Hallo Tweakers,
De kogel is hier eindelijk door de kerk, en er is een nieuwe HP EVA4100 besteld.
Momenteel heb ik dus 2 VMware ESX 3 hosts die dmv iscsi zijn gekoppeld de huidge iSCSI SAN.
Op de iSCSI doos heb ik 1 600GB grote disk toegewezen aan beide ESX machines, en dit is dus mijn VMFS Volume in VMWARE.
Per virtual machine wordt er dus een mapje aangemaakt, met daarin de VMDK files van de VM.
Nu komen er per ESX server 2 fibrechannel kaartjes in welke op de nieuwe EVA4100 aangesloten gaan worden.
Nu is mijn vraag eigenlijk de volgende:
scenario 1:
Wat is verstandig, wederom 1 grote virtual disk aanmaken op mijn SAN van 1,zoveel TB, en deze toewijzen aan m'n ESX Servers, en deze datastore als 1 grote VMFS Volume gaan gebruiken.
En dan vervolgens per VM weer een submap aan te gaan maken op dit grote VMFS Volume, en daar weer de vmdk files neer te zetten (zoals in de oude situatie):?
scenario 2:
Of is het verstandig om bijvoorbeeld voor mijn exchange database (100GB) gebruik te maken van RAW Device mappings in Virtual Center
Ik snap de feitelijke verschillen wel, maar heeft dit bepaalde voordelen / nadelen welke ik over het hoofd zie
Ik kan mij bijvoorbeeld voorstellen dat in geval van scenario 2, ik de LUN vrij eenvoudig aan een fysieke machine kan gaan koppelen, want er is helemaal geen sprake van VMFS partities, maar van NTFS.
Maar wat is bijvoorbeeld sneller
Alvast bedankt voor jullie hulp.
De kogel is hier eindelijk door de kerk, en er is een nieuwe HP EVA4100 besteld.
Momenteel heb ik dus 2 VMware ESX 3 hosts die dmv iscsi zijn gekoppeld de huidge iSCSI SAN.
Op de iSCSI doos heb ik 1 600GB grote disk toegewezen aan beide ESX machines, en dit is dus mijn VMFS Volume in VMWARE.
Per virtual machine wordt er dus een mapje aangemaakt, met daarin de VMDK files van de VM.
Nu komen er per ESX server 2 fibrechannel kaartjes in welke op de nieuwe EVA4100 aangesloten gaan worden.
Nu is mijn vraag eigenlijk de volgende:
scenario 1:
Wat is verstandig, wederom 1 grote virtual disk aanmaken op mijn SAN van 1,zoveel TB, en deze toewijzen aan m'n ESX Servers, en deze datastore als 1 grote VMFS Volume gaan gebruiken.
En dan vervolgens per VM weer een submap aan te gaan maken op dit grote VMFS Volume, en daar weer de vmdk files neer te zetten (zoals in de oude situatie):?
scenario 2:
Of is het verstandig om bijvoorbeeld voor mijn exchange database (100GB) gebruik te maken van RAW Device mappings in Virtual Center
Ik snap de feitelijke verschillen wel, maar heeft dit bepaalde voordelen / nadelen welke ik over het hoofd zie
Ik kan mij bijvoorbeeld voorstellen dat in geval van scenario 2, ik de LUN vrij eenvoudig aan een fysieke machine kan gaan koppelen, want er is helemaal geen sprake van VMFS partities, maar van NTFS.
Maar wat is bijvoorbeeld sneller
Alvast bedankt voor jullie hulp.