Floppus, begrijp me niet verkeerd, maar jouw post is het typische “neo liberale” of “VVD” verhaal wat juist het probleem is. Nee, we kennen geen honger in Nederland en de rest van het Westen maar dat betekent nog niet dat we ons niet druk mogen maken over de manier waarop ongelijkheid zich ontwikkelt.
Floppus schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 03:11:
Wat als we het omdraaien...
Hoe doen we het in Nederland ten opzichte van andere landen om ons heen, de wereld, inzake welvaart en ondersteuning van minima. Hoe scoren we in onderwijs. Geluksbeleving. Lange termijn uitvoerbaarheid.
Kijk ik naar de grafieken, dan zie ik inderdaad een kleiner verschil in bruto vs netto dan ik zou denken. Denk ik gelijk aan studies die uitwijzen dat een kleiner verschil in de maatschappij leiden tot een grotere algemene happiness. In de richting van de Nordics die er ook open over zijn.
De vraag is of je excessen daarbij mee moet rekenen. De zwerver die kiest buiten het systeem te leven, de miljardair die het gat in het systeem vond. Beïnvloeden deze het algemene beeld?
De miljardair heeft de middelen om het systeem te beïnvloeden, hij kan zelfs president van de VS worden omdat hij de 0 dollar inkomstenbelasting die hij de afgelopen 20 jaar heeft betaald nog teveel vindt. Het probleem is dat de miljardair in de meeste gevallen niks bij draagt en als hij dat wel doet dan is dat relatief weinig. Maar het geld moet toch ergens vandaan komen.
Niet alleen profiteert de miljardair wel van economische groei, hij zorgt er ook voor dat de rest dat niet doet en betaalt er vervolgens ook nog eens minder belasting over. Dat wringt aan de onderkant en in het midden, niet omdat die mensen verhongeren, maar omdat die mensen wel de rekening krijgen en hebben gekregen als het wat minder gaat in de economie en met steeds meer onzekerheid te maken krijgen.
Floppus schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 03:11:
Vanaf welk niveau van steun wil men de steun uit. Vanaf welk niveau van inkomen is meer niet een bijdrage aan gevoel van welvaart. Mijn ervaring is dat mensen over het algemeen graag werk hebben, zeker als het past en lekker voelt. Het uitzicht van meer op vakantie, meer pensioen later, lijken niet een directe drijfveer.
Waarom is er het idee dat als je modaal zit en prima rondkomt, dat je toch op zoek naar meer moet - want middeninkomen is het onderwerp hier.
Ten eerste is het maar zeer de vraag of je gewoon kan rondkomen van modaal. Zonder allerlei toeslagen lukt dat in ieder geval niet. Zoals ook vaak in het topic over de basisinkomen naar voren komt is dit hele systeem een probleem op zichzelf. In plaats van een samenleving in te richten waar je gewoon rond kan komen met wat je netto verdient verzinnen we een systeem waar je netto veel minder verdient en vervolgens weer allerlei hulp moet krijgen. Hulp die er voor zorgt dat niemand meer echt zijn financien en gevolgen van financiele beslissingen en gebeurtenissen kan overzien en daar naar kan handelen. Een systeem wat op zichzelf heel veel geld kost en wat onrechtvaardig is naar iedereen die om een arbitraire reden een zak geld misloopt (voorbeeld; 1000 euro huur mag je helemaal zelf betalen, 1000 euro hypotheek krijg je bijna de helft terug)
Ten tweede, waarom moet iedereen genivelleerd worden tot een minimum wat gelijk ligt? Waarom richten we samenleving niet gewoon zo in dat je met een minimum net rond kan komen en dat wat je meer verdient jou ook wat oplevert? Het probleem is dat de overheid het leven steeds duurder maakt zonder dat de inkomen meestijgen. Het is niet goed dat iedereen tot 3 keer modaal net kan rondkomen en elke stap die je in je carrière zet betekent dat je uitgaven oplopen.
Ten derde zorgt het er ook voor dat niemand meer in staat is om met normale arbeid ook maatschappelijk carrière te maken en vermogen op te bouwen. Zodra je met pijn en moeite iets gespaard hebt mag je daarover meer belasting betalen dan dat het je oplevert, iets wat totaal geen issue is als je je geld via Panama laat lopen en je de connecties hebt om hoge rendementen te maken.
Floppus schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 03:11:
Ontbreekt er nu een drijfveer voor mensen omdat het toch weinig zin heeft binnen het midden. Willen mensen die barriere doorbreken en waarom is een geleidelijke barriere daarvoor beter dan een meer plotselinge.
Er ontbreken 2 zaken, 1 ervan is inderdaad dat je voor niets ambitie toont en je best doet, het tweede is het rechtvaardigheidsgevoel dat mensen die hun best niet doen op hetzelfde niveau leven als jou en dat mensen die in tegenstelling tot jou wel kapitaal hebben met enorm gemak hun zakken vullen terwijl de risico’s weer bij jou liggen.
Floppus schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 03:11:
Mensen hebben het in het algemeen redelijk goed, waarbij er altijd nog wel iets te wensen is. Voor een ander topic, is hoe goed we het hebben zonder het te beseffen niet ook een bron waarom we graag afgeven op allerlei dingen zonder er echt in te verdiepen. We hebben het goed, staan daar niet eens bij stil en hebben eigenlijk niets beters meer te doen dan het hebben over hoe ik het iets beter moet hebben dan jij. Polarisatie en onderbuik in de hoogtij.
Nogmaals, ik denk ook dat technisch de verdeling uit verhouding is, maar ik denk tegelijk dat we te weinig waarderen wat er als algemeen niveau is bereikt, en dat we het ook zeker VEEL te veel als vanzelfsprekend beschouwen wat we hebben, en dat er niet een oorlog op onze drempel plaatsvindt.
Hoe harder het geroep waar *ik* recht op heb, hoe kleiner de kans dat *we* die rechten kunnen hebben. En helaas is de politiek steeds meer daar op gericht. Ons middeninkomen en wat je ermee kan is een luxe in veel van de EU. Daarbuiten nog meer.
In deze wereld moet je juist voor jezelf op komen. De macht van multinationals en miljardairs is nog veel groter dan die 1 stem die je mag uitbrengen bij de verkiezingen, en die komen ook gewoon op voor zichzelf en een steeds groter deel van de taart. Je daar bij neerleggen zoals we de afgelopen 30 jaar hebben gedaan levert in ieder geval niets op, alleen een hoop economische groei die uitsluitend gaat naar de mensen die al rijk zijn en een hoop risico’s voor de gewone belastingbetaler.
Floppus schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 03:11:
Los van hoe we hier vinden hoe het beter verdeeld moet worden, kan je niet wegkijken voor de verdeling in de wereld. Lagere lonen hier zoals in de grafiek hebben gezorgd voor relatief betere concurrentie tov buren. Meer mensen met een loon. Betere overall perormance. Dat is ook een mogelijke interpretatie. Zonder context is iedere grafiek uit te leggen als oneerlijkheid voor jezelf.
Lagere lonen zorgen er vooral voor dat de binnenlandse vraag uitblijft en dat is zelfs in handelsland Nederland nog steeds het grootste deel van de economie. Lagere lonen zorgen ook – terecht – voor gevoel van wantrouwen tegen mensen met macht en kapitaal, voor onzekerheid en voor gebrek aan toekomstperspectief.
Floppus schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 03:11:
Daarom eens de vraag hoe mensen zich het voorstellen als ze de wereldeconomie konden resetten. Of, hoe zou die er vanaf het huidige over 20, 50, 100 jaar uit moeten zien. Hoe gaan we dat bereiken? Er is geen goede of slechte insteek, slechts keuzes en gevolgen voor de wereld van morgen. Wat is de betekenis van een middeninkomen in die wereld, of het land dat we dan zijn?
Gedachtenexperimenten die verdergaan dan wanneer de volgende iPhone uitkomt - gotta love 'em

Als we niks doen dan verschuift het kapitaal steeds meer naar een steeds kleinere groep, dat is zeker. Om de ongelijkheid aan te pakken moet je beginnen met te zorgen dat multinationals en miljardairs gewoon belasting betalen, relatief net zoveel als elk ander, en wel in het land waar ze hun geld verdienen.
En het resultaat is ook alleen maar meer onrust in de wereld en meer haat tegen de zogenaamde schuldigen. De eerste 40 jaar na WO2 waren ook zo rustig omdat er economische groei voor iedereen was, zelfs in Afrika profiteerde men mee.
Lang verhaal kort gemaakt, het is geen technisch probleem op papier, steeds meer mensen merken het alleen ze kunnen de vinger nog niet op de zere plek leggen.
Daar hebben we het al vaker over gehad, maar het is de omgekeerde wereld als lonen de woonkosten moeten volgen, dat moet precies andersom. Nog beter is als de lonen stijgen en de kosten van wonen niet, dan pas stijgt echt het bedrag wat men elke maand over houdt en dus de welvaart in een land en dan pas profiteren arbeiders ook mee en niet alleen de mensen die al kapitaalkrachtig zijn.
Señor Sjon schreef op maandag 28 november 2016 @ 17:10:
@Daniël
Het is mij te makkelijk om dit in de schoenen van de VVD te schuiven, daar waar heel het politieke spectrum hieraan meegedaan heeft. Hell, in diverse hoedanigheden is de CDA (KVP/ARP en/of CHU) vanaf WO-II tot aan Paars-1 in 1994 aan de macht geweest. Toen zaten we al 14 jaar aan de inflatieballon.
VVD is de partij die het stevigst staat voor dit beleid, het komt uit die koker en zij maken zich er hard voor. Het CDA schuurt daar inderdaad tegenaan, de wat meer sociale kant wordt ook steevast geruild voor keihard neoliberalisme en bankiers/makelaars/bouwers lobby. De PVDA doet consequent mee aan dit feestje en komt ook niet verder dan de pijn die dit beleid veroorzaakt aan de onderkant wat te verzachten ipv echt economisch “links” beleid te voeren.