hebben. We hebben hier bijvoorbeeld een programmeur die Rechten heeft afgemaakt, maar nog nooit van zijn leven een IT-studie gedaan heeft. Raar, maar zo werkt het wel.

Klopt maar dat komt toch voornamelijk voor bij IT omgevingen. Andersom zal niet vaak gebeuren. Verder zijn die mensen meestal aangenomen toen de vraag naar personeel in de IT sector sterk steeg of op een hoogtepunt was.

Een diploma is uiteraard belangrijk, maar niet tegen elke prijs. Ik zie zoveel mensen om me heen, jonger dan ik of even oud, die op hun 20e zijn begonnen met werken en nu al zoveel ervaring hebben dat ze op een hoog niveau zitten.
Ik heb straks wel een diploma, maar zal toch onderaan moeten beginnen, zeker in de IT als ik daar wil werken. En die mensen haal ik gewoon echt nooit meer in. Het was in dat geval beter geweest als ik 9 jaar geleden was begonnen met werken in de IT.

[Cyberpope]

Je kunt ook gewoon de psy. opleiding aan de open universiteit gaan doen. Is ook een optie.

[Canaria]

Rey Nemaattori schreef op dinsdag 20 december 2005 @ 21:59:
^^ een gokje op zijn tijd moet kunnen


[...]


Nou, dat zie je er niet aan af

Ik zou echt zeggen 18-20 ofzo

[...]


imo een erg verstandige keuze...een diploma(in welke richting dat ook) zegt meer dan duizend woorden, ook al solliciteer in in een compleet andere richting. Als je moet zeggen dat je van school af bent gegaan om wat voor een reden dan ook heb je eigenlijk al een streepje..euh..achter, ook als was het helemaal niet jou schuld of bedoeling een opleiding af te breken....

Wel een bewogen leven overigens

Dat diploma was echt niet eens zo'n belangrijke reden voor mij om weer te gaan studeren. Ik had al een aanvraag lopen om alle studieresultaten te laten omzetten naar een Bachelor diploma, daarmee had ik dat streepje bij sollicitaties wel weer kunnen bijhalen.

Mijn belangrijkste reden en aanleiding was echt de extra vrije tijd die ik zo miste.
Daarna werd het overal positief opgevangen (want studeren is altijd goed, serieus, als je zegt dat je weer gaat studeren vindt iedereen dat geweldig ) en zag ik zelf ook wel de andere voordelen.

Maar ik stond ervan te kijken... Voor veel mensen is studeren en een diploma echt een van de belangrijkste dingen in het leven blijkbaar. Voor mij absoluut niet. Het is nu meer dat ik eraan ben begonnen en het ook wil afmaken, maar ik had de tijd beter kunnen besteden aan relevante kennis tot me nemen in het werk. Dan had ik nu wellicht meer bereikt.

[dawg]

Als je MAVO hebt en je wilt GZ-psycholoog worden, dan zul je je bachelor psychologie via de Open Universiteit moeten volgen. Die hebben als enigste toelatingseis dat je 18 jaar of ouder bent. Andere universiteiten hebben vaak een numerus fixus op psychologie, evenals een toelatingseis aangezien je MAVO hebt.

Je master klinische psychologie zul je echter wel via een andere uni moeten volgen, aangezien de OU alleen maar de masters Gezondheid en Arbeid & Organisatie heeft.
Daarna kun je je specialiseren tot GZ-psycholoog, een opleiding die 2 jaar duurt.

Ik herken me wel in je OP trouwens. Ik ben een aantal jaren geleden vanwege mijn gezondheid min of meer noodgedwongen begonnen met MBO4 Systeembeheer MKB. Dit heb ik gehaald zonder dat ik daar iets voor hoefde te doen. Ik heb altijd al een universitaire studie willen doen, en mijn gezondheid is sinds een paar jaar dusdanig stabiel dat ik afgelopen september begonnen ben met psychologie op de OU. Ik heb -net als jij- ook een hypotheek en een fulltime baan (ben 26). Werken en studeren naast elkaar is wel zwaar, maar de studie is erg interessant en leuk, dus dat vind ik niet zo erg. Bijkomend voordeel hierbij is dat werkgevers zien dat je erg gemotiveerd en gedisciplineerd bent, aangezien je naast een fulltime baan ook nog een universitaire studie volgt (hebt gevolgd).

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

[RobertJ]

Dat bestrijd ik dan toch, er is wel een numerus fixus op psychologie, maar bijv. in Groningena aan de RuG is er afgelopen jaar geen sprake van geweest dat er geloot moest worden. Er waren gewoon voldoende plekken om aan de aanvragen te voldoen.

Ik dacht dat de TS wel begrepen had dat je eerst een bachelor psychologie moet halen, en daarna pas een master in een specialisatierichting.

Vreemd trouwens dat er op de OU geen toelatingseis is.Ik vraag me af wat dit nou precies gaat doen met de geloofwaardigheid/waarde van je diploma. En de OU wordt door de IB-Groep wel erkend als officiele universiteits instelling?

[dawg]

RobertJ schreef op woensdag 21 december 2005 @ 13:05:
Dat bestrijd ik dan toch, er is wel een numerus fixus op psychologie, maar bijv. in Groningena aan de RuG is er afgelopen jaar geen sprake van geweest dat er geloot moest worden. Er waren gewoon voldoende plekken om aan de aanvragen te voldoen.

Ahh. Ik ben niet echt thuis in de regulieren uni's, dus dat wist ik niet.

Ik dacht dat de TS wel begrepen had dat je eerst een bachelor psychologie moet halen, en daarna pas een master in een specialisatierichting.

Kan geen kwaad om het toch te vermelden.

Vreemd trouwens dat er op de OU geen toelatingseis is.Ik vraag me af wat dit nou precies gaat doen met de geloofwaardigheid/waarde van je diploma. En de OU wordt door de IB-Groep wel erkend als officiele universiteits instelling?

Het zijn internationaal erkende bachelors en masters. Dat is voor mij genoeg. Ik begrijp overigens niet waarom mensen altijd twijfelen aan de OU als ze horen dat er geen toelating is. Want je bent namelijk niet de enige.
Ik ben er blij om, want anders zouden er veel mensen zijn die niet de kans/mogelijkheid hebben om een studie te doen, terwijl ze dat wel graag willen. Waaronder ikzelf.

[RobertJ]

mjah de reden waarom ik eraan twijfel, is omdat ik jarenlang op school heb gezeten om een VWO diploma te scoren. Dat had ik net zo goed niet kunnen doen, omdat als ik 18 was geworden ik ook wel naar de OU had gekund.

Feit is wel, dat als ik er aan twijfel, dat er meer mensen zijn die die gedachtenkronkel ook gaan krijgen, en in hoeverre gaat dat een rol spelen in zaken als bijvoorbeeld sollicitaties? Daarom denk ik, als je de mogelijkheid hebt, je misschien toch beter eerst kunt proberen om een plekje te krijgen bij een reguliere universiteit. Daarna kan je je wellicht alsnog bij de OU inschrijven, mocht het bij een reguliere universiteit niets worden.

[Cyberpope]

RobertJ schreef op woensdag 21 december 2005 @ 13:42:
mjah de reden waarom ik eraan twijfel, is omdat ik jarenlang op school heb gezeten om een VWO diploma te scoren. Dat had ik net zo goed niet kunnen doen, omdat als ik 18 was geworden ik ook wel naar de OU had gekund.

Dit is heel simpel gedacht. Immers zonder die VWO had je niet het niveau gehad om aan de uni te kunnen studeren. En je kan met een toelatingsexamen ook zonder VWO aan een "normale" uni beginnen.

Verschil is wel dat een OU je volledig zelf betaald en meestal in zelfstudie werkt. Dus als je er aan begint en je haalt het niet.. Jammer dan, was jou geld. De zwaarte is in elk geval het zelfde.

Feit is wel, dat als ik er aan twijfel, dat er meer mensen zijn die die gedachtenkronkel ook gaan krijgen, en in hoeverre gaat dat een rol spelen in zaken als bijvoorbeeld sollicitaties? Daarom denk ik, als je de mogelijkheid hebt, je misschien toch beter eerst kunt proberen om een plekje te krijgen bij een reguliere universiteit. Daarna kan je je wellicht alsnog bij de OU inschrijven, mocht het bij een reguliere universiteit niets worden.

Moah... dat valt wel mee hoor. Zoals gemeld wordt, heeft het ook wel een pre als je een studie gevolgd hebt langs je reguliere full-time baan.