De regering wil een bestedingsimpuls geven aan de Nederlandse economie. Ik heb een idee. Dat maakt in een klap veel geld vrij en stimuleert de economie, het zorgt voor een verschuiving van bestedingen van buitenland naar binnenland, voor minder administratieve rompslomp, en geeft mensen meer eigen verantwoordelijkheid.
Nou,da's grotendeels wel een groot staaltje onzinredernatie:
1) Hoezo maakt het geld vrij? Zit het geld nu gevangen dan? Ja, enigszins, maar voor een overzichtelijke termijn. Mensen die dusdanig van maand tot maand leven zullen niet plots gered zijn door die 8%, dus hoeveel vrijer worden de mensen er nu werkelijk van?
2) Stimuleert de economie? Door een sigaar uit eigen doos te krijgen, maar dan in stukjes geknipt? Hoe zou dat de economie stimuleren?
3) Verschuiving van bestedingen van buitenland naar binnenland? Dus de mensen gaan nu plots niet meer op vakantie? Wat een onzin ....
4) Minder administratieve rompslomp .... tja, dat is wel zo. Nadeel is dat alle salaris-, belonings- en administratiesystemen nu werken met de vakantiegeld. Dit omzetten naar een andere vorm kost enorm veel geld. Geld dat wel in de economie terecht komt, maar niet zo snel bij de burger.
5) Meer eigen verantwoordelijkheid: absoluut mee eens. Het rare is alleen dat dit dus weer niet klopt met punt 3. Als mensen meer verantwoordelijk zijn, zullen ze zelf beter met hun geld omgaan, dus zullen ze toch maar zelf gaan sparen voor die vakantie (want ik verwacht niet dat mensen minder reislustig worden plotseling) en dat zorgt dus totaal niet voor een verschuiving van bestedingen van buitenland naar binnenland.
En de mensen die het niet lukt om te sparen zijn kennelijk niet volwassen genoeg om goed met geld om te gaan. Juist deze groep mensen zal hun geld sneller uitgeven aan kleine luxe dingen voor die 8% in de maand, waardoor een gemeen goed als vakantie er bij inschiet, waardoor ze op een ander nivo dus juist armer worden.
Ik zie in deze betoging eigenlijk een populistisch politiek tintje: "Geef de mensen hun geld, jullie gemene werkgevers en regering! Hoe durven jullie dat ons te onthouden!" en dat stoort me. Werkelijk, er is geen enkel direkt probleem met de huidige regeling en geen direkte winst te behalen, maar door het op emoties te spelen lijkt het plots (voor sommigen) een geweldig idee.
Mij maakt het persoonlijk niet uit. Ik kan prima sparen, heb zelfs in mijn meest barre tijden als student een spaartegoed gehad, dus het verschil zal er voor mij nauwelijks zijn. Ik zal dus ook niet plots meer gaan uitgeven, of minder op vakantie gaan.
Ik denk wel dat iedereen zich bewust moet zijn dat een nieuwe verandering meer onzekerheid en ook eenmalig extra kosten met zich meebrengt. Willen we dat soort omzetting nu doen, in een toch al onrustig politiek en economisch klimaat, waarin juist vertrouwen in onszelf en elkaar van het grootste belang is om dit land economisch en sociaal weer op de rails te krijgen?