Rare denkwijze....ziekte? naam?

[Atmoz]

Al enige jaren heb ik iets heel raars. Een paar voorbeelden van het "probleem":

Als ik naar de wekker radio kijk en het is bijvoorbeeld 10:31 dan houd ik mijn ogen dicht, en dan mag ik niet meer kijken totdat het 10:32 is. Als ik dan toch kijk voordat het 10:32 is, of het gebeurt per ongeluk (doordat ik te vroeg kijk) dan denk ik steeds dat er iets ernstigs gaat gebeuren.

Of als ik met iemand TV aan het kijken ben, en hij zapt wat door de zenders. En ik zie bijvoorbeeld een reclame. Dan neem ik me zelf voor dat ik die MOET afkijken zonder dat ik zeg: laat effe staan. Dus dan hoop ik zeg maar dat diegene niet verder zapt. Anders gebeurt er weer iets.

Of als ik bijvoorbeeld naar mijn kamer loop. En onderweg naar mijn kamer mag er geen auto ons huis passeren. Als dat wel gebeurt denk ik weer dat er iets gaat gebeuren.

Allemaal van dat soort rare dingen. Het gaat gewoon vanzelf. Ik kan dat gedenk van die rare fratsen niet gewoon laten. Het is niet ernstig, maar het valt gewoon op.

Is daar een naam voor? En hebben meerdere mensen dit?

[Thijsch]

ik herken dat vooral het voorbeeld van die wekker

maar ik weet verder niet hoe het heet.

[Verwijderd]

ja, dat heet dus "dwangmatig <aaargh, zelf ook vergeten> "

[xentric]

Dit neigt wel een beetje naar neurotische trekjes. Ik weet niet of
het bijvoorbeeld zo ver gaat als mensen die bijvoorbeeld per dag
ongeveer 120 keer per dag hun handen willen wassen omdat ze hun handen
echt vuil vinden. Zoiets heet een dwangneurose geloof ik.

Als je er echt last van begint te krijgen dan zou ik toch eens naar
de dokter gaan. Die kan jou naar specialisten doorverwijzen indien hij
dat nodig acht.

Maar hou goed in de gaten dat niemand helemaal normaal is. Er bestaat
geen perfect mens. Iedereen heeft wel een afwijking en dus moet je
dit ook niet zien alsof er iets ergs met je aan de hand is.
Het kan zelfs tijdelijk zijn en allerlei oorzaken hebben.

Ik ben natuurlijk geen kundige beoordeler, dus ik ben benieuwd wat
de anderen hier over te zeggen hebben.

[Verwijderd]

Volgens mij heet dat Paranoia..

[Verwijderd]

Op dinsdag 30 april 2002 17:08 schreef xentric het volgende:
[knip]..dwangneurose...[knip]

Ja, dat woord zocht ik dus Zoiets kan je inderdaad een dwangneurose noemen.

[Atmoz]

Dus meer mensen hebben dit soort van klein "probleem". Ik zie het niet als ernstig, maar soms is het zo raar. Dan wil ik het niet denken, maar gebeurt het gewoon. Het zijn overigens veel meer dingen dan alleen deze 3 voorbeelden. Ik schat ongeveer per dag gemiddeld 2 a 3 keer. In de gekste situaties. Maarja je kunt er zelf niets aan doen dus?>

[xentric]

Lees deze FAQ over dwangneurose eens en kijk of er iets bekends in
staat. Misschien dat je dan een duidelijker beeld krijgt voor jezelf
of het ernstig is of niet.

http://www.ocdvriendenkring.org/info/faq.htm

Vooral dit stukje lijkt een redelijke beschrijving te geven:

Om dwanggedachten te laten verdwijnen maken veel patiënten gebruik van dwanghandelingen. Die handelingen kunnen variëren van allerlei dingen (kranen, deuren, licht) controleren omdat de patiënt bang is dat er anders rampen zullen gebeuren, tot het voortdurend schoonmaken van van alles en nog wat om besmetting tegen te gaan. Weer anderen proberen rampen te bezweren -en hun dwanggedachten te sussen- door steeds vaste rituelen uit te voeren: bijvoorbeeld voorwerpen op een bepaalde manier neerzetten.

[Cookie]

Op dinsdag 30 april 2002 17:00 schreef atmoz het volgende:
Al enige jaren heb ik iets heel raars. Een paar voorbeelden van het "probleem":

Als ik naar de wekker radio kijk en het is bijvoorbeeld 10:31 dan houd ik mijn ogen dicht, en dan mag ik niet meer kijken totdat het 10:32 is. Als ik dan toch kijk voordat het 10:32 is, of het gebeurt per ongeluk (doordat ik te vroeg kijk) dan denk ik steeds dat er iets ernstigs gaat gebeuren.

Of als ik met iemand TV aan het kijken ben, en hij zapt wat door de zenders. En ik zie bijvoorbeeld een reclame. Dan neem ik me zelf voor dat ik die MOET afkijken zonder dat ik zeg: laat effe staan. Dus dan hoop ik zeg maar dat diegene niet verder zapt. Anders gebeurt er weer iets.

Of als ik bijvoorbeeld naar mijn kamer loop. En onderweg naar mijn kamer mag er geen auto ons huis passeren. Als dat wel gebeurt denk ik weer dat er iets gaat gebeuren.

Allemaal van dat soort rare dingen. Het gaat gewoon vanzelf. Ik kan dat gedenk van die rare fratsen niet gewoon laten. Het is niet ernstig, maar het valt gewoon op.

Is daar een naam voor? En hebben meerdere mensen dit?

Zolang jij en je omgeving er geen last van hebt, is er waarschijnlijk niet echt een groot probleem om je zorgen over te maken. Als je er dingen voor gaat laten en angsten krijgt, zou ik niet lang aarzelen en naar je huisarts gaan. Die kan dan met je bespreken of en wat er verder bekeken kan worden.

Er zijn mensen waarbij dit gedrag langzaam maar zeker steeds grotere vormen aanneemt, zoals bijvoorbeeld 10x terug naar binnen gaan om te checken of het gasfornuis echt dicht gedraaid is, of mensen die niet op de voegen tussen stoeptegels mogen stappen omdat ze denken dat er dan iets heel ergs zal gebeuren. Dit noemt men dwangmatig neurotische gedragsstoornisen (obsessive compulsive disorders). Een andere vorm zijn angststoornissen en fobieën, zoals plein- of straatvrees, enz. Laat je overigens niet bang maken met wat je daaronder vindt als je het gaat opzoeken. Dit soort eigenschappen (neurotisch gedrag) heeft iedereen wel ergens, van zeer licht (vingers trommelen, of bang in het donker) tot ernstig (deuren 20x opnieuw dicht doen, smetvrees) . Nogmaals, bij twijfel: een gesprekje met huisarts (-> doorverwijzen) en/of psycholoog kan geen kwaad en kost je waarschijnlijk ook niks. Je bent nog jong en des te vroeger bepaalde problempjes opgespoord worden, hoe makkelijker het is er iets mee te doen. Als je op je 60e nog je gedrag en denkwijze moet aanpassen, wordt het een stuk lastiger . Een mogelijke oorzaak kan een innerlijke angst/onzekerheid/conflict zijn o.i.d. die niet opgelost wordt/werd, waardoor iemand de spanning/aandacht afleidt naar andere zaken. Maar o.k., ik ben geen psycholoog, dus til er niet te zwaar aan wat ik zeg. Suc6.

[WOmBaT]

Ik had dat vroeger altijd met stoeptegels... Ik moest altijd in een rechte lijn lopen of telkens een overslaan... Altijd zo'n patroon... Ben er nu lekker vanaf

[Tourniquet]

Zoiets heet een dwangneurose toch?

(edit) Maar dat was al gezegd zie ik nu. Nevermind

[Keida]

Misschien heb je de film met Clint Eastwood wel gezien [damn hoe heette die ook alweer, Imdb geeft geen uitsluitsel]. Dat is pas echt dwangneurose, dit heeft iedereen wel een beetje..

[Atmoz]

Ik heb net effe wat teksten doorgelezen. Er staat dat het met het serotoninegehalte (stof in de hersenen) te maken heeft. Als je dit te weinig hebt, dan kun je dat gevoel krijgen. Het is ook niet zo heel erg ofzo, maar ik wilde het nu toch wel eens graag weten hoe en wat. Er stond ook iets met 100x per dag handen wassen enzo, maar dat heb ik totaal weer niet. Of heel netjes en verantwoordelijk zijn. Ik ben het tegengestelde eigenlijk. Sommige dingen kloppen een beetje met het motief, en andere weer helemaal niet. Een gemengt iets kun je zeggen. Echt raar. Maarja ik lees nog effe wat verder.

[Shagura]

Had ik vroeger ook, totdat ik in diezelfde regeltjes (over .. seconden moet ik .... anders ....) zei dat het allemaal niet meer gold. Klinkt heel dom, maar sindsdien heb ik het nooit meer gedaan

[NuKeM]

Ja dit ken ik...
Ik heb er niet zoveel last van (niet elke dag) maar ik doe deze dingen eerder uit verveling.
Bv. als ik te voet naar huis ga en ik verveel mij, dan stap ik niet op de voegen van het wegdek ofzo.
Die wekker dat heb ik ook, vooral in de morgen, als ik nog half slaap dan doe ik dit wel eens of s'avonds wil het ook wel eens gebeuren. Ik heb wel niet dat ik zeg 'indien ... niet, dan zal er iets ergs gebeuren', nu ja meestal niet.
Ik doe het gewoon voor de fun
Wat ik niet voor de fun doe is altijd kijken of 'een electrisch apparaat' wel echt afstaat voor ik ga slapen, ik kruip soms wel uit mijn bed ook al ben ik bijna 100% zeker dat het afstaat. Raar, maar kon, iedereen heeft wel van die tikjes.
Ook lichten doven/aansteken, hierbij druk ik altijd de knop hard in zodat hij zeker goed staat, ik krijg het op mijn zenuwen al bij het gedacht dat hij niet 100% goed staat lol

In mijn omgeving zie ik ook heel wat mensen die van deze dingen vertonen. Bijvoorbeeld op mijn bus naar school is er iemand die steeds helemaal vanachter in de bus wil zitten. Ze zal altijd wachten tot er een plaats vrij is en zal er ook gaan zitten en van plaats veranderen ook al is het voor 5 seconden... raar, maar ja, zoals ik al zei, iedereen heeft van deze 'tiks'.

[EL_Loco]

Op dinsdag 30 april 2002 17:35 schreef WOmBaT het volgende:
Ik had dat vroeger altijd met stoeptegels... Ik moest altijd in een rechte lijn lopen of telkens een overslaan... Altijd zo'n patroon... Ben er nu lekker vanaf

dat dee ik vroeger ook, maar dat was niet echt dwangmatig, dat was bij mij meer een spelletje

[pirke]

Op dinsdag 30 april 2002 17:35 schreef WOmBaT het volgende:
Ik had dat vroeger altijd met stoeptegels... Ik moest altijd in een rechte lijn lopen of telkens een overslaan... Altijd zo'n patroon... Ben er nu lekker vanaf

had ik ook met stoeptegels, of met traplopen, dat ik perse evenveel stappen met links als rechts moest doen...

volgens mij is dat allemaal over nu, maar als je dan achteraf terugkijkt is het best raar...

[Verwijderd]

Op dinsdag 30 april 2002 17:42 schreef Redkef het volgende:
Misschien heb je de film met Clint Eastwood wel gezien [damn hoe heette die ook alweer, Imdb geeft geen uitsluitsel]. Dat is pas echt dwangneurose, dit heeft iedereen wel een beetje..

Ik denk dat je "As good as it gets" bedoelt, waar Jack Nicholson in speelt. Zelf vond ik dat een hele goede film, en het gaat idd over een dwangneurose.

[QUILIX]

Ik had het soms ook. Als ik bijvoorbeeld op straat loop en de tegels lopen bijvoorbeeld ten einde, dan moet ik met mijn rechter voet op de nieuwe grond komen. Als ik met de linker doe dan gaat er iets vreselijks gebeuren.

Andere voorbeelden: Als ik 's nachts wakker wordt en de klok is bijv. 03.59, dan moet ik kijken totdat het 04.00 uur is.

Toen ik nog op het basisschool zat, had ik een tik die best erg was. Lach niet: Als ik met mensen praatte of naar ze keek, dan moest ik omhoog in de leegte kijken na het gesprek, anders werd ik DIE persoon Als ik bijvoorbeeld Kees zag dan moest ik boven zijn hoofd naar de leegte kijken. Als ik dat niet kon wegens omstandigheden dan zocht ik hem na een paar uur op. Want anders werd ik getransformeerd tot Kees.

Ja heel raar en gek. Maar toen was het heel normaal voor mij

[0rbit]

Mijn advies : Drink meer bier

[Verwijderd]

Kijk maar eens naar de film 'As good as it gets' met JACK NICHOLSON & HELEN HUNT

http://www.spe.sony.com/movies/asgoodasitgets/

Gaat ook over dit probleem, maar dan iets erger dan jij beschrijft.

Voorbeeldje: hij gebruikt zo'n tien stukken zeep om één keer z'n handen te wassen. Als'ie binnen komt, doet'ie altijd het licht aan, uit, aan, uit en weer aan

[Keida]

Op dinsdag 30 april 2002 23:00 schreef Reino het volgende:

[..]

Ik denk dat je "As good as it gets" bedoelt, waar Jack Nicholson in speelt. Zelf vond ik dat een hele goede film, en het gaat idd over een dwangneurose.

Owwwww, ja dom dom dom. Dat was inderdaad met Jack. Ja leuke film. Hij moest ook precies op elke stoeptegel gaan staan en het slot van de deur ongeveer 10 keer open en dicht doen...

[Verwijderd]

dit verschijnsel heet dus in goed nederlands: Obsessive Compulsive Disorder. Ik zie trouwens net dat er al een andere url is gegeven naar een Nederlandstalige site, hier is d'r nog eentje:

http://www.ocfoundation.org/

[BertV]

idd dwangneurose...

Dat is pas echt dwangneurose, dit heeft iedereen wel een beetje

neuh...

met die wekker... ik heb altijd wel dat ik precies om 7:00 m'n bed uitstap maar dat is meer omdat ik mezelf dan beter kan dwingen om niet te lang te blijven liggen.

Atmoz, kijk wel uit dat het niet erger wordt want het klinkt niet "gewoon". (wat dat ook mag zijn) Ik weet dat er medicijnen zijn om dit soort dingen te onderdrukken.

[Midas]

Ik ken het verschijnsel zoals in de openingspost is vermeld ook wel. Maar het is dan echt puur uit tijdverdrijf als ik even niks te doen heb. Ik sluit dan weddenschapjes met mezelf af: "Ik mag pas dit, als..." Maar het blijft bij deze incididenten, en het verliezen van zo'n weddenschap heeft geen nadelige gevolgen Ik koppel er geen einde van de wereld of ongeluk aan.

Het is denk ik ook geen vreemd verschijnsel, getuigende de quote van Kinderen voor Kinderen: "Een been in de stoep en een been de goot, en als ik dat niet doe, dan ben ik morgen dood". ER zijn natuurlijk verschillende gradaties, met dwangneurose aan de top. Laat ik zeggen dat ik op de bodem zit.

Op woensdag 01 mei 2002 08:06 schreef lombdude het volgende:
dit verschijnsel heet dus in goed nederlands: Obsessive Compulsive Disorder.

In het goed Engels komt dat neer op: Obsessief dwangmatig gedrag Maar inderdaad, de benaming Obsessive Compulsive Disorder, afgekort OCD, wordt in Nederland gebruikt. Deze website "De OCD Vriendenkring" bevat ook veel informatie.

[Verwijderd]

Hmmzzz jah ik herken dit ook wel ik heb hier ook wel ietsjes last van, bv als ik een tekst lees die ik niet echt boeiend vind dan moet ik tot het einde van de alinea lezen voor mijn gevoel anders gaat er iets gebeuren ofzo, ik vind het best vervelend en ben er een tijdje vanaf geweest maar toch weer op terug gekomen weet niet hoe

Heel raar is dit en het zal idd wel iets dwangmatigs zijn...

[Verwijderd]

hehe dat heb ik ook een beetje, vooral dat traplopen had ik vroeger erg te pakken.
Nu is het enkel met handen wassen zo, ik was mijn handen zon 30 keer per dag ofzo.
Ik kan er best wel mee leven dat ik dus altijd schone handen heb, ik moet er mijn slaap niet voor laten ofzo :-)

edit:

reactie op evelien: inderdaad, centrale vergrendeling van op afstand is echt EVIL...

[Verwijderd]

Ik ben echt blij te horen dat er nog mensen zijn met dit probleempje.

Nu gaat het veel beter maar zo'n paar jaar geleden had ik daar echt heel veel last van.
Ik controleerde haast heel de nacht mijn wekker. Ik controleerde of ik mijn wekker heb aangezet. En ik deed mezelf zo twijfelen dat ik echt begon te twijfelen of ik mijn wekker wel daadwerkelijk heb goedgezet. Dus licht aan en nog eens controleren. Na een half uur weer controleren ... En alsof dat nog niet genoeg was had ik een tweede wekker, via gsm. Want stel dat electriciteit uitvalt s nachts dan ging mijn gewone wekker niet af. En mijn gsm controleerde ik ook vaak s nachts.

Ik was samen met een vriend uitgegaan en mijn auto ergens geparkeerd. Mijn auto gesloten en toen we zo'n 100m verder waren twijfelde ik of ik wel goed gesloten heb ... Dus terugkeren en nog eens opendoen en terug sluiten.
Ik was terug 100m verder en begon weer te twijfelen. Want ik heb misschien 1 keer teveel 'gesloten' (centrale) waardoor misschien open was. Dus terug opendoen en sluiten.
Weer 100m verder en begon terug te twijfelen ... mijn vriend maakte zich boos en vertelde me dat t zeker gesloten is. Maar ik was niet zeker dus nog 1 maal teruggekeerd.
We waren weer 100m verder en ik begon weer te twijfelen
Ik ben niet teruggekeerd maar kheb wel heel den avond getwijfeld.

Ik begon me pas goed zorgen te maken toen ik echt 'dwangmatig' gevoel bij had. Ik MOEST en ZOU die wekker controleren ...
En het bleef niet bij die wekker, als ik met de auto reed en als ik op een bepaald punt gekomen was MOEST ik mijn ogen toe doen en tot tien tellen

Ik maakte voortdurend 'weddenschappen' met mezelf en ik MOEST dat gewoon doen ... want als ik t niet deed dan voelde ik me echt rot.

[Verwijderd]

ik herken het ook allemaal, het verhaal met die stoeptegels, het verhaal met traplopen (ik moet altijd met me rechterbeen uitkomen) en het verhaal met de wekker ook wel beetje. HEb welleens gehad dat ik hem tijdens het extra controleren eens heb uitgezet per ongeluk. Was ook enige keer in me leven dat ik me versliep
maarja niet te erg laten worden dus

[Verwijderd]

dwangneurose is op zich niks mis mee. .. totdat het je leven gaat beheersen . ..

zover ik weet zit dwangneurose tussen die twee dingen aan je hoofd (?? oren !!). ..dus als iemand zegt : niks aan te doen. . dan heeftie het fout...

de vraag is alleen : beheerst het mijn leven . .. zo ja. . ga naar een psychiater. .. zo nee.... live a happy life !

[Nielsz]

Ik heb het ook wel eens, best gevaarlijk, want ik moet altijd X seconden mijn ogen dichtdoen onder het rijden

[Verwijderd]

toch wel raar dat het MOET...maar vind het wel leuk om te horen dat een hele hoop mensen echt precies hetzelfde hebben..Achja zo lang het je leven inderdaad niet gaat overheersen kan het geen kwaad.
Met dat autorijden is wel gevaarlijk dan trouwens, zou ik toch ff hardop tegen jezelf "niet doen!" zeggen

[Nielsz]

Bij mij is het trouwens niet zo dat ik anders dood ga of een vreselijke ziekte krijg ofzo (misschien juist daarom ) , maar het 'moet' gewoon

Hetgene waar ik het meest last van heb, en ik denk dat dat ook een dwangneurose is:
Ik moet mijn ogen dichtknijpen. En dan niet zomaar dichtdoen, maar zo, dat mijn mondhoeken meetrekken. Ziet er niet uit. En hoe het gekomen is: "Ik zat eens op school, en dacht, goh, een verslaving hebben, da's best leuk. Hmm wat is er niet schadelijk? M'n ogen dichtdoen. " En sindsdien heb ik het dus
Mijn vriendin vindt het wel schattig, ik schaam me dood

[Verwijderd]

Op dinsdag 30 april 2002 17:00 schreef atmoz het volgende:
Al enige jaren heb ik iets heel raars. Een paar voorbeelden van het "probleem":

... Als ik dan toch kijk voordat het 10:32 is, of het gebeurt per ongeluk (doordat ik te vroeg kijk) dan denk ik steeds dat er iets ernstigs gaat gebeuren.

lijkt me dwangmatig gedrag, zou een symptoom van authisme kunnen zijn. ik zou het aan mn huisarts vragen als ik jou was.

[Atmoz]

Ik ken nog iemand die iets wazigs had/heeft:

Ze had een baby, en dacht de hele tijd: als ik hem laat vallen is hij dood. Maar liet hem niet echt vallen maar dacht het wel de hele tijd. Ze vertelde me dat het vrij normaal is zoiets. (ze is zelf erg geleerd en psyciater enzo). Ik weet niet of deze "ziekte" ook een naam heeft, en of het met dit hele verhaal te maken heeft. Dit zelfde heb ik eigenlijk altijd als ik een laptop of beamer draag. Iedere keer dat gevoel: als ik hem nu laat vallen worden ze boos op me. Vreemd!!!

Nog iets anders raars: Je staat in de lift, en je weet dat niemand je kan zien/horen. En vlak voordat de deur open gaat trek je heel effe een gekke bek. Ook zoiets waarvan ik me afvraag of ik nog wel helemaal tik. Vrienden van me hebben dat ook soms. Maar dan weer iets anders.

[Verwijderd]

zolang je hele leven er niet van afhankelijk is lijkt het mij ook geen probleem, maar je zou eigenlijk wel moeten proberen of je er ook zonder kunt. Blijf je - hoe hard je ook probeert - last houden van dwangmatige neigingen en het dus je leven beheerst, dan lijkt het me toch verstandig hulpt te gaan zoeken

Het lijkt nu misschien onschuldig, maar kan ernstige vormen aannemen helaas

[Verwijderd]

Ik ken het wel een beetje!!

De volgende keer als je je ogen weer dicht doet voor de wekker jezelf op je kop geven en gewoon iets anders doen en/of denken.

Mischien makkelijk om te zeggen, maar is gewoon het simpelste en het makkelijkste!!

[xentric]

Op woensdag 01 mei 2002 16:17 schreef Nielsz het volgende:
Ik heb het ook wel eens, best gevaarlijk, want ik moet altijd X seconden mijn ogen dichtdoen onder het rijden

Ik ben blij dat je zelf realiseerd dat dit soort geintjes gevaarlijk zijn !
Je kan het ongeveer zien als rijden onder invloed. Niet doen ! Je brengt
namelijk niet alleen jezelf in gevaar maar ook de rest van de mede-wegge-
bruikers.

Keep a hold of yourself !

[BertV]

X seconden in het verkeer je ogen dichtdoen kan precies genoeg zijn om mij omver te kegelen...

Serieus, als je met dit soorten dingen zit of/dus zo'n topic opent dan lijkt dit mij het goede moment om er iets aan te doen.

[Verwijderd]

ik denk dat dit niet echt ernstig is, ikheb ghet zelf ook vaak. Nog een stom voorbeeld (en ik ben er achter gekomen dat heel veel mensen dit doen iig wel mijn vrienden) als je in de auto zit elke keer met je vinger of voet tikken als er een boom voorbijkomt.

Het is niet echt erg, maar als je ECHT er van overtuigd bent dat je leven vreselijk afloopt als je iets foout doet dan wordt het wel echt lastig. Als je het na een minuut vergeten bent, i would say no problem.

[Nielsz]

Op donderdag 02 mei 2002 12:20 schreef spott het volgende:
ik denk dat dit niet echt ernstig is, ikheb ghet zelf ook vaak. Nog een stom voorbeeld (en ik ben er achter gekomen dat heel veel mensen dit doen iig wel mijn vrienden) als je in de auto zit elke keer met je vinger of voet tikken als er een boom voorbijkomt.

Jah, doe ik ook. En dan je linker- en rechtervoet afwisselen per boom.

[CyberSnooP]

Ik heb ook een hele poos dit soort dingetjes gehad. Maar zonder daar echt bewust mee bezig te zijn ben ik er ook weer van af gekomen.

Zo moest ik voor het slapen gaan altijd verschillende (maar wel iedere keer dezelfde) plaatsen op m'n bed enkele minuten vasthouden. Of bijvoorbeeld alle ringetjes van m'n schoenen aanraken voordat ik er mee mocht lopen.

Het verschil is echter dat jij volgens mij de mogelijke gevolgen wat sterker voelt. Probeer jezelf er van te overtuigen dat er nog nooit iets is gebeurd door dat bijvoorbeeld iemand wegzapte bij wat jij moest zien.

[me1299]

hehe, ik heb dat vroeger ook wel gehad. Ik hield altijd m'n adem in als er een auto langskwam. En als ik langs geestelijk zieke mensen liep enzo

Maar goed ik heb daar nu geen last meer van

Alhoewel ik nog steeds wel eens kleine dingetjes heb zoals van die wekker. Alleen niet zo regelmatig. En het leuke is dan om gewoon te zeggen, WHATEVER en lekker naar je wekker te kijken. Beetje het lot tarten dus.

[Verwijderd]

Ik probeer altijd als ik bijv ff kijk hoe laat het is , het is 17:18 en dan precies om 17:30 nog een keer kijken.. ook zoeits vaags.

[m-m]

dit is echt heel herkenbaar voor mij en ik denk dat t behoorlijk normaal is. Alleen over de witte delen van het zebrapad lopen enzo, ogen dicht tot tijd veranderd op wekker. Maar ook na 2 km ineens terug naar huis fietsen, er aan twijfelend of de deur wel op slot is. Is hij trouwens altijd.

[Verwijderd]

Op dinsdag 30 april 2002 17:47 schreef atmoz het volgende:
Ik heb net effe wat teksten doorgelezen. Er staat dat het met het serotoninegehalte (stof in de hersenen) te maken heeft. Als je dit te weinig hebt, dan kun je dat gevoel krijgen. Het is ook niet zo heel erg ofzo, maar ik wilde het nu toch wel eens graag weten hoe en wat. Er stond ook iets met 100x per dag handen wassen enzo, maar dat heb ik totaal weer niet. Of heel netjes en verantwoordelijk zijn. Ik ben het tegengestelde eigenlijk. Sommige dingen kloppen een beetje met het motief, en andere weer helemaal niet. Een gemengt iets kun je zeggen. Echt raar. Maarja ik lees nog effe wat verder.

Dus als je veel XTC slikt danne... heb je sneller dwangneurose right?

[Atmoz]

Op donderdag 02 mei 2002 13:25 schreef CyberSnooP het volgende:Het verschil is echter dat jij volgens mij de mogelijke gevolgen wat sterker voelt. Probeer jezelf er van te overtuigen dat er nog nooit iets is gebeurd door dat bijvoorbeeld iemand wegzapte bij wat jij moest zien.

Tja ik heb het ook soms hele tijden niet. Maar wat nu sinds deze topic is gestart doe ik het perongeluk iets vaker Dan denk ik steeds aan de topic enzo. Echt vaag. Maarja ik heb nog nooit gedacht: WOW ik moet hulp. Achja mischien heb ik het iets vaker dan anderen, maarja niemand is helemaal 100%. Verder gaat alles goed met me. Heb genoeg vrienden, goed op school, vriendin etc... Alleen dat is een beetje vaag. Maarja dan zou natuurlijk ook door het zuipen enzo komen. Ik ben in ieder geval niet van plan om de eerst komende jaren ermee naar de dokter te stappen. We zien het wel zullen we maar zeggen. Uit deze topic blijkt ook dat meerdere mensen soms gekke dingen hebben.

[FunkyTrip]

Heb vroeger ook allemaal van die lichte dwangneuroses gehad en nu nog steeds eigenlijk....

* voor ik ga slapen op de klok kijken en de minuut uitkijken
* kastdeuren op exact gelijke wijze opendoen en mijn knie naar binnen rammen om eventuele monsters te verrassen
* voeten tijdens het lopen eventjes exact naast elkaar zetten
* hoofd schudden (was een echte 'tic', gelukkig vrijwel onzichtbaar voor anderen)
* eventjes de wijsvingers tegen elkaar aanduwen tot ze exact evenwijdig lopen.
* licht altijd 2x aan/uitdoen. Als het maar een even getal is.
* Ook oogknipperen. Ik moet altijd een 2e keer iets zwaarder knipperen, want na 1x kwam ik in de schaduwwereld terecht dus moest ik nog een keertje knipperen

De enige 2 'tics' die ik tegenwoordig nog heb is heel soms nog die voeten naast elkaar zetten en als ik aan het fietsen/wandelen/autorijden ben en ik zie een andere voertuig/voetganger bewegen, dan *moet* ik een bepaald merkpunt gepasseerd zijn (voorbeeld: ik *moet* de boot voorbij gefietst zijn voor hij onder de brug verdwijnt). Gelukkig ga ik er niet harder door fietsen ofzo.

Al die tics gaan vanzelf wel weer over. Het is wel een teken dat je vrij gespannen bent en die spanning zoekt een uitweg.

[TB]

Ik heb zelf ook altijd zoiets als ik op de fiets zit:
Als ik naar school fiets staan er veel boompjes/paaltjes etc. langs de weg. Ik "moet" dan altijd zo uitkomen dat, als ik met mijn voet het onderste punt van de trapper heb bereikt, ik tussen de paaltjes/boompjes ben en niet ernaast. Dat voelt gewoon niet lekker dan. Ook zoiets vaags.

[m-m]

dit topic motiveert mij haast om serieus hulp te gaan zoeken.... ahoewel, tis niets ernstigs mag ik hopen?

[Verwijderd]

Op woensdag 01 mei 2002 18:35 schreef atmoz het volgende:
Nog iets anders raars: Je staat in de lift, en je weet dat niemand je kan zien/horen. En vlak voordat de deur open gaat trek je heel effe een gekke bek. Ook zoiets waarvan ik me afvraag of ik nog wel helemaal tik. Vrienden van me hebben dat ook soms. Maar dan weer iets anders.

Stephan, dat heb ik je nog nooit zien doen!?

Maar ik zal der op gaan letten

[Cool_Willy]

Dat van die stoeptegels en alleen op het wit van de zebrapaden lopen heb ik ook gehad, toen ik 10 was ofzo... Ik ben er gewoon overheengegroeid, ik stopte gewoon ineens.
Heb geen idee waarom/wanneer ik begon, maar het stoppen was voor mij erg makkelijk, ik deed het gewoon niet meer. Overigens had ik dus wel ook dat er iets ergs zou gebeuren (kon vanalles zijn), maar heb een keer het "risico" genomen en toen er niets ergs gebeurde was ik van die (dwang)gedachtes af en kon dus ermee stoppen. Misschien ook een oplossing voor andere mensen?

[Verwijderd]

denk dat het belangrijkste criterium toch blijft of je jezelf (of anderen) in het functioneren belemmert (DSM-IV).
En dat kan dus per dwang-object verschillen.

Maar zelfs de waarneming daarvan kan verschillen.

Want hoe normaal wordt het wel niet geacht als je voordat je gaat vliegen wel
100 keer checkt of je je paspoort bij je hebt?

[Verwijderd]

Op donderdag 02 mei 2002 23:26 schreef TB het volgende:
Ik heb zelf ook altijd zoiets als ik op de fiets zit:
Als ik naar school fiets staan er veel boompjes/paaltjes etc. langs de weg. Ik "moet" dan altijd zo uitkomen dat, als ik met mijn voet het onderste punt van de trapper heb bereikt, ik tussen de paaltjes/boompjes ben en niet ernaast. Dat voelt gewoon niet lekker dan. Ook zoiets vaags.

WHAAAH PRECIES hetzelfde, doe ik ook supervaak, als het niet lukt is het echt kut maar ik ben het wel na een minuut alweer vergeten.

[Verwijderd]

Ik had vroeger toen ik klein was hetzelfde probleem.

Heel raar asl ik er nu over nadenk... ik heb het eigelijk nooit meer gehad...

wat was bij mij de rede van dit geval??

Kleurstoffen in voeding... ging ik een beetje gek van doen. ik kreeg er ook rare tics van.. (weet je wel: met je ogen knipperen, constant met je neus sniffen)

Best wel grappig eigelijk als je er over nadenkt

[Atmoz]

Op donderdag 02 mei 2002 17:24 schreef DeadMeat het volgende:

[..]

Dus als je veel XTC slikt danne... heb je sneller dwangneurose right?

Klopt!!!
Daarom moet je na het "schijven eten" altijd veel melk drinken. ---> verhoogd dat gehalte weer. Dan iser niets aan het handje. Behalve dat je de hele dag door1 bent

Ohja en dat verhaal met die trapper heb ik ook vaker met precies hetzelfde. Echt vreemd dat meerdere mensen hetzelfde doen. Maar vind het wel grappig zo

[Magic]

vroeger had ik wel dat ik het aantal plavondplaten op mijn kamer "moest" tellen (et waren er elke keer wéér 7). ik had ook dat ik niet op de voegen tussen tegels mocht lopen. ik denk dat iedereen wel zo'n tick heeft/had.

[Verwijderd]

Ik maak in me gedachten altijd een sprong over schaduw heen. Heel raar ik probeer het niet te doen maar door iets gaat me gedachten toch over de schaduwen springen net of het moet of de schaduw gevaarlijk is heel vaag.

[JnX]

Ik heb idd ook welles van zulke weddenschapjes met mezelf, soms doe ik het omdat er anders iets ergs zou gebeuren. Wel kewl trouwes dat ik dit topic tegenkom, dat ik dus niet de enige ben
T'is bij mij trouwens niet ernstig of vervelend ofzow.

[Verwijderd]

Op donderdag 02 mei 2002 23:26 schreef TB het volgende:

Ik heb zelf ook altijd zoiets als ik op de fiets zit:

Als ik naar school fiets staan er veel boompjes/paaltjes etc. langs de weg. Ik "moet" dan altijd zo uitkomen dat, als ik met mijn voet het onderste punt van de trapper heb bereikt, ik tussen de paaltjes/boompjes ben en niet ernaast. Dat voelt gewoon niet lekker dan. Ook zoiets vaags.

Heb ik ook al, maar gelukkig alleen nu en dan, en gelukkig heb ik er geen problemen mee.

Wat ik ook heb, is als ik in men bed lig, en het is bv 23u23 als ik op de klok kijk, dat ik dan MOET kijken tot het 23u24 wordt.
Zo had ik vroeger ook zoiets, das was dat ik als een gek met men ogen ging knipperen. Meestal heb je helmaal niet door dat je knippert, maar soms wel, en dan knipperde ik dan expres nog eens, omdat ik MOEST een even aantal keer knipperen, maar dan dacht ik, misschien had ik al een even aantal keer geknipperd zonder dat ik het doorhad, en dan knipper ik nog 1x, en zo maar door, totdat ik echt als een gek ging met men ogen knipperen.

Maar das gelukkig gewoon voorbij gegaan.

Ik zou zeggen, trek het je niet aan, zolang er nog nooit iemand anders, waartegen je er nog nix van gezegd hebt, opeens een opmerking over maakt. Gebeurt dit wel, dan is het teken dat je er echt wel iets aan moet doen.

Verbetert het niet, ga dan es met je huisdokter praten, maar doe het niet als het niet nodig is. Meestal gaat zoiets vanzelf voorbij.

[Dark Blue]

Ik heb het ook heel sterk, en ik zal uitleggen wat er bij mij voor theorie achter zit.

Kijk, ik zal nooit de toekomst kunnen voorspellen. Maar als ik in de bus naar huis zit en hardop zeg: ons huis brandt nooit af. Dan weet ik, dat het op hetzelfde moment aan het gebeuren is. Ik hoor andere mensen soms bluffen over 'die ramp? dat gebeurt nooit'.
Ik ga dus eigenlijk uit van 'hij/zij zei van niet...en toevallig gebeurde het dus wél.' Nee, zeg ik dan, het gebeurde juist omdat je er niet bang voor was en totaal niet geloofde dat het ging gebeuren.
Zo kijk ik er dus tegenaan, bij negatieve dingen, bijv. iemand maakt een vliegreis, als iemand dan zegt 'A.? Oh, die stort niet neer joh... dat gebeurt nooit met zo'n boeing'. Dan weet ik al dat het gaat gebeuren, en zit ik in spanning tot de kist aan de grond staat en A. veilig uitgestapt is.

Zo had ik het laatst 's nachts, ik was bij mn vriend aan de andere kant van het land, en we hadden het over enge gebeurtenissen; ik vertelde over mijn moeders huisje dat ooit half afbrandde. J. zei: 'maar dat gebeurt bij je ouders huis toch nooit joh...' en op dat moment kon ik dus geen oog meer dichtdoen. Juist omdat hij dat zei, zo concreet, wist ik dat die nacht mijn ouderlijk huis zou afbranden. Dus zei ik tegen hem 'nou zul je zien, het gebeurt dan nog echt ook'. Ik vind dit doodeng om te zeggen, maar ik heb, voor mij, het ongeluk wel afgewend. Want juist omdat ik zeg 'ha, op zeker dat dat gebeurt' gebeurt het dus níet omdat het dan geen toeval meer zou zijn.

Ik heb dus niet zozeer 'dwang'neurose in de vorm van dingen doen... ik heb het meer in de vorm van dingen zéggen, dingen dénken. Als ik eraan denk dat op een plek waar ik nu niet kan zijn, er iets ergs zal gebeuren, dan weet ik ook dat het gaat gebeuren. Ik moet dan heel nonchalant zeggen 'aaah dat gebeurt niet joh, ben je mal'... om mezelf te overtuigen. En daar raak ik met mezelf in de knup... want ik kan het nooit helemaal afwenden...

Kortom, ik ben altijd bang dat er iets engs gebeurt als ik het uitdaag, of er nonchalant aan denk. Ik spot nooit met rampen of met dood en verderf, want als je het over de duivel hebt...

Echte vormen van wat jullie beschrijven heb ik ook nog gehad, en mijn zus heeft me er vanaf geholpen...want zij stoorde zich er mateloos aan.
- zo rond mn 12e, 13e, zei ik na elke zin die ik zei altijd 'eejeh'. Uit dwang. Later werd dat dus 2x eejeh, voor als ik de eerste keer niet goed gezegd had; totdat ik in gesprekken met mensen dat echt met kuchjes moest gaan verbergen, ik móest het zeggen van mezelf, achter elke zin...een vaag gemurmel, en vrij irritant. Daar ben ik vanaf.
- ook in die tijd: alles wat ik met links aanraakte, moest ik ook met rechts aanraken en omgekeerd. En dat heb ik nu nog wel steeds een beetje.
- dat ogenknipperen heb ik een hele tijd gehad. Je bent helemaal gefocussed op hoevaak je knippert, je denkt er gewoon aan.
- Ik heb voor een dag of 3 echt vreemde hyperventilatie gehad, en was ook echt bang dat ik het nu voor altijd zou hebben... op mn zestiende, zeventiende ofzo. Ik zat in de klas en ik had constant het idee dat ik geen lucht kreeg (niet minder dan anders). Dus ik nam een grote hap lucht. Daar ging ik op letten, en na vijf minuten zat ik dus constant happen lucht te nemen. Mn klasgenote vroeg of ik flauw ging vallen, maar ik had niks...bleef gewoon sterk op mn ademhaling letten, écht irritant. Na een dag of 3 vergat ik het bij het opstaan, het is nooit meer teruggekomen.