Ik wil een poging wagen om al de
confusion. . .

. . . over het niet bestaan van middelpuntvliedende kracht de wereld uit te helpen. Het probleem is dat er veel over gesproken word maar bar weinig informatieoverdracht geleverd wordt. De grootse fout in deze discussies is dat men aannamen maakt welke onjuist zijn en dat tevens deze aannamen zelden worden uitgesproken.
Als je over een bewegend object praat dat een willekeurige
kromme volgt. . .hoeft helemaal geen cirkelvorm te zijn. . .zijn er twee krachten welke van belang zijn
1) de
actiekracht welke de vorm van de baan bepaald
2) de
reactiekracht welke gelijktijdig optreedt
Deze vormen een reactiepaar en de krachten zijn precies tegengesteld en uiteraar ook gelijk in grootte.
De actiekracht welke op een gegeven punt op de baan verantwoordelijk is dat het object. . . voor een instant. . . een rotatie center heeft is de
centripetale kracht mV^2/R (middelpunt zoekend).
De reactiekracht bestaat wel degelijk. . . maar werkt niet op het zelfde object dat op de kromme baan beweegt. . .het werkt op het object dat het
ontstaan van de centripetale kracht veroorzaakt. . .dat is het essentiële punt in deze discussie (sommige mensen hebben dit wel aangeduid maar het onduidelijk uitgelegd).
Neem de ronddraaiende emmer met water er in en beschouw twee
free body diagrammen:
A.
De emmer: de centripetale kracht
naar het draaicenter toe veroorzaakt de continu versnelling en dus
beweging van de emmer naar het draaicenter toe. . . net als in het boekje
De Maan Valt! wordt verklaard hoe de maan door de aarde naar zich
toe getrokken wordt en naar het centrum van de aarde gericht is, trekt het touw (of een arm), aan de emmer.
B.
Het draaicenter: de reactiekracht van het touw, dat aan het draaicenter vast zit, en waardoor de emmer in zijn cirkelbaan gehouden wordt, trekt
aan het draaicenter en is centrifugaal. . .middelpunt vliedend.. . .het is een werkelijke kracht.
Als de middelpunt vliedende kracht er niet zou zijn zou de emmer niet in een kromme baan bewegen. . .de middelpunt zoekende kracht zou er ook niet zijn.
Misschien is het doelmatig om het kinderboekje
De Maan Valt eens te lezen.
De stelling dat de centrifugale kracht een
schijnkracht is een
misvatting welke veroorzaakt wordt door een analyse methode voor de dynamica: het D’Alembert’s Princiepe.
Met deze analysemethode word een versnellend object in
balans geacht te zijn zodat de som der krachten 0 is. Dit houdt in dat alle externe krachten welke op het object inwerken uiteindelijk voor de versnelling verantwoordelijk zijn. Dit betekend dat als de som der krachten naar
rechts wijst er een D’Alembert Kracht naar
links is met grootheid m(dv/dt). . .even de term v(dm/dt) voor massaverlies of massa aanwas weggelaten:
m(dv/dt) <-----------object------------> Fe
De versnelling is naar rechts maar de D’Alembert Kracht is naar links en is een
schijnkracht OP het object zodat er een dynamische balans van kracht is.
Dit is ook zo als je de dynamiek van de ronddraaiende emmer analyseert: De D’Alembert Kracht OP de emmer is niet de zelfde kracht welke door het touw OP het draaicenter wordt uitgeoefend. Uiteraard zijn deze D’Alembert Kracht en de Centrifugaal kracht numeriek gelijk maar de centrifugale kracht is een echte kracht.
Als je met deze beschouwing een object in een centrifuge analiseert dan is het niet zo dat er een kracht is welke het object tegen de centrifugewand drukt maar juist andersom: het object veroorzaakt een reactiekracht op de centrifugewand. Dat is de centrifugale kracht welke bestaat en word OP de centrifugewand uitgeoefend.
In een
Vortexbuis geldt dit zelfde principe natuurlijk ook

Het circulerende water drukt OP de vortexbuiswand en de wand ervaart de centrifugale kracht.
[
Voor 5% gewijzigd door
Verwijderd op 18-03-2005 03:51
]