Verwijderd schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 20:44:
Misschien raar om dit op Tweakers te zetten, maar wie weet.
Mijn vrouw is bijna 6 maanden zwanger en heeft last van bekken instabilieit, zeg maar een soort pijn in haar heupen. Ze heeft nu aangegeven bij haar werkgever (een zorginstelling (= zwaar werk) waar ongeveer 300 mensen werken) dat ze zich voor 50% ziek meld. Haar werkgever begint echter moeilijk te doen en beweert dat de overige 50% opgevuld moet worden met een andere functie, dit kan echter niet omdat mijn vrouw na 4 uur werk gewoon bedrust nodig heeft, zonder deze rust kan ze 's avonds amper lopen.
Gefeliciteerd alvast
Vervelende situatie. Wie heeft de 50% ziekmelding bepaald? (de verloskundige of je vrouw?) De werkgever staat namelijk in zijn recht als je voor 50 % werkt, de tijd die je op het bedrijf bent gewoon je eigenfunctie of een aangepaste functieplaats te laten uitvoeren. Als de 50% nog te zwaar is zou ik met de verloskundige/huisart/bedrijfsarts kijken of het geen 100% ziekmelding zou moeten zijn.
Ik weet van een kennis die een bekken instabiliteit had tijdens de zwangerschap dat ze 100% ziekgemeld was en dat was nog een kantoorbaan en een hoop reistijd in in de auto naar klanten.
shellghost schreef:
Een werkgever mag een zwangere vrouw niet zomaar ontslaan.
Dat kan alleen als hij kan aantonen dat het bedrijf in zware financiele problemen komt wanneer hij haar door moet blijven betalen.
De doorbetaling van zwangerschapsverlof word via (ik dacht) het cwi of bedrijfsvereniging geregeld en kost de baas dus geen geld. Complicaties tijdens een zwangerschap vallen ondergewoon ziekte verzuim en dat is te verzekeren voor de werkgever. De grotere werkgevers zijn soms zelf risico dragend. Maar als het bedrijf dan zwaar in de problemen komt door een zieke medewerker ( los van de zwangerschap) hebben ze wel een ander groter probleem.
lethalis schreef:
Dit is waar, tenzij het niet-functioneren veroorzaakt wordt door ziekte of arbeidsongeschiktheid. Dan kan het pas bij langdurige ziekte of arbeidsongeschiktheid (langer dan 2 jaar geloof ik). Voorwaarde is dat de werknemer niet ten laste kan worden gelegd dat hij opzettelijk slecht functioneert.
Klopt.
Overigens is de werknemer ook verplicht om er alles aan te doen om zijn herstel te bevorderen. ( iemand die een doktersadvies naast zich neerlegt en door gaat met wat ie al deed waardoor die ziek geworden is, zou dus best door de werkgever eerder ontslag aangezegd kunnen krijgen. Het loopt dan wel via de kantonrechter. )
Als in overleg met de arts en het bedrijf een tijdelijke passende functie en werkomgeving wordt geboden is de werknemer ook verplicht om deze werkzaamheden te doen. (Iemand die normaal in een magazijn werkt maar tijdelijk niet mag tillen, zou bijvoorbeeld wel administratief en telefoonwerk kunnen doen)
In het geval dat iemand een gebroken been heeft en een kantoorbaan, maar niet op haar werk kan komen omdat ze geen auto mag rijden. Zal de werkgever een oplossing moeten creeren om haar wel te laten werken. ( taxi, collega's die haar thuis halen etc)
Overigens kunnen sommige bedrijfsartsen ook te voorzichtig zijn met de medewerkers.
Zelf ben ik ook langdurig ziek geweest. Na operatie en herstel periode wou ik weer aan het werk. De specialist en chirurg zagen er geen problemen in. De bedrijfsarts gaf echter geen toestemming. Met nog net geen smeken kreeg ik dan elke keer weer een half dagje er bij dat ik weer mocht werken.
Gevolg was dus wel dat ik officieel inde ziekte wet bleef hangen omdat hij het alleen arbeidstherapeutisch toestond. Hierdoor kon ik dus wel alles gaan aanvragen om in de WAO te komen. Uiteindelijk is de WAO er niet van gekomen. Op de dag dat ik 1 jaar (voor de wet) ziek was
was ik weer 100% aan het werk.