Ik zit een beetje in een rare situatie. Bare with me, want het is een heel verhaal
Het zit als volgt:
Ik begon als 18 jarig broekkie bij een klein beginnend webdesign bedrijf. Ik werd aangenomen door m'n baas, die op dat moment al 5 jaar ervaring rondom internet en een faillisement in z'n broekzak had. Hij leerde me alles qua ondernemen/PHP/etc., alhoewel: ik leerde het me zelf en hij gaf de richting aan.
We zijn nu pakweg drie jaar verder. Mijn baas is directeur, maar staat niet meer op de loonlijst. Hij houd zich nu bezig met andere werkzaamheden voor een bedrijfje dat hij een jaar geleden heeft gestart. Dat bedrijf loopt enorm goed, en dat zie ik onder andere in de bedragen die ik hem hoor noemen aan de telefoon en de gloednieuwe pimpbak die hij op de parkeerplaats heeft staan.
Ikzelf ben ondertussen niet alleen meer programmeur maar een bedrijfsleider. Ik ben de enigste full-time werknemer van het bedrijf en heb dus het contact met klanten, maak de websites, marketing, manage personeel, etc. Ik leerde mezelf alles op technisch en organisatorisch gebied, het enige waar het nog aan ontbreekt is het financiele/belastingtechnische plaatje. Dat doet mijn baas nog. De hoofdtelefoon staat inmiddels ook op mijn bureau, en toen we werden gevraagd voor een lezing ben ik daar naartoe gegaan en mijn baas niet. Op die lezing werd ik aangesproken door multinationals die super tevreden waren met het werk dat we (ik dus) voor hun hadden gedaan. Goed gevoel uiteraard.
Onlangs is me een aanbod gedaan om 15% te krijgen in het bedrijf. Een belofte die al een paar maanden geleden ingewisseld moest worden, maar nog niet is gebeurt. De gedachte hierachter is dat "het mijn bedrijf wordt", volgens m'n baas en de andere aandeelhouder: zijn vader.
Ondertussen merk ik dat ik geen goeie werknemer meer kan zijn. Veel beslissingen ben ik het niet mee eens (als ik dat vertel dan komt het er toch op neer dat ik 'geen gelijk heb') en werken voor een bepaald type klanten (lees: naabs) is gewoon niet mijn ding. Nou kun je zeggen: hoe kun je leven zonder zakelijke klanten? Door eigen projecten, aangezien ik veel goeie ideeen heb op dat vlak (vind ik zelf, kuch). Dit wil ik gaan doen met een studerende vriend, later wellicht in VOF vorm. Ik stelde mijn baas voor om dit in de avonduren te gaan doen, aangezien we dan mijn projecten kunnen scheiden van het werk voor klanten. Ik zou dit ook achter zijn rug kunnen doen, maar ik wil hem niet bedriegen. En daarnaast heb ik een exclusiviteitsclausule ondertekend (ook al vind ik dat dat hier niet van toepassing is: werk op uurbasis is iets anders dan wat ik wil gaan doen).
Gister hoorde ik echter dat dit niet op prijs wordt gesteld, en dat er van me verwacht wordt dat ik deze projecten voor de zaak ga doen. Ik heb immers een laptop gehad en een salaris verhoging sinds deze maand (1000 brutto, ik ben 20) en dat is allemaal om me op dat vlak te sturen, aldus m'n baas.
Ik weet niet hoe ik hierover moet denken of wat ik nu verder moet doen. Aan de ene kant denk ik dat het inderdaad logisch is om dat soort dingen voor de zaak te doen en wil ik absoluut geen ruzie starten met mensen die ik als m'n vriend beschouw. Aan de andere kant voel ik me in mijn creativiteit misbruikt en berooft van m'n vrijheid. Wat ik het liefste zou willen is een manier om alvast een goedlopend project neer te kunnen zetten, zodat ik mezelf kan testen als ondernemer en wellicht later me hier full-time op storten.
Weet iemand hier iets over op te merken? Ziet iemand een oplossing? Is deze situatie logisch en eerlijk? Bekijk het zo objectief mogelijk.
Bedankt alvast voor de moeite!
Ik begon als 18 jarig broekkie bij een klein beginnend webdesign bedrijf. Ik werd aangenomen door m'n baas, die op dat moment al 5 jaar ervaring rondom internet en een faillisement in z'n broekzak had. Hij leerde me alles qua ondernemen/PHP/etc., alhoewel: ik leerde het me zelf en hij gaf de richting aan.
We zijn nu pakweg drie jaar verder. Mijn baas is directeur, maar staat niet meer op de loonlijst. Hij houd zich nu bezig met andere werkzaamheden voor een bedrijfje dat hij een jaar geleden heeft gestart. Dat bedrijf loopt enorm goed, en dat zie ik onder andere in de bedragen die ik hem hoor noemen aan de telefoon en de gloednieuwe pimpbak die hij op de parkeerplaats heeft staan.
Ikzelf ben ondertussen niet alleen meer programmeur maar een bedrijfsleider. Ik ben de enigste full-time werknemer van het bedrijf en heb dus het contact met klanten, maak de websites, marketing, manage personeel, etc. Ik leerde mezelf alles op technisch en organisatorisch gebied, het enige waar het nog aan ontbreekt is het financiele/belastingtechnische plaatje. Dat doet mijn baas nog. De hoofdtelefoon staat inmiddels ook op mijn bureau, en toen we werden gevraagd voor een lezing ben ik daar naartoe gegaan en mijn baas niet. Op die lezing werd ik aangesproken door multinationals die super tevreden waren met het werk dat we (ik dus) voor hun hadden gedaan. Goed gevoel uiteraard.
Onlangs is me een aanbod gedaan om 15% te krijgen in het bedrijf. Een belofte die al een paar maanden geleden ingewisseld moest worden, maar nog niet is gebeurt. De gedachte hierachter is dat "het mijn bedrijf wordt", volgens m'n baas en de andere aandeelhouder: zijn vader.
Ondertussen merk ik dat ik geen goeie werknemer meer kan zijn. Veel beslissingen ben ik het niet mee eens (als ik dat vertel dan komt het er toch op neer dat ik 'geen gelijk heb') en werken voor een bepaald type klanten (lees: naabs) is gewoon niet mijn ding. Nou kun je zeggen: hoe kun je leven zonder zakelijke klanten? Door eigen projecten, aangezien ik veel goeie ideeen heb op dat vlak (vind ik zelf, kuch). Dit wil ik gaan doen met een studerende vriend, later wellicht in VOF vorm. Ik stelde mijn baas voor om dit in de avonduren te gaan doen, aangezien we dan mijn projecten kunnen scheiden van het werk voor klanten. Ik zou dit ook achter zijn rug kunnen doen, maar ik wil hem niet bedriegen. En daarnaast heb ik een exclusiviteitsclausule ondertekend (ook al vind ik dat dat hier niet van toepassing is: werk op uurbasis is iets anders dan wat ik wil gaan doen).
Gister hoorde ik echter dat dit niet op prijs wordt gesteld, en dat er van me verwacht wordt dat ik deze projecten voor de zaak ga doen. Ik heb immers een laptop gehad en een salaris verhoging sinds deze maand (1000 brutto, ik ben 20) en dat is allemaal om me op dat vlak te sturen, aldus m'n baas.
Ik weet niet hoe ik hierover moet denken of wat ik nu verder moet doen. Aan de ene kant denk ik dat het inderdaad logisch is om dat soort dingen voor de zaak te doen en wil ik absoluut geen ruzie starten met mensen die ik als m'n vriend beschouw. Aan de andere kant voel ik me in mijn creativiteit misbruikt en berooft van m'n vrijheid. Wat ik het liefste zou willen is een manier om alvast een goedlopend project neer te kunnen zetten, zodat ik mezelf kan testen als ondernemer en wellicht later me hier full-time op storten.
Weet iemand hier iets over op te merken? Ziet iemand een oplossing? Is deze situatie logisch en eerlijk? Bekijk het zo objectief mogelijk.
Bedankt alvast voor de moeite!
[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 28-09-2005 17:54 ]