Gisteren mijn 1ste prik gekregen. "Nu pas Jeroen?" Ja, nu pas. Ik ben 1 van die mensen die op zich voor vaccinatie is, maar met dit relatief nieuwe vaccin toch wel eventjes de kat uit de boom wilde kijken. Noem het bang als je wilt, misschien was ik dat ook wel een beetje. Nee, ik geloof(de) ook niet in de wilde verhalen van stapels doden bij de prikstraat etc etc
Omdat ik daar voor koos heb ik wel afgezien van evenementen etc en mezelf altijd aan de basisregels gehouden. Toen eind September de simpele maatregelen eraf gingen had ik al zoiets van hmm, dat vind ik best een risico en begon ik meer te neigen om het toch maar te gaan doen ook al had ik liever nog wat langer willen wachten. Toen de afgelopen weken de besmettingen hard omhoog gingen heb ik besloten om het te gaan doen.
Eigenlijk zou ik vorige week Dinsdag al gaan maar omdat ik toen neusverkouden was mocht dat niet. Gisteren ben ik dan gegaan. De prikbus stond toch wel een man of 15 voor mij. Voornamelijk twintigers in mijn beleving en enkele ouderen die voor hun 3de kwamen. Toen ik in de bus zat stond er buiten wel een rij van een man of 40.
Alles goed verlopen, stijve bovenarm. Gisteravond op tijd naar bed gegaan om extra rust te pakken. Gedurende de nacht werd het wel wat vervelend om op die arm te slapen. Vandaag ben ik heel moe, het voelt een beetje alsof ik een lichte kater heb, wat grieperig. Enfin, hopen dat het daarbij blijft.
Wat ik wel apart vond is dat ik over 3 weken al voor prik 2 kan komen. Ik dacht dat er 4 tussen zouden zitten. Ik hoef overigens geen 2de prik, want dit jaar al COVID19 gehad, maar werd wel aangeraden en ik denk dat dat ook gewoon het verstandigste is.