L0g0ff schreef op woensdag 24 mei 2023 @ 17:53:
Mooi filmpje. Tnx voor het delen en de vertaling. Ik weet sinds een paar weken ook dat ik ADD heb. Ben net 2 weken begonnen met medicijnen en het is inderdaad of er een mist wegtrekt. Volgende week word ik 40, ik had er uiteindelijk een burnout voor nodig maar ik ben zo blij dat eindelijk de oorzaak boven water is waarom alles zo ontzettend moeizaam is gegaan al heel mijn leven.
Fijn ook om te lezen dat ik niet alleen ben die hier zo mee worstelt en zo'n filmpje is echt zo'n herkenning. Ik zou willen dat ik hier jaren geleden achter was gekomen. Zeg maar op de leeftijd van deze dame. Dan was het allemaal een stuk eenvoudiger geweest.
Ja onbehandelde Ad(h)d levert zo vaak burnout en depressies op. Wat het echt is is gewoon niet goed bekend. De kennis bij mensen is nog steeds "het drukke jongetje dat niet stil kan zitten".
En er kan nog steeds genoeg lastig zijn. Goede en slechte dagen zoals iedereen. Maar vaak dat je weet waarom en dat je niet de enige bent is vaak al een goed gevoel.
Vriend van me twijfelde ook. Heeft een burnout gehad, nieuw werk want oude werkgever was een eikel ten tijde van het herstel. Daar wel tevreden, en wilde testen omdat die toch wel dacht dat er misschien sprake was van ADHD of iets anders.
Arts heeft hem naar huis gestuurd. Zat weer tegen een burnout aan (en nu er vol in) dus eerst herstellen en dan pas testen om te kijken waar het weg komt.
barrymossel schreef op donderdag 25 mei 2023 @ 22:51:
Hebben jullie wel eens gedacht aan dat soort AD(H)D clubjes? Om eens van gedachten te wisselen? Er zijn van die verenigingen en clubs geloof ik, maar... ik kan me daar weer eens niet toe zetten.
Maar het zou toch therapeutisch kunnen werken?
Afhankelijk van hoe je er in staat kan dat zeker ja. Zelf een soort "introductie-therapie" gehad met 2 andere mensen met de diagnose. En die andere 2 hadden er best veel aan. Alle soorten therapie kwamen kort aan bod, samen met wat tips en handvatten om te helpen met de problematiek.
Zelf heb ik er weinig aan gehad. Maar dat komt vooral omdat ik zelf al vrij veel systemen heb "ingebouwd" om er mee om te gaan. Altijd gedaan en daardoor nooit echt problemen gehad. Maar met mijn huidige werk waar deadlines van dagen, naar weken en nu maaanden tot bijna een jaar gaan.... Kwam ik toch wel in de problemen vond ik zelf (werkgever was nog prima tevreden, maar voelde mezelf niet goed).
Dus altijd een poging waard toch?
Kleine taken ;-) dus een club uitzoeken en bellen

je zit nergens aan vast als je het niets vind. En therapie kan ook best handig zijn. Zeker als je vrij "hard" voor jezelf bent en ook vrij gevoelig bent voor afwijzing e.d. kan bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie erg fijn zijn.
Dat van die "'mist" hoor ik wel vaker. Maar zelf merk ik daar weinig van. Eigenlijk merk ik heel weinig direct van de medicatie. Zowel inwerken als uitwerken voel ik niet. Enige verschil dat ik merk is dat aan het eind van de dag wat meer gedaan is. Maar het blijft verschillen van dag tot dag. Vandaag een goede dag gehad en dat met thuiswerken. Maar gisteren praktisch niets concreets gedaan.
Dus het blijft nog een beetje een struggle soms. Maar dat zal wel blijven aangezien er geen echte druk op het werk staat en het misschien ook wel wat werk is dat wat onderstimulerend kan werken.